Verhalen

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door ��n van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
Naam afzender:
E-mail afzender:
Verhaal:

Kim Possible en de Wraak van Killikan
Kim Possible: De Wraak van Killigan

________________________________________
Dit verhaal is Fan-based, hij is dus niet gemaakt met toestemming van Walt Disney
Dus voor de echte fans, mis geen aflevering, als je klaar bent met het lezen van het verhaal
________________________________________

Het was een mooie ochtend in Middleton en Kim Possible deed net haar ogen open. Ze had fijn gedroomd, over haar
knuffelbuddy's verzameling. Ze had ze allemaal, alleen net toen er een persconferentie erover kwam, werd ze wakker.
Ze kleedde zich aan, en dacht aan haar lieve vriendje. Ron Stoppable was echt een schat. Net op het moment dat
ze aan hem dacht, ging de bel. Dat was hem, dat wist ze zeker, terwijl ze snel haar schoenen aan deed, rende
ze naar beneden, en vloog naar de deur, ze deed hem vrolijk open, om toen teleurgesteld te worden. Het was hem
niet, maar een man. "Kim Possible?", vroeg de man. "Ja", zei Kim, "Meekomen, wij hebben u nodig", 5 minuten later
stonden ze bij Ron voor de deur, en namen ze hem ook mee. Weer 5 minuten later stonden zij bij een vliegtuig, en
stapten ze erin. Terwijl het vliegtuig opstartte, begon de man te praten. "Kim en Ron, wij hebbenjullie hulp
nodig. 2 uur geleden zijn er kernraketten gestolen. Helaas weten wij niet door wie, en wat het einddoel is, het
enige dat we weten ziet u in devolgende video". De man startte de band, en Kim en Ron gingen er eens goed voor zitten.
Wat ze zagen was, niks, geen beeld alleen maar sneeuw, maar wat ze hoorden, dat was veel interessanter. Ze hoorden
namelijk, een zware mannenstem, één die met een schots accent praatte, Duf Killigan zeiden Ron en Kim
tegelijk, en ze luisterden wat hij te zeggen had."Kim en Ron" zei de stem, "Ik heb er genoeg van wijfie,
continu door jullie verslagen te worden. Daarom hebben ik deze raketten gestolen, en zal ik ze ter ontploffing
brengen, boven Middleton, tenzij jullie mij tegen weten te houden!!!. Maar omdat ik zo'n toffe kerel ben wijfie,
geef ik jullie 24 uur, 24 uur om mij tegen te houden, en ik geef jullie een hint, jullie kunnen me toch niet tegenhouden,
dus ik kan dat rustig doen. De hint is, Roses are red. Violins are blue. Somewhere is a Tower Sacre bleu." Na deze
hint ging het beeld op zwart. en werd er niks meer gezegd. "Dit is vreselijk" zei Ron verschikt, en Rufus bevestigde
dat met zij gebruikelijke gebrabbel. "Een raket op Middleton, wij wonen daar, onze vrienden wonen daar, dit mag
niet gebeuren!!!" zei Kim met een opgewonden stem. "We moeten hem stoppen!!! Hoe was dat raadsel ook alweer.""Rozen zijn
rood, en viooltjes zijn blauw", klonk er een stem uit de duisternis."Ergens staat een toren, en Sacre Bleu, die laatste
weet ik niet, mijn Frans is niet zo goed, maar ik vermoed dat de toren in Frankrijk staat, in Parijs". Ron, Rufus en Kim
draaiden hun hoofden om naar de duistere hoek waar de stem vandaan kwam, en een ietwat sullige jongen kwam te voorschijn.
"Dit is Peter" hoorden ze de man zeggen, "Hij is jullie hulp in het undercover gaan tijdens deze missie, hij is een
meester in vermommingen en verstoppen, en zal jullie helpen wanneer het nodig is". "Dus" zei Kim na de nodige
voorstellingen, "Naar Parijs dan maar" en het vliegtuig versnelde richting de horingzon.



