Lees verhaaltjes op verhalen lezen. Van spannede verhalen tot erotische verhaaltjes.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door ��n van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:

Naam afzender:
E-mail afzender:

Verhaal:

reden om te trainen
Darius ademde moeizaam, en met elke ademhaling voelde hij een steek in zijn zij. Zout zweet gleed van zijn voorhoofd in zijn ogen, en wreef het eruit mijn zijn rechterhand. Dat was een fout die hem meteen duur kwam te staan. Alger, zijn leraar in vechtkunst, had Darius geroepen tot de spar ring, om Darius wat dingen bij te leren. Maar inhouden deed Algar nooit, en gebruikte altijd elke opening. Een trap in de zij van Darius herinnerde hem aan de belangrijkste les die Algar hem tot nu toe had geleerd, altijd op je verdediging letten. Zijn ademhaling was nu nog moeizamer geworden, en zijn armen en benen voelde als lood. Maar hij dwong zijn armen omhoog, één arm ten hoogte van zijn gezicht, en de ander voor zijn middenrif. Zijn vuisten gebald, zijn knieën een beetje gebogen en zijn benen uit elkaar, Darius stond stevig en gevechtsklaar. “Misschien moeten we maar stoppen, je bent al vermoeid en we zijn al een aardige tijd bezig” zei Algar met zijn eeuwige rustige stem, met een lichte arrogantie “trouwens, het is belangrijk om te rusten en te reflecteren.” Algar haalde een hand door zijn haar, en Darius maakte dankbaar gebruik van de opening. Hij schoot naar voren, en sloeg met een hoek naar Algar zijn hoofd. Algar blokkeerde de hoek door zijn linker arm omhoog te doen, en in de binnekant van Darius zijn elleboog te planten. Met zijn rechtervuist stootte Algar Darius op zijn borst. Darius was teleurgesteld dat hij weer niet meester Algar kon raken, hij werd nooit beter wat hij ook deedhoe hard hij ook trainde. Darius hoorde Algar nog roepen om een brancard voor hij zijn bewustzijn verloor.
Darius werd wakker door de discussie tussen Algar en Ann. Ann is de verpleegster van de dojo waar Darius vechtkunst studeert, een dojo opgericht door meester Amalrik. Ann, een gezette vrouw in de 50 met lang zilver haar, begreep nooit waarom sommige studenten hun best leken te doen om in de ziekenboeg te komen. Ze noemde Darius een vaste inwoner van de ziekenboeg omdat hij er zo vaak lag. “Hoe komt het dat elke keer dat jij weer les geeft, Darius wordt binnengebracht in mijn ziekenboeg als een dood vogeltje.”Schreeuwde Ann tegen Algar, die geen weerwoord had. “Ik lap hem op voor zijn gezondheid, zodat hij kan genieten van zijn jeugd. Niet zodat hij over een paar dagen weer bij me terug komt. Waarom let jij niet op of hij vermoeid is, en waarom in hemelsnaam hou je niet gewoon in” Ann zette haar handen op haar heup, en keek Algar streng aan. Algar, die met zijn verschijning, bruine haviksogen, zwart haar en een sterke kaaklijn, altijd indruk maakte en de grootste meesters in de vechtkunst uitdaagde zonder een moment angst Maar nu keek nu zo nerveus als een jochie die met vuile schoenen de schone keuken van zijn moeder was binnengelopen. Algar hoeste in zijn hand, zodat hij een moment langer had om na te denken wat hou zou zeggen. ” Zo is de jeugd nou eenmaal, hij traint hard en dat ga ik niet belonen door hem niks te laten doen, dus geef ik hem wat extra spartijd. En misschien ben ik wel wat te hard geweest tijdens het sparren.” Algar klonk nerveus toen hij zag dat hij Ann hem kwaad bleef aankijken ”Maar als twee strijders vechten in de ring, is het een schande om je terug te houden, die jongen verdient dat ik volluit ga.””ERUIT!!”schreeuwde Ann “Jij vechtlustige gek! Verlaat de ziekenboeg! Eruit! Eruit! Eruit!” Nadat Ann Algar uit haar ziekenboeg had gejaagd, richten ze haar aandacht op Darius. De jongen vechtkunst beoefenaar voelde dat hij nu de gene was die een preek zou krijgen.

