Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Een zomermeisje (1).

U leest om dit moment het verhaal Een zomermeisje (1) gepost door Vladimir Zirkovsky. Dit verhaal is gepost in de categorie erotische verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar erotische verhalen?
Categorie: erotische verhalen
Gepost door: Vladimir Zirkovsky
Gepost op: 2005-5-16

Verhaal:

Een zomermeisje (1)

EEN ZOMERMEISJE (1)

Juni 200.

De kleine witte villa lag half verscholen in de heuvels Can Germá en keek uit over de baai en skyline van San Antonio. Vanaf het boventerras had men zelfs uitzicht op de Middellandse Zee en het eiland Sa Conillera. Rondom de villa stonden hoge naaldbomen, afgewisseld met wat vijgenboompjes. Langs en op het zonneterras stonden grote terracottapotten met diverse tropische planten erin. Er was een klein zwembad van 8x4 meter en er stond een grote blauwwitte parasol op het kleine gazonnetje ernaast. De villa was bedoeld voor 4 tot 6 personen en had 3 slaapkamers. Twee slaapkamers met twee eenpersoonsbedden en een badkamer beneden en de masterbedroom met kingsize bed boven met een aparte badkamer. Een woon-/eetkamer, een kleine keuken volledig uitgerust met alle comfort. Magnetron, gasfornuis en een grote koelkast. Een niveau lager een zitkamer met een open haard. Een satelliet tv, met een state-off-the art geluidsinstallatie van Beng & Olufsen Verder was er nog een aparte ruimte met wasmachine. De inrichting van de villa was luxueus, doch smaakvol ingericht. Het interieur was beschilderd in smetteloos wit met hier en daar wat aardkleurige vlakken. Veel schilderijen aan de muur en overal kleine snuisterijtjes geplaatst door de hele villa. De vloeren waren betegeld met witte gladde plavuizen. Rondom de villa zijn veel schaduwrijke plekjes met gezellige zitjes.
De villa was eigendom van een Amsterdamse beursyup. Derk genaamd. Hij had dit optrekje twee jaar geleden gekocht. Was er slechts vier keer geweest. En dit jaar had hij een andere villa gekocht op Barbados. Goede beleggingen volgens hem voor de toekomst. Fokke, mijn uitgever, had mij de villa voor deze zomer aangeboden om er in alle rust te kunnen werken aan het redigeren van mijn laatste roman. ‘Een combinatie van vakantie en werk in een prachtige omgeving’, had hij gezegd. Ik hoefde niet lang te aarzelen om zijn aanbod aan te nemen. Ik had me het afgelopen jaar iedere dag zes uur opgesloten in mijn werkkamer en aan mijn roman gewerkt en was nu wel toe aan een verandering van omgeving en klimaat. We spraken af dat ik begin september weer terug zou keren naar Nederland, met dan mijn voltooide roman. Binnen een week had ik een vlucht hierheen geboekt. Ik had snel nog wat dingen geregeld in Nederland, betreffende het beheer van mijn huis tijdens mijn afwezigheid. Een bevriende buurvrouw zou een oogje in het zeil houden, de planten water geven en de post verzamelen. ‘s Morgens, woensdag, rond tien uur arriveerde ik op het vliegveld Ibiza Airport. Ik huurde een donkerblauwe Panda 4x4 met een groot elektrisch schuifdak en navigatiesysteem bij Sunny Cars. Ik reed in twintig minuten naar San Antonio. Deed daar mijn inkopen voor de komende week en reed naar mijn eindbestemming Can Germá, een kleine 3 km verderop.
De lucht was donkerblauw, het was begin juni en het zou het begin worden van een lange actieve, emotionele en gedenkwaardige zomer. Die avond zou ik haar voor het eerst zien. Solange. Gekke, lieve, koppige, eigenzinnige, aanhankelijke, energievolle, nieuwsgierige Solange. Een tweedejaars studente Media en Communicatiewetenschappen aan de Universiteit Lyon II. Afkomstig uit een klein dorpje vlakbij Perpignan, waar haar ouders een kleine wijngaard runden.


