Lees het verhaaltje: De Buurt op verhalenlezen.

De Buurt.

U leest om dit moment het verhaal De Buurt gepost door Annoniem. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Annoniem
Gepost op: 2009-5-21

Verhaal:

De Buurt
PLOT:
Als Erik weggaat van Stefan’s huis en terugloopt naar zijn eigen huis wordt hij onderweg aangevallen door een groepje. Wanneer hij opstaan in het ziekenhuis hoort hij dat er nog niemand is aangevallen om dezelfde wijze. Erik zoekt naar het slachtoffer en gaat samen met Stefan en het slachtoffer op zoek naar een rede waarom dit is gebeurd. Ze beginnen te begrijpen dat de burgemeester een beetje corrupt is en dat er geen aandacht wordt bestaat aan de buurt ‘Schoolbuurt’. De drie mannen richten een studio in waar ze de jongeren mee helpen geld te verdienen en zelf ook een beetje krijgen. Met dat beetje blijven ze sparen tot het uiteindelijk professioneel wordt en de buurt zich langzamerhand begint op te bouwen. De media komt al dagelijks in de buurt en de burgemeester begint jaloezie te tonen. Hij besluit om de studio te sluiten binnen 24 uur en de beheerders te arresteren als ze niet meewerken. De drie worden ondertussen al gesteund door een Studiobaas genaamd Peter. Met z’n vieren beginnen ze een handtekeningen actie en die breid verder uit dan de Schoolbuurt zelf. Een paar minuten voor de ontruiming begint duikt er een massa van jong en oud op en ze blokkeren de deur van het studio.
Na een kleine optreden van een groep buurtjongens begint één van ze de burgemeester te confronteren met feiten voor de media. De burgemeester kan dat niet hebben en begint de buurt te helpen. Een paar maanden later ziet hij in dat mensen helpen erg goed is en begint het met eigen wil te doen. Hij wordt genomineerd voor Burgemeester van het jaar en Peter en Stefan worden bazen van een Producenten Label. Gerard raakt getrouwd en krijgt een groot geld bedrag van de regering en Erik ook. Later komen Erik en Gerard er op een fijne manier achter wie hun het ziekenhuis in had geslagen. Welke groepje dat heeft gedaan? Lees het maar.

HET BEGIN

“Doei doei” roept Erik als hij vertrekt uit het huis van Stefan.
“Zal ik je brengen Erik?” “Nee, hoeft niet dankjewel” en hij sluit de deur.
Het is een wat warmere nacht dan normaal. Erik loopt de muziekwijk uit en gaat richting Schoolbuurt.
Het is er nogal ruw aan toegegaan gisteren denkt Erik. Een demonstratie met alleen maar jongeren die problemen hebben kan ook niet anders aflopen. Er zijn een paar auto’s in de fik gevlogen maar het meeste is al opgeruimd. Er is hier een studio genaamd: Young Generation. Het is opgericht uit probleemkinderen die muziek wilde maken, jammer genoeg wilt de regering het niet en heeft het gesloopt wegens onnozele redenen. De buurt is de laatste jaren vooral opgegaan in een mist van criminaliteit die niemand kent en stop kan zetten. Er is totaal geen hoop en de burgemeester gunt er geen aandacht voor. Veel gevechten zijn hiervan het gevolg die uitlopen tot grote rellen in groepen.
Erik hoort een groepje mannen praten om de hoek en kijken hem erg vies aan. Hij wil er geen problemen mee dus loop hij verder. Het leek of hij niet vooruitkwam omdat hij weet dat die mannen een reden hebben waarom ze zo vies kijken. Een paar straten verder ziet hij een groepje kinderen die buiten een beetje aan het rusten waren. Althans zo leek het, maar als je in de nacht rust is er zeker wat mis. Het viel hem op dat ze allemaal een capuchon op hadden en een beetje agressief overkwamen.
Een van de jongens liep naar Erik toe en schreeuwde: “Rot maar beter op…”
Erik bleef verbaast staat en liep snel verder, hij snapt maar niet waarom ze zich zo gedragen.
Aan het einde van de straat ziet hij een tunnel, hij weet dat hij dus de schoolbuurt bijna uit is.
Vlak voor de tunnel krijgt hij het idee dat hij achtervolgd wordt. Hij draait zich om en ziet niks.
Hij loopt rustig verder totdat iemand hem een schouderklop geeft…
Voor hem staat een man van rond de 20 en 4 jongens achter hem. Voor hij het weet ligt hij op de grond met een hele bloedplas om hem. Hij hoort de stemmen nog wel en hij voelt dat ze hem foliëren.
Ze pakken zijn portemonnee, mobiel en rennen weg.

