Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
 
Naam afzender:
E-mail afzender:
   
Verhaal:

Onrust In Het Bos
"Ach, wat stom, de verbazingwekkendste das in het bos heeft zijn zonnebril verloren." Opeens werd het doodstil stil in de moskee in het bos. Wie had immers het laf gehad om geheimen van de verbazingwekkendste das op straat, of in dit geval op de vloer van de moskee, te gooien? Iedereen had zich de afgelopen maanden keurig gedragen. Dat moest ook wel, want de gereïncarneerde weerman had de touwtjes strak in handen in het woud. Hij wilde immers gezag, hij wilde respect, maar bovenal wilde hij zijn waardigheid terugverdienen na zovele foute weersvoorspellingen.
De bosbewoners hadden de weerman hier hard voor gestraft, ze waren de foute voorspellingen spuug- en spuugzat. Altijd maar sneeuwstormen terwijl het helder zou zijn, of knikkers uit de lucht terwijl Jalaly von Hyklaquewio, zo luidde de naam van de weersvoorspeller, voorspelde dat er Playmobil uit de grond te voorschijn zou komen. De ergste fout echter, was nog wel dat hij zei dat het mistig zou worden, maar dat de bosbewoners zonder pardon werden aangevallen door de kwade Regenbogen van Krakelius. Deze dienders hadden het complete woud onder het schuim gespoten, waardoor bijna alle insecten waren gestikt. Hierop waren de overgebleven dieren woedend op Jalaly afgestapt. Iedereen had zijn wapen meegenomen. Met duizenden tegelijk waren ze op de boom van Jalaly toegegaan. Kruisbogen, messen, pikhouwelen, stokken, zwaarden, kruisraketten, tommyguns, granaten, werkelijk alles hadden ze meegenomen. Zelfs de witte zakdoekjes was niemand vergeten. Ziedend waren ze geweest. Ze waren dan ook uitermate teleurgesteld toen Jalaly niet opendeed, zelfs na twee keer bellen niet. De volgende ochtend was Klaas-Lodewijk, de kolibrie, de weerman tegengekomen. Hij had de weerloze man met zijn gigantische klauwen opgepakt en hem naar het ontmoetingsplein gebracht. Hier aangekomen had hij hem vastgebonden aan de grootste totempaal die er maar te vinden was. Vervolgens riep hij alle dieren, groot en klein, bij elkaar. Hij vond dat iedereen mee mocht beslissen wat er met Jalaly zou gebeuren. Na dagen overlegd te hebben, de mieren stotterden namelijk zo, was het besluit genomen. Jalaly zou in de liefde moeten bedrijven met Kwili, de kikker die al sinds jaar en dag AIDS had. Maar dat niet alleen, ze had ook syfilis, h5n1, malaria, tuberculose en griep. Dit had de weerman niet aangekund en hij was van de klif gesprongen. Zo, hup, de zee in.
Nu was Jalaly heer en meester over de bosbewoners. Dat kwam, omdat hij al dood was geweest. Hierdoor voelde hij geen pijn meer als de dieren hem iets aan wilden doen, maar bovenal kon hij niet opnieuw dood! Hij had het hele woud omsingeld met prikkeldraad, drie meter dikke muren van gewapend beton en natuurlijk greppels. Zo kon niemand ontsnappen. Hij voelde zich nu echt de master over het bos.
Maargoed, dat even terzijde. We waren gebleven in de moskee. Iedereen keek achterom om te kijken waar de stem vandaan kwam die zomaar ‘’Ach, wat stom, de verbazingwekkendste das in het bos heeft zijn zonnebril verloren’’ had geroepen. Juist op dat moment sloegen de klapdeurtjes van de moskee met enkele doffe knallen dicht. Barry de buizerd, met zijn scherpe ogen, zag nog net een paar stekels het gebouw uitvluchten. Het was dus een egel die de rust zo had verstoord. Waarschijnlijk was het Erik, dat is altijd al zo’n kwajongen geweest, dacht Barry bij zichzelf.
Na de preek van de Ibrahim de imam kwamen alle moskeebezoekers bij elkaar in het nest van Barry. Ze wilden eens grondig discussiëren over wat er gebeurd was tijdens de dienst. Barry zei dat hij een paar stekels de moskee uit zag vluchten en dat die waarschijnlijk een egel zouden toebehoren. Er werd instemmend geknikt. Nu moesten ze alleen nog uitvogelen wie die egel was geweest. Nou zou dat op zich niet eens zo’n probleem zijn, ware het niet dat de egels bevriend waren geraakt met Professor Barabas. Die had zijn teletijdmachine in bruikleen aan de egels gegeven. Zo zou het zoeken naar de egels dus nog wel enige tijd in beslag kunnen nemen. Een golf van teleurstelling maakte zich meester van alle aanwezige dieren.
