Lees het verhaaltje: Dodelijk Mooi op verhalenlezen.

Dodelijk Mooi.

U leest om dit moment het verhaal Dodelijk Mooi gepost door Kristy Valkenaars. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Kristy Valkenaars
Gepost op: 2009-5-5

Verhaal:

Dodelijk Mooi
"Heeeeee, hoe gaatie?" vroeg een dronken Wisse aan een meisje dat afgezonderd tegen de bar aan stond te leunen.
"Heb je zin om te gaan dansen?" was zijn vervolgvraag. Hij kreeg echter geen antwoord. Het meisje keek hem niet eens aan. Alsof Wisse er nooit had gestaan stapte ze bijna dwars door hem heen en liep met een aardig tempo richting de uitgang van de bar. Wisse begreep er niets van. Meestal kreeg hij minstens een reactie. Of die nou positief of negatief was, was een tweede, maar dit meisje negeerde hem gewoon. Wisse sloeg zijn drankje achterover en besloot om verhaal te gaan halen.
"Dit slaat toch nergens op?!" schreeuwde hij boven de harde muziek uit naar de toekijkende barman terwijl hij achter het meisje aanging. Ze ging zonder jas naar buiten toe en liep onverstoord naar de rand van de stad. Wisse achtervolgde haar op gepaste afstand om niet op te vallen. Hij vroeg zich af wat een meisje alleen deed in dit deel van de stad. Ondanks het alcoholpercentage in zijn bloed was hij nog helder genoeg om te beseffen dat er iets niet in de haak was.

Ter hoogte van het Ledeboerpark stopte het meisje met lopen en leunde ze tegen een van de pilaren die bij de ingang van het park stonden. Na een tijdje van afstand toe te hebben gekeken besloot Wisse om verhaal te halen.
"Zeg, waarom liep je zomaar weg?" Ze draaide haar hoofd weg naar de grond en leek een beetje te snikken. Uit angst dat hij haar aan het huilen maakte begon hij zich te verontschuldigen.
"Het geeft niet hoor, ik zou hetzelfde doen als ik jou was..." Het meisje keek naar zijn lip waar een blaasje op zat.
"Oh, eh... dat is niet besmettelijk hoor." Vol ongeloof staarde zij hem diep in de ogen. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. Wisse dacht dat hij binnen was en positioneerde zijn hoofd dichter bij dat van haar. Hij tuitte zijn lippen en sloot zijn ogen. Het meisje pakte zijn hoofd stevig vast en drukte een doekje tegen zijn mond. Wisse opende zijn ogen en raakte in paniek, maar voordat hij goed en wel doorhad wat er gaande was, was hij buiten bewustzijn.

Even later ontwaakte hij. Hij had moeite om zijn ogen te openen, maar met zijn slaapvisie leek hij de contouren van het meisje te zien. Hij wilde de slaap uit zijn ogen wrijven, maar merkte dat dit niet lukte omdat zijn handen vast zaten gebonden op zijn rug.
"Whu... wat is dit? Wat ben je aan het doen?! HELP! HEEEELP!!!" schreeuwde hij tevergeefs. Wisse had inmiddels weer scherp zicht en zag dat hij in een geopende kofferbak lag. Terwijl hij weer om hulp riep rommelde het meisje in een tas en haalde daar een rol uit.
"Silence is golden, ducktape is silver." zei ze terwijl ze een stuk op zijn mond plakte. Hierna gooide ze de kofferbak dicht. Wisse hoorde hoe ze in de auto stapte en begon te rijden. Het deed hem denken aan een aflevering van The Saint waarbij Roger Moore op basis van geluid de route probeerde te achterhalen. Wisse besloot zich volledig te concentreren op het geluid, maar buiten het geluid van de auto was er niet zo gek veel te horen. Rond dit tijdstip is er sowieso weinig verkeer op de weg.

Na een aantal stukken rechtdoor en een stuk of tien bochten merkte Wisse op dat de auto op een andere ondergrond dan asfalt tot stilstand kwam. Hij hoorde de deur opengaan en hoorde de voetstappen van het meisje bij de auto vandaan. In de hoop dat ze in een bewoond gebied waren gestopt probeerde Wisse weer om hulp te schreeuwen, totdat hij het zich weer herinnerde dat het meisje zijn mond dicht had geplakt. Het duurde een aantal minuten toen hij haar voetstappen weer hoorde. De kofferbak ging open en het meisje gooide een aantal dekens de kofferbak in. Direct hierna gooide ze de kofferbak weer dicht zodat Wisse geen kans had om te bekijken waar ze ergens waren. Hij had alleen een glimp van wat bomen en straatverlichting gezien. Het meisje stapte weer in de auto en begon wederom te rijden op het asfalt. Wisse wachtte in spanning af op wat er komen zou.