Aangekomen bij de villa laadde ik mijn boodschappen en reisbagage uit. Ik legde al mijn verse groente en fruit en frisdrank en zuivel in de grote koelkast. Ik stalde mijn gitaarkoffer, met een Martin, op de zitbank in de woonkamer. Daarna liep ik naar boven met mijn twee reistassen en hing mijn kleren in de klerenkast, mijn toiletspullen deponeerde ik in de badkamer. Daarna nam ik eerst een verfrissende douche om het stof en zweet van me af te wassen. Het was die dag rond 27°. De rit hierna toe met het dak wijd open, het bezoek aan de drukke supermarkt in San Antonio, had me erg bezweet gemaakt. Na het douchen trok ik een korte afgeknipte spijkerbroek aan met een mouwloos T-shirtje. Ik ging naar beneden naar de zitkamer met de satelliet tv en sloot mijn laptop aan. Wat een luxe er was daar een goede Internetaansluiting. Ik keek vlug mijn e-mail na of er iets belangrijks bij was, Dit was niet het geval. Alleen een mailtje van mijn buurvrouw. Die mij een fijne vakantie toe wenste. Ik ging naar de keuken en nam een blikje Cola light. Ik ging terug naar de zitkamer en checkte mijn dvd met daarop mijn nog te redigeren roman. Driehondervijftig pagina’s om door te lopen en na te gaan of alle feiten, verhaallijnen en namen klopten.
Tien pagina’s per dag de komende drie maanden. Ik sloot de laptop af en liep met mijn blikje het zonneterras op. Het was nu 13.30 en de zon scheen fel. Ik pakte een ligstoel en installeerde mij daarop. Ik genoot van de prachtige omgeving en al mijmerend over de komende maanden dommelde ik in slaap.
Na een uur werd ik licht bezweet wakker. Ik stond op en besloot een lichte lunch klaar te maken. Ik at een paar volkoren broodjes met kaas en tomaat en verse bieslook en dronk een glas nu koude melk. Daarna waste ik snel alles af en zette de tv aan om te zien of deze werkte. Het was een Nederlandse satelliet tv, en had heel wat Nederlandse zenders. Ik zette de tv weer uit en besloot het zwembad uit te proberen. De villa was verscholen tussen de bomen en geen buren in de nabije omgeving. Ik trok snel mijn spijkerbroek uit en mijn T-shirt en sprong naakt het zwembad in. Heerlijk was dat, deed me denken aan het vrij in je blootje rondzwemmen bij een saunabezoek in mijn woonplaats. Ik dreef lekker op mijn rug en luisterde naar de verschillende geluiden die op me afkwamen. Het zachtjes ruisen van de wind tussen de bomen en het gekwetter en gekweel van vogels en getjirp van krekels. Na een halfuurtje zo relaxen in het zwembad klom ik aan de kant. Ik bleef nog even bloot rondlopen om zo op te drogen in de zon. Heerlijk die zon op je blote huid. Daarna trok ik mijn spijkerbroek weer aan en besloot even op internet de programma’s van de clubs hier op Ibiza te checken. Ik zag dat er die avond in Amnesia, de openluchtdiscotheek/club, muziek uit de begin jaren van het discotijdperk zouden worden gedraaid. Met speciale aandacht voor de muziek van Donna Summer. Dat leek me wel iets om naar toe te gaan. Amnesia is gelegen net iets voorbij San Antonio in een plaatsje dat heet San Rafael. Ongeveer acht á negen kilometer hiervandaan. De clubs op Ibiza gaan open rond twaalf uur ’s nachts en gaan door tot zes uur in de morgen. De beste tijd om bij een club te zijn is dan tussen half twee en half drie. Ben je te vroeg, dan is er nog geen sfeer en ben je te laat, dan is vaak zo druk en duurt het erg lang om binnen te komen. Nog tien uur de tijd om me voor te bereiden op mijn eerste avondje stappen op Ibiza. Ik besloot om eerst een paar uurtjes te gaan werken aan het redigeren van mijn roman. Ik installeerde mij in de zitkamer. Schakelde de laptop aan en stopte de dvd met mijn roman er in en laadde het eerste hoofdstuk van mijn roman in mijn tekstverwerker. Ik had ondertussen een cd met de best of UB40 opgezet en onder klanken van Red Red Wine, begon ik met mijn werk. De roman, een action thriller, verhaalt over een man die in opstand komt tegen een georganiseerde bende, die zich onder meer bezig houdt met oplichtings- en fraudepraktijken. Door middel van mailings aan mensen over de hele wereld, probeert men dezen over te halen geld te sturen, hen daarbij belovend hun te helpen bij hun financiële en geestelijke nood. Ze schrijven dat ze zich zeer begaand voelen met het lot van deze mensen en dat zij voor hun in toekomst hebben gekeken en dat zij voor een kleine bijdrage hen willen helpen. Ze sturen zogenaamde geheimen met occulte spreuken, geluksamuletten, kettingen, stenen, ingewijde foto’s en andere occulte artefacten. Men wordt uitgeroepen als winnaar van een groot geld bedrag. Later blijkt dat men slechts een kans maakt op dat geldbedrag. Het is namelijk een soort loterij. In de praktijk wordt zo’n bedrag zelden aan een getrokken winnaar uitgekeerd. Het idee voor deze roman kreeg ik door de verhalen van een kennis van mij, die met deze praktijken zelf was geconfronteerd en daar in het begin sterk in had geloofd, dat hij uitverkorenen was. Hij zat toentertijd in financiële problemen en besloot uit pure wanhoop, geld op te sturen, hopend op de grote geldbedragen die hem werden voorgespiegeld. Twee jaar lang stuurde hij met regelmaat geld op om zo de beloften die hem gedaan werden te verwezenlijk. Uiteindelijk kreeg hij het door dat alles berustte op pure oplichting. Hij had daar met mij diverse verhitte discussies over. Hij was zo kwaad, dat hij steeds zei, dat het tijd werd dat men tegen zulke praktijken actie zou moeten ondernemen. Extreme maatregelen tegen deze bende oplichters. Ik was het met hem eens en zo ontstond het idee bij mij om dit uit te werken in een roman.

