Lees het verhaaltje: Een enge nacht op verhalenlezen.

Een enge nacht.

U leest om dit moment het verhaal Een enge nacht gepost door Thessa van Dijk. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Thessa van Dijk
Gepost op: 2008-1-12

Verhaal:

Een enge nacht
Een enge nacht..
“Shara, shara?! Wakker worden we gaan weg”. “Ja, ja ik kom al mag ik ook wat Privacy?” na een kwartier komt Shara uitgeput en met een duf hoofd beneden. “Ben ik op tijd?” “Nee, zegt Frank ze zijn al weg.” Ha, ha.. echt niet ze zijn vast nog ergens buiten” zegt Shara. “nee, echt niet ze zijn echt al weg.” Shara kijkt naar buiten en ziet net om de hoek hun auto verdwijnen.” Ahh, nee hé nou zit ik de hele dag met jou opgescheept lekker is dat.” Ja, en morgen ook!” zegt Frank. Ja, echt niet.” Nee, mamma en papa komen donderdag pas weer en het is nu.. eh… maandag.” Dus.. ik zou vannacht maar oppassen ik ga je bang maken wahawauha..” haha.. Erg lollig Frank maar ik vraag Manouk of ze hier komt slapen. “Dat doe je niet!!” dat is een mega leuke meid. Straks kan ik mijn mond niet dicht houden?” Je, vraagt haar geen verkering Frank.” “Het is mijn vriendin en jij blijft van haar af.” “Ja, ik dacht het niet ze is veel te leuk om te laten lopen.” “ik zeg het je Frank of ik ga bij haar slapen?” Nee, eh.. ik bedoel ik hou mijn handen thuis.” “En je mond dicht?” “ja en mijn mond dicht.” “dan is het goed ik ga haar nu halen doei.”

Op de fiets
‘Ik vind het best lollig dat pap en mam weg zijn nu kan ik eindelijk de snoeptrommel plunderen en mamma’s make-up gebruiken. Denkt Shara. Tuut..tuut. PAS OP! Roept de man achter het stuur. “Au.. kijk uit SUKKEL!!” roept Shara de man nog na. ‘Nou zeg, die man heeft ook ogen voor niks’ zegt Shara. Maar, dan merkt Shara dat ze op het midden van de weg fietst. Wat doe ik hier nou terwijl ze naar rechts wil gaan rijden komt er een auto voorbij. ‘Nou lag ik al bijna weer onder een auto.’ Denkt ze. “kijk daar is het huis van Manouk al, nu maar hopen dat ze er is.” Shara!! Ha Manouk ik wou je net komen vragen of je vanavond bij mij wou komen slapen.” “Ja, dat wil ik wel maar ik moet vanavond spelen in onze band.” “heb jij een band?” “ja, met Nick, Tom, Stefan, Marieke en Merel.” “O, dat wist ik niet kan ik er ook bij in?” nee, sorry we zijn al met z’n zessen en Nick vind je niet aardig en hij kan juist goed gitaar spelen.” “En als hij eruit is dan.. dan is ons bandje naar de maan.” “Geeft niet maar wil je nou bij ons komen slapen?” “kom dan gaan we het even vragen ga je mee?” vraagt Manouk. “Mam? Mag ik bij Shara slapen dat vroeg ze net aan me.” “nou, Manouk dat weet ik nog niet.” “Ahh.. kom op mam.” “Ze is alleen thui..” “sst.. sufferd dat moet je niet zeggen dan mag je al helemaal niet meer komen slapen.” “O, sorry.” “mam kom op het is maar voor 1 nachtje.” “goed dan, maar je bent er morgen niet zo laat weer. Doe maar tegen etenstijd zo rond.. even kijken eh… half 5 want dan gaan we naar de verjaardag van oma en ik wil dat je daar bij bent.” “Ja, dankjewel mam ik hou van je.” “Ik ga nu mijn kleren en pyjama pakken tot zo.” “Manouk.. wacht ik ga met je mee” roept Shara. “Zo dat heb je goed gezegd.” Zegt Shara. “ik wist niet dat jij sst.. mijn zusje slaapt.” “O, sorry ik wist niet dat jij zo goed je moeder kon overhalen.” “Je mag wel gewoon praten hoor.” Oké.. ik wist niet.. “ja, ja ik heb je wel gehoord.” “Kom dan gaan we naar beneden even kijken of er nog iets lekkers is.” “Nou het is al 3 uur ga je mee.. dan gaan we naar mijn huis zegt Shara.” Daag mam.. ik zie je overmorgen wel weer.” Zegt Manouk. “Doe je voorzichtig meid en veel plezier!!” “He, leuk hé dat je bij ons mag blijven slapen.” Dan gaan we Frank lekker bang maken.” “Of hij ons zegt Manouk.” Psst.. Manouk weet je dat Frank je leuk vindt?” “Ja, dat wist ik al maar, ik vind hem ook wel leuk, maar dat moet je niet zeggen hé?” “WAT?!?! Vindt jij Frank leuk?!” “Je bent echt helemaal gek geworden hé.” “Hij is echt niks voor jou.” “haha.. laat me nou maar.” Zegt Manouk. “Ik weet wat ik doe.” “Oké, maar ik bescherm je alleen tegen een afgang bij Frank.” “Zo erg is het toch niet?” Zegt Manouk. “Jawel, want hij is stom, gemeen en gek.” “Nou, ja je moet het ook helemaal zelf weten.” “kijk we zijn er bijna daar is mijn huis al.” “oeh.. ik kan niet wachten tot dat ik Frank zie.” “Wat bof ik even met een vriendin zoals jij.” “Nou.. hou nou je mond maar even over Frank.” “Oké, ik hou mijn mond al maar, jij moet dan 1 ding voor me doen.” “En dat is? zegt Shara” “Jij moet ervoor zorgen dat ik verkering krijg met Frank.” “Nee, dat doe ik niet.” “Wat ben jij een vriendin zeg het ene moment wil je dat ik zo graag verkering krijg met Frank en nu opeens niet meer.” “Oké, maar niet al te klef hé bij mij in huis.” “Nee, maar zorg alleen maar dat ik verkering krijg de rest gaat vanzelf.”

