Lees verhaaltjes op verhalen lezen. Van spannede verhalen tot erotische verhaaltjes.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door ��n van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:

Naam afzender:
E-mail afzender:

Verhaal:

Mike (griezelverhaal)
Mike

Het was vandaag een gewone dag, zoals gewoonlijk. Gewoon naar school, na school wat huiswerk maken.Vandaag had ik gelukkig niet veel huiswerk, was snel klaar.
Ik verveelde me. Al mijn vrienden waren vanavond naar de bios. En ik lag thuis hier op de bank met huisarrest. Ik had een dag gespijbeld en mijn mentor heeft me verraden. Hij had mijn ouders opgebeld en die waren woedend. Dit was niet de eerste keer dat ik had gespijbeld.
Zappend lag ik op de bank tv te kijken, er was ook nog niks boeiend op tv. Zuchtend, ging ik rechtop zitten en smeet de afstandbediening in de hoek van de bank. Ik stond op en liep naar de gang bij de voordeur waar de kapstok stond. Uit mijn jaszak haalde ik een joint die ik op school van een vriend had gekregen. Ik rolde hem heen en weer tussen mijn vingers, staarde er naar en twijfelde. Zal ik hem op roken of niet? Ik had nog nooit drugs gebruikt dus was ik best wel nieuwsgierig. Ik liep naar de gangtrap waarmee je naar boven kunt gaan naar slaapkamers. Ik keek naar boven om te checken als de kust veilig was.
Ik keek recht in het gezicht van mijn zusje die bovenaan de trap op een tree zat.
“Hey, wat ben je aan het doen,” zei ze.
“Waarom ben je nog wakker!” snauwde ik. “Ga slapen!”
“ik wil niet slapen, waar zijn mama en papa?” vroeg ze.
“Je weet dat mam en pap even samen uit zijn en pas vanavond laat terug zijn,” zei ik en liep weer richting de woonkamer.
“Danny, ik ben bang in het donker ik wil niet alleen slapen,” piepte ze.
“Dan doe je het licht in je kamer aan,” snauwde ik en smeet de woonkamerdeur achter me dicht.
“Je bent de stomste broer van de wereld!” Hoorde ik haar met een huilerige stem roepen.
Ik trok me niets van haar aan en plofte weer neer op de bank. Ik hield de joint voor me en zuchtte.
“Je moet alles een keer mee gemaakt hebben,” zei ik tegen me zelf en voelde in mijn broekzak naar een aansteker.
Met de joint tussen mijn lippen en de aansteker in mijn hand net voor de joint, keek ik nog even snel naar de klok. Half tien. Mijn ouders zouden pas rond twaalf thuis zijn, dus genoeg tijd.
Ik stak de joint aan en begon hem op te roken. In het begin ging het me goed af. Toen gebeurde er iets raars. Zelf begrijp ik het ook niet helemaal. Ik voelde me duf, misselijk en draaierig. De woonkamer tolde om me heen. Ik kon niet opstaan. Ik sloot mijn ogen.

Toen ik mijn ogen weer open deed stond ik buiten. Het was pik donker en ik kon niet meer dan twintig meter vooruit kijken. Het enige dat ik kon zien was een gedeelte van de slecht geasfalteerde straat en een lantaarnpaal een paar meter mij me vandaan. De lantaarnpaal werd dof verlicht door zijn eigen gelige verlichting. Die knipperde met een elektrisch gekraak de hele tijd aan en uit. Er waaide een ijzig koude wind en ik merkte dat ik mijn jas niet aan had. Ik rilde over mijn hele lichaam en kruiste mijn armen over mij borst om me zelf warm te houden. Ik keek om me heen, links, rechts, achter me helemaal, niks te zien alleen het donkerste. Ik begon maar een kant op te lopen. Vochtige kleine druppels vielen in mijn gezicht. Ik zuchtte, het begon ook nog eens te motregenen. Ik stapte flink door en vroeg me af hoe ik hier terecht ben gekomen. Mijn haren waren onder tussen kletsnat.
Ik had het koud en niesde. Volgens mij gevoel liep ik na een tijdje al meer dan een half uur. Ik stopte even en keek naar beneden naar mijn schoenen. Mijn nieuwe witte stoffen nike's zaten onder de modder.
“He, shit,” zei ik tegen mezelf.
Ik voelde water langzaam mijn schoenen binnen lopen en mijn sokken nat worden.
Ik keer weer voor me uit. Tot mijn verbazing was er nu opeens een lange grauwe bakstenen muur. Ik kon het einde van de muur links en rechts niet zien, het liep af in het donker.
Recht voor me was een smal donker steegje dat een soort scheiding was tussen de muren. Het konden twee lange en hoge gebouwen zijn die naast elkaar stonden. Ik slikte even en liep richting het steegje. Net aan het begin van het steegje hing, scheef, een oud pijlvormig houtenbord met vale letters. Centrum, las ik. Zal ik die kant maar op gaan, misschien kan ik daar aan iemand vragen waar ik ben?
Ik keek nog even twijfelend maar liep toch het steegje in. De wind blies huilend tussen de muren door en ik rilde weer van de kou. Mijn klets natte haar voelde als ik een ijsblok op mijn hoofd had die langzaam aan het smelten was.
Na een stukje lopen zag ik verder op een gedaante tegen de muur leunen. Ik begon wat langzamer te lopen. Nu kon ik zien dat het een jongen was die tegen de muur leunde en een sigaret rookte. Telkens als hij aan de sigaret zoog lichte het puntje op. Ik stopte en durfde niet verder te lopen. Ik had een vreemd gevoel in mijn maag en wilde niet langs die gedaante.
Ik draaide me om, om weer terug te lopen, maar opeens was het steegje een paar meter verder van waar ik vandaan kwam doodlopend.
“Hoe kan dit nou weer?!” zei ik hard op.

“Verdwaald?” hoorde ik een diepe jongens stem van dicht achter me vragen.
Ik maakte een sprongetje van schrik en draaide me snel om, de jongen stond maar een paar meter bij me vandaan.
“Wwie ben jij?” zei ik geschrokken zonder op zijn vraag te antwoorden.
“Mike, en jij?” zei hij
“Danny,” antwoordde ik.

Wordt vervolgd......

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 37 bezoekers online