De Eeuwige Reiziger.
U leest om dit moment het verhaal De Eeuwige Reiziger gepost door Robert Corel. Dit verhaal is gepost in de categorie sprookjes. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.Wilt u terug naar sprookjes?
Categorie: sprookjes
Gepost door: Robert Corel
Gepost op: 2007-11-4
Verhaal:
De Eeuwige Reiziger
De eeuwige reiziger
Een sprookje van Robert Corel over de vrijheid van de reiziger
De herberg was tot de laatste kamer gevuld. De reden was de jaarlijkse Markt. Ja, het was feest! Terwijl de ruimte gevuld was met gasten die zich tegoed deden aan het ontbijt, kwam daar een man binnen. Ieder hield even stil en keek om naar deze man. De man was een vreemde verschijning. Een lange man met een grote hoed en een vreemde blik in de ogen. "Heeft u nog een kamer voor een reiziger, herbergier?" vroeg hij. De herbergier antwoordde: "We zijn tot de laatste kamer gevuld, waarde gast. Maar ik heb nog plek op de zolder. Het is geen gerieflijk verblijf maar ik kan er een bed voor u opmaken." - "Ik waardeer uw gastvrijheid, herbergier."
De mensen vermaakten zich op de Markt. Er was muziek, men danste en laafden zich aan de lekkernijen, de kinderen deden de leukste spelletjes en er was zelfs een circus! Er hing een gezellige sfeer in het dorp en men was lief voor elkaar. De mannen vroegen de vrouwen ten dans en de kinderen speelden met elkaar. Men at en dronk van de spijzen die men voor elkaar gemaakt had. Ja, iedereen had wel iets voor de Markt gedaan want dat was leuk! De mannen hadden de tenten opgezet voor het circus, de vrouwen versierden het dorp met de slingers die de kinderen gemaakt hadden. Wat een lol had men toch!
De reiziger bekeek het ritueel en ging tussen de mensen zitten. "Vermaakt u zich, waarde heer?" vroeg hij aan een boer. "Jawel, ik moet het gehele jaar zo hard werken. Ploegen, zaaien en oogsten. Iedere avond ga ik vermoeid naar mijn bed en heb nauwelijks de tijd voor iets anders. Maar één keer per jaar kom ik hier naar de Markt en vermaak ik mij. De beloning voor een jaar hard werken, waarde heer!"
De bakker voegde zich bij het gesprek. "Ja, ik moet opstaan in de duisternis van de nacht, in de ochtend staat mijn bakkerijtje vol met mensen die brood nodig hebben. Zo gaat het iedere dag behalve op de zondag. Maar dat is de dag dat we naar de kerk gaan."
"Ieder dag moet ik beducht zijn op boeven en buitenlui die het op ons dorp voorzien hebben," zei de schout. En zo had ieder zijn verhaal. Kortom gezegd, men keek het gehele jaar uit naar de Markt, wan dan was er tijd voor feest!
De reiziger keek om zich heen en zag de mensen dansen, eten en praten alsof de wereld de andere ochtend zou vergaan. Alsof dit de laatste dag zou zijn die men nog te besteden had.
"Mensen, waarom maken jullie er niet het gehele jaar een feest van?" Men keek de reiziger meewarrig aan. "Dat zou wat zijn, elke dag een Markt, dat is onmogelijk!" zo redeneerde de boer. "Ja," zei de schout, "zoiets is waanzin… en er moet gewerkt worden!"
"Wie heeft jullie dat opgedragen? Als ik zo vrij mag zijn te vragen," zei de reiziger. "Niemand, maar als de boer geen graan verbouwd en ik geen brood bak dan hebben we geen eten!" zei de bakker.
"Bakker, al tijden reis ik door landen en bezoek alle dorpen en steden. Overal is men druk met werk en is er geen tijd voor elkaar! Kijkt u naar de herbergier. Hij heeft het maar eenmaal per jaar druk. Als de Markt er is! De rest van het jaar ontvangt hij mensen zoals ik, de reizigers. Wij komen en gaan. We zijn niet met velen want de meeste mensen zijn druk aan het werk zoals u!"
"Dat heeft u mooi gezegd, waarde reiziger, maar waar haalt u uw eten en drinken vandaan. Waar koopt u uw kleren van en betaalt u de rekening in de herberg?" zo wilde de schout weten. Hij bedacht dat deze man wel weer zo'n landloper zou zijn die steelt en liegt om aan zijn kost te komen!
"Als u zou reizen dan zou u zien dat er overal mensen zijn die willen delen. Door wat klusjes op te knappen betaal ik hen terug. Zo heb ik kost en inwoning maar ook de tijd om te reizen en mensen te ontmoeten. Zo beteken ik iets voor hen en zij iets voor mij! Wanneer ik wil rusten dan rust ik, wanneer ik wil reizen dan reis ik en wanneer ik wil werken dan werk ik."
Zo verging het de reiziger al eeuwen lang. Ja, eeuwen!
Nu zul je zeggen, dan is deze man dood?! Welnee, hij leeft! Hij is een onsterfelijk man want hij heeft geen plicht!
Terwijl de reiziger zijn weg vervolgt en de Markt alweer voorbij is, gaan de mensen weer aan het werk. Wederom werken zij weer toe naar de volgende Markt. Aan de horizon zien zij de reiziger zijn weg vervolgen. Waarheen zal hij nu gaan? Ach, de mensen hebben geen tijd om zich daar over te peinzen. Er is werk te doen! Voor kletspraatjes is geen tijd!
En zo zal het blijven… eeuwen en eeuwen. En de reiziger doemt steeds weer op aan een andere horizon. Ga maar 's kijken of je 'm ergens ziet, als je niet te druk bent...
© 2007 Robert Corel.
Aantal keer bekeken: 5181
Waardering: 6.91 op 10
Geef een cijfer:
Totaal categorieën: 10
Totaal 28 bezoekers online
Verhalen
Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.- blunders
- dieren verhalen
- erotische verhalen
- griezel verhalen
- humor verhalen
- kinderverhalen
- liefdes verhalen
- sex verhalen
- spannende verhalen
- sprookjes
Verhalen posten
Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!Statistieken
Totaal verhalen: 5184Totaal categorieën: 10
Totaal 28 bezoekers online