Lees het verhaaltje: De bananenkerstboom op verhalenlezen.

De bananenkerstboom.

U leest om dit moment het verhaal De bananenkerstboom gepost door Carla Paans. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: Carla Paans
Gepost op: 2009-12-17

Verhaal:

De bananenkerstboom
De bananenkerstboom

Het is warm in het oerwoud. Zó warm dat alle apen lui onderuit hangen in de bananenboom of in de schaduw eronder. Ze schrokken af en toe een lekker banaantje naar binnen, krabben een beetje in hun vacht, maar verder gebeurt er hélemaal niets. En het is ook muisstil. Totdat …

“Ehm jongens”, begint de bananenboom voorzichtig. “Nu het alweer bijna kerst is enzo, zit ik er aan te denken om, nou ja, eh … om ook eens lampjes te nemen. Dat lijkt me toch zo verschrikkelijk gezellig.” Verwachtingsvol kijkt hij in het rond. Zijn apenvriendjes doen alsof ze niets gehoord hebben. “Nou, wat vinden jullie ervan?”, probeert de bananenboom nog maar eens. “Whaaahahaaa, whoehoehoe, hihihiiii!”, barst het ineens los. Alle apen rollen over de grond van het lachen. “Zoiets belachelijks hebben we nog nooit gehoord! Doe even normaal joh, je bent toch een bananenboom en geen kerstboom. Jij zorgt voor de bananen en een kerstboom zorgt voor de kerstsfeer. En in ons oerwoud staan geen kerstbomen dus hebben we hier geen lampjes. Zo is het nu eenmaal. Tssss, die bananenboom, die heeft zeker de tropenkolder in zijn hoofd.” Hoofdschuddend en nog nagrinnikend om zoveel onzin gaan de apen weer liggen. Beteuterd staart de bananenboom voor zich uit. Dit was niet de reactie waar hij op gehoopt had. Daar ging zijn mooie plannetje om eens te laten zien dat hij ook mooi kon zijn en heus niet alleen maar nuttig. Nou ja, de apen zouden wel gelijk hebben, die wisten vast veel meer van oerwoudzaken dan hij.

’s Avonds als het donker is en al zijn vriendjes op apegapen liggen, staat Monkie heel stilletjes op. Voorzichtig om de andere apen niet wakker te maken pakt hij zijn rugzakje, gooit er een paar trossen bananen in en glipt er tussenuit. Klauterend in bomen en springend van tak tot tak gaat hij op pad. Op naar de open plek in het oerwoud want daar staat het huis van de mensenfamilie die met kerst altijd overal vrolijke lampjes ophangt. Monkie houdt van die schitterende lichtjes en is bovendien gek op bananen. Nee, híj had niet mee gelachen die middag toen de bananenboom over zijn kerstidee begon. “Wat deden die saaie apen toch flauw”, moppert hij zachtjes in zichzelf. “Ze zijn ook nooit eens in voor iets nieuws. En waarom? Omdat het nu eenmaal zo is. Pfff, dat is toch geen reden?”

Wanneer Monkie bij het mensenhuis aankomt, holt hij meteen richting de schuur. Daar, in dat houten gebouwtje ligt precies wat hij zoekt. Met zijn kleine vingers prutst hij wat aan het slot en met een luid gekraak gaat de deur open. Geschrokken kijkt hij om zich heen. Gelukkig, niemand heeft het gehoord. Snel schiet hij de schuur in en valt bijna ondersteboven van verbazing. “Wauw!”, roept hij uit. Even is Monkie vergeten dat hij geen lawaai moet maken, maar zoveel lampjes heeft hij in zijn hele apenleven echt nog nooit bij elkaar gezien. Het ontglipt hem gewoon. “Het lijkt wel een kerstwinkel”, glundert hij. “Nou, wie er zoveel heeft, kan er vast wel een paar missen.” En hij pakt twee lange snoeren met wel honderd lampjes van een van de planken. Daarna opent hij zijn rugzakje, haalt de bananen eruit en legt ze op de lege plek. “Dank u wel en alstublieft”, mompelt hij zachtjes. Ook al doet hij iets wat eigenlijk niet mag, Monkie heeft wél goede manieren en hij is ook geen echte dief. In ruil voor de lampjes geeft hij de mensenfamilie een paar trossen zelfgeplukte bananen van de allerbeste oerwoudkwaliteit. Zo, dat was geregeld en nu gauw weer terug naar huis voordat de andere apen wakker worden.

Terug bij de bananenboom zijn alle apen nog in diepe slaap. Monkie gooit zijn rugzakje af, grijpt de snoeren met lampjes en klimt razendsnel naar boven. “Hé, pssst bananenboom”, fluistert hij. “Kom op, doe je ogen nou eens open. Ik heb een verrassing voor je.” Hij schudt wat aan de grote bananenbladeren. “Wat, huh, watisser, ik ben zo moehoe”, geeuwt de bananenboom hardop. “Sssst, zachtjes”, zegt Monkie binnensmonds. “Kijk eens wat ik voor je heb?” De bananenboom is op slag helemaal wakker. “O, Monkie, wat geweldig, wat super, wat … o joepieee.” De bananenboom staat van spanning te trillen op zijn stam. “Hou je nou even rustig. Zo kan ik die lampjes toch niet in je bladeren hangen.” Monkie is nu druk bezig de lichtjes zo goed mogelijk te verdelen over de hele bananenboom. “Is het al af, ben ik al mooi, mogen de lampjes al aan?” Een beetje ongeduldig is de bananenboom wel, maar dat vindt Monkie niet erg. Hij kan zelf ook haast niet wachten. Nog twee bladeren en jawel, alle lampjes zitten erin. ‘Nou joh, daar gaat ‘ie.” Monkie pakt de stekker en sjeest ermee naar het stopcontact. Met ingehouden adem stopt hij de stekker erin en knijpt zijn oogjes stijf dicht. Zou het wel mooi worden? Hij durft haast niet te kijken. Stiekem gluurt hij door zijn wimpers en ziet daar een breeduit lachende bananenboom. Glimmend van trots en van de honderden schitterend gekleurde lampjes. Monkie is even sprakeloos. “Aaahh”, verzucht hij dan. “Dit is nog veel en veel en veel mooier dan ik had gedacht. Je ziet er poepie-sjiek uit. “ Samen staan ze even stilletjes te genieten van de lichtjespracht.

Wanneer ze naar beneden kijken zien ze alle andere apen met grote ogen en hun mond wijd open naar de bananenboom staren. “Nou, wat vinden jullie ervan”, roepen Monkie en de bananenboom tegelijkertijd. “Is dit feestelijk of niet?” Stomverbaasd halen de apen hun schouders op. “Mwah, gaat wel”, doen ze stoer. Eigenwijs als ze zijn willen ze natuurlijk niet toegeven dat ze er helemaal naast zaten. Maar ondertussen blijven ze wel vanuit hun ooghoeken naar de wonderschone bananenboom gluren. Monkie en de bananenboom geven elkaar een dikke knipoog. Zij weten wel beter … dit wordt het mooiste kerstfeest van hun leven.

Aantal keer bekeken: 3304
Waardering: 3.76 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 313 bezoekers online