Het was markt in Parijs, en de marktkooplui schreeuwden hun longen uit hun lijf. Boven op de Eiffeltoren stond een
verveelde Shego naar beneden te kijken. "Van al je ideeën is dit wel het stomste", zuchtte ze tegen een bezige
Dr. Draken. Toen ze geen antwoord kreeg draaide ze geïrriteerd om naar Dr. Draken "Een machine om iedereen in
Frankrijk in poedels te veranderen, wat is het nut daarvan?". Aangezien Dr. Draken nog steeds bezig was, en daardoor
geen antwoord kon geven werd Shego alleen maar kwader. "En wat wordt het hierna?" schreeuwde ze geïrriteerd,"Gaan
we naar de Denemarken om iedereen in Deense Dogs te veranderen?". Na deze uitbarsting keek Dr. Draken eindelijk naar
zijn werkneemster en zei zuchtend: "Shego, luister eens, al onze ideeën zijn mislukt, om de reden dat we onze talenten
niet goed genoeg benutten. Over dit idee is lang genoeg nagedacht, en bij elke nederlaag van Kim Possible, kreeg ik weer
een extra idee voor een machine als deze. Dus ja, het idee is best wel een beetje stom, maar het is wel eindelijk een
idee met een kans van slagen!". Na deze uitleg ging Dr. Draken verder met zijn machine een verwarde Shego weer achter
laten met haar gedachten.



Het vliegtuig landde niet ver bij de Eiffeltoren vandaan, de marktkraampjes in de buurt waaiden bijna omver door de
windkracht, en de 3 stapten uit. "Oké, zei Kim, eerst moeten we er achter komen waar we moeten wezen". "Maak je daar
maar geen zorgen over" zei Peter, "1 schotse toerist, op zoek naar zijn broer, komt eraan", en in een mum van tijd
stond er een roodharige, kiltdragende schot voor Rons en Kims neus, en ging hij naar de Fransen om informatie te winnen
over Duf Killigan. 5 minuten later was hij terug, met de mededeling dat ze de Eiffeltoren opmoesten."Die Fransen die
zijn erg vriendelijk, ze waren zo behulpzaam, het leek wel of ze me weg wouden hebben ", zei Peter met zo'n ergerlijk
schots accent, dat Kim en Ron de Fransen wel begrepen.



Shego, die nog steeds chagrijnig was, zag natuurlijk al wat voor problemen er aan kwamen, toen het vliegtuig overvloog
rook zei al onraad, en toen dat ding zo dicht bij de toren landde wist ze al genoeg. Kim Possible is hier, ze rende naar
de andere hulpjes van Dr. Draken toe en binnen een mum van tijd stond iedereen op wacht. Prinses:, dacht ze, kom maar op,
ik ben klaar voor jou.



Om zo snel mogelijk bovenop de toren te komen maakten Peter, Kim, en Ron hun jetpacks vast en gaven gas om zo snel
mogelijk bovenop te komen. Ron had zoals gewoonlijk extra aandacht nodig, maar dat vond Kim niet erg, en Peter deed
alsof hij zijn veters moest strikken, daar haalde Kim uit dat hij het ook niet erg vond. Toen iedereen zo ver was
telde Kim tot 3 en vlogen ze naar boven.



Shego hield ze goed in de gaten dat drietal, waarom het er 3 waren in plaats van 2 dat wist ze niet, het boeide haar
ook niet, het enige dat ze wou weten hoe ze, ze zo snel mogelijk weer naar beneden kreeg.



Het vliegtalent van Ron was behoorlijk vooruit gegaan zag Kim, hij vloog zelfs recht, Rufus zat lekker in zijn
broekzak van de wind te genieten. Alles leek goed te gaan totdat ze boven waren. Alsof ze het wist stond ze daar.
Shego. Net te laat kwam ze erachter dat Shego daadwerkelijk op haar stond te wachten. Ze kreeg een energiebol
in haar maag, en stortte naar beneden.



"Kim!" schreeuwde Ron, en vloog haar achterna. Hij deed dat zo snel dat Rufus er misselijk van werd.
"Sorry maatje" zei Ron gehaast, "Maar we moeten nu Kim redden.". Kim viel steeds sneller naar beneden, duidelijk
bewusteloos, en Ron vreesde dat hij te laat was. Maar net zo'n 5 meter voordat Kim de grond raakte, was Ron bij Kim en
wist haar net op tijd op te vangen, en haar rustig op de grond neer te leggen. Op het moment dat Kim bijkwam was er
boven een gevecht gaande.



Peter zag Kim vallen, en voelde een soort woede in hem opkomen, een woede die hij nog nooit eerder gevoeld had, en
daarom ging hij Shego te lijf. Waarom hij dat deed, wist hij zelf niet ook, misschien kwam het omdat hij al heel
lang een fan was van Kim Possible, of dat hij bang was dat hem hetzelfde zou overkomen, maar hij werd zo wild dat
hij Shego te lijf ging. Hij vloog op haar af, met zijn vuisten gebald. En zag Shego uithalen. Daarom ontweek hij
haar snel, wist achter haar te raken, en trapte Shego in de rug. Hij gooide snel de jetpack achter zijn rug neer,
en ging haar te lijf. Shego was hier op voorbereid, maakte een nieuwe energiebal en stompte Peter vol in de maag.
Happend naar adem, stak Peter zijn been uit waardoor Shego viel. Terwijl Shego op de grond lag, greep Peter zijn
kans en ging op haar zitten. Alsof dat het teken is waar de wachten op wachtten sprongen ze allemaal op Peter.