Terwijl de bosbewoners hun grijze massa flink pijnigden, zat op planeet Zylycom X Erik de egel in zijn vuistje te gniffelen. Zo, daar had hij de verbazingwekkendste das mooi even een loer gedraaid. Hij moest nu alleen maken dat hij wegkwam, want op Zylycom X was helemaal geen zuurstof. Erik stapte snel in de teletijdmachine en ging terug naar het heden, naar het bos waar hij zijn hele leven al had gewoond. Bovendien begonnen in Vietnam omstreeks deze tijd de bloemen toch wel te bloeien. Mede daarom was in het bos de zoektocht naar de egels in alle hevigheid nog een paar dagen uitgesteld. Wat zou er immers gebeuren wanneer de dassen tegenover de egels zouden komen staan? Dan zouden de gevolgen waarschijnlijk niet te overzien zijn geweest, en dat terwijl er in Radjakistan toch al zo’n tekort aan seksuele voorlichting was.
De dassen hadden het niet zo goed op met de egels. Dit was lang niet altijd zo geweest. Sterker nog, deze vijandigheid is pas ontstaan in het derde kwartaal van het jaar 372 voor M.L. King. Voor die tijd hadden de dassen en egels het goed kunnen vinden. Ze gingen altijd samen sporten, naar school en op vakantie. Ze hadden zelfs een gezamenlijke sportclub, DZDWOOV. Dit staat voor ‘’Dassen Zullen De Wereld Ooit Overheersen Vereniging’’. Dit was het begin van de ellende geweest, de egels dachten namelijk dat DZDWOOV voor ‘’De Ziekten Dienen Wereldwijd Onverbiddelijk Onontkoombaar te Verdwijnen’’, wat zoiets betekend als dat ze een hekel hadden aan besmette dieren. Maar er was nog meer wat de egels en dassen samen deden. Zo gingen ze elk voorjaar tezamen op zoek naar het eerste kievitsei van het desbetreffende jaar. Ze deden ook samen de financiën van de meeste bosbewoners, waren de eigenaren van alle tv- en radiostations in het woud en ze zorgden dat er niet teveel afval tussen de bomen bleef slingeren. Het was namelijk een idee van Douwe de das geweest om prullenbakken en afvalcontainers te plaatsen op zogenoemde afvalinzamelingspunten. Kortom, de twee diersoorten waren erg aan elkaar gehecht.
Maar op een dag ontdekte Eddy de egel waar DZDWOOV werkelijk voor stond. Hij legde dit voor aan zijn collega-egels en een verhitte discussie volgde. Daarna stapte Erik op het dassenkamp af en vroeg om uitleg. Die kreeg hij. Hij was hiermee tevreden en de zaak werd vakkundig afgehandeld met een etentje in ‘’Ristorante Donadelli’’ van Rudolf de regenton. Nou zal menig lezer denken ‘’tsjongejongejongejonge’’. Nou, daar heeft hij of zij dan ook volkomen gelijk in. Immers, de egels lieten veel te makkelijk over zich heen lopen. Zij zouden hier later dan ook enorme spijt van krijgen.
Op een dag waren de dassen namelijk weer eens in een jolige bui geweest. Ze hadden alle aanrechten van de egels zwart geverfd, een teken van de dassische mafia dat de dagen van de egels geteld waren; 1872,5 om precies te zijn. Ditmaal hadden de egels het niet bij een slap excuusje laten zitten en ze hadden harde maatregelen getroffen.
