Lees het verhaaltje: Alleen vanavond op verhalenlezen.

Alleen vanavond.

U leest om dit moment het verhaal Alleen vanavond gepost door Ericka Granviel. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Ericka Granviel
Gepost op: 2009-2-17

Verhaal:

Alleen vanavond
Hij was verloren.

Vanaf het moment dat hij haar binnen zag komen wist hij dat hij haar moest hebben. Het was een onbeschrijfelijk gevoel van een gemis dat er altijd al was maar nooit naar boven was gekomen.
Die zachte blonde haren die zwierden door de wind.
Zij, die stiekem naar binnen glipte door de open deur verkilde zijn lichaam tot op het bot.
Haar slanke elegante handen die de sneeuw afklopten van haar schouders.
Voor een eenzaam moment dacht hij dat zij het was, de vrouw die hij had moeten laten gaan en had moeten zien vertrekken met een ander, de vrouw die zijn hart in duizenden stukjes aan diggelen had laten vallen, de vrouw die hij het liefst wou vergeten.
Maar het was haar niet, dit keer was het gevoel ook anders, zijn hele lichaam zinderde van puur genot van haar aanblik. Hij moest haar hebben al was het maar voor even, een maand, een week, een nacht, een uur. Hij wist, dat als hij de smaak van die volle roze lippen had geproefd hij niet meer terug zou kunnen, ze zou hem bedwelmen met haar geur, haar stem zou klinken als de zingende zeemeerminnen, die hem langzaam kopje onder zouden laten gaan in een sensatie van onbeschrijfelijke prikkelingen.
Hij pakte zijn glas, dat ooit gevuld was met een dubbele whisky, sloeg de rest in een keer achterover en genoot van het brandende gevoel dat door zijn keel gleed en zijn binnenste verwarmde.
Zachtjes tikte zijn glas tegen de houten bar waarmee hij de aandacht op zich vestigde.
Ze keerde zich naar hem toe.
Eindelijk kon hij haar zien, haar fel blauwe ogen die zich in die van hem boorden.
Haar ogen zeiden hem genoeg, de begeerte die in haar ogen lag weerspiegelde die van hem.
Nog nooit had hij zo een fijn gezicht gezien, nog nooit zo’n mooie vrouw.
Het vuur tussen hen knetterde terwijl ze langzaam op hem afliep, haar geur die zijn neus al prikkelde, die hem een glimp gaf van de vrouw die hij zou bezitten.
Ze kwam naar hem toe, haar sexy benen gestoken in ellenlange stiletto’s, die haar benen eindeloos deden lijken, het zwarte korte jurkje dat nog niet eens haar knie haalde, hielden hem in zijn macht. Hoelang duurde de intermezzo, hoelang was hij vergeten dat hij in een bedompt bruin café zat, ergens bij hem op de hoek terwijl zijn pistool, dat hij altijd bij zich had, in zijn heup stak.
Hoe had hij het over het hoofd gezien dat de rest van de mannen die daar zaten naar haar staarden en obscene dingen naar haar riepen.
Een zijn blik en het geschreeuw veranderde in het eeuwen oude zachte gemompel.
Hij draaide zich weer om, met de intentie zich te gaan richten op zijn glas dat weer bij was gevuld door de waard.
Zijn voornemen werd onderbroken door haar, zij had zich ondertussen gemanoeuvreerd op het lege krukje naast hem. Ze had haar benen over elkaar heen geslagen waardoor haar rokje nog verder omhoog kroop en zijn zinnen prikkelden.
Ze glimlacht naar hem en pakte zijn glas.
Terwijl ze hem aan bleef kijken nam ze een slok van zijn whisky.
Hij kon zien dat het te scherp voor haar was toch bleef ze haar blik op hem richten zonder een kik te geven, niet eens een klein kuchje toen de whisky haar verwarmde.
Ze glimlachte en zette hem daarmee in vuur en vlam; ze wist het en zag het aan zijn ogen.
Hij pakte het glas uit haar handen. Zijn eeltige handen raakten die van haar, het gevoel was niet te beschrijven. Niets was als dit. Niets was zoals zij.
"Ik weet dat ik je overweldigd heb met mijn aanwezigheid maar de barman probeert al een tijdje tot je door te dringen.” Ze wees naar de waard.
Hij liet zijn blik van haar naar de waard glijden, die hem rustig stond aan te staren.
“Zo zo zijn we weer terug bij de levende.”
Hij hoorde een glinstering van humor in zijn stem.
“Het spijt me, ik was er even niet met mijn hoofd bij.”
“Nee, dat had ik al begrepen maar laat me maar niet al te veel van je tijd in beslag nemen. Ga je de jonge dame nog wat te drinken aanbieden Jack?”
“Ja Jack, ga je de jongedame nog wat te drinken aan bieden?”
De manier waarop zij zijn naam uitsprak, een beetje treuzelend en onzeker, had meteen zijn aandacht. “Ik weet niet of de jongedame wat te drinken van mij wil?"
Hij keek haar aan in afwachting van haar antwoord.
Terwijl ze sprak bleef ze hem aankijken
“Graag zelfs doe maar iets lekkers, ik hou wel van een uitdaging.”
De waard haalde zijn schouders op en schonk voor haar en hem een dubbele whisky in.
“Is dat niet een beetje te veel uitdaging voor jou?” Hij knikt naar het glas.
“Niets uitdagend genoeg voor mij, wel smerig maar uitdagend niet”
Dit keer trok ze een gezicht toen ze een slok nam.
“Zal ik iets anders voor je bestellen?”
“Nee, dank je laten we aan een tafeltje gaan zitten.”
Ze keek om zich heen op zoek naar en plekje.
Hij pakt haar glas en begon te lopen naar het tafeltje dat om de hoek verscholen zat, hij had behoefte aan wat privacy.
"Kom met me mee, alleen vanavond, ik vraag verder niets van je."
Ze was al over stag bij binnenkomst. Toen had haar hart al geweten dat ze niet alleen in bed zou liggen vandaag. Hij stak zijn hand naar haar uit en zonder verdere bedenking legt zij haar hand in die van hem. Daarmee legde ze haar hart in zijn hand wetende dat dit laatste avond zou zijn dat die nog heel was.
"Weet je het zeker?"
Zijn vraag was puur uit beleefdheid. Hij wist dat ze nu niet meer terug konden.
Ze hadden elkaar nodig, al was het alleen vanavond.
Langzaam liet hij haar hand los terwijl hij op stond.
"Volg mij dan maar."
Een moment bleef ze staan om naar hem te kijken, ze wist dat vele anderen haar voor waren gegaan, dat velen naar dat mooie donkere gezicht van hem hadden gekeken, vol verlangen in hun ogen net als zij.
Hij ving haar blik en snel stond ze op. Ze kon niet meer wachten.
Terwijl ze achter hem aan liep genoot ze van de aanblik van zijn werkelijk schitterende achterwerk in zijn spijkerbroek en dat zou vanavond allemaal van haar zijn.

Aantal keer bekeken: 3670
Waardering: 5.61 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 300 bezoekers online