Kim Possible werd wakker door het kabaal dat boven op de Eiffeltoren plaats vond, en ze deed verschikt haar ogen open.
Ze zag Ron bezorgd naar haar kijken maar toen hij erachter kwam dat ze in orde was schreeuwde hij opgelucht,"Booya".
"Wat gebeurt er daar boven?" vroeg Kim een tikje afwezig,"Volgens mij is zijn ze zonder ons begonnen".



Het zag er slecht uit voor Peter, Shego had zich eindelijk losgeworsteld uit de greep van Peter, en uit die van de
10 wachten die zich zo nodig met het gevecht moesten bemoeien."Dit is je einde" zei ze kwaad. En terwijl de wachten
hem vasthouden, warmde Shego haar handen op, om de genadeslag toe te kennen. En net op het moment dat ze wou
toeslaan... greep Kim Possible haar stevig van achter beet en wist haar tegen de grond te werken met haar
speciale Go armbanden.



"Eindelijk klaar" zei Dr. Draken, terwijl hij opkeek, om daar stomverbaasd 3 tieners om hem heen te zien die op
het punt stonden om hem in te rekenen.



Terwijl Peter en Ron op zoek waren naar de nieuwe hint zocht Kim contact met Wade, Ze was hem helemaal vergeten, "Wade,
ik denk dat je een speciaal politie team naar Parijs kan sturen, om Shego en Draken op te halen.". En toen kwamen de
vragen, Kim wist het uit te leggen, en daardoor kostbare tijd te verspillen. Net nadat ze alles had uitgelegd, kwamen
Ron en Peter met een draagbare Dvd speler op haar aflopen. "We hebben het, we hebben de hint!!" schreeuwden ze opgewonden.
Hij drukte op Play en ze gingen met hun drieën om het ding staan om de volgende hint te beluisteren. "Heel goed wijfie"
zei Duf Killigan, "Je hebt de tweede hint gevonden. Ik hoop dat je nog tijd genoeg hebt, wijfie, want deze hint heeft
tijd nodig, hier komt ie:" Ze zagen een golfbal verschijnen die vervolgens ontplofte. Na de ontploffing verschenen er
de volgende woorden op het beeldscherm: The city of Love, is in the boot. In an arena filled with moed. Wie er won was
altijd bekend. Maar de ander, werd een dode vent. Na deze mysterieuze woorden werd het donker op het beeldscherm, het
trio in gedachten achterlatend.



Wade die toevallig meegeluisterd had, dook gelijk in zijn computers om de benodigde informatie op te zoeken. Na
5 minuten had hij het antwoord al, en wist hij het door te sturen naar Kim's Kimmunicator



"We gaan naar Rome" zei Kim, "De stad van de liefde, in de laars, tenminste dat was wat Wade zei", en weer 5 minuten
later zaten ze in het vliegtuig In het vliegtuig bespraken Peter, en de mysterieuze man, "We hebben nog 20 uur" zei
de man;" in Rome moet het de volgende keer sneller, we weten namelijk niet hoeveel hints er nog komen". Waarop Peter
zei; "We kunnen toch geen rekening houden met bad guys die overal opdoemen, misschien is het de volgende keer weer zo
kan toch.". "Toch moet het sneller, anders komt het niet goed, en waar zijn die Kim en Ron eigenlijk". Toen ze op zoek
gingen naar de 2 vonden ze, knus tegen elkaar aan, slapend. "Hoe lang duurt het nog voordat we in Rome zijn", vroeg
Peter heel zacht. "Nog een half uur", was het antwoord, "Dan laten we ze tot die tijd maar even met rust", en langzaam
gingen ze weer naar de cockpit.



"Graven idioten, graven" zei Lord Money Fisk, hij keek haastig om hem heen. Als de autoriteiten erachter kwamen dat
hij in het colloseum aan het graven was, was hij nog niet jarig. Maar goed, alleen hier was het Beeld
van de Maki, een krachtenversterker, die in een ver verleden al het verschil had uitgemaakt tussen winst en verlies.
Er gingen zelfs geruchten dat Julius Caesar het beeld expres in de arena begraven had, om de gevechten nog spannender
te maken. En nu, nu was Lord Monkey Fisk dichtbij de ultieme macht, en dat voelde hij ook."Graven idioten" zei hij
nogmaals; "Als jullie niet opschieten dan zwaait er wat". Hij was zo druk bezig dat hij het vliegtuig dat vlak boven
het colloseum vloog niet eens opmerkte.



