Lees verhaaltjes op verhalen lezen. Van spannede verhalen tot erotische verhaaltjes.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door ��n van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:

Naam afzender:
E-mail afzender:

Verhaal:

liefdes en gedachten op je 15e 6
Als we Timo ’s straat inrijden komt Martin er ook net aanlopen. Mari-elles moeder zet ons voor de deur af. Ik loop naar Martin toe, en Mari-elle belt aan. Timo doet precies de deur open als Martin er net ook is. We gaan naar binnen. Timo doet nog heel geheimzinnig over wat we gaan doen, en hij zegt iets tegen Martin. Die weet waarschijnlijk al wat we gaan doen. Mijn mobiel gaat af. Ik loop naar de hal. Het is Annelieke, en Jint en Lianne zijn bij haar, en ze willen weten wat we gaan doen. Ik vertel ze dat ik dat nog niet weet. Martin komt precies op dat moment ook de hal in lopen. Ik zeg tegen de meiden dat ik ze nog wel sms, en hang op. Ik geef Martin een kus, want dat had ik nog niet gedaan. We zoenen namelijk allebei liever niet waar anderen bij zijn. Na een tijdje gaan we weer naar de woonkamer. Eindelijk gaat Timo vertellen wat we gaan doen. We zijn nu eerst nog even thuis, en om half 4 gaan we naar de film. Daarna gaan we in een of ander romantisch restaurantje nog iets eten, en dan zien we verder wel! Ik vind het wel leuk. Het is in elk geval wel leuk dat hij (misschien wel samen met Martin) zoiets voor Mari-elle en mij geregeld heeft! Voor de tijd dat we thuis zijn heeft Timo een spel verzonnen. Een soort ‘doen, durven of de waarheid’ maar dan iets anders. Zonder durven, en het is hier de bedoeling dat iedereen elkaar een beetje beter leert kennen. Timo en Mari-elle kennen elkaar natuurlijk wel goed, maar Martin en ik kennen hun nog niet zo goed, zij ons ook niet, en wij kennen elkaar ook niet zo goed. Het is wel een leuk spel, en de tijd vliegt. We moeten elkaar allemaal opdrachten geven, en vragen stellen. Iedereen kent elkaar nu al een beetje beter, en dat maakt dan ook wel verschil met hoe je met elkaar omgaat. We moeten nu naar de bioscoop toe. Timo ’s moeder brengt ons. Je kan aan alle gesprekken merken dat zij erbij is, want iedereen is ineens niet meer zo open als eerst.

Als we bij de bioscoop aankomen blijkt het dat het heel rustig is, en dat de jongens voor een heel romantische film gereserveerd hebben, echt leuk! We zitten helemaal achteraan, dat is wel heel relaxt, want niemand let op je. Het is wel een heel leuke film, maar Martin en ik hebben een heel stuk gemist, en Timo en Mari-elle ook. Maar toch was het heel gezellig. Na de film gaan we naar de Italiaan, eigenlijk een soort pizzeria, een paar straatjes verderop. Timo en Mari-elle zijn hier duidelijk al vaker geweest, want ze hebben het over ‘hun tafeltje in de hoek.’ Het is wel heel leuk daar. Timo heeft van te voren al aangegeven wat we wilden, want we krijgen na ongeveer 5 minuten, zonder iets besteld te hebben, alle 4 al een cola-light, en 10 minuten later allemaal dezelfde pizza. Dat is wel heel leuk, en het is ook een heel aparte pizzeria, want er zijn een aantal tafeltjes voor stelletjes, met bankjes in plaats van stoelen, en dan kan je heel dicht bij elkaar zitten, en dat zitten we dus ook!

