Verhalen

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
Naam afzender:
E-mail afzender:
Verhaal:

Zijn naam was Damian..
Zijn naam was Damian..

Daar lag hij dan in het ziekenhuisbed. Zijn hele deken was nat van mijn gehuil. Ik was kapot. Eens zo vrolijk, en nu ligt hij levenloos op dat bed, het is een beetje verwarrend dus ik zal het maar van het begin af aan vertellen..


Daar stond hij dan. Tegen het muurtje van de school. Hij stond met wat vrienden te praten. Naast hem stond zijn vriendin: Ashley. Ze had lang blond haar en heldere blauwe ogen. Vergeleken met haar, was ik niets. Ik had lang bruin haar met groene ogen. Ashley was een vriendin van ons, ook hij genaamd: Damian, was lid van de vriendengroep. Damian en ik kenden elkaar wel van de vriendengroep, maar we hadden eigenlijk nooit echt een gesprek. We zeiden enkel en alleen maar 'Hoi' tegen elkaar, als we elkaar tegen kwamen, maar hoe hij in de vriendengroep deed, was het een leuke lieve, grappige en aardige jongen én hij zag er niet verkeerd uit.
Ik zette mijn fiets in het fietsenhok. Ik had al opgemerkt dat Damian naar mij keek. Ik liet hem maar kijken, waarschijnlijk had ik iets aan wat hem niet beviel. 'Laila !' hoorde ik mijn naam door Jacky ( Mijn beste vriendin ) roepen. Ik keek gauw vanuit mijn ooghoeken naar Damian en zag dat hij nu op ons zat te letten. 'Zo, zo ! Wat zie jij er vandaag leuk uit !' Zei Jacky vrolijk. 'Hmm, vindt je ? ' Antwoorde ik onzeker. 'Ja, duh ! Anders zeg ik het toch niet silly ' Grijnsde ze. Dan ziet Jacky Damian en Ashley staan. Ze pakt me hand vast en roept 'Kom !' We lopen naar hun toe, ik kijk nu recht in zijn ogen. Nooit geweten dat hij van die lieve bruine pret oogjes had. Jacky geeft Ashley en Damian een knuffel. Ik alleen Ashley. 'Hee ! Vergeet je niet iemand ?' Zei Damian grijnzend. 'Oh, wie dan ?' Antwoorde ik plagend. Voor dat hij wat zeggen wil komt Lars ( Mijn vriendje ) aanlopen. Hij pakt me stevig vast en geeft me een zoen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Damian weer kijken, niet meer op dezelfde manier zoals zonet, maar nu eerder jaloers...

De bel gaat. Iedereen loopt naar binnen. Als ik in de aula met wat vrienden sta te kletsen roept Damian me. Ik wend me af van het gesprek en loop naar Damian toe. 'Je vriendje heeft iets nieuws bedacht' roept ie lachend. Ik kijk naar Lars en zie dat hij zijn lolly in het haar van een docent heeft gegooit, hij moet zich melden. Ik ga kapot van het lachen. Dan ziet hij me staan en loopt kwaad naar me toe en ik zei: 'Sorry lieverd, ma...' Hij gaf me een klap. 'Jij vieze ... Je vernederd me !' Roept hij kwaad. Ondertussen zie ik allemaal bezorgde gezichten om me heen staan. Ik kan de druk niet meer aan en ren snel naar de wc's en sloot mezelf op. Ik kreeg een smsje dat het over was tussen ons. Ik moest nog meer huilen, niet om hem, maar om de pijn die hij me aandeed.. Letterlijk & Figuurlijk..

Ik hoorde de bel gaan, ik bleef nog even in de wc zitten en dacht dat de kust veilig was. Ik veegde mijn inmiddels 'Uitgelekte Mascara' gezicht schoon. Ik liep de wc uit en wilde me ziek gaan melden, tot dat iemand me arm vast pakte. Ik draaide me om en zag tot mijn grote verbazing Damian staan. 'Gaat het ?' Vroeg hij bezorgd. 'Ehm, ja.' Zei ik ongeloofwaardig. 'Hmm, dat ziet er niet best uit' Zei hij geschrokken. Ik schrok zelf ook, pakte een spiegel en zag dat mijn hele wang rood, en opgezwollen was. 'Zal ik maar met je mee naar huis fietsen ?' Ik schrok alweer, ik wist niet wat me overkwam, wat was hij ineens lief voor me. 'Ik denk niet dat ik naar huis wil' Antwoorde ik zacht. 'Dan gaan we toch even naar het parkje toe ? Ik ben toch uit' Hij pakte me hand vast en melde me ziek.
Even later zaten we in het parkje, we lachten veel, het voelde fijn samen en ik merkte op dat ik hem toch wel heel erg leuk begon te vinden. Toen kreeg ik een sms;