Het vliegtuig landde op een grasveld ergens in Rome, op zo'n 100 meter van het colloseum af. "Nou" zei Kim, "Laten
we snel op zoek gaan naar de tweede aanwijzing. Ron, Peter jullie zoeken in het colloseum, dan zoek ik aan de
buitenkant"."Helemaal alleen?" vroeg een bekende stem achter Kim's rug; "Monique" zei Kim blij terwijl ze zich
omdraaide,"Wat doe jij hier?""Vakantie", zei Monique,"Maar wat doen jullie hier?", Peter, Rufus en Ron lieten de 2
dames alleen, er was al genoeg tijd verspilt. Ze gingen het colloseum binnen, om daar de verrassing van hun leven
mee te maken. Overal waren apen gekleed in Ninja pakken, die allemaal naar het zojuist gearriveerde drietal aan het
kijken waren. Peter beviel het niet. Het beviel Peter ook niet dat Ron in 1 keer als een bang kuiken rond rende, en
schreeuwde. Toen stond er een man op die eruit zag als een halve aap, en hij schreeuwde: "Ninja monkey's, val aan", en
op dat moment sprongen alle apen tegelijk op Peter.



Het gegil van Ron was tot aan de andere kant van Rome te horen, geen wonder dus dat Kim en Monique snel het colloseum
in renden, om daar een totaal gechoqueerde Ron te vinden. Toen ze even verder keken zagen ze Peter in de clinch met een
tiental apen, en zagen ze Lord Monkey Fisk, haastig graven."Tijd voor actie" zei Kim tegen Monique, en ze stormden samen
op de apen, die Peter belaagden af.



"Gevonden, ik heb hem gevonden" zei Lord Monkey Fisk, en hij hielt het beeldje in de lucht. Hij voelde de eeuwenoude
krachten door zijn bloed stromen, en hij kreeg zin in de strijd. De apen waren bezig met Kim Possible, en nog 2 kinderen,
maar die idiote Ron Stoppable die lag er voor pampus. Ron Stoppable, iedere keer dat hij aan hem dacht, voelde hij zich
weer kwaad worden, hij was de enige die de Tai Sheng Pek Kwar ook beheerste, de Heilige monkey Kungfu, die alleen
beschikbaar moest wezen voor hem, Lord Monkey Fisk. Ja, dacht hij, eerst maar met hem afrekenen



Rufus deed er alles aan om Ron wakker te krijgen. Hij sloeg hem in z'n gezicht, gooide zand in zijn mond, en schreeuwde
hard in zijn oor. Maar niks werkte. Rufus wou de moed bijna opgeven, toen hij zag dat Lord Monkey Fisk op Ron en Rufus
afkwam. En de blik in zijn ogen was niet bepaald vriendelijk. Rufus werd nu zenuwachtig, want als Ron nou niet wakker
werd, zou hij dat nooit doen. Als laatste redmiddel liet Rufus een boer, vlak bij Ron's neus, de nacho geur was nog goed
aanwezig. "Hmmmmm, nachos" zei Ron en hij stond op. Rufus viel bijna van hem af van schrik. Ron was net aan het genieten
van het feit dat hij wakker was, toen hij Lord Monkey Fisk op hem af zag komen. Hij sprong op, richte zich ten volste
op, en voelde de Tai Sheng Pek Kwar door zijn ruggengraat stromen. "Kom maar op" zei hij tegen Monkey Fisk, "ik ben er
klaar voor”



Kim had het zwaar, de apen waren sterker dan gedacht, en de kans op winst leek met de minuut kleiner worden. Peter
lag al knock-out aan de zijkant, en ook Monique redde het niet tegen de overmacht. En hoe ging het met Ron, dat
wou ze ook graag weten, maar ze was eigenlijk bang dat het ook voor hem te laat was. Er kwamen steeds meer apen
en het zwart voor haar ogen.