Ik werkte drie uur aan het redigeren van het eerste hoofdstuk. Daarna nam ik eerst nog een verkoelende duik in het zwembad en maakte vervolgens voor mezelf een lichte avondmaaltijd. Verse broccoli, met rijst en roergebakken reepjes tofu. Na het eten zette ik de dvdfilm Pirates of the Caribbean met Johnny Depp op. Het was half elf toen deze was afgelopen. Ik surfde nog een uurtje langs de diverse televisiezenders van de satelliet-tv, voordat ik besloot om naar boven te gaan en mij te preparen voor mijn eerste avondje uit op Ibiza. Ik stapte onder de douche en schoor mij tegelijkertijd met het douchen. Ik stapte uit de douche en bekeek mezelf in de spiegel. Niet slecht voor iemand van 38 jaar. Ik woog 79 kilo, was 1.90 lang, had net geen six-pack. De afgelopen twee jaar kickboxen hadden daar zeker toe bijgedragen. Blauwgroene ogen lange rechthoekige kaken en een klein kuiltje in mijn kin. Mijn haargrens was nog geen millimeter teruggeweken, en ik had al mijn tanden nog. Het enige minpuntje aan me was mijn neus. In de zomer zag hij eruit of hij verbrand was door de zon en de winter of ik voortdurend verkouden was. Mijn neus had een permanente verkleuring verkregen door een spinnebeet, die ik had opgelopen in Costa Rica, toen ik twaalf jaar oud was. Ik verbleef daar twee jaar, omdat mijn vader daar toenmaals voor zijn werk was. Er zijn tijden geweest dat ik mijn neus camoufleerde met wat poeder of crème, maar de laatste vijf jaar interesseerde deze onvolkomenheid me niet meer. Ik had er vrede mee en wat de rest ervan vond, was mij een zorg. Ik trok een witte linnen broek aan en gespte deze dicht met een donkerblauwe canvasriem. Daarover een donkerpaars katoenen hemd met korte mouwen, waarvan ik de bovenste knoopjes open liet. Vervolgens stapte ik in mijn mokkakleurige Minnetonka moccassins van rendierenhuid. Ik sprenkelde wat Hugo Boss aftershave op mijn gezicht en liep de trap af naar beneden. Ik keek naar het plafond in de zitkamer waarop de tijd werd geprojecteerd. Het was kwart voor een. Ik stopte 300 Euro los mijn broekzak, pakte mijn sleutels van de Panda en van de villa. Ik deed alle lichten op een na uit. Ik liet de bronzen staande lamp in de zitkamer aan. Daarna stapte ik naar buiten en sloot de deur af. Ik liep naar de Panda, stapte in en reed langzaam achteruit de afrit af. Aan het einde van de afrit draaide ik voorzichtig achteruit de weg op. Ik zette de versnelling in zijn een en reed langzaam richting San Rafael. De maan was halfvol en de temperatuur voelde nog steeds zwoel aan, ondanks het reeds late tijdstip. Even voor half twee arriveerde ik bij Amnesia.
Ik vond nog net een plekje om de Panda te parkeren, ongeveer een honderd meter van de club vandaan. Toen ik uitstapte kon ik de zware bastonen van de muziek al horen. Vroeger was Amnesia een van de eerste grote openlucht discotheken maar door het steeds meer toenemend geweld aan volume dat ieder jaar weer door de dj’s meer werd opgeschroefd, werd ook Amnesia door de overheid genoodzaakt iets te doen aan de overlast van geluid. Amnesia bestaat uit 2 gedeelten. Een grote binnenplaats en een groot terras. Vroeger was alles open, nu omringt met wanden. Het terras heeft iets weg van een broeikas met veel planten als versieringen. Op het terras worden ook de beruchte schuimparties gehouden. De Cocoon-party’s, waaronder ze beter bekend staan, worden meestal gehouden zo tegen het begin van de ochtend.