Na het eten lopen we nog even door de stad, en dan worden we opgehaald door Timo ’s moeder. Het is pas kwart over 7 dus we gaan nog even naar Timo ’s huis, dat spel nog ff doen ofzo. Als we bij zijn huis aankomen gaan we meteen naar boven, want we hebben geen zin om het spel bij Timo ’s ouders op de bank te doen! Boven is de sfeer heel anders. Martin en ik zitten heel dicht bij elkaar, en Timo en Mari-elle ook, maar die zijn dat gewend. We praten eerst nog even over de film, en ik vraag wat er gebeurd is wat er in dat stuk gebeurd is dat wij gemist hebben. Timo en Mari-elle weten dat ook niet, want zij hebben de halve film gemist! We gaan weer verder met het spel, maar we zijn allemaal heel melig nu, en vanmiddag waren we serieus. Maar misschien is dit spel alleen maar veel leuker als je melig bent! Er worden nu heel andere vragen gesteld, allemaal meer over je liefde en vrienden nu en vroeger. De avond vliegt voorbij, en het is al bijna half 9. Over een half uur moeten we allemaal naar huis, want morgen moeten we weer naar school. Ik vind het wel jammer dat ik zo al weer naar huis moet, maar gelukkig zien we elkaar allemaal morgen weer, op school. Maar dat is anders dan nu. Nu is iedereen een beetje vrij enzo. We hoeven nu niet op te letten dat er iemand is die ons niet mag zien zoals Martins vrienden enzo. Timo en Mari-elle zijn ook anders dan op school, ook veel vrijer, maar aan hen kan je ook wel merken dat ze al een hele tijd samen zijn, wat ze zijn al helemaal aan elkaar gewend, en schamen zich nergens voor!

Martin staat op, en zegt dat hij naar huis gaat. Ik kijk Timo en Mari-Elle aan, en ze knikken ja, ze begrijpen me al helemaal. Ik loop even met hem mee. Hij wilde graag nog even samen met mij zijn, dus dat doen we dan maar. We zijn al de hele middag met zijn 4-en maar dat is toch niet zo fijn als samen... Timo en Mari-Elle zwaaien ons uit. We hebben afgesproken dat ze mij bij Martin ophalen over 20 minuten ofzo. Dan hebben zij ook nog even wat tijd samen. Martin en ik lopen hand in hand naar zijn huis. Het is wel gezellig ookal praten we niet zo veel. Ik geef hem een kus, want dat kon vandaag ook niet zo veel. Alleen in de bioscoop. Ik hou echt van hem, en de vlinders zijn er nog steeds! Het voelt echt heel fijn om bij Martin te zijn, maar de komende weken moet ik ook wel weer wat meer tijd aan mijn vriendinnen besteden. Dat vind ik wel heel knap van Timo en Mari-Elle. Ze hebben veel tijd voor elkaar, en voor hun vrienden. Maar soms hebben ze echt ruzie, en dat vind ik niet zo leuk.

We zijn bijna bij Martins huis. We stoppen even met lopen. Ik zeg tegen hem: ‘ik vond het echt een heel fijne dag.’ ‘ik ook’ zegt hij. We zoenen....

Dan komt er een auto aanrijden, die hard toetert. Het zijn Timo en Mari-Elle. ‘Zijn ze er nu al?’ zegt Martin een beetje teleurgesteld. ‘Ja’ zeg ik, en ik geef hem nog snel een kus. Ik loop naar de auto, en zeg ‘tot morgen.’ Ik stap in, en zwaai naar Martin. Gelukkig zie ik hem morgen weer! Ineens zegt Mari-Elle: ‘We waren iets te vroeg zeker?’ ‘Ja’ zeg ik ‘maar dat maakt niet uit hoor. We zien elkaar morgen wel weer’ Het is stil in de auto. Timo ’s moeder zet vlug de radio aan. Niemand weet wat hij of zij moet zeggen. Ik vind dit altijd zulke moeilijke momenten. Je weet zo veel te zeggen, maar er is een vader of moeder van een van je vrienden bij, en kun je dat dan nog wel zeggen?

Timo heeft ook door dat het een moeilijk moment is. Hij begint te praten... Over vandaag enzo. We zijn bijna bij Mari-Elles huis. Mari-Elle stapt uit. Ze loopt naar de voordeur, zonder Timo een kus te geven. We zwaaien met z’n drieën naar Mari-Elle.

Nu Mari-Elle weg is is de sfeer ook heel anders. Timo is ook anders nu. Ik vertel dat tegen hem, en zijn moeder is het wel met mij eens. Ik denk dat Timo nu wel een beetje beledigd is, maar dit moest ik toch ff zeggen. Timo begint weer te praten. Hij vraagt of ik het een beetje gezellig vond vandaag. Ik vertel hem dat ik het echt een heel leuke dag vond. Op dat zelfde moment krijg ik een sms-je van Martin. Hij vond het ook een leuke dag, en hij hoopt dat hij me morgen nog ziet.

