Lees het verhaaltje: Aagjes op verhalenlezen.

Aagjes.

U leest om dit moment het verhaal Aagjes gepost door Hank Lanting. Dit verhaal is gepost in de categorie erotische verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar erotische verhalen?
Categorie: erotische verhalen
Gepost door: Hank Lanting
Gepost op: 2008-11-12

Verhaal:

Aagjes
Ik zat in de hoogste klas van de middelbare school en mijn vriendinnen en ik waren die dag wel naar school gegaan maar in de eerste pauze, om 9.50 uur, besloten we de rest van de dag vrij te nemen. Het was zo'n zomerse dag waarop alleen water verkoeling kan brengen, zwemwater welteverstaan en daarom fietsten wij naar één van de 'plassen' die onze woonplaats omringde. Wij kenden een plekje waar bijna niemand kwam. De ingang lag verscholen naast een woonhuis en er kwamen, kortom, weinig mensen en aangezien het een doordeweekse dag betrof, lagen we lange tijd met ons vieren in het hoge, koele gras: één roodharige, één zwartharige en twee bruinharige meisjes van pakweg zeventien jaar.
We lagen daar naakt en we waren allemaal even mooi maar we waren ons daar niet van bewust. We waren zo vrij als het maar kon zijn, al spijbelden we dan wel. Niemand kon ons horen lachen, schateren of schreeuwen, we hadden het meer voor ons alleen. Dachten we. Wat zou het lekker zijn als er nu een koud regenbuitje op onze naakte huis zou vallen.
Maar op een gegeven moment kwam er een wandelaar langsgelopen. De grasstrook waarop wij lagen was hooguit vijf meter breed, en wij lagen het verst af van het smalle wandelpaadje dat vlak langs het water liep. Daar liep nu, een jongen met in zijn ene hand een muziekstandaard en in de andere hand een klarinet. Een tikkeltje bijzonder, dat wel maar niks aan de hand want we herkenden hem direct: het was een hindoestaanse jongen uit een lagere klas. Hij zag ons nauwelijks liggen maar toch hadden we ons snel op onze buik gedraaid want we wilden geen 'aanleiding” geven. Meer dan een vluchtige kontshot gunden we deze schoolgenoot niet. We boden hem zodoende alle gelegenheid ongemerkt aan ons voorbij te gaan.
Maar wat van ons niet had gehoeven, gebeurde wel. De jongen zakte een paar meter bij ons vandaan op zijn knieën en begon zijn standaard op te stellen. Nieuwsgierig, en ook wel een beetje geërgerd, keken zo nonchalant mogelijk, zo ongeïnteresseerd mogelijk toe. Eigenlijk niks aan de hand hoewel het ons liever was geweest als hij elders een plekje had gezocht. Voor ons scheen hij geen enkele belangstelling te hebben, hij draaide de standaard op de laagste stand en opende toen een muziekblad. Vanonder mijn oksel zag ik dat hij ons, 'onbedekt meisjesvlees', totaal negeerde. Wel kleedde hij zich vervolgens uit en ging met zijn hoofd vlak bij de muziekstandaard op zijn rug liggen en bracht de klarinet naar zijn mond.
Hoewel we alle vier geobsedeerd naar zijn handelingen keken, konden we niet nalaten het lichaam van het “jongetje” nauwkeurig te inspecteren. Hij had tamelijk smalle schouders, een haarloze witte borstkas, een platte buik (trouwens, net als de rest van zijn jongenslichaam, ook melkwit) en een verdomd klein piemeltje. Toen ik het piemeltje zag moest ik onmiddellijk denken aan de engeltjes die je in de kerk zag. Natuurlijk raakte niemand in paniek, niemand begon zich aan te kleden. Bovendien waren wij met z'n vieren en hij alleen, alleen met zijn klarinet en minipiemeltje: hoe zouden wij bang kunnen zijn.
We giechelden wel toen het manneke de eerste noten op zijn klarinet blies waarop een van ons de gedenkwaardige zin sprak: “Die heeft zeker geen zin om te neuken?” Het zinnetje wekte op onze lachspieren maar we hielden ons in, we hielden ons gedeisd. Maar toen we verder luisterden, verdween onze lachlust. De melodie die de jongen speelde was fantastisch, zo zuiver gespeeld en zo mooi, de adem stokte mij in de keel. Ik boog mij wat naar de muzikant toe, het interesseerde mij helemaal niet dat mijn tieten nu opeens zichtbaar werden. Nog zag ik niet op het muziekblad wat hij speelde dus kroop ik enkele pasjes in zijn richting. De andere drie meiden waren op dezelfde gedachte gekomen, zo betoverend mooi was de melodie. “Mozart, “ mompelde ik, “klarinet concert in A Major, K 622, Adagio.”
Terwijl ik de tekst oplas, waren de andere meisjes begonnen te giechelen. Een wees naar de buik van het manneke. Het piemeltje, dat kleine wormpje, was recht overeind gaan staan. Bovendien was het behoorlijk gegroeid in lengte. “Verdomme,” zei ik opgewonden, “hij komt omhoog, heb je ooit zo iets gezien!” Ondertussen bleef het ventje doorblazen op zijn klarinet, hij scheen zich niets aan te trekken van onze opmerkingen. En ons gegiechel was overgegaan louter opwinding omdat dat ”ding”, die piemel doorging met groeien. Ik had nog nooit zo’n grote pik gezien. Geen gewone pik, nee, het was trotse slanke toren, met aan de bodem twee reusachtige hunebedden.
“Kijk,” gilde een van de meiden opeens, “m’n tepels!” We keken alle drie naar haar en toen zagen we het: haar tepels stonden hard overeind en leken in concurrentie met de pik van de Hindoestaanse jongen. Ik voelde aan mijn eigen tieten en waarachtig, ook mijn tepels stonden strak als reuzenfrieten. Ik wees op nog steeds klarinet spelende jongen, “Hij is een tovenaar, een slangenbezweerder.” Mijn roodharige vriendin boog zich voorover de prachtige pik en probeerde haar mond om de eikel te krijgen. Het lukte haar niet. “Wacht,” riep ik, “wacht, we moeten trekken.”
Ik legde mijn twee handen om de pik en begon ze op en neer te bewegen. De jongen bleef intussen spelen en spelen maar we hoorden de muziek niet meer. Ik trok en trok maar er gebeurde niets totdat ik met mijn linkerhand de enorme ballen begon te kietelen. Toen kwam hij, toen schoot het vocht wel twee meter de lucht in. Ik richtte, terwijl ik bleef pompen, de pik op de borsten van mijn vriendinnen, daar op mijzelf. “Regen,” jubelde ik, “eindelijk de regen waar we naar uitkeken.” De muzikant was opgehouden met blazen, misschien omdat het muziekblad onleesbaar was geworden door al zijn sperma, of doordat al zijn energie met zijn vocht was weggevloeid? Of was het Adagio van Mozart gewoon uitgespeeld. Ik weet het niet en ik wil het ook niet weten.

Aantal keer bekeken: 6828
Waardering: 5.67 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Sex chatten met:

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 338 bezoekers online