Rond een uur of vijf. Of het vandaag ook tot zo’n party zou komen was nog onbekend. Ik betaalde mijn entreeprijs van € 40,- en ging naar binnen. Ik werd meteen in mijn middenrif getroffen door de zware bastonen die gelanceerd werden vanuit de diverse luidsprekers die op de binnenplaats waren opgesteld. Mijn hele lijf begon mee te resoneren en ik voelde een voor mij onaangename sensatie rondom de hartstreek. Het was er al redelijk druk en de temperatuur was tropisch. Ik zocht wat verkoeling onder een grote ventilator en verkende de omgeving. Het overgrote gedeelte van de bezoekers was van een leeftijd tussen de achttien en dertig jaar. Ik was dus definitief een van de ouderen daar aanwezig, alleen zou men dan niet zo kunnen inschatten. Ik kon met gemak doorgaan voor iemand van dertig jaar.
Langzaam begon ik te wennen aan de drukkende atmosfeer en de zware bastonen van de muziek. Mijn blik viel op een soepel en energiek, bewegend meisje met lang, glad gitzwart haar, gekleed in een donkerpaars topje met een gele, stralende zon er op. Verder droeg ze een tot op haar knieën afgeknipte spijkerbroek versierd met roze en gele bloemetjes, die perfect om haar lichaam sloot en haar vrouwelijke vormen extra benadrukte. Aan haar voeten, een paar roze sneakers met rode veters. Ze had een smal gouden enkelbandje om haar linkerenkel. Ze leek in trance en ging op in haar eigen wereld. Ze danste met haar ogen dicht. De muziek die men op dat moment draaide was zeer toepasselijk. Het was het nummer ‘Heaven must be missing one angel’ van Tavares. En een engel was ze. Ik wachtte gespannen af op het moment dat ze haar ogen zou open doen. Ik was heel nieuwsgierig, hoe haar ogen eruit zouden zien. Het leek wel een eeuwigheid te duren, maar uiteindelijk gingen ze dan toch open, en ze keken mij recht aan. Later zou Solange tegen mij zeggen dat ze op een gegeven moment had gevoeld dat er iemand (ik dus), contact met haar zocht en dat zei intuïtief mijn kant had opgekeken toen ze haar ogen opendeed. Haar ogen waren bijna zo donker als haar haren, waarvan de randen met een goudkleurig laagje waren gearceerd.Omringd met lange wimpers Er lag een glinstering van plezier in haar ogen en haar mond trok zich even in een uitnodigende glimlach. Ik aarzelde geen een seconde en stapte resoluut op haar af. Aangetrokken door haar magnetische persoonlijke uitstraling zei ik in het Engels tegen haar: “Yo, you are looking great and I like the way you dance. Like to dance some more for me�? Meteen daarop toverde ik een grote glimlach op mijn gezicht en keek haar vragend aan. Ze leek totaal niet verrast en zij met een vrolijke stem: “Sure I don’t mind. Just watch me.� Daar bij raakte ze even vlug met haar rechterhand mijn arm aan. Ze draaide zich om en begon uitdagend langzaam te dansen op het nummer Love tot love you baby, van Donna Summer. Uit ervaring had ik geleerd dat als men een meisje/vrouw aansprak en zij maakte binnen een minuut lichamelijk contact met je, ze interesse had in jou, In ieder geval genoeg om een poging te wagen. Ik had de eerste zet gedaan en zei de tweede. Het was nu mijn beurt weer. Ik bleef nog een halve minuut kijken naar uitnodigende en sexy dans en bewoog me toen langzaam haar richting op. Ritmisch, op de zwoele muziek van Donna Summer, bewogen onze lichamen naar en van elkaar toe. Het leek wel een soort paringsdans . De voorbode van wat een stormachtige heftige passionele relatie zou worden. Ik pakte haar rechterhand en hield die omhoog. Ze kronkelde als een sensuele slang rond mijn lichaam. Op een gegeven moment legde ik mijn ander hand rond haar middel en trok haar met een ruk stevig tegen mij aan, Haar kruin raakte mijn kin en ik voelde haar harde stevige borsten mijn middenrif raken. Haar geur was bedwelmend. Ze rook vluchtig naar Anaïs Anin en haar eigen lijfgeur een melange van eikenhout en citrus.
