Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Bloedend hart .

U leest om dit moment het verhaal Bloedend hart gepost door Liisaa. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Liisaa
Gepost op: 2008-4-9

Verhaal:

Bloedend hart
Heb je ook wel eens het gevoel
dat je wilt schommelen..
En gewoon alles wilt vergeten?
Nou iedergeval zo voel ik me nu..
Het is dan wel niet zo dat me hart voor het eerst pijn lijd
Maar je weet het nooit fijn is als je hart pijn doet..
Toen ik begon te merken dat er iets mis was vandaag vroeg ik me af wat er mis was.
Toen ik later er achter kwam wat er aan de hand was kom ik me tranen niet meer houden..
Zo iets zou niemand kunnen als die zo iets hoord.
Op dat moment wou ik het liefste door de grond zakken en er nooit meer uit komen..
Maar ja het is makkelijker zeggen dan gedaan.
Meeste mensen zeggen ook wel praat er met iemand over , over zulke dingen moet je gewoon met iemand over praten.
Maar ik heb gelijk daarna dat gedaan..
Maar het luchte niets op.
Meeste zeggen tegen me ja het komt allemaal wel goed maar hallo ik ben niet achterlijk ik weet natuurlijk wel dat ze dat zeggen om me wat moed te geven.
Maar echt waar daar trap ik niet meer in.
Ik lig nu lekker in het gras in de lucht aan het kijken en denken nja ik probeer aan niets te denken maar jammer genoeg lukt dat niet echt.
Ik heb hoofdpijn,buikpijn alles doet pijn..
Alles gaat als flitsen door me hoofd van het gesprek toen het gebeurde , van al die dagen dat we hadden de leuke dingen maar ook de slechte dingen..
Maar meestal was er niets slechts.
Me vriendin licht naast me in het gras gister had zij ruzie met haar vriendje nja ze had de heleweek al ruzie met hem.
Gister had ze zo nare droom dat ze er wakker van werd ze moest er gewoon van huilen.
Maar ik denk dat er toen gewoon alles uit kwam.
Ik had haar al een tijdje niet gesproken en ik was er ook steeds niet ik was altijd bij Eric maar nu zal k dat iedergeval nooit meer zijn..
Onder tussen ben ik al op weg naar huis aan het lopen.
Toen belde Marlies haar moeder haar op.
Ze moest naar huis,eten.
Nja we namen afscheid van mekaar en gingen allenbij naar huis.
Ik kon de heledag alleen maar denken aan het gesprek van mij en Eric.
Ik zit er echt heel erg mee..
Later ik had niets te doen en wou beetje afleiding hebben.
Ik besloot om maar achter de computer te gaan.
Toen ik online kwam had ik al die dingen die over Eric gingen maar uit me naam gedaan , er waren best wel veel mensen online.
Ik zag ook dat hij onlin was..
Ik wist niet wat ik moest doen.
Maar ja voor ik kon beslissen of k met hem zal praten op msn of niet moest ik eerst al die mensen die begongen te vragen heb je uit ? alles uit te leggen..
Nou dat had k dan weer gehad..*zucht* ik dacht ik er nooit van af zou komen.
Maar nu komt de vraag nog zal k praten met Eric ja of nee?!
Ik weet het niet ik denk ook dat ik er niet zo aan toe ben met hem te praten.
Op dat moment zeg hij wat.
Eric:HOOII =D
Ik wist niet ech hoe ik moest reageren maar ik dacht ja reageer wel normaal.
Elize:hejj..
Elize:meneer happy 8-) :P
Eric:hoezo happy xD?
Elize:Guwt gelijk zo 'HOOII =D'
Eric:hee klote ex van me -.-
Eric: GRAPJEEE!!
Elize: o.o
Eric:we Blijven tog wel vrienden :$ xD?
Elize: Ja nou ik weet niet..
Want het is wel raar..
Ik heb net uit met je enzo..
En ik heb nog gevoelens voor jou..
Eric: Ik weet niet maar als we nog hadden weetje dan deed ik heel vaag tegen je*bloost*
Elize:Ja dat snap ik ook wel
Denk je dat ik het erg vind dat het uit is?
Eric:Ja ik denk wel dat je het erg vind*bloost*
Elize: Ja en niet zo klein beetje ook
Maar snap je dan wel dat als ik je zie of zo
Dan wel vies kan overkomen?
Eric:Vandaag keek jij me niet vies aan.
Elize:Nee ik wil je niet eens aankijken
Niet viesbedoeld of zo maar je begrijpt
Me tog wel hoop ik..
Eric:jawel..
Elize: oke dan..