Ik sms ff snel wat terug. Timo vraagt van wie die sms is. Ik zeg: ‘van Martin’ ‘lief’ zegt Timo. ‘Ja, vind ik ook’ zeg ik. Het is stil. Dit keer probeert Timo’s moeder het gesprek weer op gang te brengen, maar het helpt echt niet. Dan vraagt ze ‘wat is er?’ en dat is wel iets wat helpt. Timo begint te praten en te huilen. Het gaat niet meer zo goed tussen hem en Mari-Elle. Alleen als er andere mensen bij zijn. Daarom was deze “doubledate” ook. Timo zegt: ‘het lijkt wel alsof ze bang is dat ik iets doe wat zij niet wil als we alleen zijn’ ik probeer hem te troosten, maar dat is lastig want ik zit achter hem. ‘jeetje’ zeg ik ‘dat ze bang is dat jij dat doet, haar eigen vriendje!..... Als je iets met iemand heb, en in jullie geval al zo lang, dan is het toch de bedoeling dat je elkaar vertrouwt en begrijpt, en dat je je veilig voelt bij elkaar!’ ‘Ja’ zegt Timo’s moeder.’ Enneh tiem, jij zou egt wel de laatste zijn bij wie ik dat zou denken hoor! K kan me het niet voorstellen!’ ‘Maar...Moet ik eens met haar gaan praten?’ vraag ik. Dat vind Timo wel een goed idee, maar het huilen word alleen maar erger. Ik kijk Timo’s moeder aan. We zijn al bijna bij mijn huis. Ik vraag aan Timo of ik bij hem moet blijven, en of hij nog wil praten. Hij kijkt zijn moeder aan. Ze knikt. Hij zegt: ‘maar we moeten morgen weer naar school.’ ’ Nou en’ zeg ik. ‘Claire, je mag wel blijven slapen als jullie dat willen.’ Zegt Timo’s moeder. Timo knikt meteen. Ik vind het ook wel goed. Ik bel mijn ouders. Ze vinden het goed, maar dan moet ik nu wel ff langs mijn huis om mijn slaap- en schoolspullen te halen. Als we er zijn zoek ik snel al mijn spullen: schoolboeken, schone kleding, make-up, pyama, toilettas enzo. Timo’s moeder is even mee naar binnen gegaan om alles even uit te leggen en met mijn ouders te praten, dus erg veel zeggen kunnen ze niet. In de auto zegt niemand iets. Timo’s moeder probeert het gesprek nog een beetje op gang te krijgen, maar dat lukt niet echt. Timo begint weer te huilen, maar ik kan hem nu niet troosten. We zijn er bijna, gelukkig. Als we bij Timo thuis zijn gaan we meteen naar boven, volgens mij wil hij praten. Het logeerbed staat al klaar. Als Timo zijn kamer binnenkomt, kan je zien dat hij zich thuis voelt. Hij begint weer te huilen. Ik vraag aan hem wat er nou allemaal is tussen hem en Mari-Elle. Of er een keer iets met Mari gebeurd is of iets tussen hen. Timo weet het niet. Hij denkt dat het aan hem ligt, maar ik weet zeker dat dat niet zo is. Dat vertel ik hem... We gaan naast elkaar zitten. Timo is echt heel overstuur. Ik begrijp hem wel een beetje, maar ik vind het ook wel vreemd. Ik probeer een oplossing te bedenken. Timo vraagt: ‘waarom zeg je niets meer?’ ‘ Ik probeer iets te bedenken, een oplossing of iets om te proberen.’ Vertel ik hem. Dat vind hij wel goed. Het is bijna 10 uur. ‘Ik denk dat we maar moeten gaan slapen’ zeg ik tegen Timo. ‘We moeten er morgen weer vroeg uit, en toch maar weer naar school.’ Op dat moment gaat mijn mobiel. Het is Mart. Hij heeft naar mijn huis gebeld, maar daar was ik niet. Mijn moeder heeft gezegd dat ik bij Timo ging slapen, dus nu heb ik wat uit te leggen. Ik loop Timo’s kamer uit. Dit hoeft hij even niet te horen, dat begrijpt hij toch wel? Volgens mij is Mart er niet zo blij mee dat ik bij Timo blijf slapen, maar hij begrijpt wel dat ik hem nu ff moet helpen. Ik zeg dat ik hem morgenochtend vroeg nog wel ff bel. Hij moet het eerste beginnen, ik niet, maar dat maakt niet uit. Ik ben toch wel vroeg wakker, Timo kan nu toch niet slapen.... ‘Nou doeg liefie, tot morgen, kus....’ Zeg ik tegen Martin, hij geeft een kus terug, en we hangen op. Ik ga weer naar Timo. Hij vraagt of Martin het niet erg vond dat ik hier blijf. Ik zeg: ’ja, maar hij begreep het, en hij vertrouwt je dus...’ Timo begint weer te huilen. Heb ik nou iets verkeerds gezegd? Zal wel. Ik vraag wat er is. Timo zegt: Jij vertrouwt me, mijn vrienden, mijn familie, en zelfs Martin, maar waarom Mari-Elle dan niet?’ Hij is boos en verdrietig tegelijk nu. Ik weet nu echt niet wat ik moet zeggen.... Timo staat op, en loopt naar de badkamer. Hij gaat zijn tanden poetsen enzo. Ik pak mijn spullen ook, en poets mijn tanden, en haal mijn make-up van mijn gezicht. Timo gaat naar zijn kamer, nu kan ik even omkleden. Als ik weer in Timo’s kamer kom ligt hij al in zijn bed. Ik weet ook niet meer wat ik nu moet hoor. Mart is toch een beetje boos, Timo is verdrietig, Mari-Elle is een probleem, en ik, ik voel me vaag. ‘Ik ga slapen, we praten morgen wel verder, oké??’ vraag ik aan Timo. Hij gaat ook proberen te slapen zegt hij, maar ik vraag me af of dat wel lukt...