De ergste doemscenario's spookten rond in zijn hoofd. Van anale verkrachting door een grote lompe man, tot moord, van verminkingen tot iets onschuldigs als hem midden in het centrum in zijn nakie achterlaten. Maar dat zou de net in de kofferbak gegooide dekens niet logisch maken. Door de waanzin die rondspookte in Wisse zijn bange lijf begonnen zijn theorieën steeds belachelijkere vormen aan te nemen. Zo verwachtte hij dat de auto weer zou stoppen en Frans Bauer vervolgens de kofferbak zou openen met de mededeling dat hij in Bananasplit te zien zou zijn. Maar die doet toch alleen bekende Nederlanders? Onder die categorie viel hij niet, dus dat kon het niet zijn. Misschien werd hij wel ontvoerd door de geheime dienst, omdat hij de enige is die de wereld kan redden van een kolossale meteoriet die de aarde aan het bedreigen is. Of misschien is ze wel van de FBI, omdat ze vermoeden dat hij weet waar Osama bin Laden verstopt zit. Of misschien...

En plots stopte de auto weer. Deze keer zette ze de motor uit, maar het duurde eventjes voordat de ze deur opende. In de absolute stilte van de omgeving hoorde Wisse hoe het meisje langzaam heen en weer liep. Ze opende nog wat andere portieren en liep met wat spullen heen en weer. Even later opende ze de kofferbak.
"Weet jij hoe je een kampvuur maakt?" vroeg ze aan Wisse. In de hoop dat hij kon ontsnappen knikte hij wild van ja. Met een ijspriem in haar hand maande ze hem om de auto uit te kruipen. Ze pakte vervolgens de dekens uit de kofferbak en legde die op het dak van de auto neer. Hierna schopte ze Wisse tegen zijn benen en duwde ze hem met haar voet richting een stapeltje hout.
"Steek aan!" was haar bevel terwijl ze Wisse zijn handen ontdeed van een stuk touw.

Wisse haalde een aansteker uit zijn zak en probeerde het hout brandende te krijgen, maar het was te nat om vlam te vatten.
"Je liegt! Je hebt gelogen! Leugenaar!" Wisse keek verschrikt achterom en zag een schoen op zijn gezicht afkomen. Ondanks de wodka's uit de kroeg kon hij nog net op tijd aan de kant springen. Hij wilde de bossen inrennen totdat hij merkte dat ook zijn benen aan elkaar vast zaten gebonden. Met een flinke smak knalde hij met zijn voorhoofd snoeihard op de modderige ondergrond.
"Faceplant!" zouden zijn vrienden hebben geroepen als ze het hadden gezien, maar Wisse had het sterke vermoeden dat hij die nooit meer zou zien. Ondertussen hoorde hij het meisje op de achtergrond giechelen. Hij rolde om en zag hoe zij daar stond met een blik kerosine en zijn aansteker in haar handen. Ze probeerde de aansteker een aantal keren aan de praat te krijgen en dat lukte ook. Wisse hoorde haar giechelen en iets mompelen in de trant van dat de aansteker nog wel van pas zou komen.

Langzaam liep ze op Wisse af die op zijn rug op de grond lag te beven van angst. Ze ging ter hoogte van zijn heupen op Wisse zitten met aan elke kant van zijn lichaam een been.
"Zullen we wat plezier maken?" zei ze met een sadistische glimlach van oor tot oor. Zachtjes begon ze over zijn kruis te wiegen en Wisse snapte er helemaal niks meer van. Ze leek haast wel te genieten van deze bewegingen. Wisse besloot om maar mee te doen. Misschien maakte hij zo'n goede indruk dat hij er levend uit zou komen. Terwijl het meisje steeds sneller begon te wiegen begon ze ook een beetje te kreunen en Wisse plaatste zijn handen op haar heupen. Ze ging alsmaar sneller en sneller en hij verplaatste zijn handen van haar heupen naar haar ribben en vervolgens haar borsten. Ze bleef maar doorgaan met haar bewegingen en haar gekreun en Wisse begon te masseren. Op dat moment stopte ze even en liet Wisse zijn handen op de grond leggen, terwijl ze aanmaande om weer verder te gaan met waarmee ze bezig was.

