Lees het verhaaltje: De smaragd op verhalenlezen.

De smaragd.

U leest om dit moment het verhaal De smaragd gepost door Leo. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Leo
Gepost op: 2011-3-24

Verhaal:

De smaragd
Hoi ik ben Milan en ik ben 12 jaar. Ik woon samen met mijn moeder in een flat. Mijn vader is pasgeleden vermoord. Om mij en mijn moeder veilig te stellen moesten we verhuizen. Maar ik heb het gevoel juist dat mijn vader niet is vermoord. Hij kán vermoord zijn, door vergif. Hij was namelijk dood door bloed in z’n longen. Maar iets in mij zeg nee, hij is niet vermoord...... ‘Milan kom je we moeten nog even naar ons oude huis. We kunnen dingetjes van Igor uitzoeken die we nog willen bewaren’ riep mijn moeder. Sinds papa dood is noemt mama hem nooit meer papa, maar ze noemt hem bij zijn voornaam. ‘Ik kom’ riep ik terug. Ik rende naar beneden en stapte door de deur die mama open had laten staan en stapte in de auto. We reden weg. Ik had sinds papa’s begrafenis opgekeken naar deze dag. Het is precies een week geleden dat we zijn verhuisd en ik zal me vast wel vertrouwd voelen in ons oude huis. Als ik er al aan denk krijg ik de tranen in mijn ogen. Zachtjes zat ik te snikken op de achterbank. Ik wilde niet dat mijn moeder het zag maar het was al te laat. Ze zei niks maar kreeg ook vochtige ogen. Na een uurtje rijden waren we er. Dit keer kreeg ik rillingen in plaats van tranen. We liepen het huis in. We waren de enigste. Het was stil. Mama liep naar de woon kamer. Ik liep naar boven. Ik liep me oude kamer in en kreeg zo’n vertrouwd gevoel, en ik dacht aan dat ik en mijn vader hier ooit zo hebben gelachen. Of dat ik klein was en we hut gingen bouwen. Hij stortte in en we schaterde van het lachen. Ik barstte in huilen uit en viel op mijn knieën. ‘Het is voorbij en het komt niet meer terug’ zei ik zachtjes. Ik heb niet lang zo gezeten maar lang genoeg om moeilijk op te staan. Ik veegde mijn natte gezicht af en sprak mezelf moed in om niet meer te huilen. Mijn moeder kwam de trap op en liep naar haar oude slaap kamer. Ik liep haar achterna. Hier stonden nog alle spullen van papa en mama. Papa’s spullen lagen op bed. Mijn oog viel op een glinster. Een rode smaragd. Die had ik nog nooit gezien maar ik vond het zo mooi dat ik het in mijn zak stopte, zonder dat mama het zag. Ik keek verder. Kleren, horloges, foto’s en toilet spullen vulde het bed. Na 2 uurtjes zaten we weer in de auto. In het huis hadden ik en mama niets tegen elkaar gezegd en zelfs nu zaten we nog te zwijgen. Ik pakte de smaragd uit mijn zak, zonder dat mama het zag. Ik bestudeerde het goed en stopte het weer terug. Ik kreeg een raar gevoel als ik hem vasthield. Benauwd en dat ik me nergens aan vast kon houden. Ik dacht er verder niet bij na en deed mijn ogen dicht. Ik viel in slaap. ‘Milan, kom op word wakker we zijn weer thuis.’ Mam schudde me wakker. De auto was gestopt. ‘ik ben er weer ik ben er weer’ zei ik zodat me moeder me losliet. We stapte uit en liepen met de spullen het huis in. Mam ging nog even naar een vriendin had ze gezegd. Ik rende naar mijn kamer en ploft op bed neer. Au! Er prikte iets in mijn heup. De SMARAGD!! Zou ik aan mama vragen wat het was? Vroeg ik mezelf af?? ‘Mam Mam’ riep ik even later. Hoi ik ben Milan en ik ben 12 jaar. Ik woon samen met mijn moeder in een flat. Mijn vader is pasgeleden vermoord. Om mij en mijn moeder veilig te stellen moesten we verhuizen. Maar ik heb het gevoel juist dat mijn vader niet is vermoord. Hij kán vermoord zijn, door vergif. Hij was namelijk dood door bloed in z’n longen. Maar iets in mij zeg nee, hij is niet vermoord...... ‘Milan kom je we moeten nog even naar ons oude huis. We kunnen dingetjes van Igor uitzoeken die we nog willen bewaren’ riep mijn moeder. Sinds papa dood is noemt mama hem nooit meer papa, maar ze noemt hem bij zijn voornaam. ‘Ik kom’ riep ik terug. Ik rende naar beneden