Lees het verhaaltje: De Gekloonde Tom op verhalenlezen.

De Gekloonde Tom.

U leest om dit moment het verhaal De Gekloonde Tom gepost door Nicole Kaulitz. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Nicole Kaulitz
Gepost op: 2008-2-17

Verhaal:

De Gekloonde Tom
Inleiding:
Tom wordt ontvoerd en er word een kloon van hem gemaakt.
Kloon Tom gaat in de plaats van de echte Tom terug naar de rest. Het is nu aan zijn tweelingbroertje Bill en aan Gustav en Georg om de echte Tom terug te vinden..

Tom liep buiten op straat. Het was al donker. Hij was opzoek naar avontuur want hij verveelde zich. Hij liep een steegje in. Tom had niet in de gaten dat er iemand achter hem stond. Er stond een lange man echt hem. Hij was misschien wel 2 keer zo zwaar als Tom. Hij had een knuppel vast. Tom besefte dat dit steegje doodliep en wilde zich omdraaien. Hij keek recht tegen de knuppel aan die dichterbij kwam. Toen werd alles zwart voor zijn ogen..

Tom werd wakker in een saaie oude kamer.
’Wat is dit nou weer?’ dacht hij.
Hij keek achter zich en daar stond iemand die precies op hem leek. Nee, niet zijn tweelingbroer. Dit wezen zag er echt precies het zelfde uit als Tom. “Ben ik dat??” zei Tom. “Ben ik dat?” zei de gekloonde Tom hem na.
Tom begon te lachen. “Oh ik snap het al, jij was zo’n grote fan van mij dat je je met plastische chirurgie zo hebt laten maken als mij. Ik moet zeggen dat het verdomd goed gelukt is!!” zei hij. Kloon Tom keek hem dom aan.
De deur ging open en daar kwam de man aan die Tom bewusteloos had geslagen. “Je bent wakker!” zei hij. “En zo te zien heb je al kennis gemaakt met jou kloon.” Tom keek van de man naar de kloon. “Ben ik gekloond????” zei hij verward.
De man keek hem serieus aan. “Ja en die kloon gaat in plaats van jou naar jou bandleden! En jij moet hem nu gaan vertellen wie het zijn en wat hij nog meer moet weten” zei de man en hij gaf Tom een Tokio Hotel foto. “Gebruik deze foto maar” Tom pakte de foto aan. “En ik dan?” De man grijnsde. “Jij blijft hier en als je dat nu niet gaat uitleggen aan die kloon vermoord ik jou broertje lief Bill!!” zei hij. Tom schrok. Hij had geen keus. Hij wilde absoluut niet dat iemand Bill iets aan zou doen. “Oke dan, kijk Tom 2. Deze jongen hier met die zwarte make-up en het donkere lange haar. Dat is mijn euhmm jou tweelingbroertje Bill. Hij is erg gevoelig dus je moet absoluut niet tegen hem schreeuwen of hem erg beledigen. Want daar kan hij niet tegen.” Begon Tom. De gekloonde Tom keek Tom begrijpend aan. “En die andere 2?” vroeg hij.
”Dit is Georg en dit is Gustav. Veel bijzonders hoef ik over hun niet te vertellen. Dat wijst zich allemaal vanzelf wel. Ik vind het wel altijd leuk om Georg een beetje te plagen” Zei Tom terwijl hij ze op de foto aanwees. De man keek Tom aan. “Vergeet je niet iets?? De band??” zei hij. “Oja!! Tokio Hotel!!” begon Tom
”Jij speelt gitaar in de band. Maar we hebben binnenkort geen concerten. Dus die gitaren hoef je niet aan te raken, en als ze jongens willen spelen of oefenen of wat dan ook, dan lul je je er maar uit.” Zei Tom. Hij wou niet dat zijn kloon met zijn gitaren ging prutsen.