"Stoppable-san", hoorde Ron een bekende stem zeggen, "Heb je hulp nodig?", Ron draaide zich om en zag daar Yori,
en net toen Monkey Fisk aanviel stonden samen zij aan zij, om Monkey Fisk te grazen te nemen. Maki beeldje of
niet Monkey Fisk had geen schijn van kans. Yori en Ron waren een dynamisch duo, iedere keer als Monkey Fisk sloeg,
sloeg hij mis, maar iedere keer als Yori en Ron sloegen was het raak, op deze manier duurde het gevecht nog geen 5
minuten, en lag Lord Monkey Fisk snel plat, en renden de ninja monkey’s snel richting de horingzon. Toen Ron keek naar
de plek waar de apen wegrenden schrok hij zichtbaar. Kim lag daar... bewusteloos. Hij rende op haar af. "Kim, Kim,
wakker worden, wordt alsjeblieft wakker, de apen zijn weg, kijk maar, Lord Monkey Fisk is neer, wordt alsjeblieft
wakker". Yori keek naar Ron, en ging vervolgens aan de andere kant van Kim zitten, ze voelde haar hartslag, en zei:"Met
Kim Possible is alles goed, haal halstslag is goed, ze is alleen flauw gevallen, geef haal 5 minuten, en ze is el weel
boven op, maar hoe gaat het nu met jou, en wat doe je in Lome?, Stoppable-san?" en terwijl Ron naar de aanwijzing
begon te zoeken, vertelde hij het hele verhaal aan Yori.



Kim werd wakker en zag een bezorgde Ron naar haar kijken, toen Ron zag dat ze wakker was, omhelsde hij haar gelukkig.
"Ik dacht dat ik je kwijt was", zei hij met tranen in zijn ogen."Je lag daar, in 1 keer op de grond, en je sliep, en
je wou niet meer wakker worden, en..." z'n adem stokte in zijn keel. Kim ging rechtop zitten, en sloeg troostend een
arm om Ron heen, ze wist niet wat ze moest zeggen, en gaf Ron een zoen. Daar werd hij weer wat rustiger van.
Toen Ron weer rustig was, kon Kim om haar heen kijken, ze zag dat ze weer in het vliegtuig was."Wat doen we hier",
vroeg Kim geschrokken aan Ron, "We moeten toch op zoek gaan naar de nieuwe aanwijzing". Op dat moment kwam Peter uit
de cockpit lopen. Hij had zijn hoofd in het verband, en zag eruit alsof hij erge hoofdpijn had. "De hint is opgelost,
de aanwijzing was dit keer niet zo moeilijk. Duff Killigan wordt een beetje lui", "Wat was de aanwijzing dan?"
, vroeg Kim. "Het klokje tikt, het klokje is groot, maar het klokje staat in het land van bed en brood". Waarop Ron zij;
"Een grote klok in het land van Bed and Breakfast".Kim keek de jongens vragend aan."Londen!!" zeiden Peter en Ron
tegelijkertijd. en toen kon Peter weer gaan liggen, want zijn hoofd knalde overduidelijk uit elkaar.



Het alarm ging af in de bank van Londen, en Motor Ed knalde in het holst van de nacht de snelweg op,"Jahoe!!!", brulde
hij en hij scheurde er vandoor. "Jullie kreigen me toch niet te pakken weetjewel." brulde hij tegen de politie wagens
die hem achterna kwamen. "Want mijn motor hef wat van de extra Jéjéjé in de Motor zitten". Hij drukte op een rood
knopje dat vlak naast het gaspedaal stond, en hij knalde er van door, de politie in het stof laten bijten."Wat zei ik
je!!!" schreeuwde hij tegen niemand in het bijzonder,"Mijn motor is de allerbeste, weetjewel". En zijn achterlichten
verdwenen in de duisternis.



Kim, en Ron keken vanuit een klein raampje naar de alsmaar dichtbij komende Big Ben, toen ze met de verrekijker de
toren goed bestudeerde op zoek naar de aanwijzing, zag ze een klein beeldscherm, bovenop de top balanceren. Kim liet
het ook aan Ron zien."Hoe komen we daar?" vroeg Ron aan Kim, "Maak je maar geen zorgen ik verzin wel iets". Net nadat
Kim dat gezegd had, begon het vliegtuig vreselijk te trillen. Nog geen seconde erna hielt de motor ermee op, en begon
het vliegtuig te versnellen richting de grond."Het vliegtuig stort neer", gilde Peter terwijl hij de cockpit uitrende.
"Mijn baas doet nog zijn best om zo veilig mogelijk te landen, maar we moeten onszelf schrap zetten voor de klap".
"Het is nog een geluk dat Monique en Yori niet meegegaan zijn" zei Ron tegen Kim terwijl ze zich naar achteren begaven.
Daar achter gespten ze zich stevig vast, en ze wachten op de klap.



Motor Ed zag het vliegtuig neerstorten, en hij haastte zich naar de crash, daar aangekomen zag hij een middel groot
vliegtuig liggen, helemaal kapot gebogen. De mensen die er omheen lagen waren allen bewusteloos, of leek dat alleen
maar zo, hij zag een meid opstaan, die hij herkende;"Hé Rooie, lang niet gezien", zei hij met een zachte kwade stem.