“Meneer, meneer kunt u mij horen, meneer?” Erik doet zijn ogen open en zicht wazig een witte plafond met een man in het wit naast hem. “Heeft u pijn meneer”? Vraagt de arts aan hem.
Met moeite knikt Erik en probeert op te staan. De pijn schiet door zijn rug en hij zakt weer in zijn bed.
Hij vraagt moeizaam wat hij hier doet. “Een voorbijganger zag u op de grond liggen in een bloedplas en heeft u meteen naar het ziekenhuis gebracht, de voorbijganger zei dat u in de Schoolbuurt was is dat waar?” “Ja”zegt Erik. “Kan ik al naar huis met medicijnen ingenomen”? “JAZEKER! Alleen dan moet u nog even een uurtje wachten totdat ze in werking zijn gebracht”.

ANDERHALF UUR LATER

“Ach, nu ga ik eens uitzoeken wat er aan de hand is en ik hoorde ook dat er iemand op zelfde wijze in op hetzelfde plekje is afgeranseld”? Vraagt Erik aan de receptioniste. Het oude vrouwtje dat zo dun is als een sprietje knikt en geeft benodigdheden aan Erik voor hij vertrekt. Erik weet dat hij eerst op gaat zoeken wie daar ook is afgeranseld en gelukkig weet hij ook –hoe- hij het hem gaat vinden. Hij kijkt in “de buurt en hart krant”en vind de schrijver die het stukje over het afgeranselde incident heeft geschreven. Hij belt de redactie en krijgt met grote moeite het adres van de persoon.

Gerard zadelmaker
Den Helderstraat 88C
1025 GG
Amsterdam

Zo snel als hij maar kon schiet hij in zijn auto en gaat eerst langs Stefan en verteld alles wat er is gebeurd. Stefan is zo woedend op de buurt en besluit met Erik mee te gaan naar Gerard. Het vinden van zijn straat is niet zo moeilijk maar het kennismaken is moeilijk. Stefan besluit om te vertellen wat er is gebeurd de afgelopen nacht en wat er met Erik is gebeurd. Eindelijk begin Gerard te praten.
“Het is voor mij een afschuwelijke gebeurtenis en ik wil ook zeker jullie helpen met het vinden van de daders en kijken wat hun doel ermee is” zegt Gerard vastberaden. “Ik wil dat dit geheim wordt gehouden tussen ons drieën en dat we het zelf uitzoeken” zegt hij duidelijk. “Geen probleem we gaan nu meteen aan de slag”zegt Erik.