' Schatje, het spijt me, zoiets doms had ik niet moeten doen.. Kun je het me vergeven ? x Lars. '

Ik vond een smsje niet genoeg. Damian vroeg wat erin stond. Ik las het hard op voor. Toen Damian het gehoord had zei hij dat hij hem niet vertrouwde. Ik gaf hem gelijk. Toen keken we elkaar aan, we kwamen steeds dichterbij elkaar, hij hield me vast en toen.. zoende hij me. Het voelde alsof ik zweef. Ik wist niet wat ik moest denken. Er gingen duizenden vragen door mijn hoofd. 'Vond hij me wel leuk ?, was ik dan wel knap ?' Toen hij stopte keek ik hem verward aan. 'Oh sorry, beter had ik dat niet moeten doen.' 'Ehm, ik moet weg' Ik pakte mijn fiets. Hij riep nog 'Wacht !', maar ik bleef stug door fietsen. Ik fietste inmiddels op de weg, wat ik zelf niet eens door had, het enige wat ik toen nog hoorde was; BOEM! en toen werd alles langzaam zwart, ik hoorde nog mijn naam roepen, maar ik kon niet meer antwoorden..

Een halfjaar later raakte ik uit mijn coma. Ik wist niet wat er gebeurd of veranderd was. Ik had een flinke hersenschudding en wist eerst niet meer wie iedereen was, alleen mijn ouders herkende ik nog. Ik hoorde van mijn ouders dat er elke dag en nacht een jongen bij me langs kwam. Wie was hij ? Toen ik hem zag vroeg ik dat aan hem. Ik kreeg een traan van hem op mijn wang en een zachte kus op mijn lippen. Oppeens herrinnerde ik me weer wie hij was. 'Damian ?' Vroeg ik zacht. Hij draaide om en knikte. Toen begon ik te huilen. Ik herrinnderde me alles weer, Hoe Damian naar me keek, de klap van Lars, het parkje, het smsje en .. de zoen. Damian schrok.
'Gaat het wel ?' 'Damian, ik herrinner me alles weer' Snikte ik. Ik probeerde te zitten, maar dat lukte niet, mijn ribben waren gebroken. Hij gaf me een kus. 'Blijf maar liggen, rustig maar, alles komt goed' Hij was zo lief voor me...