Na een preek die eeuwig leek te duren, en bij Darius goed de les inprente hoe gevaarlijk het was voor hem om te ver te gaan tijdens trainen, mocht Darius terug naar zijn kamer om daar verder uit te rusten. Net toen Darius opstond uit zijn ziekenbed om zijn trainingspak weer aan te trekken, zag Ann zijn rug en ontplofte. Darius had gisteren wat technieken geoefend bij de beek, in de buurt van wat rotsen, en was gevallen. De val was pijnlijk geweest en had een paar lelijke wonden achter gelaten op zijn rug. Darius durfde niet naar Ann te gaan omdat hij bang was voor haar reactie. Darius verwachte weer een preek, maar in plaats daarvan zei Ann dat ze wel wat beters had te doen, en riep Sophia om Darius zijn wonden te verbinden, en ging naar buiten. Sophia, de kleindochter van meester Amalrik, was de leerling van Zuster Ann en ongeveer even oud als Darius. Vroeger, voordat Darius een student werd van de dojo, speelde ze vaak samen. Darius had haar weinig gezien sinds hij begon te trainen bij de dojo, omdat veel van zijn tijd opging aan trainen, en ze tot nu toe alleen de allerjongste van de dojo had behandeld. Hij was verbaasd over hoe mooi ze was geworden. Haar fijne gezicht, bruine haar en bruine ogen verlichte meteen van zijn pijn, voordat het bij hem doordrong dat hij nog in zijn onderbroek stond.
Darius ging snel zitten op een kruk, zodat Sophia zijn wonden kon verzorgen.Hij was te verlegen om iets te zeggen. Tijd ging voorbij zonder dat beide iets zeiden. Zeg dan wat sukkel dacht Darius bij zichzelf. Toen Sophia klaar was met zijn wonden verbrak ze de stilte “Ik heb je een paar keer zien trainen” zei ze in een lieve stem die Darius verlegenheid z’n verlegenheid niet hielp. Ze bespioneert me, waarom? Dacht Darius. “Je bent al erg sterk, en zelfs mijn grootvader en Algar zijn onder de indruk van je, dus waarom doe je zelf dit aan, waarom train je toch zo hard, waarom train jezelf kapot?” Toen Darius zich omdraaide zag hij dat Sophia huilde. “Waarom ben je me nooit komen opzoeken?” Zei Sophia door haar tranen door ”Waarom is vechten zo belangrijk voor je?”
Darius wist niet wat hij moest doen toen Sophia verder huilde, maar uiteindelijk besloot hij haar te vertellen waarom hij bij de dojo is gegaan. “Weet je nog, jaren geleden, toen we naar het strand gingen als kinderen” zei Darius. Sophia knikte, onzeker waar het verhaal geen zou gaan. “Toen werd je gepest door een paar jongens, en ik probeerde je te beschermen Weet je dat nog?”vroeg Darius. “Ja”zei Sophia “Je kreeg toen zand in je onderbroek.” “jaaaa” antwoorde Darius die liever die kleine detail liever vergat. “Ik heb toen gezworen dat ik sterk genoeg zou worden om je tegen alles te beschermen, en zorgen dat je nooit meer zou huilen. Maar zelfs daarin heb ik gefaald” Darius stond op en trok zijn trainingspak aan. Sophia was verbaasd over de reden van Darius, en ze voelde zich vreemd genoeg erg blij erdoor. “Maar op een dag”zei Darius opeens toen hij zijn pak aanhad “zal ik de man zijn die ervoor zorg dat je nooit meer zou huilen, en je altijd laat lachen.” Sophia antwoorde hem met een glimlach nadat ze haar tranen had weggeveegd “Kom me binnenkort eens opzoeken okee?, Misschien kunnen we dan weer naar het strand?”vroeg Sophia “natuurlijk” Antwoorde Darius met een glimlach. “En bedankt dat je hebt gezegd dat je grootvader en Algar onder de indruk zijn” Sophia keek de jonge krijger na toen hij wegliep, en zag hoe breed zijn schouder waren geworden.

Twee dagen later stond Darius weer tegenover Algar in de sparring. Het was een zware trainingssessie geweest, en Darius had zichzelf voorgenomen dat als het hem vandaag zou lukken Algar te raken , hij Sophia zou vragen om uit te gaan. Zweet droop weer van Darius zijn voorhoofd naar zijn ogen, en hij begon het zweet uit zijn ogen te wrijven. Meteen maakte Algar gebruik van de opening en stootte met een hoek naar Darius zijn hoofd. Ann, die meekeek vanaf de zijlijn wou net schreeuwen naar Algar of die soms te stom was om rustig aan te doen, tot ze zag dat Darius bukte. Hij bukte onder de hoek van Algar door en stootte hem recht in zijn middenrif. Algar zette een stap achteruit, en glimlachte. “Goed gedaan Darius. Heel goed gedaan”zei hij voordat hij zijn aandacht richten aan de rest van de klas. “Dat is dus wat ik bedoelde met altijd op je verdediging letten, en nu douchen, de training is voorbij. “schreeuwde Algar.
Darius glunderde door zijn prestatie en keek om zich heen. De wereld leek opeens een stuk groter, met heel veel mogelijkheden. Darius zag Sophia die hem een speciale glimlach schonk, die Darius het gevoel dat zijn dag niet meer stuk kan.

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 115 bezoekers online