Eenmaal ’s nachts

Haha.. het is al half 12 en ik kan nog niet slapen. Nee, ik ook niet zegt Shara ik denk de hele tijd aan wat Frank zei. Hij zou me vanavond bang gaan maken en ik ben al zo bang in het donker. Ik ook maar denk je dat Frank dat echt zou doen. Zegt Manouk. Ik denk het wel want, meestal als hij iets zegt doet hij het ook. sst.. Hoor je dat? Zegt Manouk. Ahh.. hou op Manouk ik wordt bang. Nee, ik meen het luister. Nee! Ik wil niet luisteren. Ik wil niks meer horen vanavond. Luister nou.. daar het geluid komt van beneden. HELP!! Roept Shara. Frank.. help me nou ik ben bang. Ga je mee naar beneden dan kunnen we kijken wat het is? Zegt Manouk. Nee, ik durf niet ik blijf boven ga jij maar. En snel terug komen. Manouk loopt naar de deur en luistert even. Nu kan ik even luisteren of ik hoor beneden. Ja, het geluid komt van de keuken. Ik ga ik zie je zo. Na 2 minuten staat Manouk nog boven aan de trap. Ik durf niet denkt ze. Ik moet gewoon denkt ze. En ze loopt voorzichtig de trap af naar beneden. Dan opeens hoort ze iets. Ze hoort iemand die een sleutel laat vallen. Snel loopt ze weer naar boven naar de kamer van Shara. Ze ziet tot haar grote schrik dat het raam naar het balkon open staat en het gordijn wappert in de wind. Nee!! Shara kom terug! Wat moet ik nou doen denkt ze. Opeens ziet ze een schaduw over zich heen vallen. Ze durft zich bijna niet om te draaien. Ze blijft een paar tellen zo staan en dan draait ze zich om. Een zwart gedaante met iets in zijn hand staat in de deuropening. Ja, daar schrik je van hé Chantal. Huh.. ik heet geen Chantal zegt Manouk zacht en ze loopt een stukje achteruit. Ze kijkt waar het lichtknopje zit en probeert er dichterbij te komen. Maar jammer genoeg zit er alleen 1 bij de deuropening en daar staat die gedaante. Ze pakt iets wat ze ziet liggen op het nachtkastje van Shara. Blijf af! Zegt de man met een grijns op zijn gezicht. Ik wist wel dat je de amulet wilde pakken maar dit keer krijg ík de amulet in handen. Eh.. waar heb je het over vraagt Manouk zacht. Ik zeg je laat dat liggen. Manouk trekt haar hand weer weg. Maar waarom moet u het hebben vraagt Manouk. Nou meisje zegt de schim. Het zit zo. Toen jij hier nog als baby in de wieg lag was ik hier altijd om op je te passen. Maar na verloop van tijd gebeurde er iets jij werd als maar groter. En ik werd als maar strenger en na een tijdje was jij net zo groot als een kleuter. Je was toen nog maar 1. Ik zag je groter worden en ik ben je moeder gaan halen. Die tegen mij zei dat het kwam door een ding de amulet dus. Ik wist niet waar ze het over had maar, het bleek dat als jij het amulet in handen kreeg je onsterfelijk zou zijn. En daarom heb ik je gedumpt in de rivier en met een spuit bloed uit jou gehaald. Als ik dat bloed in mij zou spuiten en het amulet in handen zou kunnen krijgen dan werd ík onsterfelijk. Nu snap ik het zegt Manouk maar, ík ben Chantal niet ik heet Manouk. Ik ben een vriendin van Shara die hier woont. De man kijkt verbaasd naar Manouk. Maar, maar waar is Chantal dan. O, de