Lees verhaaltjes op verhalen lezen. Van spannede verhalen tot erotische verhaaltjes.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:

Naam afzender:
E-mail afzender:

Verhaal:

Aangedane steden
Kdenk even na.
Kdenk na over een cafeetje.
Waar ik ooit eens was.

Een man met een lange regenjas zat er tegen het raam geleund.
De vrouw van de kastelein zette me een biertje voor.
Aan mijn tafeltje snoot een oude man zijn neus.
Opzij zat een stel.

Ze waren allebei al op leeftijd.
Maar moesten noodzakelijkerwijs nog werken.
Ze stonden op de markt.
De laatste jaren dan.
Vroeger hadden ze roem gekend.
Waren ze bejubeld.
Vierden ze triomfen.
Nu zag ik ze zitten.
Versleten.
Uitgerangeerd.
Hij lag wat in te dutten.
In haar schoot.
Zij keek strak naar voren.
Het leek wel of zij aftelde.
Al weer een jaar dichter bij het einde.
Zij leek zich te schamen.
Voor haar leven.
Voor het snurken van haar man.
Voor de vergissingen die ze gemaakt had.
Hij niet.
Hij had geleefd.
Zo vondtie.
Alles gedaan.
Veel verhaald.

De man met de lange regenjas was een werkloos ambtenaar.
Maar hield de schijn hoog.
En iedereen liet hem in zijn waarden.
Hij bedreef filosofie.
Al heel zijn leven.
Verder dronktie.
En was begaan met mensen.
De vriendelijkheid zelve.
Zo was de man met de lange regenjas.
Ooit getrouwd geweest.
Maar mislukt.
En hij wist dat ut aan hem lag.
Zo nu en dan kwam dat weer boven borrelen.
Dan stelden ze hem gerust.
En gaven um een zakdoek.

De oude man aan mijn tafeltje heette Theodor.
Althans.
Dat werd gezegd.
Maar niemand wist dat zeker.
Hij kwam er al geruime tijd.
Maar sprak met niemand.
Daar had hij geen behoefte aan.
Vaak kwam hij vlak voor het avondeten.
En ging dan zomaar ergens zitten.
Hij had geen vaste plek.
Als het kon keek hij naar buiten.
Of hij las een boek.
Dan liet hij zich door niets of niemand afleiden.
Zo zat hij dan onbewogen.
Verzonken.
Ongestoord.

De vrouw van de kastelein was enorm.
En soms des duivels.

Haar man had ooit reizen gemaakt.
En was bij haar gestrand.
Had er rust gevonden.
Eindelijk.
Na al die jaren zoeken.
Op zijn arm zaten tatoeages.
Van aangedane steden.
Soms lag de waarheid in het midden.
En vertelde die ervan.
Van zijn avonturen.
Toen en toen.

ï»¿

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit Ã©Ã©n van de onderstaande categorieÃ«n? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieÃ«n: 10
Totaal 106 bezoekers online