De gekloonde Tom liep via de achterdeur naar binnen. Hij stond nu in de keuken. Daar stond Bill. “Waar ben jij de hele nacht geweest??” zei Bill bezorgd toen hij hem zag. De gekloonde Tom keek Bill aan. “Ik had geen zin om tegen jou kop aan te kijken!” zei hij erg serieus. Bill zijn gezicht betrok. “Ja, die kop bedoel ik nou!!” zei de gekloonde Tom. Bill keek kwaad naar hem. “Word nou eens volwassen jij!!, je hebt zeker weer bij een meisje geslapen!” zei hij kwaad.
Georg en Gustav liepen de keuken in. “Niet meteen zo kwaad Bill, waar was je nou precies Tom?” zei Gustav. Bill draaide zich naar Gustav en Georg. “Hij zei dat de reden dat hij weg was, was omdat hij geen zin had om tegen mijn kop aan te kijken!!!” zei Bill geïrriteerd. Georg begon kei hard te lachen. “Die is goed Tom!!” zei hij lachend. “Ik vind het anders helemaal niet grappig!!” zei Bill beledigd.

Helemaal in zijn eentje zat Tom nog steeds in de saaie oude ruimte.
Maar nu wel met een platte tv voor zijn neus. Op de tv kon hij precies zien van de gekloonde Tom deed, want alles werd gefilmd. ‘Waar is die idioot toch mee bezig?!’ dacht hij bij zichzelf. Toen begon hij een beetje te grijnzen. “Zoiets doms zeg ik eigenlijk toch ook wel eens tegen Bill” zei hij zacht. ‘Of anders tegen Georg’ dacht hij er nog snel achteraan.

De gekloonde Tom zat samen met de jongens aan tafel.
Ze eten pizza. Bill had hun nieuwste cd erop gezet.
”Kan die herrie eraf??” zei de gekloonde Tom.
Bill keek hem raar aan. “Die herrie maak je zelf hoor!!” zei hij.
De gekloonde Tom lachte. “De muziek klinkt ook goed, maar dat gebazel van jou moeten we echt schrappen!!” zei hij. Bill ging staan, hij voelde zich beledigd. “Er is niks mis met mijn zang!!” zei hij luid. De gekloonde Tom ging nu ook staan. “En doe die make-up af!!! Je maakt ons er belachelijk mee!!” schreeuwde hij naar Bill. Bill moest er veel moeite voor doen om zijn tranen niet te laten komen. “Dat moet jij vooral zeggen, je gedraagt je als een..” antwoordde Bill.
”De gekloonde Tom keek hem vragend aan. “Als een wat? Je durft het niet te zeggen he?” lachte hij. Bill zei niks meer. Hij draaide zijn stoel om en ging andersom zitten en snikte zachtjes. De gekloonde Tom liep weg.
Gustav ging op zijn hurken voor Bill zitten. “Trek het je niet aan joh, Tom zal gisteren wel geen succes hebben gehad, als je snapt wat ik bedoel. En dat reageert hij op jou af.” Zei hij. Bill veegde zijn tranen een beetje weg. “Maar dat moet hij niet doen, hij weet toch dat hij mij daar mee raakt.” Zei Bill.
Georg had zijn pizza op. “Ik weet zeker dat hij straks naar je toe komt om zijn excuses aan te bieden” zei hij. Bill at zijn pizza verder op. “Ik hoop het” zei hij somber. “Maak ik ons belachelijk Gustav?” zei Bill ineens. “Nee, natuurlijk niet!, dat gebazel van Tom moet je gewoon negeren.” Zei hij.

De volgende dag zat de gekloonde Tom op Toms kamer. Hij zag een gitaar staan en pakte die gitaar. Hij sloot hem aan en begon te spelen.
Bill zat op zijn kamer. De muren waren dun dus hij kon het heel goed horen. ‘Waarom klinkt dat zo vals?’ dacht Bill.
Hij besloot om te gaan kijken. Angstig maakte hij de deur van Toms kamer open.
Hij zag hem zitten. ‘Wat houd hij dat ding lomp vast’ dacht hij.
De gekloonde Tom zag dat Bill er was. “Wat moet je hier?? Rot op!!” zei hij.
Bill negeerde dat. “Waarom klinkt dat zo vals?” zei hij.
De gekloonde Tom rolde met zijn ogen. “Dat doe ik extra nou goed? Ga nou weg!!” schreeuwde hij. Bill zette zijn kwaadste gezicht op. “Nee, ik ga niet weg!!! Ik wil nu wel eens weten waarom jij zo stom tegen mij doet!!” zei hij.
De gekloonde Tom stond op en gooide de gitaar op de grond. “Laat me met rust!!!” schreeuwde hij en gaf Bill een harde stomp in zijn buik. Zo hard dat Bill op de grond viel. Net op dat moment dat hij dat deed kwamen Gustav en Georg binnen. “Waar sloeg dat op???” zei Gustav kwaad.
“Sorry” dat was alles wat de gekloonde Tom zei.
“Sorry zegt ie dan. Kom Bill we laten hem maar even afkoelen.” Zei Gustav.
Bill zat nog steeds op de grond. “Maar, maar ik heb zo’n pijn dat ik niet eens kan opstaan.” Jammerde hij. Georg pakte Bill op en nam hem mee naar beneden. “Zo licht als een veertje..” Mompelde de gekloonde Tom.
”Jij bent anders maar een paar kilo zwaarder hoor Tom” zei Gustav en liet hem alleen achter.