De egels hadden besloten om een grote sterke leider te kiezen als egelführer. Edgar was de gelukkige geweest. Hij had direct een geheime aanvalstactiek opgesteld om de dassen te bestormen. Wat deze aanvalstactiek precies inhield, is nog steeds onduidelijk. Het was immers strikt geheim. Maar gelukkig heb ik viavia het volgende vernomen. De egels zouden alle in- en uitgangen van de dassenburchten besmeuren met kleurloze blauwe inkt. Daarop zouden ze een enorme hoeveelheid pakpapier voor de uitgangen plakken, waardoor de dassen alleen nog maar naar binnen zouden kunnen. Daarop zouden ze Victor de vulkaan opbellen en hem direct laten invliegen vanuit Hanieti. Zo gezegd, zo gedaan. Ze plaatsten Victor op een bolderkar en reden hem naar de hoofdingang van de dassenburcht. Vervolgens legden ze knikkers met clusterbommetjes erin voor de overige ingangen, zodat de dassen ook daardoor niet naar buiten zouden kunnen. En toen gebeurde het. Althans, dat was de bedoeling. Maar Victor had een verkoudheid opgelopen, omdat hij het warme weer van Hanieti gewend was. Na een gewenningsperiode van een kilometer of 57, voelde hij zich al stukken beter. De egels laadden Victor van de bolderkar en zetten hem precies voor de hoofdingang van de dassenburcht. Toen gaf Edgar een harde schop tegen de vulkaan, waarop diens temperatuur al aardig op begon te lopen. Hij begon lava aan te maken. Kort hierna begon hij met zo’n ongelooflijk verwoestende kracht te erupteren, dat de stekels van alle egels kaarsrecht in hun eigen lichaampjes schoten, met als gevolg een smeulende bloederige massa van ingeprikte egeltjes. Hierop was een vernederend hoongelach vanuit de dassenburcht te horen. Het klonk ongeveer zo: ‘’haha’’. Maar de dassen waren nog niet van het gevaar af. Integendeel, Victor was nog steeds lava aan het uitspuiten. Het leven van de dassen stond op het spel. Op dit moment moesten Douwe en de andere dassen snel een beslissing nemen wat ze gingen doen, of ze gingen naar de haaien.
Na een kort, maar krachtig overleg besloten ze toch maar om naar de dierentuin te gaan en de haaien te gaan bekijken. Die hadden ze immers nog nooit gezien, in het echt tenminste. Natuurlijk hadden ze er wel over gelezen en ze op tv gezien, maar verder dan dat was het totnogtoe niet gekomen. Eerst gingen ze langs Henk de haas, want die wist altijd zo goed waar je kaartjes kon kopen voor allerlei evenementen als de beukennootwerpwedstrijden, de dierentuin en natuurlijk de boskampioenschappen fierljeppen. Henk dacht dat je de kaartjes wel bij de kassa zou kunnen kopen. Douwe bedankte Henk hartelijk en groette hem met de kapitalistische groet. De haas was hier erg van onder de indruk en vroeg uitdrukkelijk om uitleg, die hem direct om de oren vloog. Deze luidde dat het kapitalisme de wereld uiteindelijk over zou nemen, terwijl Henk fervent communist was. Douwe probeerde Henk ervan te overtuigen dat dit toch nooit de bedoeling van Fod de Schepper zou kunnen zijn geweest. Waarop de haas antwoordde: ''Maar.. communisme is toch juist goed?'' De das had nu duidelijk genoeg van dit geneuzel, hij was tenslotte niet de enige die naar de dierentuin wilde. Als hij niet snel zou gaan, zou het misschien wel uitverkocht zijn. Dus pakte hij zijn springtouw en bond hiermee de oren van de haas aan elkaar. Het geheel bracht hij aan de kook in een grote soeppan. Toen alles netjes op temperatuur was, haalde hij de haas weer uit het water en ging op hem springen. Toen leek het Douwe wel leuk om Henk nog eens flink te laten merken wie de baas was. Hij trok de baard van de haas er in één ruk af. Deze had nu een ontzettend kaal hoofd zonder oren en baard. Tot slot, als toetje, werd Henk tussen de draaiende wieken van de oude windmolen gegooid, waardoor hij helemaal aan stukken werd gereten. Toen vertrok het dassengezelschap vrolijk fluitend en scheten latend naar de dierentuin. Er lag een mooie dag in het verschiet.
Zo kwam alles op uiteindelijk toch nog op z’n pootjes terecht. De egels waren uitgeroeid, omdat ze zo stout waren geweest in de moskee. De dassen waren ook opgerot. De andere dieren hadden het nu weer naar hun zin in het bos, want ze hadden Jalaly von Hyklaquewio al die tijd genegeerd, waardoor hij als sneeuw achter de maan begon te smelten. Het restaurant van Rudolf de regenton liep als een tierelier, waardoor het zeer weinig klanten had. Alleen de antilopen konden het immers bijhouden. En Victor, tja die Victor. Die had zichzelf een lekker weekendje supermarkt gegund. Nou hoor ik menig lezer denken ‘’en Ibrahim de imam, hoe liep het daar mee af?’’ Nou mensen, wees gerust. Die heeft een seizoenskaart van het openluchtzwembad gekocht.


Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 14 bezoekers online