Aangekomen in de schoolbuurt zijn er nog geen jongeren te bekennen. “We gaan even navraag doen bij bewoners”zegt Gerard. Veel mensen hebben geen tijd maar gelukkig is er wel een iemand die er uitgebreid over wil vertellen. Hij is 15 jaar en is afgekomen van de problemen rondom de jeugd.
Hij vertelt dat de jeugd iedere vorm van onbekende aanziet als bedreiging.” Ze hebben geen werk en ze kunnen het niet krijgen wegens hun woonplaats of niveau. Het overvallen van mensen is het enige wat ze dan nog kunnen”. Stefan zit met een blik te kijken naar het gemeentehuis dat te zien is door zijn opvallende hoogte. Het rare is dat alles hier als een krot lijkt behalve het gemeentehuis. “Kom we gaan even naar het gemeentehuis jongens”zegt ie. Het lopen naar het gemeentehuis is niet langer dan 5 minuten. Het vragen of een medewerker van bijvoorbeeld Straat-Coach even tijd heeft word wel wat lastiger. Het is opvallend dat ze alles een beetje proberen weg te schuiven naar de regering door tijdgebrek. Gelukkig kan Stefan ervoor zorgen dat ze snel weer de auto in stappen en zelf naar en Straat-Coach zoeken. Na een half uur zoeken vinden ze een brede man in het grijs gekleed met een adelaar op zijn jas. "Dag meneer, kan ik u misschien een paar vragen stellen over de buurt"? Vraagt Gerard.
"Hangt van de vragen af" fluistert de man naar ze.
"Eehmm, Ja natuurlijk. Eigenlijk willen we weten waarom de regering geen aandacht besteed aan de inwoners van deze buurt of activiteit organiseert"? De man kijkt een beetje getreurd en verteld ze dat hij hier zelf is opgegroeid en heeft gezien hoe ze de ouders van de jongeren behandelen wegens een afkomst, uiterlijk, diploma en dergelijke. Hij zegt een beetje bot "Er wordt je geleerd dat er geen onderscheid is tussen ras en buurt enzovoort maar dat zijn letterlijke -leugens- want het is er wel. Ze zeggen je dat het leven prachtig is als je een goed baantje hebt en een huis maar ze denken nooit na hoe je aan een goede baan komt als niemand je wilt hebben omdat je buurt bekend staat om criminaliteit". "Maar hoe is het allemaal begonnen"? Vraagt Erik. " Er zijn hier zoveel talentvolle kinderen die het doel ervan inzien hun ouders met de inkomsten te helpen door hun eigen 'ding' te doen. Misschien wel 40 % van de jongeren is echt goed in dichten en dan als je er een beat opzet heb je gelijk een liedje.
Geef een paar jongens een bal en ze maken er bijna kunst van. Iedereen heeft wel wat maar niemand die in de buurt komt kijken".
" Er was een studio hier in de buurt die is afgebroken en er werd niet duidelijk verteld waarom en er was een voetbalveld maar de subsidie was te lang dat ze kregen van de gemeente. Ze geven nu eigenlijk alleen aandacht aan nieuwbouw wijken en willen ervoor zorgen dat de inwoners van hier zo snel mogelijk uit hun huis gaan zodat dit stukje ook nieuwbouw wordt" verteld de Straat-Coach.
" Maar dat is niet echt eerlijk" roept Erik. De Straat-Coach lacht een beetje onzeker: "Wat wilt u er tegen doen dan, wat wij al jaren proberen kunt u toch niet doen"? Gerard voelt een idee opkomen: "Wees daar nog maar niet zo zeker van. We gaan maar weer eens bedankt voor uw tijd, Dag".
In de auto vertelt Gerard: Ik dacht erover om te sparen voor een nieuw studio voor de buurt. Stefan kijkt een beetje vies:" denk je dat we miljonair zijn of zoiets, en waarom precies een studio"?
Gerard legt ze uit wat hij ermee wil zeggen. "Als 40 % van de jongeren goed kan dichten dan maak geef je de buurt een betere perspectief vanuit de gemeente en regering. Mensen zullen naar de hen muziek luisteren en steeds meer willen als ze het in hun hebben. Daardoor kom jij EN je buurt snel in de media en dat zorgt misschien voor een betere moraal bij de inwoners". "Wow, nog niet eens zo gek maar we moeten wel even stappen maken over het budget en we moeten hulp van de buurt zelf krijgen." Voor Stefan zijn zin wou afmaken had Erik al op zijn kladblok aantekeningen gemaakt.
1.Huur een huis in de buurt, de regering denkt dat je er woont maar het moet een studio worden.
2. De huur moet zo laag mogelijk zijn.
3. Wij betalen de huur wel als we de leiding van de studio mogen nemen.
4. Inwoners moeten zelf apparatuur kopen.
5. Er moet iemand geleerd worden hoe die met alle knopjes en dergelijke moet omgaan.

"Is Dit een goed voorbeeld?"
De andere twee stonden verbaast en dachten of hij een grapje maakte over het woord 'voorbeeld', dit was als gewoon het schema.
"Ja, dit is perfect!" Morgen gaan we gelijken met het hele idee beginnen. "Jongens ik denk dat we is naar onze huizen gaan, ik ben doodmoe" piekert Stefan. De andere twee zijn er mee eens en gaan naar huis om vanaf morgen hoop in te brengen.