mensen die hiervoor woonden. Die zijn verhuisd naar Amerika. Daar hadden ze een landgoed gewonnen en mochten daar gaan wonen. Doe het lichtknopje maar aan zegt Manouk dan zie je het zelf. Manouk ziet hoe er een hand naar de lichtknop gaat. Ze schrikt. Ze ziet dat de man een verbrandde nek heeft en dat zijn rechterbeen eraf is. Ja, zegt de man daar schrik je van hé?! Hij schatert het uit van het lachen. Dit heb jij nu aangericht! En doe maar niet alsof je een ander meisje bent want ik geloof je niet. En nu kom ik jóu verbranden. Ze ziet hoe de man achter de deur een fles tevoorschijn haalt en hoe de man de deurknop achter zich dicht draait. Nee, meisje nu kun je niet meer ontkomen. Manouk kruipt onder de dekens en telt 2 keer over tot 10 maar, het is nutteloos. De man slaat de dekens van haar af en giet de fles over Manouk heen. Ze ruikt een vieze brandende geur, het lijkt wel benzine of spiritus. Ze gilt zo hard ze kan. Dan ziet ze dat het licht uitgaat en dat de man de hele kamer vol gooit met benzine. Zo zegt hij en de man loopt verder naar Manouk toe hij geeft haar een kus en doet nog 1 keer het licht aan. Hij keert zijn wang naar Manouk toe en zegt: “Zo zul jij er straks ook uit zien meisje!” zegt hij met een gemene stem. Hij loopt naar de deur en graait in zijn zak. “HIER!!” zegt hij. Hier heb je alvast een foto van hoe ik eruit zag voordat ik LEVEND was verbrand door JOU. En nu.. de man slikt even.. en nu zul jij er ook zo uitzien. De man strijkt het kopje van de lucifers over het pakje en er vliegen vonken vanaf. Manouk gilt voor de laatste keer dat zij Chantal niet is. Maar, het heeft geen zin. De man heeft geen medelijden en denkt niet aan anderen maar, alleen aan zichzelf. Snel blaast de man de lucifers weer uit. O, ja bijna vergeten zegt hij: “ Ik heb de amulet nog niet dus waarom zou ik je dood maken?” ik weet immers niet waar de amulet is dus ik wil dat JIJ mij dat gaat vertellen. Manouk kijkt met grote traanogen naar de man. “Maar, ik had u toch al gezegd dat ik Chantal niet ben dus hoe moet ik weten waar de amulet is?” “En trouwens wat is dat eigenlijk voor ding?” weer schatert de man het uit van het lachen. Nou meisje zegt hij met een enge stem. Als jij het me niet kan vertellen moet ik maar hele grote maatregelen gaan nemen en je alsnog in brand steken. Hij kijkt haar aan en pakt weer de lucifers hij strijkt het kopje weer over het doosje en gooit hem op de grond. Een grote golf van rook stijgt op naar boven. Manouk kan geen adem meer halen en begint te hoesten. Ze probeert haar dekens voor haar mond te houden maar, het einde van de dekens vliegen ook al in brand. ‘Het is te laat!’ denkt Manouk. Ze rent op haar blote voeten naar het balkon. Ze gooit de ramen open en kijkt nog 1 keer achter om. Ze springt van de hoge balustraden naar beneden. Als ik dit overleef.. denkt Manouk terwijl ze springt dan ben ik God eeuwig dankbaar. Met een grote knal ligt Manouk daar rustig, stil en alleen op de koude natte grond. Ze voelt niks meer en het kan haar ook helemaal niks meer schelen.

