Lees het verhaaltje: Een ingewikkelde romance op verhalenlezen.

Een ingewikkelde romance .

U leest om dit moment het verhaal Een ingewikkelde romance gepost door Mishana. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Mishana
Gepost op: 2008-6-19

Verhaal:

Een ingewikkelde romance
Het begon allemaal toen wij samen 1 jaar met elkaar hadden. Hij belde mij zo op in de ochtend en zei; hey sgatje, gefeliciteerd he! zie ik je zo in de park? Ik was die dag zo blij, dat ik geen controle meer had over mezelf. Ik pakte wat kleren uit de kast, en trok een blauwe trui met een rode skinny-jeans en gele ballerina's aan. Voordat ik de deur uitging, kon ik weer helder nadenken-en schrok ik van mijn kleding! Sjonge, ik ben echt niet goed bij mijn hoofd. Dus ging ik weer omkleden, en had een leuk zomersjurkje aangetrokken.

Later zag ik hem in het park, en groette ik hem met een dikke zoen. "Schat, ik ben echt blij met jou. Ik zou echt niemand anders willen!" zei hij. Mijn hart kon gewoon wel wegsmelten, joh. Toen gaf hij mij een bos rozen, en ik gaf hem een mooie collage met foto's van ons. Daarna gingen we gezellig wandelen, en hij zei: "Denk jij dat wij voor altijd bij elkaar blijven?" "Tuurlijk, waarom niet?!" antwoorde ik. Hij draaide zijn hoofd, en keek mij voor een tijdje niet aan. Op een gegeven moment stopte ik, en vroeg: "Lieverd, wat is er? Waarom kijk je zo teleurgesteld?" Mijn gedachtes waren al helemaal van slag. Straks wilde hij juist een antwoord hebben van, dat ik het niet denk dat wij voor altijd met elkaar zouden blijven. Maar hij antwoorde: "Nou, sorry.. maar ik hoopte eigenlijk dat dit een mooie einde zou zijn. Voor ons beide." Ik begreep het niet, waarom zegt hij dat nou? "Hoe bedoel je, schat? Wat voor een einde, van ons tweetjes?" Hij draaide weer zijn hoofd weg en zei zachtjes: "Jha, eigenlijk wel. Want .. er is iets.. ach, nee laat maar.." "Nee, je gaat het nu zeggen hoor, want ik begrijp echt niet wat jij bedoelt!" schreeuwde ik boos. Hij nam een diepe zucht, en zei: "Het spijt me heel erg, maar ik .. er is iemand .. en .." En hij durfde zijn zin niet af te maken, omdat hij zag dat mijn ogen begonnen te tranen. "Maar ik begrijp het niet.. Dus je vind iemand anders leuk? Of diegene vind jou leuk?" "Jha, soort van. Er is een meisje die mij leuk vind, maar ik weet nog niet echt wat ik voor haar voel. En.. ik denk ook gewoon.. dat wij even een pauze nodig hebben." Ik kon mijn oren niet geloven! Wat zegt ie nou? Op ons dagje samen, wanneer wij een jaar samen zijn ?! Hij is echt gek geworden! Ik keek hem niet meer aan, en liep/rende snel weg. "Shana, Shana!" riep hij nog. Maar ik keek niet meer om.

Éen week later, onderweg naar huis van school, zag ik hem weer. Mm.. Niet te geloven dat ik nu 'mijn ex' moet gaan zeggen, in plaats van mijn vriendje. Maar opeens tijdens het fietsen, draaide hij zijn hoofd, en zag ik dat hij aan het zoenen was met een meisje! Niet te geloven, 1 week na onze 'breakk'!! En wat ook helemaal raar was, was dat hij gewoon aan het zoenen was met mijn BESTE VRIENDIN! Ik schrok me dood, en botste zelf tegen een paal aan. (Dat kwam omdat ik ook tegelijk aan het fietsen was). Ik stapte van mijn fiets af, en liep naar hun toe. Ik schreeuwde keihard: "Hoe kunnen jullie dat doen! Jullie denken echt dat niemand jullie kan zien in het openbaar ofzoo! Kanonne, zijn jullie helemaal gek in jullie hoofd!" en ik stapte meteen weer op mijn fiets, maar ik kon niet wegfietsen want iets hield mij tegen. Ik keek achterom, en zag dat hij(mijn ex) mijn fiets vasthield. "Wat ben jij aan het doen? Wil je het alsjeblieft loslaten, dank je wel." Hij antwoorde: "Het spijt mij echt heel erg, het is niet zoals het lijkt. Als je even de tijd wilt nemen om mij alles te laten uitleggen.." "NEE!" schreeuwde ik. "Denk je nou echt dat ik nu naar jou ga zitten luisteren. Je bent echt niet goed bij je hoofd he!" En ik sloeg zijn hand weg, en fietste ook meteen weg.