Ik had helemaal geen zin meer om met hem te praten hij doet toch als of er nooit iets tussen ons is gebeurt..
Later op die dag ben ik weer op de pc gegaan.
Hij was weer online ik ging gewoon niet tegen hem praten.
Zo'n kennis van hem Amber heet ze echt heel lief meisje ik ken haar helemaal niet zo lang.
Eigenlijk ken k haar door Eric maar dat doet er nu niet toe.
Ik had met haar gepraat over Eric enzo en toen later ging ze vragen aan Eric waarom het uit was in het beging gaf hij heletijd geen antwoord ze werd daar boos door.
En toen ze met Eric in gesprek was ging ze de heletijd mij verdedigen en ik ken haar nog niet eens zo lang.
Ik vind haar zo lief meisje he.

Maar ja ik wou niet meer op de computer zitten..
Steeds als ik zijn naam zag dacht ik aan ons, en dat kon ik op dit moment niet aan.
Dus ik ging er maar af ik zei tegen Amber dat ze me later als ik weer online kwam alles moest zeggen wat ze tegen Eric had gezegd.
Ik ging op me bed liggen en moest huilen, heel veel huilen.
Voelde me verrot van binnen, Had nergens geen zin meer in.
Me moeder riep me om te komen eten maar ik had geen honger.
Later rond 10 uur kwam ze naar boven toe, ik zei nog dat ik geen zin had om te praten maar ze liep gewoon verder me kamer in.
Ze ging op me bed zitten en keek me aan.
‘Waarom wil je er niet over praten?’ zei ze met een blik alsof zij net zo verdrietig was als mij.
‘Gewoon voel me nog te kut om er over te praten’ zei ik en draaide me om.
Me moeder zuchten en zei ‘als je er over wil praten mijn duur staat altijd voor je open meid’ en ze liep me kamer uit.
Ik moest weer huilen.
Waarom moest mij dit nou overkomen.
ALWEER!
Ik kon er niet meer tegen.
Ik zei dat ik ging douchen, had de kraan aan gezet maar ging er nog niet onderstaan.
Ik zag mijn scheer mesje liggen en het leek net of het me roepte.
Ik wou het niet maar kon er niet van afblijven.
Maar toen ik het in me handen had bedacht ik me nog vlug, en legde hem terug.
Onder de douche moest ik nog steeds huilen.
De douche was eens soort heilige plaats voor mij.
Ik kon er doen wat ik wil zonder dat er iemand bij was kon huilen,schreeuwen,slaan,zingen en dansen noem maar op.
Na het douchen had ik gelijk me pyjama aangedaan en was gaan slapen.
Om 2 uur in de avond werd ik weer wakker.
Had een nacht merrie over mij en Eric, ik droomde weer dat we hadden en dat het weer uit ging en dat bleef zich maar herhalen en het achtervolgden me heel raar.
Ik begon beetje voor me uit te staren in de schaduwen die van het raam afkwamen.
En me hoofd zat vol met vragen en dingen.
Ik deed me ogen nog één keer dicht en viel weer in slaap.
Volgende morgen werd ik wakker gemaakt door me moeder ze vroeg ‘wil je naar school denk je dat je goed voelt of moet ik je ziek melden?’
Nou ik zei dat ik nog thuis wou blijven.
En ging weer verder slapen.
Toen ik wakker werd was het half 1 in de middag, maar toch bleef ik nog in bed liggen.
Pas om 3 uur kwam ik me bed uit , ik moest naar de wc anders had ik nog wel blijven liggen.
Nou met moeite liep ik de trap af , Kwam ik beneden vroeg me moeder of alles goed was.
‘moet plassen‘ zei ik en liep recht door naar de wc.
Toen ik klaar was met plassen liep ik gelijk weer naar boven.
