Lees het verhaaltje: De eigenwijze man Scrooge op verhalenlezen.

De eigenwijze man Scrooge .

U leest om dit moment het verhaal De eigenwijze man Scrooge gepost door Lisanne. Dit verhaal is gepost in de categorie sprookjes. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar sprookjes?
Categorie: sprookjes
Gepost door: Lisanne
Gepost op: 2010-3-1

Verhaal:

De eigenwijze man Scrooge
s’ Avonds keek meneer Scrooge uit zijn raam.
Hij zag kindertjes spelen in de sneeuw, hij zag een man met een reusachtige kalkoen rondlopen, en hij zag familie’s knus en gezellig aan hun kersttafel zitten.
Meneer Scrooge was een ongezellige man, hij keek met afschuw naar de mensen die plezier maakten. Zijn wereldje draaide om geld. Hij had een baan, hij zorgde ervoor dat de lijken van gestorvenen naar de plek worden vervoerd waar ze moeten zijn. Het was dinsdagmorgen, de dag voor de eerste kerstsdag. Meneer Scrooge zat chagrijnig met zijn ganzenveer een brief te schrijven aan het kerkhof:

Geachte meneer,

Ik

Zijn inkt was op. Hij zal wel weer nieuwe moeten kopen.
Bam, een glazen kan viel naar beneden. Grim, de werknemer van Scrooge keek naar zijn voeten. Scrooge stond net op om zijn werknemer op zijn donder te geven en zijn loon voor een week te verminderen, toen er op de deur werd geklopt. Grim liet de man binnen, die opgewekt keek toen hij de stapel muntstukken op Scrooge zijn tafel zag liggen. Dat voorspelde niet zo veel goeds, Scrooge is een gierigaard. Hij geeft niks, maar wil alleen maar nemen. De man bleek Hans te heette, en boog beleefd.
Scrooge scheen dit echter niet de waarderen en zei tegen de man dat die maar snel op moest rotten. De man sprak: ‘Geachte meneer Scrooge, ik vraag u om een kleine bijdragen voor het weeshuis. De arme kinderen zonder ouders hebben hard eten nodig meneer. Ze moeten douchen in rioolwater, en het enige wat we hun kunnen bieden is onderdak. Ik ben een van de weinige vrijwilligers die in het weeshuis werkt voor die arme kindertjes. Een kleine bijdragen zal de kindertjes goed doen.
Na deze gevoelige woorden kreeg Grim tranen in zijn ogen, maar Scrooge scheen er geen sprankje gevoel voor te hebben. En als eerder verteld in dit verhaal, Scrooge is een gierigaard.
Hij sprak alleen boos: ‘Bestaan er nog weeshuizen?! Wat een schande. Wij moeten daar maar belasting voor betalen, en er is een prachtige plek in beslag genomen door zo een waardeloos gebouw. Vertrek meteen meneer, u heeft mijn ochtend weer eens slecht laten beginnen.
Haastig duwde Grim de man uit de deur.
Grim wist wat hem nu te wachten stond, en dat was niet iets waar je je op kon verheugen.

Scrooge deed de deur van het kantooro op slot. Het was een koude kerstavond, en het sneeuwde met bakken naar beneden. Scrooge liep door de koude natte sneeuw, en zijn stok tikte om de seconde op het bevroren ijs. Toen Scrooge zijn huis had bereikt, en voor de deur stond, viel zjin sleutelbos. Moeizaam bukte hij om het op te rapen. Toen hij weer overeind kwam was de deur veranderd in een boosaardige spookdeurknop. Hij was groen, en zijn kaken stonden scheef over elkaar. Dit was de gevoelige plek van scrooge. Hij was bang voor geesten. Hij duikelde achterover van schrik, hij viel over het trapje naar beneden. Scrooge krabbelde overeind. Zijn haren stonden overeind, ook al stonden er maar 3 op zijn bijna kale hoofd. Scrooge liep de trap op, met hijgende adem. De deurknop was weer normaal.
Hij liep naar binnen, deed zijn slaapmuts op, en kroop in zijn luxe hemelbed.