Nog een halfjaar later lag ik thuis. Ik kreeg inmiddels privé les tot ik weer naar school toe kon. Damian kwam elke dag op bezoek. Het ging steeds beter met me. De dokter zei dat ik een goede vooruitgang boekte.
Op een dag kwam Damian bij me. Hij en Ashley hadden ruzie. Hij zei dat het kwam doordat een meisje wat bij hem deed. Het klonk heel ongeloofwaardig en wist bijna wel zeker dat het over mij ging. 'Ehm, Laila ? Zou je met me uit willen zaterdag ?' Daar schrok ik van, wat moest ik nou zeggen ? Eigenlijk kon ik daar geen nee op zeggen hoewel ik het wel erg tegen over Ashley vond. Ashley en ik waren nog altijd vriendinnen. Ik zei toch maar ja. Het kon toch geen kwaad ? 'Afgesproken dan, om 8 uur haal ik je op' Hij gaf me een kus op mijn wang en ging weg. Ik had vlinders in me buik, maar tegelijk ook een schuldgevoel tegenover Ashley.
De volgende dag kwam Jacky langs. Ook zij was vaak langs gekomen in het ziekenhuis en hier thuis. Ik kon alles bij haar kwijt, ze was echt mijn áller beste vriendin.
Ik vertelde haar over de ruzie tussen Damian en Ashley en over zaterdag. 'Jacky, ik voel me schuldig tegen over Ashley.. ' 'Kom op meid ! Het is toch uit ? En als hij jou leuker vindt dan Ashley, dan heeft zij daar toch niks over te zeggen ?' 'Je hebt gelijk' Knikte ik. Na nog even gepraat en gelacht te hebben, zei ik dat het beter was als ik nog wat sliep. Jacky knikte, gaf me een knuffel en ging weg.
Toen ik wakker werd, stond Ashley voor mijn neus. 'Hoi' zei ze kort af. Ik zei zenuwachtig 'hoi' terug, ik wist niet wat ik moest verwachten. 'Zo, heb je nu je zin ?' Ik snapte haar niet. 'Wat ?' 'Ja, wat nou 'wat' of wil je soms gaan zeggen, dat het niet de bedoeling was om Damian van me te stelen ? Fijn, ik ga ook even onder een auto liggen, misschien dat hij me dan ook weer aandacht geeft ?' Ik schrok van haar woorden. Hoe kon ze zo gemeen zijn. 'Wa.. wat ?' Riep ik in schock. 'Ja, wat ! Leg dat mij maar even uit !' Schreeuwde ze. 'Zaterdag om 8 uur. Het enige tijdstip dat we het even kunnen uitpraten misschien ? ' Zei ze vals. 'Dan kan ik niet, en heb ook geen zin om met jouw te praten. ' Antwoorde ik vaag. ' Als je niet komt, kan ik je ook wel voor de hele school zwart maken, dat je je aanstelt of zo ?' Op dat moment stormde Damian binnen, hij had alles gehoord. ' Wat ben je van plan !' Zei Damian kwaad. 'Oh, Damian, luister Laila heeft geen zin om zaterdagavond bij jou te komen, ze is veel liever bij mij. Niet waar, Laila ?' Lachte Ashley vals. Als je haar boos maakte, was ze het allergemeentste kreng op aarde. 'Nee' Lachte Damian kort. Hij schudde zijn hoofd. 'Dat is niet wat ik gehoord heb ?' Grijnsde hij. Ik was verward en wist he-le-maal niks meer te zeggen. Stond er nou een kwade of een lachende Damian voor me. Eén ding wist ik wel, ik zou het antwoord snel genoeg weten. 'Mij houd je niet voor de gek Ashley !' Zei Damian koel. Ashley stond met grote ogen naar Damian te kijken. Toen kwamen er tranen. 'Ma.. maa.. maar.. Lui.. Luister dan toch !' Snikte en schreeuwde ze uit. 'Ik hou van jou ! Alleen van jou en van niemand anders ! Jij bent de ware voor mij. Alsjeblieft, luister dan toch. ' Nu was het Damian die met grote ogen zat te kijken. Voor hun bedie leek ik niet meer te bestaan. Ik keek naar ze. Toen pakte Ashley Damian vast en zoende hem. Ik was in schock, de pijn alles, het kon me niets meer schelen, het enige wat ik wou, was weg van hier, overal wou ik zijn, maar niet hier. Zonder mijn rolstoel ben ik naard e trap gerent, ik had veel pijn en ik zakte in. Weer werd alles langzaam zwart...

Ik werd wakker op een ziekenhuis bed. Damian lag naast mij in een stoel te slapen. Ik keek op de klok het was al 2 uur in de nacht. Damian had mijn hand vast. Ik trok mijn hand weg. Damian werd wakker. Hij keek me aan. Hij stond gelijk op 'Hee ! Alles goed ? Je kwam met je hoofd tegen de trapleuning aan, en volgens mij had je ook heel veel pijn.' Ik antwoorde niet, ik zei niks. HIJ was degene die me pijn had gedaan. 'Jij IDIOOT !' Schreeuwde ik oppeens. 'JIJ, hebt me pijn gedaan !' 'Wa.. wat !?' Vroeg hij verbaasd. 'Ik hield van je! Jij was gewoon alles voor mij! Hoe kun je dan zoiets doen !' 'Maar, zij kuste mij !' Schreeuwde hij terug. Ik werd stil. Ik realiseerde me net, dat ik zei dat ik van hem hield. Ik schaamde me zo. Ik voelde hoe rood ik werd. 'Het eh, spijt me ' Zei ik zacht. 'Ik had niet zo moeten reageren.' oppeens boog hij zich over mij heen en gaf een zoen. ' Ik hou ook van jou' Zei hij zacht...