De volgende ochtend ben ik vroeg wakker, en lig ik na te denken. Alles wat ik gister dacht is dus toch niet waar. Het is helemaal geen perfect stelletje. Het lijkt wel zo, tegenover de buitenwereld, maar het is echt niet zo. Dat weet je als je ff met Timo praat.

Tijdens het ontbijt is Timo heel stil. Maar het is nog heel vroeg, 7.30u, en Timo’s moeder en zus zijn erbij. Marissa merkt wel dat er iets aan de hand is met Timo, omdat hij stil is en omdat ik ben blijven slapen. Als ik zeg dat ik naar boven ga, om mijn spullen in te pakken enzo, komt Marissa achter me aan. Ze wil weten wat er met Timo is. ‘Problemen met Mari-Elle’ zeg ik. ‘Rot voor hem, maar ik merkte al een tijdje dat het niet zo lekker liep.’ Zegt Maris. Ik ga naar boven, pak mijn spullen in, doe mijn haar nog ff iets beter en maak me op. Ik zet mijn tassen in de hal. Marissa wil net weggaan, want het is al 8 uur, en ze is bijna te laat. Ik vraag of ik als ik ruimte te kort heb, haar kluissleutel mag lenen. Dat mag wel. Maar ik vraag het eerst aan mijn vriendinnen, dat is makkelijker. Ik loop de woonkamer in, Timo zit op de bank. Ik kan nu nog ff met hem praten. Op de fiets kan ook wel, maar ik heb grote kans dat we met een hele grote groep meefietsen. Mijn moob gaat. Het is Mart. Hoe kan dat nou, hij moet het eerste beginnen! Ik neem op.
‘Met Claire.’
‘Met Martin.’
‘Heej lief. Jij moest toch het eerste beginnen??’
‘Jah, maar ik ben net gebeld, eerste vrij!’
‘Lekker’
‘Ik heb je gemist’
‘Ik jou ook, heel veel...... ik voel me een beetje raar”
‘Hoezo?’
‘Nou, ik ben bij Timo, want die heeft problemen, maar ik wil bij jou zijn.............’

Ik begon nu bijna te huilen geloof ik....

‘Niet huilen liefie. Ik denk aan je, en we zien elkaar straks.’
‘jah?????’
‘ja! Hoe laat gaan jullie weg??’
‘ff vragen.’

Ik vraag aan Timo hoe laat we weggaan. Hij zegt: ‘Half 9’ Eigenlijk maakt het hem niets uit. Hij gaat het liefste niet.

‘Over 10 minuten lieverd.’ Zeg ik tegen Mart.
‘Dan moet ik me ff haasten. Ik ga hangen. Kus. Tot zo.’
‘Okee, tot zo. Kus!’