Tom keek vol woede naar het scherm. “Mijn gitaar!!!” riep hij. “Hij smeet Gibson gewoon op de grond!!!” Tom keek naar Bill. Hij kon aan zijn gezicht zien dat de gekloonde Tom hem erg veel pijn gehad gedaan. Letterlijk en figuurlijk.
’Hoe moet ik Bill dit ooit uitleggen?’ dacht hij. “Niemand mag mijn broertje zo behandelen, behalve ik!!” zei hij. “En zelfs ik ga niet zo ver”.

Bill lag op de bank. De pijn was weg, maar vanbinnen voelde hij zich verschrikkelijk. ‘Zo heeft Tom nog nooit tegen mij gedaan’ dacht hij. “Georg, misschien moet je Tom vanavond maar eens ergens mee naar toe nemen. Er zit hem duidelijk iets dwars” zei Gustav. “Ja, doe maar dan ben ik tenminste veilig.” Mompelde Bill. Georg lachte nerveus. “Maar wat als ik dan een pak slaag krijg?” zei hij. Gustav zei niks. “Oké, oké, ik zal het proberen. Ik vraag het hem zodra hij hier komt.” Zei Georg. Nog geen 10 minuten later kwam hij de kamer binnen lopen. Hij droeg strakke kleren. “Dat zijn mijn kleren!! Waarom heb je die aan?” zei Bill. De gekloonde Tom keek Bill, Gustav en Georg een voor een aan. “Jij hebt toch zoveel en ik wou ook eens iets anders dragen” zei hij. “Tom heb je zin om met mij mee te gaan naar die club waar we vorige week ook waren? Die meisjes van toen zullen er ook weer zijn.” Zei hij. De Gekloonde Tom keek raar naar Georg. “Wat moet ik in zo’n club? Daar heb je alleen van die halfnaakte wijven” zei hij. “Ga maar alleen!!”. Bill ging recht op zitten. ‘Tom die niet naar zo’n club wil?? Dat is nieuw voor mij’ dacht hij. Bill keek verwarrend naar Georg die hem hetzelfde aan keek. “Zijn jullie van persoonlijkheid geruild ofzo?” zei hij tegen Bill.
”Oh dus je bedoelt dat ik me normaal zo idioot gedraag als Tom nu al 2 dagen doet??” zei Bill beledigd. “Nee, dat niet.” Zei Georg.
”Hoe durf je mij met dat stuk stront te vergelijken??” zei de gekloonde Tom tegen Georg. Bill stond op en liep naar hem toe. “En nu wil ik echt weten wat jou bezielt!!” zei Bill luid. “Heb ik iets verkeerds gedaan? Kom op vertel het me, ik ben wel jouw 10 minuten jongere tweelingbroertje hoor!!” De gekloonde Tom pakte zijn pet vast. “Ja, was jij maar nooit geboren!!!” zei hij.
De tranen sprongen in Bills ogen. Zonder iets te zeggen rende hij naar zijn kamer en gooide de deur met een klap dicht en deed hem op slot.
”Moest dat nou?” zeiden Georg en Gustav in koor. De gekloonde Tom keek hen aan alsof het hem niks deed.