We bleven even bewegingsloos staan om zo de eerste indrukken van onze lichamelijkheid te ervaren. Ik snoof nog eens diep haar geur op en duwde haar langzaam met mijn ene hand van mijn af. Ze draaide om haar as terwijl ik haar ene hand vasthield. Na deze rotatie keek ze mij met een sensuele blik aan en vleide zich weer dicht tegen mijn lichaam aan. Ik hoorde haar een diepe zucht slaken. Ze keek omhoog en legde haar handen aan weerszijde van mijn gezicht en begroef haar vingers in mijn haren. Ik liet haar ene hand los en legde mijn handen zachtjes op haar blote heupen. Ik voelde de warmte van haar lichaam
tegen mijn handpalmen aan. Ik keek haar diep in de ogen en gaf haar onverwachts een plagerig kusje op haar bruinverbrande neus. Er verscheen even een glimp van verbazing in haar ogen, gevolgd door een volle glimlach. Ze opende haar mond en beschreef met haar tong een halve boog langs haar bovenlip. Die begon nog meer te glinsteren dan hij al deed van de paarsrode shining lipstick die zij op had. Langzaam bewogen wij onze hoofden naar elkaar toe en zacht maakte onze lippen contact. Half geopend en licht en speels happend in het begin. Daarna steeds feller en vaster op elkaar drukkend. Haar tong schoot in en uit mijn mond even contact zoekend met mijn tong. Ik liet mijn hand afglijden naar haar billen en begon deze zachtjes te kneden. Ze kreunde verrukkelijk in mijn mond en drukte haar borsten steviger tegen mij aan en trok stevig aan mijn haar. Ik was in tijden niet zo geil geweest, en was ik op een andere plaats geweest, ik had haar ter plekke haar kleren van haar lijf gerukt en haar hard genomen. Maar hier op de dansvloer van Amnesia, dat ging toch wel iets te ver. Zo exhibionistisch was ik niet ingesteld. Hoewel het bij de schuimparties die aan het einde van een avond plaatsvonden het er af en toe best spannend aan toe kon gaan. Later zou Solange mij vertellen, dat zij zich op dat moment het zelfde voelde, met dat verschil dat ze mij de kleren van het lijf wilde rukken en zich dan wild op mij wilde storten. Met tegenzin lieten onze lippen elkaar gaan. Ze liet haar ene hand los van mijn gezicht en streelde, plagend door mijn spijkerbroek mijn duidelijk zichtbare erectie. Er ging een kleine siddering door mij heen en ik pakte vlug haar hand en trok die weg en zei: “Straks�.
“Oké� en ze toverde weer een adembenemende glimlach op haar gezicht.
Ik pakte haar hand en zei: “Kom, we gaan iets drinken aan de bar om onze gedachten even af te leiden�. We liepen naar de bar en ik vroeg haar wat ze wilden drinken. Ik bestelde een Perrier en zij nam een witte gekoelde Chablis.
We proosten elkaar toe en naar de eerste dorstlessende teug begonnen we tegelijk te praten. “Jij eerst�, zei ik. Ze vertelde me dat ze Solange heette, Media en Communicatiewetenschappen studeerde in Lyon aan de universiteit, afkomstig was uit de buurt van Perpignan en hier op Ibiza was om onderzoek te doen en gegevens te verzamelen voor een tentamenopdracht voor het volgende semester. Haar opdracht ging om het in kaart brengen en interviewen van een doelgroep van personen van beide geslacht in de leeftijd van 18 tot 30 jaar op het gebied van contact en communiceren in het clubcircuit in jaren 2000. Hoe, wat, welke symbolen en rituelen ze gebruikten en dat vergelijken met voorgaande onderzoeken van de jaren negentig, tachtig en zeventig.
“Dan val ik buiten die doelgroep, want ik ben al de dertig gepasseerd�, zei ik.
Ze keek me even met een blik van ongeloof aan en zei: “Beter zo, dat je niet tot die doelgroep behoort, zo kan ik objectiever blijven aangaande mijn onderzoek�.
Ik lachte. Zij lachte terug.