We hangen op, en ik ga mijn schoenen aantrekken en kijken of ik niets vergeten ben. Timo is ook bijna klaar. Ik pak de fiets van Timo’s zus uit de garage. Zij is bij een vriendin achterop gegaan vanochtend. Ik doe mijn rugzak op mijn rug, en mijn tas met logeerspullen achterop. We gaan weg. Timo is langzaam vandaag. Ik zie Martin al fietsen, en hij ziet mij ook. Gelukkig komen er net ook 2 vrienden van Timo aan. Martin en ik gaan een stuk achter de 3 jongens fietsen, hand in hand. Ik vertel ff in het kort aan Mart wat er nu gisteravond is gebeurd nadat ik hem thuisgebracht heb, en alles wat er mee te maken heeft. Hij begrijpt het, en is ook niet meer boos enzo, omdat ik bij Timo geslapen heb. Maar als hij bij een meisje ging slapen zou ik echt boos en verdrietig zijn! Maar gelukkig kent hij Timo goed, en mij ook... We zijn bijna bij school. Ik spreek met Martin af in de pauze, want als ik nu mijn vriendinnen of Mari-Elle zie, wil ik naar ze toe. Of als Timo nog wil praten. Maar eerst mijn tas en wat boeken enzo in mijn kluisje proberen te krijgen. Ik hoop dat mijn tas erin past!

Ik doe mijn tas in Martins kluisje, ik ben uit als hij pauze heeft, en zijn kluisje is leeg en net iets groter dan het mijne. In de hal kom ik een vriendin van Mari-Elle tegen. Ik vraag of ze Mari-El al gezien heeft. Ze vertelt me dat ze ziek is.... Dat ze Timo niet gebeld heeft vanochtend! Ik ga naar Timo. Hij staat bij Mart en een van zijn vrienden. Ik ga naast Martin staan, en vertel aan Timo dat Mari-El ziek is. Hij begint bijna te huilen. Ik begrijp wel hoe hij zich nu voelt, en dat hij denkt dat ze hem wil ontwijken. Ik stel Timo gerust, en zeg tegen hem dat ik vanmiddag wel even bij haar langs ga. Hij denkt dat ze het erg vind dat ik bij hem geslapen heb, maar ik zeg hem dat ik dat niet vertel, als hij dat niet wil. Hij zegt: ‘Ze ziet toch dat je een extra tas bij je hebt ?!?!’ ‘Die zet ik wel bij Natas, die woont een straat bij Mari vandaan.’ Vertel ik hem. Ik kijk Martin aan, en loop weg. Mart straalt helemaal! Hij is zo lief!

Als ik een stukje door de hal loop, zie ik mijn vriendinnen. Ik heb weer heel wat uit te leggen, voor de verandering! Ik vertel ze niet zo heel veel, alleen de leuke dingen van de bios en in het restaurantje enzo, maar niets over Timo’s problemen. Ik vertel het vanmiddag wel aan Natas, maar verder hoef niemand iets te weten. Dit is niet iets wat je aan de grote klok hangt, vind ik. De bel gaat, en we gaan naar het tekenlokaal. We hebben de eerste 2 uur tekenen. Dan praat ik altijd heel veel. Met mijn vriendinnen, over het weekend en onze problemen. Dat is altijd wel lekker. Maar soms dan zeg ik, of zeggen zij wel dingen waardoor we dan een erge discussie krijgen, of juist niets zeggen. Nu is dat laatste het geval. We hebben elkaar zaterdag middag en avond gezien, en ik ben de enige die daarna nog veel meegemaakt heeft. Vinden ze niet zo leuk geloof ik. Ik vraag of ze het erg vinden als ik even bij Timo en zijn vrienden ga zitten, maar ze antwoorden niet, dus ik ga gewoon. Timo kan normaal onwijs goed tekenen, maar vandaag wil het niet lukken. Hij wil nu ook niet echt praten, omdat iedereen erbij is. Een van zijn vrienden � de leukste � begint tegen mij te praten, om de stilte wat op te vullen. Maar toch loopt het niet lekker. Ik ga weer op mijn oude plaats zitten. Ik zal blij zijn als het pauze is, en ik naar Martin kan. Ik vraag me af of hij dat gevoel ook heeft. Hij heeft het nu gewoon leuk natuurlijk, bij zijn vrienden hangt er niet zo’n grafstemming!

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 35 bezoekers online