Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

1.2 Sanctum.

U leest om dit moment het verhaal 1.2 Sanctum gepost door Bibi P.. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Bibi P.
Gepost op: 2007-1-5

Verhaal:

1.2 Sanctum
“Jesse, ik wil je spreken. Kom je naar mijn kantoor?� riep Moeder me na toen ik naar boven liep. “Oké,� antwoordde ik.
Ik rende de trap af en sprong de laatste paar treden. Joyce, onze verpleegster, liep voorbij en schudde haar hoofd, “Doe je wel voorzichtig, meid?� zei ze bezorgd. “Maak je geen zorgen, Joyce.� verzekerde ik haar. Ik liep door naar Moeders kantoor en groette een paar meisjes die voorbij liepen. “Foei, wat heb je nu weer gedaan?� zei Kitty lachend.
Ik klopte aan en opende de deur. “Ah, Jesse, ga zitten.� Ik deed de deur achter me dicht en ging op een stoel zitten. Hij voelde koud aan onder mijn rok. Ik keek Moeder afwachtend aan. “Jesse, iemand heeft een verzoek gedaan om je te adopteren, maar persoonlijk vind ik adopteren, zonder elkaar ooit gezien te hebben, te vlug gaan. Hoewel, wat vind je er zelf van?�
Ik staarde Moeder geschrokken aan. Adopteren? Ik dacht dat alleen kleine meisjes en jongetjes geadopteerd werden. “Eh,� bracht ik er twijfelend uit, “hoe gaat het normaal gesproken dan? U spreekt alsof dit een bijzonder geval is.� “Normaal gaan kinderen eerst in een pleeggezin, en als het dan heel goed klikt worden ze geadopteerd. In dit geval heeft het gezin jou nog niet eens gezien en hebben ze al besloten dat ze jou willen adopteren.� zei moeder. Ik knikte, “Ik zou het fijner vinden als ik hun eerst mocht ontmoeten.� zei ik. “Dat begrijp ik. Ik zal vragen of ze kunnen langskomen.� Ik knikte opnieuw, “Oké. Wanneer waren ze eigenlijk langs geweest?� Moeder leek even na te denken, “Gisteren, het was maar één persoon die langs kwam, maar ik neem aan dat hij een gezin heeft. Hij was trouwens nog heel jong, niet ouder dan dertig.� Niet ouder dan dertig? Ik was zelf vijftien, dan scheelden we niet eens vijftien jaar!
“Is dat niet erg jong? Weet u zeker dat u zich niet vergist heeft?� Moeder schudde haar hoofd, “Ik weet het heel zeker. Ik vond het zelf ook al opmerkelijk, maar hij leek heel serieus te zijn.� Oef, de wonderen waren de wereld nog niet uit. Misschien was hij helemaal nog niet getrouwd. Waarom wilde hij mij adopteren zonder mij ooit gezien te hebben?
“Dat was alles. Ik zal kijken of ik jullie kan laten ontmoeten en ik zal voorstellen dat als pleegkind bij het gezin beter is dan meteen adopteren.�
“Wat zei Moeder tegen je?� vroeg Kitty nieuwsgierig. “Ik word geadopteerd.� zei ik kort. Kitty staarde mij aan, “Dan krijg je eindelijk een eigen kamer!� riep ze en ik hoorde een teleurstelling door haar stem. Ik keek haar aan, “Ja, maar ik vind het zo raar. Het gezin dat me gaat adopteren kent mij niet eens, erger nog, ze hebben me nog nooit gezien.� “Dat is inderdaad vreemd,� zei Kitty nadenkend, “gisteren was er een man hier, het kan best dat hij degene is die je gaat adopteren.� “Dat zal best, Moeder zei dat hij gisteren was lang geweest, maar toen was ik volgens mij net naar kyudo.� zei ik, teleurgesteld over het feit dat ik hem gemist had.
“Maar vertel eens, hoe zag hij eruit? Moeder zei dat hij jong was.� vroeg ik benieuwd. Kitty begon te grinniken, “Hij was inderdaad niet oud. Wat me als eerst op viel was dat hij wit haar had, heel bijzonder. Hij was lang en had een mooi lichaam, alsof hij uit een standbeeld van de Griekse Oudheid was gestapt.� vertelde Kitty helemaal in de hemel, meer aan zichzelf dan aan mij.
Ik fronste mijn wenkbrauwen, “Het lijkt alsof je een jongen van school aan het omschrijven bent. Deze man gaat mij wel adopteren, hoor. Vertel het zonder jouw commentaar, alsjeblieft.� zei ik. “Oké, sorry,� giechelde Kitty, “hij keek heel serieus en had een hele scherpe, mooie kaaklijn.� Ik rolde met mijn ogen. Wat was er toch mis met deze meid? Ze begon te lachen toen ze mijn gezichtuitdrukking zag.
“Bedankt Kitty.� Ik twijfelde even en vroeg toen: “Was hij echt zo knap?� Kitty knikte hevig, “Naar mijn smaak wel. Hij was mannelijk en volwassen, maar je moet niet teveel daaraan denken. Hij wordt wel jouw voogd, hoor.� plaagde ze me. Ik gaf haar een duwtje, “Hoe kan ik daar nou niet aan denken als jij met je grote wafel het alleen daarover hebt?� Ze begon te lachen en gaf me een duwtje terug, “Gewoon, alsof doen dat hij dik, lelijk en oud is.�
