Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Bloedneus.

U leest om dit moment het verhaal Bloedneus gepost door Nicky. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Nicky
Gepost op: 2007-1-3

Verhaal:

Bloedneus
‘Alweer te laat?’ De grote ogen van meneer Lijpstra kijken Meggie boos aan vanachter zijn brilglazen. ‘Nee meneer.’ Antwoord ze. Ze zakt een klein beetje naar beneden in haar stoel. Hoewel er niemand in het lokaal is, want de les is allang voorbij, schaamt ze zich toch een beetje. En ze heeft sowieso liever geen privé-gesprekken met meneer Lijpstra. Hij stinkt naar zure melk, met een vleugje tabak. En hond. Zou hij een hond hebben?
Meneer Lijpstra komt bij Meggie’s tafeltje staan. ‘Je was te laat voor de les. Waarom?’
Meggie kon het bijna niet laten om te vragen of de leraar met Kerst het laatst had gedoucht.
‘Nou, ik had me verslapen…’ mompelde Meggie. Ze wendde haar hoofd af, om Lijpstra’s stinkende adem niet te hoeven ruiken.
‘Ik praat tegen je, jongedame. En mijn gezicht is híer.’ Hij wees naar zijn gezicht. Om precies te zijn naar zijn rode, behaarde neus. ‘Ja, meneer Lijpstra.’
‘Dus, ik denk dat we een gepaste straf voor je moeten aanschaffen. Voor elke keer dat je te laat komt, bedoel ik. Wat vind je zelf?’
‘Nou, okee dan.’
‘Okee dan?’
‘Okee dan, meneer Lijpstra.’ Zuchtte Meggie. Ze werd nu echt misselijk van die lucht.
‘Wat dacht je van bordenwissers uitkloppen?’ Zijn neusvleugels gingen even omhoog. Eén seconde maar.
‘Nouja, ik -’
‘Ja?’ Hij keek haar streng aan.
‘Ja meneer Lijpstra. Dat is goed.’
‘Okee dan.’ De docent sloeg op de tafel en draaide zich om.
‘Dag, Meggie. Ik zie je volgende week. Na de les. De bordenwissers rekenen op je.’
Meggie wist niet hoe snel ze uit dat lokaal moest komen. Ze holde door de gangen van de school, op weg naar de aula. Ze walgde bij de gedachten aan Lijpstra’s neusvleugels. Bedolven onder neushaar. Jakkes.
Op een gegeven moment rende ze echt in hoge snelheid door de school. Ze rende met de bocht mee in de gang en botste nogal hard tegen iemand aan. Ze viel op de grond.
‘Au!’
Meggie sprong weer overeind. Ze zag dat ze zojuist een jongen had ondergelopen. Ze kende hem niet. Waarschijnlijk wel eerstejaars, ofzo.
‘Sorry… Deed het pijn?’
De jongen had zijn hand om zijn neus geklemd. Hij kneep zijn ogen dicht van de pijn, maar zei niks.
‘Gaat het?’ Meggie stak haar hand uit om hem overeind te helpen. Hij zei weer niks.
‘Als je nou praat, kan ik je helpen. Deal?’
De jongen deed zijn ogen open. Hij stond op, en haalde zijn hand van zijn neus. Het was rood. Bloed. Jakkes.
‘Oh god! Oh, sorry… Ik ehm, ik wilde alleen maar naar de aula, en –‘
‘Ja, het is al goed.’ Mompelde de jongen. Er liep een straaltje bloed uit zijn neus.
‘Doet het erg pijn?’ Meggie staarde naar de neus.
‘Sta daar niet zo, doe liever wat!’ riep de jongen.
Meggie keek om zich heen. Niemand in de buurt. Iedereen zou wel in de aula hebben gezeten, waarschijnlijk… Haar oog viel op een deur in de gang waar “Damestoilet� op stond. Ze trok de jongen het toilet in.
‘Wat doe je nou, ik mag hier niet komen!’ riep de jongen. Hij stribbelde flink tegen, en wilde wegrennen, maar Meggie hield hem tegen. Ze pakte een rol wc-papier uit de wc en begon zijn neus te deppen.
‘Niet zeuren, en sta stil!’
De jongen ontdekte dat hij toch niet kon ontsnappen, dus liet hij haar haar gang gaan.
‘Waarom rende je nou zo hard?’ vroeg hij, na een tijdje zwijgen.
‘Oh, ik kwam van Lijpstra. Hij is eng.’ Mompelde Meggie, terwijl ze bloed van zijn bovenlip veegde.
‘Die gast van Nederlands? Ik leef met je mee.’
Meggie keek hem verbaasd aan.
‘Je kent Lijpstra? Dus je bent geen brugger?’
‘Nee, hoe kom je daar nou bij?’ de jongen voelde aan zijn neus. Hij was een beetje dik geworden.
‘Ik ben je nog nooit tegengekomen…’
‘Ik ben er al die tijd geweest, hoor.’
‘En jij heet…?’
‘Matthijs.’
‘Oh. Ik ben Meggie.’ Ze schudde zijn hand.
‘Nou, het is in ieder geval gestopt met bloeden. Je kunt nog naar de schooldokter om ijs te halen zodat ie wat krimpt…’ giechelde ze, ‘maar volgens mij werkt dat niet meer.’
Voordat Matthijs iets kon zeggen, zwaaide de wc-deur open. In de opening verschenen Fleur en Annette. En vertrouw me; die wil je liever niet tegenkomen.
‘Zo, zo. En wat doen jullie hier?’ Jap, dat was Annette’s stem. Zij was de oppervlakkigste en irritantste van het tweetal. En ze had ook de grootste boezem.
‘Het word nou toch eens tijd dat je een leven gaat zoeken, Annette.’ Zei Meggie kalm, maar pissig.
‘Voor jou? Tss, echt niet.’ Annette duwde Meggie aan de kant, zodat ze terwijl ze in de spiegel keek plamuur op haar kop kon smeren.
‘En wat doet hij hier?’ vroeg Fleur. Ze keek minachtend naar Matthijs.
‘Mijn behoefte doen, natuurlijk.’ Grijnsde hij. Fleur’s gezicht verstijfde.
‘Jakkes, ga je hier naar de wc?!’ gilde ze. ‘Iehl, travestiet!’
‘Ik vind het wel sexy.’ Annette’s plamuur was weer aangedikt en ze ging naast haar vriendin staan.
Matthijs zei niks. Hij keek Annette alleen maar aan.
‘Jij durft tenminste!’
Meggie rolde met haar ogen. Ze kon niet geloven dat de jongen, die éne die ze wel aardig vond, niet meteen bij eerste versierpoging van Annette haar een vette klap had verkocht. Ze had geen zin om hier langer te blijven.
‘Nou Matthijs,’ zei ze snel,’veel plezier met je nieuwe vriendin. Doei.’ Ze verliet de wc.