DE VOLGENDE MORGENMIDDAG

Er wordt aangebeld en Stefan maakt snel open, hij ziet Gerard en Erik er al staan me A4'tjes waarop staat dat er nieuw hoop zal komen voor de inwoners van de schoolbuurt. Ze stappen na het groeten in de auto en brengen de A4'tjes rond in de brievenbussen. Na 3 uurtjes ongeveer zijn ze klaar en gaan ze naar een groot gebouw genaamd 'Rochdale'.
Stefan vraag zo snel als hij maar kan aan de balie of ze een huisje hebben rondom de schoolbuurt dat erg goedkoop is en voor een paar maanden gehuurd mag worden. Zonder twijfel geven ze een envelop met een lijstje wat het huis moet bezitten. Onder andere elektriciteit en dergelijke. De man bij de balie start zijn zoekprogramma waar hij lege huizen kan zoeken en vind een spotgoedkoop huisje in de schoolbuurt. "Aha, gevonden, u kunt er nu al in als u vooruitbetaald voor 6 maanden." De drie bespreken met elkaar over de prijs en geven dan een envelop met geld aan de balie. "Hier is uw sleutel dan heren, succes" zegt de man aan de balie nog na. Erik rijdt nu zo snel naar het huis. Wanneer ze de deur openen zijn ze erg tevreden. Stefan gaat naar een internetcafé in de buurt en print erg veel a4'tjes met het adres van het huisje op. Gerard en Erik beginnen met de kamer waar de apparatuur in komt een beetje schoon te vegen voordat Stefan klaar is. Wanneer Stefan binnenkomt, ziet hij een groot verschil na de opruiming. "Dit gaat echt iets worden jongens" zegt hij tevreden.
Ze gaan het huisje weer uit en brengen de A4'tjes rond, nadat ze klaar zijn gaan ze naar een appartement waar de mensen alles eruit willen gooien omdat ze zo snel weg moeten. Gerard gebruikte zijn aardige woordjes en daardoor kregen ze een paar stoelen, ene tafel en een hoekbank die versleten was. "Het is een begin kom op naar huisje ermee" zegt Erik.
Na een kwartier is alles het huis in en zijn ze een beetje aan het rusten. Stefan zet een erg rustig liedje op, op zijn van eigenhuis meegenomen stereo. Hij gaat verder aan het werk de andere kamers schoon te maken terwijl de anderen rusten. Na een uurtje houdt hij het niet meer en gaat hij slapen op de bank. Met z'n allen zijn ze even gaan slapen. 2 uur na het slapen wordt er opeens aangeklopt aan de deur. Erik opent de deur en schrik zich rot!
Voor hem staan groepen kinderen met allemaal een paar euro bij zich.
Erik voelt een rilling door zijn lichaam heen gaan: Het is gelukt!Denkt hij bij zichzelf. Hij haalt de andere en snel bij en die staan ook in shock. Een van de jongeren komt naar voren en zegt:"We willen hier ook verandering in en daarom zullen we jullie helpen als bijdragen wat we kunnen missen." Gerard besluit een emmer te pakken vanuit zijn auto en verteld iedereen dat ze het geld daarin moeten stoppen. Nadat de laatste persoon het geld erin legt begint het tellen ervan. Stefan komt met een verrassend bericht:" Jongens we hebben 549,37 samen gespaard!!" Iedereen heeft een lach op zijn gezicht en gaat naar huis en beloofd dat ze morgen zullen komen met informatie over mensen die verstand hebben van studio's en die het voor een goedkoop prijsje apparatuur kunnen missen. Stefan gaat naar een bank te voet en wisselt daar het muntgeld in biljetten. De bank was niet erg blij met een emmer vol munten maar nadat ze hoorden waarvoor het was begrepen ze het wel. Het was al bijna donker en Stefan liep met de biljetten naar het toekomstige studio.
Tijdens het lopen ziet hij jongeren die hem bekend voor kwamen.
Het waren de rotzooi makers van de buurt. Hij lette niet op zijn geld en liet opeens een 50 euro biljet vallen en liep onopgemerkt door.
Na een eind van de andere weg zag hij dat de jongens achter hem aan sprinten. Ze schreeuwden:" Meneer uw biljet is op de grond gevallen!" Stefan verbaasde zich over hoe aardig de jongens nu tegen hem doen. " Waarom helpen jullie mij opeens zo?" Vroeg Stefan aan ze. "Omdat we u nu beter kennen en weten wat uw doel is meneer."
Stefan voelt iedere dag meer en meer hoop na zulke woorden.
Aangekomen in het huisje vertelde hij het verhaal aan de andere 2 en vroeg aan ze of het niet handig is om een naam voor de toekomstige studio te verzinnen. Na een half uur namen bedenken kwamen ze uit op 'Hope'. Erik stelde voor om in Hope te overnachten. De andere dachten er zo ook over na en bleven daar overnachten.