Peter werd wakker met een barstende hoofdpijn, en zag naast hem Ron Stoppable liggen, bewusteloos. Toen hij verder keek,
zag hij zijn baas, de benen nemen, dat was vanaf nu, een Ex-baas. Maar het meest bijzondere dat hij zag, was Kim.
Ze keek kwaad naar een kerel op een motor, en de kerel keek kwaad terug. "Oude bekenden?" vroeg Peter mompelend, "zo
ja, er liggen nog motoren in het ruim, zo te zien hebben ze de crash overleeft. Ga hem achterna, en pak hem, ik zorg
wel voor Ron". Kim keek Peter vertwijfeld aan, en voelde een ideetje in haar hoofd opkomen, als ze Motor Ed nou eens
achterna ging, en gelijk de nieuwe aanwijzing wist te grijpen, dan werkte het toch perfect. Ze liep naar het ruim toe,
pakte een motor, en zei tegen Motor Ed,"You better run, because you can't hide, want ik, ik ga je pakken"."Kom maar
op rooie" was het antwoord"Motor Ed is er klaar voor" en hij scheurde er vandoor, en Kim knalde er achteraan.



Het was druk op de weg, overal was verkeer, maar dat scheen Motor Ed niet te deren. Maar Kim wist hem maar met moeite
bij te houden. Toen ging haar Kimmunicator af en Kim nam op"Hoi Wade" zei ze,"Wat is er loos" "Nou" zei Wade, "Peter
heeft me net op de hoogte gebracht voor je nieuwe uitdaging, en dat bracht mij op een ideetje. Plaats de Kimmunicator
op de motor, en laat mij de rest doen". Kim deed het, en de Kimmunicator verbond zich gelijk met de motor. Er kwamen
kabels uit de Kimmunicator die zich boorden in het materiaal van de motor, en op de Kimmunicator veranderde de display
zodat Kim de motor daarmee kon besturen "Graag een dankje" zei Kim tegen Wade, Uit de speakers van de Kimmunicator,
kwam een krakerig graag gedaan, en Kim maakte zich klaar voor een tweede kans. Ze draaide het gaspedaal volledig open,
en op de Kimmunicator zag ze dat de banden breder werden zodat ze de motor beter in bedwang kon houden. De auto's
die haar tegemoet kwamen rijden waren plots geen probleem meer, ze versnelde nog eens een keer extra, en kwam zo
dichter bij Motor Ed terecht, maar hij had ook nog een extraatje in de motor zitten. Hij, tilde zijn motor op en sprong
op een auto, via deze auto sprong hij weer op een andere. 'Geweldig', dacht Kim, toen het begon te regenen;'Ook dat
nog' en ze versnelde in een poging om Motor Ed bij te houden.



Motor Ed keek achterom en zag Kim Possible niet meer "Ow, Rooie" schreeuwde hij pesterig,"Kan het cyber-robotig
dingetje, op je motor het niet aan?", hij lachte maniakaal terwijl de regen met bakken uit de lucht kwam. Maar net
op het moment dat hij dacht dat hij er van af was, kwam Kim er aan racen, niet op de weg zoals Motor Ed verwachte,
maar dwars over de muren, "Hier heb je, je cyber-robotig dingetje, Motor Ed!!", en Kim sprong van van de muur af,
over Motor Ed, landde naast hem, en drukte hem hard tegen de muur aan."Wat doe je nou, rooie" schreeuwde Motor Ed
woest tegen Kim, "Motten we er allebei aan gaan, ofzo?". Maar Kim bleef drukken, totdat ze bij een afslag kwamen,
daar tolde Motor Ed erin en scheurde er weer vandoor. Kim bleef achter met een glimlach van oor tot oor. Perfect.



"Gestoord wijf" mompelde Motor Ed zachtjes en zag de Big Ben voor zich verschijnen. "Op muren rijden hé, rooie.
Nou dat kan Motor Ed ook.", hij drukte op een vijftal knopjes en knalde de Big Ben op. Kim Possible zag dit
van een afstandje, en scheurde er achter aan. Toen Motor Ed dat merkte versnelde hij, Kim ook, en zo ontstond er
een spannende race voor wie het eerste op de top was. Terwijl de regen steeds harder naar beneden viel, en in de
verte de donder klonk, scheurde Kim Motor Ed voorbij, sprong ze over de top heen, pakte het beeldscherm, en pakte ze,
met behulp van de Kimmunicator, Motor Ed in, in schuimrubber. Motor Ed viel naar beneden, en Kim, die viel op het
schuimrubber, eenmaal beneden zei ze nog tegen Motor Ed;"Groetjes aan je oom", pakte ze de motor, en ging weer tevreden
naar de crash plek.



