Verhalen

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
Naam afzender:
E-mail afzender:
Verhaal:

Love
Hij komt op me af en zegt dat hij al die tijd op me heeft gewacht. Hij neemt me stevig vast en zijn lippen vinden de mijne… “Sara!� klinkt de harde stem van mijn moeder. “Ben je nog van plan naar beneden te komen of moet ik je eten aan de kat geven?� Stomme mams. We hebben niet eens een kat. Ze weet, geloof ik, niet eens goed wat praten is. Ze schreeuwt altijd zo veel en zo vaak mogelijk. En ze slaagt er altijd in mijn gedachten te storen wanneer ze over een jongen gaan. Waarschijnlijk heeft ze een soort van extra zintuig of zo, om er maar voor te zorgen dat haar enige dochter geen verkeerde dingen wilt of denkt. Mijn moeder háát jongens. Ze ziet hen als een soort bedreiging. Ze denkt dat ze allemaal zijn zoals mijn vader, die haar in de steek liet toen hij hoorde dat ze zwanger was. Mijn ouders waren jong, mijn moeder was nog maar pas achttien toen ik geboren werd. Van mijn vader heb ik nooit meer iets gehoord. Ik heb enkel een paar losse foto’s van hem. Nooit gekend. Elke keer dat ik jarig was hoopte ik dat hij zou komen of op zijn minst een geschenkje zou opsturen. Elke keer tevergeefs. Meer weet ik niet over hem. De man die me zo heeft doen hopen en me elke keer weer heeft teleurgesteld. Ik wil hem niet eens meer kennen. “Sara!� klinkt het weer, nog harder dit keer.
Ik sta op en ga naar beneden. In stilte ga ik aan tafel zitten en begin de vieze smurrie die op mijn bord ligt, binnen te werken. Mijn moeder praat de hele tijd met me, en op de één of andere manier geef ik toch nog een paar zinnige antwoorden. Ze houdt van ‘huiselijke gezelligheid’, zoals ze het zelf noemt. Dat wil zeggen dat we alles aan elkaar vertellen. Volgens mij bestaat die ‘huiselijke gezelligheid’ vooral uit luisteren naar wat mijn moeder allemaal te vertellen heeft.. en doen alsof het interessant is. En haar geruststellen door te zeggen dat je nog helemaal niet geïnteresseerd bent in het andere geslacht. En ondertussen denk ik aan hem. Al maanden aanbid ik hem van op afstand. Hij is zó knap… Zijn rechte neus, zijn donkere ogen, zijn korte bruine piekhaar… Vandaag is hij er misschien weer. Bijna elke maandag komt hij met zijn vrienden iets drinken in het cafeetje waar ik werk. Zijn vrienden noemen hem ‘King’, dus weet ik nog niet hoe hij heet. Och verdomme, al máánden denk ik aan niets of niemand anders meer dan aan hem en ik weet nog niet eens hoe hij heet! Ik kijk op mijn horloge en schrik op. “Ik moet vertrekken!� zeg ik midden in een zin van mijn moeder en spring op. Nog voor ze me op mijn kop kan geven, vlucht ik de voordeur uit. Ik ren de hele weg. Mijn beste vriendin Lotte is er al. “Je levende droom zal zo meteen wel aankomen�, lacht ze, wanneer ze ziet hoe ik voor de zoveelste keer opgewonden en hijgend aan kom lopen. Ik begin de tafels te vegen en bedien de klanten. Een halfuur later is Mijn Droomjongen er nog altijd niet. “Hij komt vast niet,� zeur ik tegen Lotte. Teleurgesteld doe ik mijn werk verder. “Anders is hij nooit zo laat…� En dan, vlak voor sluitingstijd, komt hij toch nog. Ik stap op hen af en vraag wat ze moeten drinken. Hij antwoordt als eerste. “Voor mij een biertje!�. Ik kan alleen kijken naar zijn gezicht, luisteren naar zijn stem… Ik neem de bestelling op en ga in een soort trance terug naar de toog. Ik voel dat er vanavond iets gaat gebeuren. Maar dat zeg ik niet aan Lotte. Die zou alleen zeggen dat mijn fantasie op hol slaat. Snel vul ik de glazen en dien ze op. Ik kan mijn ogen weer niet van hem afhouden. Voor de eerste keer kijkt hij me terug, recht in de ogen. Misschien komt het wel gewoon doordat hij zat is ondertussen… Maar hij is zo leuk! Terug aan de toog vertel ik het aan Lotte. “Ach Saar! Ben je wel zeker? Hij is strontzat, hij kijkt je één keer in de ogen en jij denkt meteen dat hij je ziet zitten!� “Nietes!� zeg ik. “Ik… Ik hoop het alleen…� zeg ik licht blozend. “Je loopt te hard van stapel,� meent Lotte. “En ga die WonderBoy van jou nu maar eens buiten jagen, het is sluitingstijd.� Ik zeg tegen alle klanten vriendelijk dat we sluiten. Als laatste ga ik naar het tafeltje van hém. Zingend gaan ze buiten, maar hij blijft nog wat treuzelen. Ik zeg hem nog eens dat hij naar buiten moet. Langzaam staat hij op. En…Hij geeft me een briefje. “Ik.. ben dan maar weg… Lees mijn briefje, ik heb er mijn best op gedaan… � Dan slentert hij langzaam het café uit. Waw! Wauww! Ik moet hem dus ook zijn opgevallen! Hij moet al eerder aan me hebben gedacht, hij had het briefje al eerder geschreven! Snel open ik het briefje.