Me moeder riep me nog iets na maar luisterde niet, liep gewoon verder en plofte neer op me bed.
Ik staarde naar me plafon.
En zat weer met allerlei vragen en dingen in me hoofd.
Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen.
Ik wou ook niets meer doen dan liggen in me bed.
Ik probeerden weer wat te slapen.
Maar lukte niet, moest steeds denken aan Eric.
Me vader kwam van werk terug ik hoorde hem binnen komen, en de deur open en dicht doen.
Hij vroeg aan me moeder waarom ik niet naar school was gegaan.
Me moeder beantwoorde hem zacht maar wist wel dat ze zei dat ze het niet wist want ik had het alleen nog maar aan Marlies vertelt verder niemand.
En toen hoorde ik me vader naar boven lopen, had nog helemaal geen zin om er over te praten met niemand niet.
Alleen met Marlies want die begrijpt me te minsten.
Ik draaide me om en deed net of ik sliep.
Me vader deed de kamer deur open en ik denk ook dat die dacht dat ik sliep want hij deed de deur weer zachtjes dicht.
Ik kreeg weer tranen in me ogen.
Maar vermande me zelf en hield me tranen in, maar het lukte niet en ze rolde over me wangen.
Ik had nog een knuffel in me bed liggen die ik van hem had gekregen, hij had die voor mij gewonen op de kermis.
Ik pakte die knuffel, pakte en mes en ik stak die knuffel, ik reageerde me er helemaal op af.
Het leek als of ik al me woede en verdriet er in stopte.
Toen ik klaar was, was er bijna niets over van de knuffel.
De tranen rolde nog steeds over me wangen het wilde maar niet stoppen.
Uiteindelijk beslot ik maar om me om te draaien.
Ik keek de kamer door en zag van alles van mij en Eric.
Maar ik zag ook weer de mes.
Ik stapte uit bed en pakte de mes, ging voor de spiegel staan en keer naar me zelf, en keer weer naar de mes.
Nog steeds rolde de tranen van me wangen af.
Ik pakte de mes goed vast en keek naar me pols.
Ik dacht niet meer na en begon mezelf te snijden.
Wel meer dan één keer.
Het deed niet half zo pijn als ik me voelde, dus het maakte me niet uit.
Uiteindelijk ben ik maar gestopt.
En ging ik weer op bed zitten.
Huilde nog steeds leek echt alsof het niet meer was te stoppen.
Ik liep naar de badkamer zonder dat iemand het merkte en deed de deur op slot.
Hield me pols onder de kraan met de hoop dat het bloede ging stoppen.
Hield er een handdoek tegen aan en ging in een hoekje zitten.
En bleef maar huilen.
Was in slaap gevallen, dus had niet gemerkt dat me moeder de bakkamer in wou.
Tot dat ik gebonk op de deur hoorde en me moeder hoorde roepen.
‘wacht even ben zo klaar’ zei ik snel en ondertussen zocht ik een plek om die handdoek snel op te bergen.
‘schiet nou eens op ik sta hier al een kwartier’ en hoorde haar beetje geïrriteerd raken.
Ik deed de badkamer van slot af en liep lang haar heen naar me kamer.
Ik hoorde haar wel achter me aan komen maar gooide de deur dicht.
En dus merkte ze wel dat ik niet wou praten, weer niet.
Kon geen plek vinden om die handdoek te verstoppen dus had hem maar mee genomen.
Legde hem onder me bed, en ging weer in bed liggen.
Ik keek naar de wonden.
Maar het kon me toch niets schelen.

WORD VERVOLGT


Aantal keer bekeken: 3767
Waardering: 6.83 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 305 bezoekers online