Grim kwam deze keer laat thuis. Hij had 3 uur moeten overwerken bij Scrooge, terwijl die thuis in zijn hemelbed aan het slapen was. Zijn zoontje van 8, Jan, kwam naar hem toe waggelen, hij was gehandicapt. Grim gaf zijn zoontje een hele dikke knuffel, en pakte toen zijn dochtertje van 6 vast (maria). ‘We eten vanavond aardappelen met biefstuk’ zei moeder trots. ‘En ik heb helpen koken’ zei het Maria.
Daar had Grim natuurlijk wel zin in, ze aten met z’n viertjes de heerlijke maaltijd op.
Na het maal ging Grim met zijn kinderen naar boven en stopte ze in.
De kleine Maria fluisterde haar vader nog in het oor:
‘Lieve papa, morgen is het kerstavond, he!’
‘Ja schat, en ik heb er ook heel erg zin in.’
‘Ik ook papa, welterusten’
‘Welterusten mijn lieve Maria.’
Toen Grim beneden was gaf hij zijn vrouw een kus en zei:
‘Ik hoop dat onze kinderen met kerstavond een keer een kalkoen kunnen proeven’

Scrooge lag rustig te snurken in zijn hemeldbed, toen er een deurknop 90 graden om werd gedraaid. De deurknop piepte, de deur leek open te gaan maar deed dat niet. Inplaats van dat de deur open ging, kwam er een geest door de deur heen vliegen. Scrooge werd wakker, en vloog door het dak heen van schrik. De geest keek raar op. Evenlater kwam Scrooge weer terugvallen op zijn bed. De geest vloog naar Scrooge toe, draaide een paar rondjes om het bed, en pakte toen zijn hoofd af en gaf het aan Scrooge.
Scrooge liet het bijna vallen toen het hoofd zei: ‘Kijk in mijn hoofd, je zal moeten leren’
Scrooge keek in het hoofd:

Hij zag hoe hij 20 jaar geleden ( toen was hij 50 ) kinderen afsnauwde, en ze een draai om de oren gaf omdat ze op zijn trottoir een sneeuwpop maakten. Hij zag hoe hij als klein jongetje van tien kinderen pestte, hij gooide de pop van een meisje in de rivier.
En hij zag nog iets, hij zag de dood.

Het hoofd begon weer te spreken: ‘het laatste wat je zag is de toekomst, hetgene wat er zal gebeuren als je zo verder leeft.’

Toen pakte de geest zijn hoofd uit de handen van Scrooge en zei: ‘leer hier van, scrooge, leer hier van.’ Toen verdween de geest uit het raam, en vloog regelrecht naaar boven.
Die nacht droomde Scrooge heel naar. Hij droomde dat er een zwarte geest zijn akelige hand uitstak een wees naar een diep donker gat. Toen Scrooge erin keek, zag hij een kist. Toen duwde de geest hem in het gat. Scrooge viel naar beneden, en kwam steeds dichter bij de kist.
Hij hoorde de geest roepen: ‘Je hebt niet goed geleefd, Scrooge, je hebt niet geluisterd.’

Scrooge werd met een schok wakker. Wat hij had gedroomd had zjin karakter veranderd. Hij was anders gaan denken. Op die dag stapte hij socialer in het leven, hij hielp kinderen met sneeuwpoppen bouwen en zei tegen Grim dat hij op de feestdagen niet hoeft te werken.
Hij zong mee met de koortjes die op straat zongen, en gooide 3 muntstukken in het metalen bakje. KLINGERDEKLINGERDEKLING. Onderweg naar zjin kantoortje zag hij de man van het weeshuis. Srooge glimlachte naar hem en wenste hem prettige kerstdagen. Ook duwde hij 100 stuivers in zjin hand.

Een jaar later was Scrooge de gelukkigste en geliefste man in heel het dorp. Kinderen kwamen naast hem lopen, en Scrooge vertelde hem verhalen.
Hij vertelde over een geest die je deur kwam binnenvliegen, en hij vertelde dat je het best kunt geven en nemen. En niet alles voor jezelf te houden.
De kinderen leerde hier van. Ze luisterde naar de wijze woorden van de oude man.
Ze deden ook wat hij zei: ‘ze namen en ze gaven.’
Het dorpje van Scrooge werd in de loop der jaren het rijkste, bekendste en het best bewoonde dropje ooit.

Aantal keer bekeken: 8545
Waardering: 8.32 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 61 bezoekers online