Killigan was erg duidelijk in zijn laatste aanwijzing, het enige wat hij zei, was dat de reis voor niets gemaakt was,
en ze beter terug naar huis konden gaan. En op de teller te zien die er op geplakt was, hadden ze daar nog 5 uur de
tijd voor. Nou is 5 uur wel genoeg tijd, als je een vliegtuig hebt, maar ja dat was neergestort, en een redding
voor Middleton zagen ze niet meer zitten. Peter ging maar ver bij Kim, Rufus en Ron vandaan zitten, omdat hij niet kon
meedelen in het verdriet, en hij dacht na over een manier om het nog te redden."Kom op", zei hij tegen zichzelf;"Jij
bent de jongen met de connecties, jij bent degene met de vermommingen" zover had hij bij deze missie meer mis gedaan,
dan goed gedaan;"Geen tijd om daar over na te denken" zei hij nogmaals tegen zichzelf;"Een uitweg, er moet een uitweg
zijn" hij graafde diep in zijn gedachten, had hij connecties in Londen, was er iemand wie hem wel kon helpen. Maar
hij kon niemand bedenken, de situatie zag er hopeloos uit. Of toch niet, had hij niet een klusje gedaan voor iemand
in Londen, nee geen klusje voor iemand, een klusje voor een team. Hoe heette dat team ook alweer?, Team Go dat was het.
Er was een crimineel in Londen, alleen Team Go mocht er niet in,in verband met paspoorten enzo. Hij greep zijn portemonnee.
Ja het kaartje dat hij na de klus gekregen had zat er nog in. Hij hoorde de stem nog van Hego, de aanvoerder,"Als er
ooit wat is, bel dan naar dit nummer, en wij zijn er zo snel mogelijk.". Peter pakte zijn telefoon en begon het nummer
in te toetsen. Binnen 5 seconden had hij iemand aan de lijn. Binnen 5 minuten was alles uitgelegd. En binnen 15
minuten stond er een helikopter boven hun hoofd te draaien."Wat is dat" vroeg Kim verbaasd. "Het is Team Go" zei
Ron opgewonden, en Peter zei, "Klopt, ik dacht we hebben een lift nodig, en Team Go, die is snel genoeg", in een
mum van tijd zat iedereen in de helikopter, en waren ze op weg naar Middleton.



Ann Possible keek tevreden het raam uit. Het was 6 uur, en het was nog steeds rustig in huis. De tweeling lag nog op
bed, Kim was nog steeds op missie, en James was al naar zijn werk. Dit was het zeldzame moment van de dag waarop ze
een beetje kon nadenken, koffie kon drinken en zich rustig voorbereiden op haar eigen werkdag. Nadat ze haar koffie
op had, ging ze maar naar boven om Jim en Tim wakker te maken. Terwijl ze naar boven liep hoorde ze in 1 keer een
oorverdovend kabaal uit de achtertuin komen. Ze rende naar het raam keek naar buiten, en zag een helikopter staan,
daaruit stapten Ron, Kim en een andere jongen, terwijl de helikopter weer op steeg, rende het drietal het huis in.
Ze hadden nog net even de tijd om hallo te zeggen, en toen renden ze weer het huis uit."Tieners" zei Ann Possible
met een glimlach:"Altijd haast"



"Oké, we zijn in Middleton", zei Kim;"Waar zou die schotse crimineel van een Duff Killigan zitten." Ron en Peter
dachten na. "Als ik een schotse kiltdragende golfende crimineel zou zijn." zei Ron afvragend."Waar zou ik dan zijn".
"Uuuuuuuuuuhm, op de Green?", zei Peter, "wat denk jij Kim?", maar Kim gaf geen antwoord, ze keek stilzwijgend
naar een golfclub die eenzaam in het gras stond. "Volgens mij is dat een hint". zei Kim, "Ja," zei Ron;"Of Killigan
is echt zo stom als hij eruit ziet". Peter haalde zijn schouders op, en keek iets verder;"Ja" zei hij, "Hij is
echt zo stom als hij eruit ziet, daar staat namelijk ook een golfclub, en daar achter nog 1, volgens mij denkt
hij echt dat hij gaat winnen. Laten we de golfclubs volgen en zien wat er van komt.". Zo gezegd, zo gedaan liepen
ze het pad van golfclubs achterna.