Hoi...
Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen 
Ben nooit goed met woorden geweest... Daarom schrijf ik een brief... Ik moet je vertellen dat je me al bent opgevallen vanaf de eerste keer dat we hier kwamen. Je bent.. anders. Ik wil dat je weet dat ik dit voor je voel... Kunnen we eens afspreken ofzo?
Antwoord graag 
Doei!
Jonas.

Ik kan het nog altijd niet geloven. Ik voel me gewéldig. De kriebels jagen door mijn buik. Schreeuwend loop ik naar Lotte. Ze leest het briefje en kijkt me aan zoals alleen zij dat kan : met een mengeling van verwondering, blijheid en jaloezie. “Hij is te leuk voor jou!� roept ze. Maar ze is heel blij voor mij, ze weet hoelang ik hem al bekijk van op afstand…
Die avond kan ik niet slapen. Het blijft door mijn hoofd spoken. Hij had me dus gezien! Hij wilt een afspraakje! Al zou ik hem de volgende week waarschijnlijk pas zien, toch sta ik op en ga aan mijn bureau zitten. Voor ik begin te schrijven, lees ik nog een paar keer zijn brief door.

Hoi !
Je kan je niet voorstellen hoe blij ik ben met je brief!
Elke maandag hoop ik al dat je er zal zijn …

Was dat niet té? Zo wist hij wel al heel veel… Dat ik weet wanneer hij er is... Ik scheur een nieuw blad van mijn blok.

Hoi Jonas!
Ik ben heel blij met je brief.
Ik voel hetzelfde voor jou… Ik zou je graag wat beter leren kennen en dus met je afspreken. Bel me !
0123/456789
Doei !
Sara. x

Ik lees de brief nog eens door en laat hem zoals hij is. Dan kruip ik terug in bed, en val eindelijk in slaap.