‘Jakkes, dus hij had een bloedneus?’ gilde Florien, een van Meggie’s beste vriendinnen. Meggie had net het hele verhaal uitgelegd. ‘Iehl!’
‘Was ie knap?’ wilde Clarissa, de andere vriendin, weten.
‘Ja… Hij was best aardig.’ Antwoordde Meggie.
‘Maar, hoe ziet ie er nou uit?’
‘Nou, hij had bruin haar.’
‘Ja, en…?’
‘En hij had kleding aan.’
‘Oh, sufkop!’ Clarissa gaf Meggie een stoot.
‘Meg, is dat hem?’ vroeg Florien plotseling. Ze wees naar de deur van de aula. En ja hoor, daar liep Matthijs net naar binnen. Hij keek even rond, en sjokte toen naar een tafeltje met een paar jongens uit dezelfde klas als Meggie.
‘Ja… Ja, dat is hem.’ Mompelde Meggie, nadat ze zag hoe hij een hap van zijn krentenbol nam.
‘Hij ziet er behoorlijk goed uit hoor. Ik geef ‘m een acht op een schaal van tien. Ondanks die blauwe neus.’ Zei Florien. Ze lachte.
‘Dat zal best, maar hij valt op trutten!’ riep Meggie net iets te hard. Ze keek verschrikt om zich heen, of mensen het gehoord hadden, maar dat viel mee.
‘Zeg, Meg… Heeft ie een broer?’ vroeg Clarissa opeens.
‘Hoe moet ik dat nou weten! Ik was tien minuten alleen met hem, of zo.’
‘Oh.’
‘Hoezo dan?’
‘Niks. Hij leek me wel leuk.’
‘Wát?!’ Florien’s mond hing open. ‘Je vindt hém leuk?’
Clarissa knikte.
‘Clarissa Bergmans, ik tolereer niet dat jij je verlaagt tot zijn niveau!’ gilde Florien. Ze was he-le-maal geshockeerd. Clarissa hoorde het niet. Ze kon alleen nog maar Matthijs’ kant op staren. En ze kende hem niet eens.
‘Zeg, wisten jullie al dat die jongen net vet heeft staan bekken met Annette?’ riep een meid die aan het tafeltje naast Clarissa zat.
‘En dat ie nu verkering met Annette heeft?’ riep een ander.
‘Ik vind hem meteen een stuk minder leuk.’ Zei Clarissa. Ze liet haar hoofd zakken en staarde naar haar broodtrommel. ‘Sukkel.’