Manouk?! Manouk?! Ben je daar. Manouk opent haar ogen en ze ziet een fel licht. Ik ben dood denkt ze. Dit is de hemel waarom is er anders zo’n vel licht. Ze kijkt even naar degene die haar naam roept. Oma?? Zegt ze wat doet u hier u bent dood ik kan u niet zien. “Ja, meisje, zegt haar oma ik ben dood maar, jij hoort hier niet. Ga terug je bent nog maar 13 jij hebt nog veel te veel om mee te maken. Je moet voor Frank zorgen je houdt van hem. Je kan je moeder niet alleen laten. En zusjes wat moeten die zonder jou? Van wie moeten ze dan leren jongens versieren en make-up op doen? Het is nog te vroeg Manouk ga! En kom alsjeblieft niet meer terug. Niet eerder dan dat ik je roep. Oké oma maar, u moet ook iets beloven u moet me beloven dat ik me niet meer zo alleen voel. En dat ik ook een moeder heb die me leert hoe ik met jongens om moet gaan. Want van wie moet ik het anders leren? Want u bent er niet meer en met u kon ik er altijd zo mooi en rustig over praten. Kan dat nog? Als ik bid? Hoort u mij dan ook? of moet ik alleen maar met God erover praten? Nee, meisje het is goed dat je er met je moeder over praat. Maar, met God praten is fijner hij begrijpt alles wat je zegt. Maar, ga nu maar voordat ze je gaan missen! Dag meid. Oma komt naar Manouk toe gelopen en geeft haar een zoen op haar wang. Dag oma ik zal u nooit vergeten! En dan verdwijnt oma in een fel licht en Manouk sluit haar ogen. Na een lange tijd begint het licht te worden, en langzaam open Manouk haar ogen. I-ik heb het overleefd zegt ze. Auw! Dat doet pijn. Ze kijkt naar haar been die helemaal onder het zand zit. Voorzichtig wrijft ze met haar hand over haar been en hij voelt erg koud aan. Ze voelt een kleine windvlaag die haar vest bijna laat afwaaien. Snel pakt ze de rits van haar vest en ritst hem helemaal tot bovenaan dicht. Ze probeert op te staan maar, voelt haar benen niet meer. Uit angst begint ze te schreeuwen: “HELP! HELP KAN IEMAND ME HOREN?! KOM ME ALSJEBLIEFT HELPEN! HELP!! HELP!!” dan in de verte ziet Manouk iets aan komen lopen. Ze ziet dat het een jongen is. Als hij dichterbij is gekomen ziet ze dat het Frank is. Hoi, Manouk, zegt hij. Hai, Frank, zou je me misschien kunnen helpen? Ik kan niet meer overeind komen. Nee, zegt Frank eerst wil ik weten hoe je hier terecht bent gekomen en waarom Shara weg is. Dan begint Manouk te huilen. Frank gaat naast haar zitten en slaat een arm om haar heen. Hij drukt haar hoofd tegen zich aan en zegt: “Rustig maar, ik blijf bij je” nadat Manouk wat rustiger is geworden verteld ze het hele verhaal aan Frank. Dat Shara zei dat Frank haar bang wou maken en van de man, die dacht dat zij Chantal was. En dat stukje over het amulet en het oppassen. Ook vertelde ze dat ze van het balkon was gesprongen en dat ze haar oma heeft gezien in een fel licht. Dan kijken Frank en Manouk elkaar heel lang aan. Er valt een doodse stilte. Dan zegt Frank opeens: “Manouk? Wist je al dat ik al een lange tijd verliefd op je ben?” maar, ik heb je het nooit durven zeggen. “Ik ben ook al een tijdje verliefd op jou maar, ik dacht dat je me niet zag zitten. Ik zag je veel met Marieke en Hanna optrekken. Dus dacht ik dat je verliefd was op 1 van hun. Weer is het doodstil. Totdat Frank ineens een pluk voor de ogen van Manouk wegslaat en haar een kus geeft. Manouk weet het niet meer, het ene moment is ze doodsbang en denkt ze dat ze dood gaat. En nu… nu staat ze nou ja, zit ze gewoon te zoenen met Frank waar ze al vanaf de Basisschool verliefd op is. Even denkt ze nergens meer aan. Alleen aan de zachte lippen van Frank die zij nu op haar lippen heeft. Dan nadat ze eindelijk klaar zijn kijkt Manouk Frank aan en zegt: “Wil je me nu overeind helpen? Ik kan namelijk nog niet staan!” Frank staat op en geeft Manouk een hand. Hij trekt haar overeind en tilt haar op zijn