De volgende dag praten ik en Lotte over niks anders. Op school kan ik me nauwelijks concentreren. Ik vind het verschrikkelijk dat ik ‘m pas een week later weer zal zien. In de namiddag maak ik mijn huiswerk en ga daarna vlak voor het werk nog langs bij Lotte. “Oh Lotte! Ik kan echt niet gelóven dat hij mij ook heeft zien staan!� zeg ik opgewonden. “Saráá !� zegt ze. “Ondertussen heb ‘k al wel genoeg gehoord over WonderBoy… Wacht nu maar tot volgende keer dat je hem ziet… Hoe knap hij ook is, misschien hebben jullie elkaar wel niets te vertellen! Wie zegt dat alles zo goed zal gaan als in jouw dromen?� Ze kijkt me aan. Ineens begin ik nu te twijfelen. Wat als ze gelijk heeft? Wie weet is het wel een verschrikkelijk ettertje, of zal hij me een vreselijke trut vinden en ziet hij meteen in dat hij zich vergist heeft? Lotte ziet het en zegt: “Hé Saar! Sorry… Maar wacht gewoon af, oké? Ik wil niet dat hij je teleurstelt…� Zwijgend vertrekken we naar ons werk.
Ineens kijk ik op van het koffiezetapparaat. Ik weet niet waarom… En dan zie ik hem. Hij is gekomen! Lotte geeft me een duwtje en sist : “Hij is hier! Hij is hier voor jou, voor jouw antwoord!� En ik voel weer kriebels in mijn buik. Ik ga naar hem toe en stop het briefje in zijn handen. “Ik werk nog tot half elf�, zeg ik. “Weet ik�, zegt hij. Dan laat ik hem alleen om hem de brief te laten lezen en de andere klanten te bedienen. Ik bestudeer zijn gezicht terwijl hij mijn brief leest. Hij lijkt oprecht blij. Dan blijft hij de hele tijd zitten wachten tot sluitingstijd. Ik ga naar hem toe en we beginnen te praten. Hij vertelt dat hij op een jongensschool zit. Hij voetbalt. We praten en praten, over van alles. De schrik dat we elkaar niks te vertellen zouden
hebben, is weg. We lachen heel wat af en ik voel me goed. Hij begrijpt me. Er hangt een enorme spanning tussen ons in en ik vraag me af of hij het ook voelt. hebben, is weg. Ik kan niet beschrijven hoe ik me voel bij Jonas. Mensen noemen het ‘Liefde’. Maar ik vind dit woord veel te klein om al die gevoelens samen te vatten…
’s Anderendaags vertel ik alles aan Lotte. Ze kijkt me aan en zegt dat ze het geweldig vindt voor me. Dan begint ze over iets anders. Misschien is ze jaloers, spookt het in mijn hoofd. Of misschien is ze het wel gewoon beu, dat ik enkel nog over hem praat. Maar ik kan het niet meer over andere dingen hebben. Jonas-Jonas-Jonas is het enige dat nog in mijn hoofd zit.
Vandaag komt hij weer. Hij heeft er een gewoonte van gemaakt nu elke dag naar mijn werk te komen. “Zeg, wanneer zullen we nu eens afspreken?� vraagt hij. Ik zeg dat ik vanavond wel vrij ben. “Zullen we dan eens naar de film gaan of zo?� vraagt hij? “Oké!� zeg ik. Ik laat me veel koeler lijken dan ik ben. Inwendig gieren de kriebels door mijn lichaam. “Nu moet ik weg�, zegt hij, en drukt een kus op mijn wang. “Dag�, zeg ik. Lotte kijkt me aan. “Ik kan niet gelóven dat je vanavond hebt afgesproken!� roept ze. “Hoezo? Waarom niet dan?� “Het is dónderdag!� zegt ze. “Dan kom je áltijd bij mij thuis!� “Och Lotte, je wéét hoeveel dit voor mij betekent! Het spijt me, ik heb er niet aan gedacht…� Ze kijkt me aan en zegt: “Ik… Ik … Het spijt me, Saar… Maar… Je ként hem nog niet eens goed en je kan je niet eens meer concentreren… Ik kan er niet tegen, als het straks misloopt sta je brullend aan mijn deur…� Ik luister niet goed naar haar. Ik kan alleen aan vanavond denken. Sara en Jonas. Dat er ook nog andere mensen op de aarde rondlopen, kan me niet eens meer echt schelen. “Het is oké, Lott, het is oké.� en ik trek mijn jas aan om naar huis te gaan.