Gedurende ons gesprek hield ze mijn ene hand met beide handen vasten speelde de hele tijd met mijn vingers. Ze om de beurt knedend en strelend. Af en toe zette ze even haar nagels in mijn huid. Niet pijnlijk, alleen maar een aangename aanwezigheid, attent maken van haar ongedurigheid en vurigheid.
Het opborrelende verlangen naar meer. Ze vertelde me over haar ouders die een kleine wijngaard runden. Ze was de jongste van drie kinderen. Ze had nog een broer en een zus. De broer, Martin geheten, hielp mee met het familiebedrijf en haar zus, Thérese, was getrouwd met een Frans-Canadees en geëmigreerd naar Toronto. Ze sprak vloeiend Frans, Engels en Spaans en beheerste tevens de variant het Catalaans, wat hier op Ibiza ook de autochtone taal is. Ze was twee maanden geleden eenentwintig geworden, had geen vaste relatie meer gehad sinds ze was gaan studeren en wilde later iets bij de commerciële televisie gaan doen. Programmamaakster of zo. Ze was er een week geleden naar Ibiza toegekomen en ze verbleef op kamers bij een ver familielid van haar moeder in Ibiza-stad, of Eivissa, de autochtone naam van de hoofdstad, zoals de meeste mensen het hier noemden.
Ik stelde mij voor. Ik zei haar dat mijn naam Vlad was, kort voor Vladimir. Een geintje van mijn vader die een passie had voor Russische literatuur. Vernoemd naar de schrijver en dichter Nabokov Zo had ik nog een oudere broer die Boris, vernoemd naar de schrijver Pasternak. Hij was beursmakelaar. En een jongere zus, Natasha, genoemd naar een van de hoofdpersonen uit het boek Oorlog en Vrede van Tolstoj. Zij was een kleuterleidster. Was mijn zus ook een jongen geweest dan had hij waarschijnlijk Leo of Nikolaj geheten. Mijn vader was twee jaar geleden, vervroegd met pensioen gegaan en leefde voor het grootste gedeelte van het jaar met mijn moeder op hun tweede huis vlakbij Cancun Mexico, op Isla Blanca hadden ze een kleine villa met uitzicht over de Caribische Zee . Hij was dertig jaar werkzaam geweest als attaché op diverse ambassades over de hele wereld. Mijn moeder was na twaalf jaar ons verzorgen een parttime pedicurepraktijk begonnen. En nu genoten ze samen in Mexico van de rest van hun leven. Mijn laatste vaste relatie was twee jaar geleden. Ik had vijf jaar samengewoond met een vrouw, haar dochtertje, vijf katten en drie honden en twee konijnen, op een opgeknapt boerderijtje gelegen in Noord-Brabant net onder de stad Eindhoven.
Ik vertelde haar wat mijn reden was om hier op Ibiza te zijn, het werken aan mijn boek. Waar ik verbleef en hoelang ik waarschijnlijk zou blijven.
We bleven nog een half uur zo kletsen en waagden ons nog een keer op de dansvloer toen ze het nummer MacArthur Park draaide. Tijdens het dansen ontstond er alweer een erotiserende lading tussen ons. We besloten daarom niet langer te blijven en naar mijn verblijf in Can Germa te rijden. Het was even over drieën toe we Amnesia verlieten. Ze moest lachen toen ze de Panda zag. “Niet bepaald jouw type auto toch�, zei ze. Ik vertelde haar dat ik thuis rondreed in een drie jaar oude, donkerblauwe, Alfa Romeo Spider. Een cabriolet. Ik had die mezelf cadeau gedaan nadat mijn relatie was beëindigd. Ik had haar de oude Volvo stationwagen laten houden, een gezinsauto, en had mezelf getrakteerd, op een vrijgezellen auto, een two-seater. Ik heb daar met veel plezier de laatste twee jaar ingereden. Ik had nog even overwogen om per auto naar Ibiza te reizen, maar de lange reis in mijn eentje, plus de bagage die ik genoodzaakt was mee te nemen, besloot me er uiteindelijk toch maar van af te zien.

(wordt vervolgd)


Aantal keer bekeken: 35629
Waardering: 5.50 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Sex chatten met:

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 162 bezoekers online