Later die avond, werd ik gebeld door mijn vriendin. Ze zei dat het haar speet. Nou, kan me echt niet meer schelen hoor. Rot op met haar! Dat doe je toch niet als beste vriendin. Noujha, ik hoorde een paar minuten later ook getik tegen het raam. Ik keek naar buiten en zag hem daar staan, met een kleine madelief. (Dat was de eerste bloem die ik kreeg, bij ons allereerste date). Ik deed het raam open, en ik vroeg aan het wat er was. Hij zei: "Als je even naar buiten komt, dan wil ik het echt graag vertellen." "Geef me één goede reden, waarom ik naar jou domme verhaaltjes moet gaan zitten luisteren, als je over een paar dagen toch weer met een vriendin van mij gaat zoenen?!" Hij nam weer een diepe zucht, en schreeuwde: "Omdat jij de enige bent, naar waar mijn hart toe verlangt. Ik kan niet slapen, eten en denken. Ik weer nu echt dat ik niet zonder jou kan.." Mijn hart begon weer te smelten, maar ik dacht-nee, hij kan het niet alleen met 1 zin goedmaken. Dus ik zei dat ik hem maar 5 min. gaf, om alles uit te leggen. We waren buiten, in mijn tuin om 10 uur 's avonds. Hij pakte mijn handen vast, en keek diep in mijn ogen. En zei: "Het spijt mij echt heel erg voor alles wat er is gebeurd. Mijn gevoelens begonnen wat minder voor jou te worden, daarom dacht ik dat ik maar een beetje afstand moest gaan houden van jou. Maar dat kon niet. In die week tijd, toen wij al uit elkaar waren, kon ik maar niet stoppen om aan jou te denken. En Lotte (mijn beste vriendin waar hij aan het zoenen mee was) vond mij leuk, dus ik dacht ik geef haar een kans. Maar op het moment dat zij mij kuste, dacht ik aan jou. Jij gaf me altijd die lieve zachte kusjes, en die kon Lotte niet geven. Schat, niemand kan jou ooit verplaatsen. Jij bent echt serieus de enige echte voor mij. Dus alsjeblieft, geef me nog een kans. Vergeef mij alsjeblieft!" Sjonge jonge, je wilde niet weten. Wij hebben allebei samen gehuild op elkaars schouder. Maar ik kon het niet. Het leek net, alsof hij het niet meende. Of ik was gewoon te moe&verdrietig om het te geloven. Dus alles wat ik zei was:"Ik denk er over na.." en liep weg.

De volgende dag, in de ochtend zag ik een collage op bank liggen. Ik dacht; hey, dat is toch niet van mij? Hij heeft het toch niet terug gegeven?! En nee, hij heeft er eentje zelf gemaakt. Met al onze foto's samen, die ik niet eens had gevonden. En daarboven geschreven: Zoveel hou ik van jou! Maar toch dacht ik, nee.. Gewoon doorgaan met het leven. En ging naar school. Op school kwamen mijn vriendinnen naar mij toe, en zeiden: "Shana, shana, je moet snel naar de les komen!! SNEL!" Ik begreep er niks van, maar rende toch snel naar de les. Ik kwam binnen en zag alles bedekt met dingen waarop stond "I LOVE YOU" ik begreep er nog niks van, totdat ik het liedje hoorde van hem&ik. Ik liep nog meer de klas binnen, en zag hem daar staan. Hij liep huilend naar mij toe, en zei: "Alsjeblieft, geef mij nog één kans. Ik kan echt niet zonder jou. Jij bent de helft van mij hart!" Mijn hart was zo weggesmolten, dat ik gewoon niks meer kon zeggen. "Ik .. ik .. ik hou ook heel veel van jou. En ik vergeef het je. Jij bent echt my one&only love foreveeeeeer!" En wij zoende&knuffelde elkaar, en ondertussen zag ik dat de hele school gewoon zat mee te kijken! =)

Aantal keer bekeken: 3880
Waardering: 6.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 285 bezoekers online