VOLGENDE DAG

Weer worden ze wakker door het geklop op de deur.
Dit keer maakt Stefan het open en ziet een lange man voor hem staan die er erg verzorgd uitzag. "Dag meneer ik ben Peter, een paar jongens in de buurt vertelden over wat jullie doen en ik waardeer dat. Ik wil u daarom mijn apparatuur aanbieden voor 600 euro in totaal. Ik zal u alles geven dat ik heb, ik zal ook gratis voor u de knoppen bij elke opname bedienen en ervoor zorgen dat het onder aandacht wordt gebracht." Stefan was nog slaperig en maakte de andere even snel wakker om het te vertellen. Na een paar minuten zijn ze eruit dat ze het doen, ze leggen nog een beetje geld van henzelf in de spaarpot. Precies 600 euro werd contact gegeven en na 4 uur kwam Peter terug om alles in het huis te proppen. Hij zei dat het opnemen vanaf nu al eigenlijk kan beginnen. De drie stonden wel even stil van het kijken hoe het een paar dagen geleden eruit zag en hoe het er nu uitziet. Gerard garandeerde Peter dat binnen een uur al mensen zullen komen. Ze gingen even naar de supermarkt om 'Hope' een beetje te vullen met eten. Toen ze terug kwamen zagen ze al een groepje, dat hadden gehoord dat 'Hope' kan beginnen met opnemen.
Gerard maakte het ontbijt voor de andere om zo meteen snel te beginnen.
Na het eten mochten de jongens naar boven komen en opnemen.
Het duurde anderhalve uur of het was al klaar. Op een USB-stick werd het liedje gezet mee gegeven aan de jongens. Als dank gaven ze een beetje geld. Voor de volgende groep kwam begon peter een beetje Gerard te leren hoe je met apparatuur omgaat en moet 'afmixen'.
"Gerard je bent hiervoor geboren, in 2 uur weet je al hoe je moet afmixen. Dat heb ik nog nooit bij iemand gezien!" Peter ziet de motivatie in hem en leert Erik en Stefan hetzelfde. Erik snapte het binnen een uur omdat Gerard sommige woorden vertaalde voor hem want Peter praat een beetje in 'studio taal'. Nadat iedereen het snapte begonnen ze een beetje te overleggen wie wanneer het moest afmixen.
Ze besluiten dat steeds na iedere opnamen de andere moet afmixen en zo gaat het verder.
Die dag nog kwamen 5 andere jongens en zelfs meisjes met stukken tekst en beats op een USB-stick. Het is al donker en de laatste opname van vandaag is afgerond. Iedereen gaf een beetje geld en nu hebben ze 60, - gespaard in 1 dag. Peter besluit hier ook te overnachten met de andere. De woonkamer is de studio en er zijn nog 2 slaapkamers over. Ze leggen een deken op de grond en slapen allemaal apart.

DE VOLGENDE MORGENMIDDAG

Net zoals gisteren komen er mensen om op te nemen.
Vandaag is in "De buurt en hart krant" een stukje geschreven over de opnames en vooral over een groepje die sinds de eerste opnamen nu optredens hebben in de hele provincie.
Vlak na het lezen van de krant kwam iemand door de open deur naar binnen en zette een heleboel geld op tafel. Het was het groepje jongens uit de krant. "Dit geld hebben we gekregen van de optredens, jullie mogen het houden om het nuttig te gebruiken voor de buurt zoals reclame en dergelijke" zei een van de jongens. Peter wist al gelijk wat hij ermee zou doen en legde het iedereen uit. "Ik zal de met het geld steeds meer A4'tjes maken en dan gaat dit zelfs buiten de buurt over. Ik zal een paar lokale journalisten erbij halen met het geld en een klein reclame spotje dat ik met een programma op de pc naar de plaatselijke tv-kanaal verstuur. Het geld dat dan nog overblijft, zullen we bewaren voor het geval dat.
Nadat het groepje tevreden was gingen ze weer weg.
Peter had binnen een uur A4'tjes met reclame en dergelijke gedrukt in het internetcafé. Hij maakte gelijk een reclamespotje van 22 seconde voor op TV en belde een paar journalisten. Gerard ging met Peter naar de plaatselijke zenders om te vragen of ze het op tv kunnen zetten voor een goedkoop prijsje. Erik ging verder met voor een paar mensen af te mixen en Stefan maakte 'Hope' een beetje schoon voor de journalisten.