Toen ze uitgelachen was kwam ze ter zake, “Hoelang blijf je hier nog?� vroeg ze. Ik staarde het raam uit en zweeg. “Weet je al wel wanneer jullie elkaar gaan ontmoeten dan?� Ik schudde mijn hoofd. “Jij weet ook niet veel, hè.� merkte Kitty op. Opnieuw schudde ik mijn hoofd, dit keer met een glimlach.
“Ik vind je haar echt mooi,� zei ze plotseling. Ik glimlachte ongemakkelijk. “het past zo mooi bij je oogkleur.� “Oh,� zei ik. Ik keek op de klok en zag dat ik te laat was voor kyudo.
Ik deed de schoudertas, waar mijn kyudokleding in zat, om en pakte mijn boog en de koker. Haastig rende ik naar buiten en holde door de straten op weg naar mijn les.
Plotseling gleed de koker door mijn vingers en ik probeerde het al lopend vast te grijpen. Zonder op de weg te letten liep ik tegen iemand aan. “Sorry,� zei ik haastig en ik bukte om mijn koker te pakken. “Wat een toeval,� hoorde ik de persoon waar ik tegenop was gelopen zeggen. Vragend keek ik omhoog.
Het was een jongeman met wit haar en hij had een prachtig lichaam. Was dit de man waar Kitty het over had? Hij voldeed wel aan haar beschrijvingen.
Ik stond op en sloeg de koker om mijn schouder en vroeg: “Hoezo toeval? Ken ik jou ergens van?� Hij spreidde zijn armen uitnodigend, “Ik wilde net naar jou toe gaan en hier loop je tegen mij aan. Dat noem ik toeval.� Ik staarde hem aan. Opeens bedacht ik me dat ik niet wist hoe mijn toekomstige gezin heette, maar er was een hele grote kans dat hij deel was van het gezin. “Wilde je naar het tehuis gaan?� vroeg ik hem. “Goed geraden, Jesse, of zal ik zeggen ‘Sanctum’.� Ik fronste mijn wenkbrauwen, “Ik heet Jesse. Wilde je me ontmoeten? Moeder vond het al zo raar dat je me ging adopteren zonder me ooit gezien te hebben.� viel ik met de deur in huis. Ik zag dat hij verbaasd was, wat mij verbaasde. Misschien was hij toch niet deel van het gezin dat mij ging adopteren. Als dat zo was mocht ik me nu wel doodschamen.
“Wie gaat je adopteren?� vroeg hij, en ik zag dat zich inspande. “Neem me niet kwalijk, maar ik heb haast. Als je me wilt spreken ben ik rond zeven uur weer thuis.� zei ik en liep hem voorbij.
“Je bent laat,� merkte meester Kagume op toen ik de zaal in liep. “Het spijt me,� gaf ik toe, “het zal niet weer gebeuren.� Ik maakte een buiging en voegde me bij de groep. “Ik wil dat jullie negen keer in de roos schieten, drie pijlen per keer.� beval Kagume. Het was doodstil en ieder ging op zijn eigen plaats staan. “Mooi. Jesse, ik wil dat jij begint.� Ik knikte en pakte drie pijlen uit mijn koker en hield de boog goed gespannen vast. Zorgvuldig legde ik de pijlen ertegen aan en keek ik in mijn ooghoek even naar Kagume. Ik zag dat hij knikte. “Snelheid is ook belangrijk, mensen. Onthoudt dat.� merkte hij op. Aangesproken voelend op zijn kritiek maakte ik er vaart in. Ik kneep één oog dicht en liet de drie pijlen los.
Zoevend kwamen ze in de roos terecht. “In de roos!� riep Yuan, die zoals gewoonlijk nooit lang zijn mond kon houden. “Stt!� siste Kagume naar Yuan. Blij keek ik naar Kagume en hij gaf mij een goedkeurend knikje.
Na de les kwam Kagume naar me toe. “Jesse, ik moet je spreken.� zei hij ernstig. Hij ook al? dacht ik. “Ik voel dat de demonen in beweging zijn. Ik wil dat je deze pijlen meeneemt naar huis.� En hij hield vlijmscherpe pijlen omhoog, “Ze zijn scherper dan de normale waarmee je oefent, dus wees voorzichtig.� Ik pakte de pijlen aan en deed ze in mijn koker. “Waarom komen ze onze kant op?� vroeg ik. Meester Kagume zweeg. “Dat… kan ik je niet zeggen.� zei hij uiteindelijk.
Ik kwam thuis en zag de man met wit haar in de hoofdkamer zitten. Hij zat tv te kijken en een paar meisjes zwijmelden om hem heen, onder andere Kitty. “Ik kom zo,� riep ik naar de man met wit haar. Hij keek op en zwaaide naar me. Kitty kwam me gelijk achterna lopen. Nog voordat we de kamer uit waren begon ze al enthousiast te praten: “Dit is hem, hij zag er precies zo uit met die neus!� zei ze vol overtuiging. “Hij wist er niets vanaf.� zei ik. “Heb je hem al eerder gesproken?� vroeg ze verbaasd. Ik knikte en propte mijn kleren in de wasmachine. “We zien het vanzelf wel. Hoe heet hij eigenlijk?� “Dante.�
“Dante, ga je mee naar de spreekkamer?� vroeg ik. Hij nam afscheid van de meisjes en kwam naar me toe. Ik draaide me om en liep naar de spreekkamer. “Ik haal Moeder op, een momentje.� zei ik terwijl ik wegliep. “Wacht,� zei hij, “ik ben hier niet voor je moeder, maar voor jou.� Ik stopte en keek hem onderzoekend aan. “Het zal niet lang duren,� verzekerde hij me. Ik ging zitten en keek hem afwachtend aan.
“Je bent in gevaar.�


Aantal keer bekeken: 4353
Waardering: 5.89 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 220 bezoekers online