‘Jullie hadden het over mij, hè?’
Matthijs was naast Meggie komen fietsen, op weg naar huis.
‘Ik zag je vriendin wel staren.’
‘Oh, dat zal best wel.’ Mompelde Meggie. Tss. Annette-de-Jong-met-die-dikke-tieten-lover.
‘Is er iets?’vroeg hij.
‘Nee, hoor. Alleen een beetje moe. Ik heb gewoon een hekel aan…’
Ze keek Matthijs aan. Hij keek niet-begrijpend terug.
‘Ja, aan wat?’
‘Niks.’
‘Je kan het bij mij kwijt hoor.’
‘Nou…’
Matthijs keek bleef haar aankijken met dezelfde blik.
‘Wat nou?’
‘Niks, hoor.’
‘Nouja, vooruit dan maar.’
Ze fietsten door. Meggie staarde naar haar lamp. Die was ondertussen aangesprongen, aangezien het al schemerde.
‘Nog bedankt.’ Zei Matthijs plotseling.
‘Oh, graag gedaan hoor.’ Zei Meggie.
‘Het bloedde flink, hè?’
‘Ja, het bloedde flink.’
‘Okee. Eh…’
‘Ja?’
‘Niks. Nee, niks.’
‘Zeg maar, hoor!’
‘Jammer dat je zo snel weg moest, toen Annette eraan kwam.’ Mompelde Matthijs.
Vind je ’t gek? Alsof ik die tongshow van jullie had willen zien!
‘Ja, ik had nog een les…’
‘Het was pauze.’
‘Oh. Ja. Nouja, laat maar.’
Het was even stil. Totdat ze bij een stoplicht aankwamen, waar Matthijs de hoek om moest.
‘Nou, ik zie je nog wel eens, hè?’
Annette-lover, Annette-lover, Annette-lover!
‘Natuurlijk. Tot maandag.’ Meggie toverde een grijns op haar gezicht. Het stoplicht sprong op groen, en Matthijs reed zonder nog wat te zeggen de hoek om. Hij vond haar een stuk minder aardig. Dat wíst ze gewoon. Jammer.

‘Ha, meid! Hoe was het op school?’ Meggie’s moeder, Willemijn heette ze, stond vrolijk de afwas te doen in de keuken.
‘Het was wel okee.’ Meggie hing haar schooltas aan de kapstok en trok haar schoenen uit.
‘Ik ga pannenkoeken maken, voor het eten. Is dat niet fijn?’ riep Willemijn vanuit de keuken.
‘Geweldig, mam.’ Riep Meggie terug.
‘Wil je thee? Ik was net water aan het opzetten.’ Ze wees naar de waterkoker.
‘Ik hoef geen thee.’ Meggie hees zich op en ging op het aanrecht zitten. ‘Waarom zo blij, mams?’
‘Nou, Estelle komt zo langs. Mét haar zoon.’
Estelle was de beste vriendin van haar moeder. Al een hele tijd. Ze had ook een paar zonen, maar die had Meggie nog nooit gezien.
‘Zometeen komen ze even langs. Drinken we wat thee. Is dat niet éé-nig?’
Willemijn stond helemaal te trappelen van vrolijkheid.
‘Hoe heet die zoon dan?’ vroeg Meggie nieuwsgierig.
‘Even denken hoor… Estelle heeft een naam genoemd, maar… Ik kan het niet voor me halen. Je ziet ‘m zo wel.’ Willemijn zette een paar borden in het afdruiprek.
‘Hoe laat?’
Willemijn bestudeerde haar horloge. ‘Over vijf minuutjes, of zo.’
Meggie sprong als een krankzinnige naar boven, en sprong onder de douche. Als er een jongen langskwam, moest ze er wel goed uitzien, natuurlijk.