4 UUR LATER

Iedereen was weer thuis, Peter en Gerard hebben een zender gevonden en het spotje zal vanaf morgen 10 keer op TV verschijnen.
Erik was klaar met alle opnames voor vandaag en Stefan heeft het huis helemaal schoongemaakt.
Er verstreken een paar minuten en daarna begon het eindelijk.
Een paar camera's in de buurt zochten het adres en klopten aan.
In een fractie van een seconde kwam een heel leger naar binnen en begon alles te filmen. De 4 mannen werden apart in elk kamer geïnterviewd en na een uur was het alweer voorbij.
De volgende dag zou het op TV komen en elke zender zal het een paar keer herhalen.
Nadat alle camera's het huis uit gingen, gingen ze die dag zelf ook weg naar hun eigen huis. Ze vonden het wel even genoeg om daar steeds te overnachten. Peter vertelde in de auto dat er nog genoeg geld over is er stapelbedden van te kopen. Iedereen ging akkoord en iedereen moest op internet zoeken of ze 2 stapelbedden konden vinden dat morgen al in 'Hope' zou staan. Nadat iedereen in zijn eigen huis was werd er die dag geen contact meer met elkaar gemaakt.

DE VOLGENDE MORGENMIDDAG

Iedereen was weer de volgende middag in 'Hope' te vinden.
Erik had een stapelbed gevonden en Stefan ook.
Ze besluiten ze stapelbedden te gaan halen. Het was een uurtje rijden naar de ene en een halfuurtje naar de andere. Dekbedovertrek en dergelijke kochten ze nog even bij een winkel en daarna was het bouwen van de stapelbedden met schroeven en stangen begonnen.
Het was al snel gemaakt en iedereen lag even uit te rusten.
Opeens werd er aangeklopt. "Zijn er vandaag opnames jongens?" Vroeg Peter. "Nee, absoluut niet, een journalist kan het ook niet zijn, ik ga maar even kijken" roept Gerard terwijl hij naar de deur toe loopt.
Toen hij de deur opende zag hij 2 politiemannen voor zich. "Is dit de zogenaamde 'Hope' meneer?" vroegen ze.
Gerard dacht bij zichzelf dat hij maar beter de waarheid kan vertellen en knikte. De politie vertelde dat er geruchten rondgaan dat de burgemeester 'Hope' wil verbannen uit de stad. Zijn reden heeft hij het verteld. Gerard vroeg de Politie binnen en haalde de andere mannen erbij. Erik was er woest over want hij weet nog goed dat ze hier in de buurt een andere studio hadden gesloopt waar eigenlijk geen reden voor was. Erik vroeg hoe ze ervoor kunnen zorgen dat de roddel niet zal uitkomen tot realiteit. "Nou uhhmm, eehmm, hmmm als het goed is mag volgens de burgemeester een handtekening actie zijn gedachte veranderen, dat had hij zelf gezegd een jaar geleden."
"Dan gaan we ervoor zorgen dat de hele buurt een handtekening zet" zegt Stefan.
Ze zetten snel een paar lege papiervellen beschikbaar en gaan lang de hele buurt. Iedereen zet een handtekening en zelfs mensen buiten de buurt komen helpen.
Op weg naar 'Hope' zien ze een man in een zwart pak en een enorm grote ketting om zijn nek. Een paar mannen staan achter hem en eentje staat voor hem te kloppen aan de deur. "Kan ik jullie helpen? Dit is ons huis namelijk" zegt Erik. "U zult uw huis binnen 24 uur moeten verlaten of u wordt gearresteerd" zegt de man in het grijs.
Erik vraagt zich af wie die man is. "Ik ben de burgemeester en ik beslis wie hier mag wonen of niet. Zoals ik al zei worden jullie na 24 uur gearresteerd als jullie het niet verlaten". "En waarvoor worden we gearresteerd als we niet binnen die tijd 'Hope' verlaten" vraagt Gerard. De burgemeester reageerde er niet op en stapte in zijn auto.
"Waarom maken jullie je zo een druk we hebben stapels handtekeningen" zegt Stefan vastberaden.
Peter legt hem uit dat de burgemeester daar niet op let en de politie steunt hem ook nog. "Als hij zo wilt spelen zal hij het ook zo krijgen over 24 uur dan maar" zegt Erik met een valse lach.
De andere drie vragen wat hij ermee bedoeld en Erik legt ze uit dat ze iedereen, maar dan ook iedereen die voor 'Hope' is morgen over 24 uur voor de deur zal staan en zich niet zal verzetten totdat de burgemeester het staakt. Ze vonden het een geweldig plan en lopen splitsen zich op door de buurt. Ze kennen zo langzamerhand al iedereen uit de buurt en halen allemaal een paar groepen op.
Ze schreeuwen nu door alle straten dat over 24 uur iedereen naar 'Hope' moet komen en ze leggen het hele verhaal schreeuwend uit.
Iedereen begint uit de ramen te kijken en mensen beginnen zich zelfs aan te sluiten. Ze gaan daarna zelfs met grote groepen buiten de Schoolbuurt en gaan lang alle buurten die omringd zijn. Die gaan weer naar andere plek en zo gaat het steeds verder, uren na uren.

