Lees het verhaaltje: De arme boer op verhalenlezen.

De arme boer.

U leest om dit moment het verhaal De arme boer gepost door Ilse Van Hoewijk. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Ilse Van Hoewijk
Gepost op: 2007-11-29

Verhaal:

De arme boer
De arme boer

Wat jaren na de middeleeuwen leefden er een arme jongen op het platteland. Het huisje waar de jongen in woonden was van een oude man geweest die een afschuwelijke dood gestorven was. De jongen had vreselijke verhalen gehoord maar had toch het huisje gekocht. Sindsdien was hij steeds op zoek naar de man en de echte waarheid.

De jongen kwam na weer eens een dag hard gewerkt te hebben thuis. Zijn hele huis lag overhoop en op de tafel zag hij een grote gele oude verfrommelde envelop liggen. Hij pakte hem op en scheurde hem open. Er kwam een rol perkament uit. Met een nog al vreemde tekst er op. Peter bekeek de brief nog eens goed en begon het perkament te lezen. Op de brief stond dat er binnenkort een man zou langs komen die Peter de waarheid zou willen vertellen over de oude man die jan heette.

Een week later:
Peter zat de envelop en de brief nog eens na te lezen toen er geklopt werd. Ah daar zul je hem hebben. De jongen deed de deur open en inderdaad er kwam een man naar binnen met een mantel om zich heen. Hallo, zei Peter met een aardige vriendelijke toon, hallo zei de man zijn stem kraakte en piepte en Peter kreeg het vermoedden dat er iets niet klopte. Gaat u zitten stelde Peter hem voor maar tot zijn verbazing was de man al gaan zitten. Hallo, Peter herhaalde de man, hoe weet u mijn naam en wie bent u eigenlijk vroeg Peter nog steeds verbaasd dat de man zomaar was gaan zitten. Ik ben Dr. Frankenstein en ik heb je deze brief geschreven. Peter ging even recht staan en begon toen te lachen haha dat kan helemaal niet! Zelfs een arme boer als ik weet dat Dr. Frankenstein niet meer bestaat. De oude man keek Peter dringend aan en et gaf de jongen geen prettig gevoel. Ik ben hier gekomen om je dit te vertellen Peter ik ben de moordenaar van de oude man, en jij zult de volgende zijn!

Peter keek naar de en toen naar de brief. Maar ik dacht dat. Wat dacht jij? Zei de man nogal op een toon of dat der niets aan de hand was. De man stond op… En pakte een scherp zwaard uit zijn zak. Peter keek er met beangstigde ogen naar en begon achteruit te deinzen. Oh nee kan niet, verder ‘boem’! Daar klapte hij tegen de muur…

De man kwam op hem af steeds dichter en dichter. Tot dat hij vlak voor Peters neus stond. Opende zijn mond, een zwart gat werd zichtbaar en Peter slaagde er een klein geluidje te maken van schrik. Waardoor de man de andere kant op keek en Peter weg holde waarheen dat kon hem niet schelen veilig was hij toch niet meer. O nee weer een muur. Het huisje wast te klein en hij kon niet meer weg… De man kwam dreigend op hem af schreeuwend stampvoetend riep hij kom hier mislukkeling. Peter zat in het nauw en kon niets meer doen. Oh alstublieft help mij wie mij dan ook kan helpen. De man opende zijn mond weer en er kwamen woorden uit zijn mond weer krakend zoals de eerste keer en die woorden zeiden:’ Nu je me gezien hebt kan ik je niet meer laten gaan’. Peter ging nog wat meer naar de muur zitten of dat dat het veiliger maakten. Mogelijk dit kon toch niet dit moest gewoon een vreselijke nachtmerrie zijn.

De man kwam nog wat dichterbij met het mes opzwaaiend. De arme boer smeekte en smeekte alstublieft laat me gaan. Nee! De man begon steeds ongeduldiger te worden en kwader. Dr. Frankenstein nam afstand en Peter kon nog op het nippertje ontsnappen. Zo snel als hij kon haastte hij zich het huisje uit naar buiten weg, weg van daar. Hij rende door straten en steegjes en kwam uit bij een grote ruïne.
Ah, een deur Peter vluchtte naar binnen… Gangen, gangen en nog eens gangen. Peter liep een gang in en keek naar deuren en nog eens deuren. Waar moet ik heen Peter pakte de eerste beste deur links en glipte naar binnen. Een klein kamertje met een openhaard dat griezelende schaduwen maakten op de muur. Achter zich hoorde hij krijsen van Dr. Frankenstein die de ruïne gepasseerd was. In een leeg vertrek staat Peter rond te kijken naar de openhaard die aan het knetteren was. Hij doet voorzichtig een stapje verder. Hallo, jongeheer zegt een man vanachter een klein tafeltje. Hallo, wie bent u? Ik ben Ja de eigenaar van het huisje in het dorp. Maar u was toch dood? Peter wil weer beginnen te krijsen als de man een vinger op zijn mond legt SST… Anders hoort de geest je. Peter ging op de stoel zitten die nog vrij was en bedankte de man vriendelijke. Zo raakten ze aan de praat.

Een paar weken later
Jammer genoeg was een paar dagen geleden de oude Jan gestorven. Peter die de man heel erg aardig vond had hem dus ook in het kleine maar belangrijke kamertje begraven, en had veel getreurd. Peter bleef daar wonen en altijd als het weer avond was en de volgende morgen over enkele uren zou aanbreken. Hoorde je het gekrijs van de geest door de gangen heen kaatsen. En dan ging hij lekker onder zijn dekens liggen, en dacht dan aan de dag dat hij weer bij Jan zijn trouwen vriend zou zijn.

Aantal keer bekeken: 5488
Waardering: 6.48 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 167 bezoekers online