Thuis aan tafel vraagt mijn moeder geïrriteerd wat er is. Ze kan er niet tegen als ik niet naar haar luister. “Niks,� zeg ik, “Ik voel me niet zo goed…� “Dáárom eet je zo weinig!� Doordringend kijkt ze me aan. “Je bent toch niet op dieet hè, Saar!� Nog zoiets waar mijn moeder niet tegen kan. Diëten. Ik verzeker haar dat er niets aan de hand is en mompel dat ik me ga klaarmaken om naar Lotte te gaan. Ik heb nog een uur, zie ik op de klok. Ik trek me zo lang mogelijk terug in de badkamer. Ik móét er goed uitzien, denk ik de hele tijd. Zo dat het lijkt of ik bijna geen tijd aan m’ n uiterlijk besteed, wat natuurlijk wel zo is, maar er toch net uitzie. Wanneer ik terug op de klok kijk, schrik ik en loop de badkamer uit. Nog maar een halfuur! Ik open mijn kast en doe elk kledingstuk wel drie keer aan. Ik kom tot de conclusie dat ik dus echt níks heb om aan te doen. Uiteindelijk doe ik gewoon een kleurig kleedje en mijn ringoorbellen aan… Ik haal de borstel nog snel eens door mijn haar, ga voor de spiegel staan en ben tevreden. Precies goed, gewoon maar toch mooi. Alsof het allemaal niet veel betekent… Weer kijk ik op mijn horloge, en hol de voordeur uit. Veel te vroeg kom ik aan bij het cafeetje, waar we hebben afgesproken. Wanneer ik in het raam naar mijn spiegelbeeld kijk, voel ik me ineens een beetje schuldig tegenover Lotte. Ze moet zich nu ook wel eenzaam voelen… Snel duw ik die gedachte weg door mezelf te beloven dat ik haar straks wel bel. Dan zie ik hem aankomen. Hij draagt een jeansbroek en een shirt. Hij ziet er geweldig uit. “Hey�, zeg ik. “Hey,� zegt hij, “Mooi kleedje…� “Bedankt. Zullen we vertrekken?�
We nemen een romantische komedie. Tijdens de film legt hij zijn hand heel even op de mijne. Daarna wandelen en hij vraagt wat ik van de film vond. Ik zeg dat ik hem wel grappig vond… Hij neemt mijn hand vast en we lopen verder. Véél te snel zijn we aan mijn thuis. Hij buigt zich over me heen en, waar ik zoveel over gefantaseerd had, komt uit… een zachte, tedere kus als afscheid en ik ga dromerig naar binnen. Mijn moeder vraagt of het leuk was bij Lotte. “Oh, eh.. Ja, we… hebben wat naar muziek geluisterd en zo, zoals gewoonlijk…� zeg ik blozend. Voor ze nog meer kan vragen ga ik haastig naar mijn zolderkamer, waar ik me op mijn bed plof en mijn hoofd in mijn kussen druk. Zo blijf ik een hele tijd liggen en trek dan mijn kleren uit om nog verder te dromen.
De volgende dag op school zeggen Lot en ik niet veel tegen mekaar. Ik denk aan mijn belofte aan mezelf, dat ik me zou verontschuldigen… maar doe het niet. Lotte moet niet zo egoïstisch zijn! Als zij er spijt van heeft, zegt ze dat maar, denk ik, het is toch eigenlijk niet mijn schuld! Of Lotte denkt er ook zo over, of ze is me beu, want geen van ons twee neemt het initiatief het min of meer bij te leggen. Ach. Maakt mij niks uit… ze moet maar niet zo doen… probeer ik mezelf te overtuigen. Maar toch voel ik pijnsteekjes. Lotte is mijn enige écht goede vriendin. Haar kan ik altijd vertrouwen en we maakten al heel veel plezier. En toch vraag ik me af waarom ze ineens zo kortaf doet. Kan ze niet eens even blij voor me zijn, of op zijn minste doen alsof? Ineens ben ik kwaad op haar en na school ga ik meteen naar huis. Ik meld me ziek op het werk, zodat ik haar ook daar niet onder ogen moet komen. Dan begin ik aan mijn huiswerk. Jonas` brief ligt de hele tijd naast me. Ik probeer me te concentreren, maar moet de hele tijd aan zijn lippen denken, lees zijn brief voor de zoveelste keer. Die ken ik intussen al vanbuiten…
Als ik hem straks zal zien… Nee! Ik zal hem niet zien! Hij zal weer naar het café komen en ik zal er niet zijn! Ik kán niet bellen dat ik toch ga werken. Dat kán niet. Dan roept mijn moeder dat er telefoon is. Ik ga naar beneden en zie aan haar gezicht dat het een jongen is.

- vervolg volgt -

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl



Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

• blunders
• dieren verhalen
• erotische verhalen
• griezel verhalen
• humor verhalen
• kinderverhalen
• liefdes verhalen
• sex verhalen
• spannende verhalen
• sprookjes

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 92 bezoekers online