NA 22 UUR

Niemand heeft vandaag een oog dicht gedaan. Nog 2 uur voor de burgemeester komt en er is nog niemand buiten.
Ze vrezen het ergste en proberen er niet aan te denken dat al hun moeite voor niks was. De tijd tikt nu maar steeds en de zenuwen gaan al omhoog.
Een uur later is al voorbij en ze beginnen nu niet meer helder te denken lijkt het. Ze liggen op hun bed en proberen even te rusten maar de stress begint steeds maar te stijgen.
"DE BURGEMEESTER IS BUITEN EN TELT DE MINUTEN AF" schreeuwde Gerard angstig. Ze springen uit hun bed en zien een politiebusje met wel 6 man erin. Er is een zwarte auto naast die erg duur lijkt, zeker van die verwende burgemeester denken ze. Nog 5 minuten en dan zitten ze op het politiebureau van een valse burgemeester. Dit gaat fout denken ze. Nog 1 minuut is er over maar de politie begint al op de deur te kloppen en te zeggen:"Doet u de deur open dan zal het op een makkelijke wijze afgehandeld worden!" Niet reageert erop en tellen de laatste secondes af. De handtekeningenactie is in Stefan's trillende handen. Peter gaat naar de achterraam en doet snel een schietgebedje.
Hij wil zijn ogen sluiten maar het lukt niet. Zijn hersens staan op springen. Voor hem staat er on-ge-lo-fe-lijk, ongelofelijk veel mensen. Jong en oud, mensen uit de buurt, mensen uit andere regio's, camera's en alles wat maar kan. Het is alsof heel Nederland een demonstratie houd. Een paar seconde voor de politie de deur wil openbreken schreeuwt Peter dat er een massa van mensen in aanloop hier naartoe komen. Als de eerste mensen de politie al bij de deur zien sprinten ze naar de deur toe en duwen de politie weg. Van woede begint de politie nu erg agressief te doen en de burgemeester bedreigd de Hope's in de cel te stoppen. Daarna komt er een hele stilte. Vanuit een andere straat hoort men erg harde muziek. De politie zegt dat ze zo meteen terug komen en gaan op het muziek af.
De Hope's achtervolgen de politie en komen uit in de straat waar Erik toegetakeld was. Er waren grote geluidsboxen en het geluid dat eruit kwam kende Erik wel. Dat was een van de liedjes die hij had afgemixt voor een groepje jongeren. Voor hem staat een 'precies' die groep met microfoons en een klein podium. Achter het groepje staan een paar zakenlui met apparatuur. Het lijkt erop dat het groepje een platencontract heeft. De politie gaat naar de baas van dit hele gebeuren en die geeft de politie een brief waarin staat dat ze het recht hebben een uur lang hier op te treden. De politie begrijpt het en doet er niks tegen. De burgemeester zijn hoofd is zo rood als een tomaat als hij hoort dat het muziek mag blijven, niemand die het als overlast beschouwd. Nadat een liedje van de groep jongens klaar is pakt iemand de microfoon en zegt:"We zijn alle buurten rondom de provincie langsgegaan voor handtekeningen meneer de burgemeester, we hebben officiële rechten dat 'Hope' blijft, u maakt onze leven zuur en vanaf nu zal het niet lukken dankzij: Peter, Gerard, Erik en Stefan. Als u hun arresteert zal de media alles verspreiden en zal het land bij u klagen en zal u van uw plaats worden getrapt van burgemeester naar werkloze. Als u door blijft gaan met 'Hope' te ontruimen zal deze massa u en uw politiemannetjes tegenhouden.
U zult ook nog met de vier mannen van 'Hope' overleggen over de subsidie en over de uitkeringen van de bewoners van deze buurt. U zult meer aandacht moeten tonen en betere activiteiten voor ons organiseren, zo niet blijft het door -heel- Nederland gaan dat de burgemeester zijn taak niet goed doet. Alle jongeren die wat willen maken van de buurt hebben hun bijdrage geleverd, zonder uw hulp zelfs. Ik neem aan dat u zo meteen een overleg zult starten met de 4 mannen die ik net had genoemd, bedankt voor uw aandacht".
Iedereen stond secondes lang verbijsterd. Nadat het tot ze doordringde wachtten ze af op het antwoord van de burgemeester, alle camera's zijn op hem gericht. De burgemeester weet niet goed wat hij moet zeggen maar hij weet bij zichzelf dat hij wel akkoord MOET gaan anders zal het erg lastig voor hem worden om deze baan te houden.
Hij schrapte zijn keel en zei:" Ik zal overleggen met de 4 organisatoren wat ik kan doen voor de buurt zoals jullie willen en wat meer activiteiten plaats brengen, de huur zal ik omlaag zetten en de media heeft volgens mij al aangetoond dat de bewoners van schoolbuurt doorzetters zijn, dus ik neem aan dat iedereen boven de 18 een baan zal vinden. Zo niet dan moet u een mail naar mij schrijven. Voor verdere uitbreidingen van ideeën zal ik overleggen met de 4 genoemde mannen, tevreden?” Iedereen die vond het goed en ze gaven een applaus aan de burgemeester. Hij begon te begrijpen hoe het voelt als je mensen help.
Na de optredens ging de burgemeester 'Hope' in met Peter, Gerard, Erik en Stefan om te verleggen wat de volgende stappen zullen zijn voor de verbetering van de buurt.