Tom keek vol woede toe. ‘Hoe durft hij dat te zeggen???’ dacht hij. Hij wist hoe Bill zoiets zou opvatten. ‘Wat wil hij hier nou mee bereiken?’ dacht hij.
Opeens schrok hij. ‘Hij wil toch niet dat Bill, dat Bill..’ Hij kon er niet aan denken. “Nee, zet die gedachte uit je hoofd Tom” zei hij.
Tom voelde in zijn zakken. Er zat niks meer in. ‘Kon ik Bill nu maar bellen, dan kon ik zeggen dat ik het niet was. Maar ik kan helemaal niks hier in dit hok!’ dacht hij.
Hij stond op en probeerde alle deuren open te maken. “Tuurlijk, alles zit op slot” riep hij. ‘Die vent die hier toen was. Die heb ik ook al dagen niet meer gezien.’ Dacht hij. Tom draaide een rondje. “Fijn fijn fijn!! Ik ga dus verhongeren hier!!” zei hij tegen zichzelf. Opeens begon Tom te grijnzen. “Het was eigenlijk heel dom van die kloon dat hij niet met Georg mee ging naar die club” zei hij. “En de jongens zullen eigenlijk nog dommer zijn als ze nu nog niet door hebben dat ik dat niet ben!!” Tom liep weer naar de tv. “Ik word binnenkort gered” zei hij lachend.

”Bill, maak die deur eens open!” riep Gustav die samen met Georg voor Bills deur stonden. “Ja, we willen je iets mededelen!” zei Georg. Ze hoorden veel lawaai uit zijn kamer komen. Bill smeet van woede van alles op de grond. “Wat doet hij daar toch allemaal?” zei Georg tegen Gustav. “Hoe moet ik dat nou weten?” antwoordde hij.
”Bill, doe open het is belangrijk!!!” ging hij verder. Bill deed de deur open. Georg en Gustav liepen verder naar Bill. Daar zat Bill, op zijn bed. Hij keek verdrietig naar onder. Je kon zien dat hij veel gehuild had want zijn make-up zat overal op zijn gezicht.
”Wat hebben jullie me te vertellen? Heeft Tom me niet al genoeg gezegd?” zei hij somber.
Gustav ging naast Bill zitten en Georg deed hetzelfde aan de andere kant. “Luister Bill, wij denken dat Tom bezeten is. Want hij doet normaal nooit zo” zei Georg. Bill stond op. “Huh? Maar hoe zou hij bezeten kunnen raken. Door een geest? Of wat bedoelen jullie??” vroeg Bill verward. “Wij weten het toch ook niet” zei Gustav tegen hem.
Bill liep te ijsberen. “Wacht eens even, dit klopt wel eigenlijk. Tom zou mij nooit zo beledigen. Dat ik daar zelf niet aan dacht!” Bill was nog lang niet uitgepraat. “Volgens mij is het gewoon Tom niet!!! Ik heb wel eens gelezen dat je iemand precies na kan maken, ik weet niet hoe. Maar als dit klopt dan zit de echte Tom gewoon ergens opgesloten!!”
Gustav keek van Bill naar Georg. “Dus je bedoelt dat Tom misschien wel gekloond is?” zei hij. Bill trok zijn wenkbrauw een beetje op. Georg stond ook op. “Ik weet wel ergens waar zo’n lab is waar dat vroeger gedaan werd. Het is nu eigenlijk meer een eng verlaten lab. Het zou me niks verbazen als Tom daar zit.” Zei hij ineens. Bill trok een angstig gezicht. “Eng verlaten lab?” zei hij voorzichtig. Georg zag dat Bill het maar een angstaanjagende gedachte vond. “Ja, en daar gaan wij heen! Dus als jij je even wilt opfrissen. Of ga je zo mee?” vroeg Georg.

Bill stond in de badkamer en keek in de spiegel. ‘Ik zie er erg beroerd uit zo’ dacht hij.
Hij gooit een klats warm water in zijn gezicht en wast zijn zwarte gezicht schoon. “Dan maar even geen make-up” zei hij zacht. Hij had geen zin om nu nieuwe op te doen. Hij wilde zijn grote broer redden. Bill liep terug naar onder. Georg liep naar hem toe. “Kom mee naar Tom” zei hij “Ik wil even iets uittesten om het zeker te weten” Bill liep met hem mee naar Gustav en de gekloonde Tom. “Jow Tom, we gaan ergens heen. Kom mee.” Zei Georg en hij pakte de sleutels van Toms auto. Ze liepen alle 3 achter Georg aan. Georg stopte bij Toms auto en maakte hem open en ging aan het stuur zitten. “By the way Tom, we gaan met jou auto. Goed?”. De gekloonde Tom knikte en ging langs Georg zitten. Bill en Gustav zaten zich achterin neer. Bill wist nu dat hij gelijk had, want Tom zou het nooit toestaan dat er iemand anders in zijn auto zou rijden. Georg startte de auto en reden naar de plek waar ze moesten zijn.