‘Hallo, ben ik weer!’ Estelle gaf Willemijn 3 zoenen op haar wangen. Estelle droeg een dikke jas met een bontkraag.
‘Hoe gaat het, meid?’ Ze gaf een aai over Meggie’s bol. Dat deed ze altijd.
‘Ik heb mijn zoon meegenomen, ik hoop dat je het niet erg vind.’ Meggie schudde van nee.
‘Hij komt er zo aan hoor. Hij moest even wat uit de auto halen.’ Estelle liep samen met Meggie’s moeder de woonkamer binnen.
Meggie tuurde naar buiten. Aan de overkant van de straat stond een cabrioletje. Een jongen stond aan het slot te hannesen. Hij zag er wel knap uit. Ze kneep haar ogen halfdicht. Ze kende die jongen. Hij leek op… Krijg nou wat, het was Matthijs! Dezelfde spijkerbroek van vanmiddag, dezelfde sneakers, maar een andere jas. Daarom had ze hem waarschijnlijk niet meteen herkend.
Matthijs had de auto eindelijk op slot gekregen, en slofte naar Meggie’s voordeur. Bij het poortje van de tuin bleef hij staan.
‘Meggie?’
Meggie schreeuwde het uit in haar gedachten. Verdorie, wat zag hij er goed uit!
‘Matthijs?’ zei ze toen, alsof ze nog niet door had dat hij het was.
‘Woon jij hier?’ vroeg hij. Hij slofte verder.
‘Nee, ik woon eigenlijk in een doos hier in de voortuin.’
Matthijs stond nu voor haar, in de deuropening.
‘Dacht ik al.’ Zei hij, glimlachend.
‘Annette-lover.’ Mompelde Meggie op zijn allerzachtst.
‘Wat zeg je?’ vroeg Matthijs. Hij keek haar onderzoekend aan.
‘Zei ik wat, dan?’
‘Ja, je zei iets met lover.’
‘Oh?’
‘Mij houd je niet voor de gek, meid.’ Matthijs kneep in haar wang. Het tintelde.
Het bleef even stil.
‘Nou…?’ zei Matthijs, die nog steeds op zijn antwoord wachtte.
Meggie weigerde te antwoorden. ‘Zin in thee?’
‘Nee. Wel op een antwoord!’
‘Aardbeienthee? Kom, ik zet het water alvast op.’ Voordat hij wat kon zeggen had ze hem het huis binnen gesleurd en de voordeur dichtgegooid.

Even later had hij plaatsgenomen naast Meggie op de schommelbank die in de tuin stond. Hij dronk thee. Hij dronk thee! Matthijs zat gewoon thee te drinken in de tuin van de aartsvijand van zijn vriendinnetje Annette de Jong! Zulke dingen maak je maar eens mee, vond Meggie.
‘Dus…’ zei ze.
‘Tsja…’
‘Dus, hoe is het met Annette?’
Matthijs keek haar aan.
‘Euh, wie is Annette?’
Meggie’s mond viel open. Er waren twee opties mogelijk. Óf Matthijs was te dom de naam van zijn vriendin te onthouden, of hij had niks met d’r.
‘Je vriendin?’ zei ze ongelooflijk.
‘Welke vriendin? Het is al een jaar uit met mijn vriendin. En die heette Amber, dus…’
‘Dus je hebt niks met Annette de Jong?’
‘Nee, ik heb niks met Annette de Jong.’
Meggie keek Matthijs een beetje schaapachtig aan.
‘Maar de hele school zei dat jullie flink hadden staan tongen in de meidenwc!’
‘Oh, dát is Annette? Met die dikke tieten?’ Matthijs lachte hard.
‘Man, dat is het domste wijf op aard! Toen jij de wc verliet, ben ik ook zo snel mogelijk weggegaan. Ik wilde je nog wat vragen, maar je was al weg.’
‘Wat wilde je vragen dan?’ wilde Meggie weten. Ze had haar kopje op het houten tafeltje gezet. Toen ze weer tegen de leuning van de schommelbank leunde, begon hij heen en weer te wiegen.
‘Oh, niks hoor.’ Zei Matthijs. Hij keek naar Meggie.
‘Mij houd je niet voor de gek, meid.’ Lachte Meggie. Ze kneep in Matthijs’ wang.
Matthijs zei niks. Hij keek haar alleen maar aan.
‘Je hebt een mooie neus.’ Zei hij na een tijdje.
‘Een mooie neus?’ grinnikte Meggie. ‘Nou, dat is origineler dan mooie ogen.’
‘Die zijn ook mooi, hoor.’ Matthijs kreeg een rode kleur. Meggie ook.
‘Die van jou zijn eh…’ ze boog voorover om ze beter te bekijken. ‘…bruin. Bruin is mooi.’
Meggie glimlachte. En ze zoenden.

Aantal keer bekeken: 5808
Waardering: 7.45 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 92 bezoekers online