PAAR MAANDEN LATER

Studio 'Hope' is nu van het groepje jongens met een platencontract
Ze heten nu 'He-K'. Zijn nu over heel Nederland bekend en zijn getekend bij ©Topnotch. De burgemeester is nu bekozen tot de burgemeester van het jaar en de bewoners van Schoolbuurt krijgen een extra hoog inkomen en subsidie. Peter en Stefan zijn nu de bazen van ©Topnotch en mixen alles af dat wordt opgenomen. Gerard en Erik hebben nog contact met de andere 2. Erik zijn controles na de dag dat hij was in elkaar geslagen zijn klaar en die van Gerard ook.
Erik is weer verder gegaan met zijn verdere leven en heeft een groot bedrag gekregen voor zijn hulp. Gerard is getrouwd met een vrouw genaamd Erica 3 maanden na het optreden en heeft ook een groot bedrag gekregen.
Erik is bij Gerard's huis met Erica en vraagt opeens:" Weet jij eigenlijk door wie jij in elkaar geslagen?" “Ja en ik heb het vermoeden dat jij weet door wie” antwoord Gerard terug. Ze praten er even niet over en na een uur als Erik alleen is met Gerard zegt hij :”Maar wie denk je nou dat het was?” “Nou, de gene waar we het meest voor hebben afgemixt en het meeste hoop in zagen” zegt Gerard. Erik weet al gelijk wie Gerard bedoeld en dacht ook daar ook al aan. “Ik tel tot drie en dan roepen we te gelijk wie we denken dat het was” Roept Gerard een beetje zeker van zijn zaak.
“1,
2,
3!”
“He-K!!”

Aantal keer bekeken: 2987
Waardering: 7.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 286 bezoekers online