”We zijn er!” zei Georg toen ze er waren. De gekloonde Tom leek de plek wel te herkennen maar zei niks. Bill stapte uit en rende gelijk naar de deur. “Op slot!!” riep hij. Tom die achter de deur stond hoorde Bills stem. “Bill!! Bill! Ik ben hier!!!” Bill gilde een opluchtende kreet. “Tom, Tom!!! We halen je eruit!!” riep hij. “Laat hun de deur intrappen Bill” riep Tom. Gustav en Georg liepen richting de deur en sleepte de gekloonde Tom met hen mee. Ze trapte samen de deur in. Het lukte niet meteen, maar ze kregen hem open. En ze liepen naar binnen. Tom stormde op Bill af en omhelsde hem. “Ik was het niet, ik was het niet broertje” zei hij. Bill knuffelde Tom eens goed. Hij was blij om de echte Tom te zien. “Het is al goed, ik ben zo blij om jou te zien.” Zei Bill, terwijl hij al bijna begon te huilen. Tom liet hem los. “Ik jou ook Bill en jullie niet te vergeten” zei hij terwijl hij naar Georg en Gustav glimlachte. Bill keek om naar de gekloonde Tom die ineens heel stil was. “Wat moeten we nou met hem doen?” Tom keek nu ook naar zijn evenbeeld. “Tja, we kunnen hem toch niet zomaar hier achterlaten? Ik bedoel het is eigenlijk toch ook maar een mens” begon hij verward te zeggen. “Maar als we hem meenemen zou hij nog wel voor veel problemen kunnen zorgen.” Georg begon te lachen. “Een Tom is meer dan genoeg!” zei hij. “En bedankt!” riep Tom. “Weet je wat?” begon Gustav. “Ik bel de politie wel, en dan zeg ik dat hier een kloon van Tom Kaulitz wacht.” Tom begon te lachen. “Ja, doe dat maar. Hoe dom dat ook klinkt!” zei hij.
”Wacht even!” zei Bill. “Er is een ding dat ik niet snap. Waarom deed die kloon zo dom tegen mij?” zei hij extra zielig. Tom lachte. “Ik had hem gezegd dat hij dat juist niet mocht doen!!” zei Tom. “En ik zei ook dat hij van mijn Gibson af moest blijven!! En dat deed ie dus ook niet. Hij luisterde dus niet naar mij of hij wilde juist dat ik gered werd” ging hij verder. “Of hij moest je echt niet Bill” zei Georg. Bill negeerde Georg. “Dan had hij toch ook kunnen zeggen waar jij was?” zei hij. Tom bekeek de kloon eens goed. “Zo makkelijk zullen ze wel niet kunnen denken.” Zei hij toen. Gustav pakte zijn telefoon. “Hou eens op met dat geklets, dan kan ik nu bellen!”

Nadat Gustav de politie had gebeld liepen de jongens naar buiten. Ze mochten weg gaan, maar moesten wel nog een keer later naar het politiebureau komen. Daar werden ze nog voor gebeld. Tom zag ineens zijn auto staan. “jullie zijn met mijn auto!!!!!” flipte hij. “Wie heeft erin gereden?” Bill wees naar Georg. Tom draaide zich voor Georg en deed z‘n armen in zijn zij. Tom schudde zijn hoofd. “Flik dat mij nooit meer.” Zei hij lachend. Tom pakte de sleutels van Georg af en liep naar zijn auto. “Jullie snappen natuurlijk wel dat ik rijd!” zei hij. Hij ging voor het stuur zitten en wenkte dat Bill naast hem moest komen zitten. “Jullie 2 gaan achterin.” Tom startte de auto en zette rapmuziek erop. Tom deed mee met de muziek. Bill keek hem zielig aan. “Tom, Heb ik nu niet al genoeg geleden?”
Tom lachte. “Oké, oké, ik zet jou cd met Nena en Greenday en al die zooi er wel op.” Zei hij toen. Nadat hij dat gedaan had knorde zijn buik. “Niks te eten gehad?” zei Bill. “Nauwelijks” zei Tom. “Hebben jullie geld bij?” Gustav pakte zijn portemonnee. “Genoeg” zei hij. Tom stak zijn arm in de lucht. “We gaan naar Mcdonalds!!!” zei hij en reed naar Mcdonalds.

Aantal keer bekeken: 4508
Waardering: 8.42 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 307 bezoekers online