en stapte door de deur die mama open had laten staan en stapte in de auto. We reden weg. Ik had sinds papa’s begrafenis opgekeken naar deze dag. Het is precies een week geleden dat we zijn verhuisd en ik zal me vast wel vertrouwd voelen in ons oude huis. Als ik er al aan denk krijg ik de tranen in mijn ogen. Zachtjes zat ik te snikken op de achterbank. Ik wilde niet dat mijn moeder het zag maar het was al te laat. Ze zei niks maar kreeg ook vochtige ogen. Na een uurtje rijden waren we er. Dit keer kreeg ik rillingen in plaats van tranen. We liepen het huis in. We waren de enigste. Het was stil. Mama liep naar de woon kamer. Ik liep naar boven. Ik liep me oude kamer in en kreeg zo’n vertrouwd gevoel, en ik dacht aan dat ik en mijn vader hier ooit zo hebben gelachen. Of dat ik klein was en we hut gingen bouwen. Hij stortte in en we schaterde van het lachen. Ik barstte in huilen uit en viel op mijn knieën. ‘Het is voorbij en het komt niet meer terug’ zei ik zachtjes. Ik heb niet lang zo gezeten maar lang genoeg om moeilijk op te staan. Ik veegde mijn natte gezicht af en sprak mezelf moed in om niet meer te huilen. Mijn moeder kwam de trap op en liep naar haar oude slaap kamer. Ik liep haar achterna. Hier stonden nog alle spullen van papa en mama. Papa’s spullen lagen op bed. Mijn oog viel op een glinster. Een rode smaragd. Die had ik nog nooit gezien maar ik vond het zo mooi dat ik het in mijn zak stopte, zonder dat mama het zag. Ik keek verder. Kleren, horloges, foto’s en toilet spullen vulde het bed. Na 2 uurtjes zaten we weer in de auto. In het huis hadden ik en mama niets tegen elkaar gezegd en zelfs nu zaten we nog te zwijgen. Ik pakte de smaragd uit mijn zak, zonder dat mama het zag. Ik bestudeerde het goed en stopte het weer terug. Ik kreeg een raar gevoel als ik hem vasthield. Benauwd en dat ik me nergens aan vast kon houden. Ik dacht er verder niet bij na en deed mijn ogen dicht. Ik viel in slaap. ‘Milan, kom op word wakker we zijn weer thuis.’ Mam schudde me wakker. De auto was gestopt. ‘ik ben er weer ik ben er weer’ zei ik zodat me moeder me losliet. We stapte uit en liepen met de spullen het huis in. Mam ging nog even naar een vriendin had ze gezegd. Ik rende naar mijn kamer en ploft op bed neer. Au! Er prikte iets in mijn heup. De SMARAGD!! Zou ik aan mama vragen wat het was? Vroeg ik mezelf af?? ‘Mam Mam’ riep ik even later. Geen antwoord. Natuurlijk ze was naar haar vriendin. Dan maar ff internetten. www.google.nl en dan smaragd intypen. Na 1 seconde kwam de pagina. Ik klikte op een website. www.smaragden.nl . Er kwamen een aantal plaatjes van groene en rode smaragden. De rode herkende ik goed. Ik haalde de smaragd uit me zak en legde het voor het toetsenbord. Ik vergeleek het met het plaatje op het computerscherm. Je herkende het duidelijk aan de vorm waarop hij geslepen was en de binnenkant die er gebarsten uitzag. Ik las de beschrijving onder de rode smaragd. Er stond: “Sommige smaragden hebben een vloek, ze zijn dan al heel oud. De gene met een vloek zijn meestal rood van kleur. De groene zijn vrij en hebben daarom ook de kleur.” Ik las de beschrijving met weinig geloof. ‘Dit kan nooit’ dacht ik bij mezelf. Toch las ik verder: “Degene die het smaragd in bezit heeft zal ten dode veroordeeld zijn.” Ik trok een ongeloofwaardig gezicht. Ik klikte het scherm weg en stond op. Ik liet de smaragd in mijn zak vallen en liep naar de keuken. Ik deed de koelkast open. Ik kreeg een stekende pijn. Helse stekende pijn. Ik hapte naar lucht. Maar niks bleek te werken. Mijn longen vulde zich. Niet met lucht maar met iets dat ik niet kan beschrijven. Ik kon niet meer blijven staan. Ookal dwong ik mezelf. Ik knalde op de grond neer en ik ben nooit meer op gestaan. Mijn longen hadden zich met bloed gevuld….

Aantal keer bekeken: 2279
Waardering: 5.13 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 96 bezoekers online