"Nee, wat heeft hij gedaan met Buenos Nacho", riep Ron geschrokken, en inderdaad, Kims en Rons favoriete restaurant
zag er niet uit zoals ze zich herinnerden. Het gehele dak was er vanaf verwijderd, en twee raketten staken er boven
uit. "Nou we hebben de raketten gevonden" zei Peter, nu Killigan nog. "Zoeken jullie mij?", vroeg een stem achter
hun. Ze draaiden zich om, en zagen hem daar staan. Duff Killigan. In al zijn schotse glorie, met kilt en al. "Hallo
wijfie" zei hij zachtjes, terwijl hij ze dreigend aankeek."Hebben jullie lol gehad? Leuk hé zo'n wereldreisje". "Heel
leuk" zij Kim net zo zacht terug, en vervolgens schreeuwde ze tegen de anderen;"Peter, maak de raketten onschadelijk,
hier is de kimmunicator, Wade zal je helpen. Ron, Rufus wij drieën pakken Killigan". Zo gezegd, zo gedaan Kim
gooide de Kimmunicator naar Peter, die ermee naar de kernraketten rende, Ron en Kim hadden echter andere plannen.



Kim en Ron renden met volle snelheid op Killigan af. Die leegde echter rustig z'n golftas op de grond, honderden
golfballen rolden over de grond. Hij pakte zijn golfclub, haalde uit, en schreeuwde Fore, en hij lanceerde de
golfballen op Kim en Ron.



Peter was eindelijk beland bij de kernraketten en haalde de Kimmunicator tevoorschijn, en zocht contact met Wade,
"Hoi, Peter, ik wachtte al op je, zullen we een raket onschadelijk gaan maken?"



Ron had het zwaar, het leek wel of de explosieve golfballen sterker waren dan ooit. Toen hij hoorde dat Killigan wat
extra pit erin geplaatst had, verklaarde dat een hoop. Kim echter was op dreef, ze wist tot dicht bij Killigan
door te dringen, 1 van zijn golfclubs te grijpen en over te gaan tot een spannend zwaardachtig golfclub gevecht.
Hierdoor werd Killigan afgeleid en wisten Ron en Rufus achter Duff Killigan te komen."Booya" zei Ron zacht in
Killikan's oor. Hij schrok hierdoor, gleed uit over zijn eigen golfballen en raakte knock-out. "Yes" zeiden Kim
en Ron tegen elkaar en ze kusten elkaar van blijdschap. Hun geluk werd bruut verstoord, door Peter;"Kim, Ron, het
lukt me niet, kom vlug, kom helpen."



"Ik heb hem alles uitgelegd, en hij heeft precies gedaan wat ik hem zei maar het werkte niet" zei Wade zenuwachtig
tegen Kim;"Er zit een soort beveiliging op","Wat voor een beveiliging?" vroeg Kim."Beide raketten moeten
tegelijkertijd ontmanteld worden, of anders gaan ze af" "Ron, ga naar de linker raket", zei Kim, "Peter naar de
rechter, en Wade, leg het nog een keer uit, stap voor stap dan vertel ik het door aan de jongens.". Minuten
kropen voorbij terwijl Wade met steeds gekkere opdrachten aan kwam, en Peter en Ron de raketten ontmantelden.
De teller boven de raketten gaf nog 5 minuten aan, en Peter en Ron moesten samen de laatste kabel doorknippen:
"Onthoud" zei Wade;"Precies tegelijk, zit er ook maar een seconde verschil tussen het knippen ontploft de boel"



Peter stak zijn hand uit naar de kabel. Ron volgde zijn voorbeeld. Kim keek nog eens zenuwachtig op de teller,
nog 3 minuten. Wade drukte nog een paar laatste knoppen in. en zei in 1 keer: Nu. Kim zei het daarna, en terwijl
Ron en Peter het ook schreeuwden knipten ze de kabel door.



"Telling afgebroken. Telling afgebroken." klonk het in 1 keer door de Buenos Nacho, en Kim, Peter, Rufus en Ron
juichten tegelijk opgewonden, en ze omhelsden elkaar. "Oké, genoeg vrolijkheid, wie wil er een nacho" zei Ron.
Pas toen merkten ze dat ze al 24 uur lang niets gegeten hadden, en ze melden allemaal dat ze daar wel zin in hadden.
Toen ze 10 minuten zaten te eten, zei Peter; "Ik denk dat ik hier blijf wonen, Middleton ziet er leuk uit,
als het niet opgeblazen is", ze lachten wat, om vervolgens met z'n allen als een blok in slaap te vallen.

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl



Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

• blunders
• dieren verhalen
• erotische verhalen
• griezel verhalen
• humor verhalen
• kinderverhalen
• liefdes verhalen
• sex verhalen
• spannende verhalen
• sprookjes

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 121 bezoekers online