Nu een halfjaar later, gaat het veel beter met me. Ik loop met krukken en over paar maanden mag ik zonder..
Damian ( Dat inmiddels mijn vriendje is geworden ) heeft vriendschap gesloten met Ashley en Ashley weer met mij. We doen de laatste tijd veel dingen samen. Lars is ondertussen het vriendje van Ashley. Een soort datewissel, maar dan anders. Het gaat nu erg goed en ik zit inmiddels ook alweer op mijn gewone school. Damian zit nu in het laatste jaar, dat bijna om is. Natuurlijk ben ik erg blij voor hem, maar ik zal hem ook heel erg missen. Ik zal elk weekend bij hem proberen langs te komen. Oh god, wat zal ik hem door de weeks missen.. Niet gek, want ik hou ook zoveel van hem..

Nu 5 jaar later ben ik ook afgestudeerd. Ik ben nu 22 jaar en Damian 23. We wonen inmiddels samen in een appartement in Amsterdam. Damian is erg veranderd, hij is veel aggresiever sinds de dood van zijn vader 3 jaar geleden. Hij wil er niet over praten. Hij rookte al veel, maar nu nog meer. Steeds als hij zijn vader mist rookt hij er wel eentje. Hij is ook een tijdje drugs én alcohol verslaafd geweest, maar ondanks alles bleef ik hem toch steunen en van hem houden. Ik was al 3 maanden zwanger, maar het hem nog niet verteld. Ik was bang dat hij de druk niet aan zou kunnen, en me zou verlaten.
Op een nacht als we op bed liggen, begint hij heel erg te zweten en snakt naar adem. Ik heb gelijk 112 gebeld. Eenmaal in het ziekenhuis, kwam de arts met schokkend nieuws. Damian had longkanker. Het voelde alsof de hele wereld verging. Alles werd zwart en het enige wat ik kon roepen was, RED HEM ! Ik was kapot. Ik wou hem niet kwijt, want hij was mijn alles, en ik hou zoveel van hem. Hij mocht mij niet verlaten, hij was alles voor mij..

De dag van de operatie brak aan. Ik zat met zijn zus in de wacht kamer. Het waren 3 hele emotionele uren. We lachten, we huilden, we zongen en we baden dat alles weer goed zou komen. De arts kwam eraan en zei dat we naar binnen mochten, maar wel 1 voor 1. Zijn zus ging eerst. 5 minuten later mocht ik. Daar lag hij dan in het ziekenhuisbed. Zijn hele deken was nat van mijn gehuil. Ik was kapot. Eens zo vrolijk, en nu ligt hij bijna levenloos op dat bed, 'Je weet dat het einde bijna daar is.' Zei hij zacht. 'Ik wil je niet kwijt!' Riep ik uit. Nu niet en nooit niet.' Snikte ik. De lust om te vechten, zag ik niet meer in zijn ogen. ' We zullen altijd bij elkaar blijven, zelfs de dood kan ons niet scheiden ' Zei hij zacht. 'We hebben onze ups en downs gehad, en vooral ik, maar ik ben zo blij dat je bij me bleef.. Ik wil je echt daarvoor bedanken, je bent een geweldige vrouw Laila, ik hou alleen van jou' Ik huilde nog meer. 'Damian..' Zei ik zacht. ' We krijgen een kind.. ' zei ik voorzichtig. Er kwam een traan uit zijn ogen. 'Laat hem weten dat ik veel van hem houd' Ik knikte, maar ik schrok ook. 'Hem ?' 'Ja, het wordt een zoon. Ik weet het zeker.' Ik pakte zijn hand en lag hem op mijn buik. Hij lachte. 'Je bent een geweldige, lieve vrouw Laila, beloof me dat je gelukkig door het leven gaat ' 'Belooft' Knikte ik huilend. Ik voelde hoe hij de aarde en mij achter zich liet. Ik huilde en huilde. Ik was kapot. Hij was niet meer hier. De man waar ik zoveel van hield, is niet meer in ons midden. Elke keer als ik thuis kom, verwachte ik dat hij nog op de bank zou zitten, maar dat gebeurd niet meer..

6 maanden later beviel ik van een prachtige zoon. Hij had dus toch gelijk.. Ik heb veel aan hem gedacht tijdens de bevalling. Het is een prachtig kind geworden en zijn naam was Damian...

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl



Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

• blunders
• dieren verhalen
• erotische verhalen
• griezel verhalen
• humor verhalen
• kinderverhalen
• liefdes verhalen
• sex verhalen
• spannende verhalen
• sprookjes

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 101 bezoekers online