Wisse besloot om zich te ontspannen, maar op het moment dat hij zijn aandacht liet verslappen haalde ze plotseling de ijspriem vanachter haar rug vandaan en stak ze die met veel geweld in één van zijn handen. Wisse wilde het uitschreeuwen van de pijn, maar de ducktape op zijn mond deed nog steeds zijn werk. Het meisje stapte van Wisse af en ging op zijn goede arm zitten. Terwijl de tranen van zijn gezicht rolden bleef zij angstig kalm.
"Zullen we even gezellig praten?" vroeg ze aan hem. Wisse was in paniek en zag hoe de ijspriem door zijn hand in de grond vastzat. Hij schreeuwde en huilde, maar niemand die hem hoorde.
"Wat voor werk doe je eigenlijk?" vroeg ze verder. Ze had nog steeds een glimlach van oor tot oor.
"Werk je? Verdien je lekker veel? Wat heb je mij te bieden?" Ze bleef maar doorvragen, terwijl hij het nog steeds binnensmonds uitschreeuwde van de pijn.
"Waarom zeg je niks terug?" Wisse schold haar verrot, maar de ducktape zorgde ervoor dat ze dat allemaal niet horen kon.
"Wat stom van me, met die tape kan je natuurlijk helemaal niet praten." zei ze terwijl ze lachen moest om haar eigen wreedheid. Met haar linkerhand wreef ze over Wisse's wang waarna ze haar nagels in zijn wang zette.
"Adem even diep in, dit kan pijn doen." Met haar andere hand peuterde ze een hoekje van de tape los en met een vlotte beweging sjorde ze de tape van zijn ongeschoren gezicht af. Wisse schreeuwde het uit van de pijn.

Het meisje stond op en liep naar een paar dozen toe. Ze pakte er een fles uit en liep terug naar haar slachtoffer.
"Lust je whisky?" Wisse was in een zodanige shock dat hij haar vraag niet beantwoordde.
"Zeg dan wat als ik tegen je praat, lul!" Ze gaf hem een klap in zijn gezicht. Hierna draaide ze de dop van de fles af en goot de sterke drank in Wisse zijn mond. Na een halve fles was hij gekalmeerd en voelde hij nog nauwelijks wat van de pijn in zijn aangezicht en van zijn hand.
"Dus..." begon zij, "wil je blijven leven?" Wisse knikte.
"Je kan het overleven hoor, maar dan moet je betalen. Verdien je veel geld?" Wisse woonde nog thuis en was postbode.
"Minimumloon." antwoordde hij, hij zag dat ze haar linkerpink miste.
Ze kon haren oren niet geloven. "Wat?! Minimumloon?! Dan ben je bijna de moeite niet waard om te doden!" Even had Wisse de hoop dat ze hem zou laten gaan, maar dat leek niet terecht.
"Jammer genoeg voor jou ben ik in een slechte bui, dus doei doei..."

Ze plakte een vers stuk ducktape op zijn mond en haalde een zakmes tevoorschijn.
"Iene miene mutte, tien pond grutten, tien pond kaas, iene miene mutte is de baas." zong ze terwijl ze zijn vingers telde en stopte bij de middelvinger van zijn rechterhand. Met veel moeite sneed ze die vinger van zijn hand af om hem daarna voor zijn hoofd langs te slingeren. De bloedspetters druppelden op zijn voorhoofd en in zijn ogen.
"Nog negen te gaan." zei ze alvorens de andere vingers van zijn linkerhand af te snijden. Nadat ook de vingers van zijn rechterhand op een stapeltje naast zijn hoofd lagen leek ze duidelijk verveeld. Ze stond op en liep naar het blik kerosine toe waarna ze het blik leeggooide over zijn verminkte lichaam. Niet veel later pakte ze zijn aansteker en stak ze zijn levende lichaam in brand.

Enkele uren later kwam de zon weer op en stond het meisje gehuld in dekens te kijken naar het verkoolde lichaam van Wisse. Ze glimlachte en liep naar zijn lijk toe. Met haar voet tikte ze tegen de zijne aan, waardoor deze omviel en verkoold afbrak. Ze ging op haar knieën zitten en schreef iets op een briefje.
"Lieve jongen, dit is mijn nummer. Bel je?" Ze liep na dit tafereel terug naar haar auto en pakte alles weer in. Met dezelfde grijns als eerder nam ze plaats in haar auto en reed ze weg van de plaats delict. Terwijl ze bewoonde wereld inreed sprak ze zichzelf toe in de achteruitkijkspiegel.
"Wat een moordwijf ben je toch ook..."

Aantal keer bekeken: 6802
Waardering: 8.39 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 81 bezoekers online