schouder. En rustig loopt hij de hoek om naar de voordeur van zijn huis. Daar zit Shara dan met paars/blauwe lippen een deken om haar heen en een warme kop chocolademelk. Ze kijkt naar de klok en vraagt zich af waar Manouk is. Dan ziet ze de deur open gaan en in de deuropening ziet ze Frank en Manouk. Shara gooit de deken van zich af zet de kop chocolademelk neer en rent naar Manouk toe. Ze pakt haar beet en omhelsd haar. Auw!! Pas op zegt Manouk ik kan mijn benen niet meer bewegen. Frank legt haar op de bank en Shara belt ondertussen de politie en dokter. Na een kwartier is de dokter aanwezig hij kijkt naar de benen van Manouk. “Ja, ja dat is niet zo mooi meisje” zegt hij. Je benen zijn verlamd. Ik ben bang dat je nooit meer zult kunnen lopen. Manouk begint zacht te huilen. Frank slaat een arm om haar heen en zegt: “Ik blijf ook wel van je houden als je in een rolstoel zit hoor!” dan begint Manouk te lachen. Ze kijkt Frank aan en omhelsd hem. Shara loopt naar buiten waar ze de auto van haar ouders voorbij ziet komen. Haar moeder rent de auto uit en vliegt Shara om de nek. Als ze binnen zijn legt ze het hele verhaal samen met Frank en Manouk uit. De dokter is alweer weg en de politie heeft de man.. niet terug kunnen vinden. Waarschijnlijk is hij ontsnapt. Manouk zit in een rolstoel en zal nooit meer kunnen lopen. Allebei haar benen zijn verlamd doordat ze van het balkon is gesprongen. Met Shara is alles oké op een paar schrammetjes na. Ook zij is van het balkon gesprongen maar, heeft er alleen een paar schrammetjes aan over gehouden. De moeder van Shara loopt naar de keuken en vraagt of er iemand thee wil. Alle handen gaan omhoog. Dan kan Manouk ook weer lachen. Het is ondertussen al 6 uur. Oeps! Roept Manouk. Ik moest al thuis zijn. Snel ga maar, zegt Shara. Ik breng later je spullen wel. En ik breng je wel even weg! Zegt Frank. Na een kwartier lopen zijn Frank en Manouk aangekomen bij het huis van Manouk. Het is al bijna half 7. De moeder van Manouk komt naar buiten gelopen. En ze kijkt heel erg boos. Waar bleef je nou zo lang? Vraagt haar moeder. Die opeens lijkbleek blijft staan. Ze verzet geen stap, en kan geen woord uitbrengen. Mam? Ik vind het vervelend als je niks zegt. Wil je alsjeblieft iets zeggen? Vraagt Manouk met een trillerige stem. Ja, mevrouw we kunnen het uitleggen. Zegt Frank. Er is niks meer uit te leggen zegt haar moeder. Ik zie het zo ook wel. Manouk.. stel je niet aan kom uit die rolstoel, hier trap ik niet in. Terwijl haar moeder een traan weg strijkt zegt Manouk: “Maar, dat is nou juist het probleem mam! Ik wil wel uit de rolstoel komen maar, ik zit er niet voor niks. Ik ben verlamd, en zal nooit meer kunnen lopen.” Zegt Manouk. Frank rijdt de rolstoel naar binnen en gaat op de bank naast Manouk zitten. Ze leggen samen het hele verhaal uit, en Manouk’s moeder begint te huilen. Ze omhelst Manouk en zegt: “Sorry, meisje dat ik aan je twijfelde. We moeten opschieten zegt haar moeder. Dan kunnen we nog een beetje op tijd komen op de verjaardag van oma. Ik ga maar, weer eens. Zegt Frank. Hij buigt zich over Manouk heen en geeft haar een kus op haar voorhoofd.

2 maanden later..
Het gaat best goed met Manouk. Ze is nog steeds verlamd maar, ontwikkeld zich steeds beter. Ze heeft nog vaak nachtmerries over die nacht bij Shara thuis. Shara is er beter aan toe. Ze heeft therapie gehad en de man gelukkig nooit meer terug gezien. Ze zit ook in de band, van Manouk en de rest, zelfs heeft ze nu verkering met Nick! De jongen die haar nu juist niet aardig vond. Toch is alles nog goed gekomen. Maar, waar de man is en of hij terug komt? Dat zullen we pas weten als hij ECHT is terug gekomen…

Geschreven door:
Thessa van Dijk

Aantal keer bekeken: 3989
Waardering: 5.25 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 56 bezoekers online