Lees het verhaaltje: Geen gewone scheikunde les op verhalenlezen.

Geen gewone scheikunde les.

U leest om dit moment het verhaal Geen gewone scheikunde les gepost door Janneke. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Janneke
Gepost op: 2009-4-17

Verhaal:

Geen gewone scheikunde les
De lucht is donker en mist blijft hangen tussen de bomen die zwart zien van de kraaien.
Het is half 9 en ik zit in het scheikunde lokaal. De dagen zijn lang en alles is een sleur, maar vandaag niet, vandaag is anders..

Zachtjes hoor ik passen dichterbij komen, de vloer kraakt, steeds harder.
De gangen zijn donker en daar ineens verschijnt het silowet van meneer Elands in de deur.
Ik schrik, de passen klonken verder weg dan dat ik had verwacht.
Langzaam en moeizaam loopt hij met zijn kreupele been richting zijn bureau. Terwijl hij de passen moeizaam maakt krapt hij met zijn vergeelde nagels over zijn dikke buik.
De sleutels in zijn lange labjas rinkelen heen en weer.
Bij zijn bureau aangekomen staat hij stil, met zijn rug naar de klas.
Iedereen is doodstil, alleen de stokkende adem van mnr. Elands is te horen. Langzaam draait hij zich om en stopt zijn handen in de zakken van de lange labjas, likt met zijn glibberige tong over zijn droge, gebarste lippen en zegt met zijn krakende stem: "Zo dames en heren, nu zijn jullie in mijn lokaal, een lokaal waar maar één iemand spreekt.."
Dan van het ene op het andere moment verheft hij zijn stem en schreeuwt wijzend: "EN WIE IS DAT?!"
Hij kijkt me aan met zijn geniepige glanzende oogjes en komt steeds dichterbij, bij elke seconden dat ik wacht antwoord te geven zet hij een stap dichterbij, strompelend, totdat hij zo dichtbij is dat ik zijn warme adem in mijn gezicht voel.
Het is doodstil en ik houd mijn adem in, ik tril en kan geen woord uitbrengen.
"NOU?!" zegt hij dreigend.
"U?" zeg ik zachtjes.
"Juist!!" hij draait zich razend snel om en loopt weer richting zijn bureau.
Door de harde wind kletteren de takken tegen het raam, harde regen maakt een oorverdovend kabaal. De stilte is onderbroken en wordt vervolgens vervolgd door een krassend lachje van mnr. Elands.
Het zweet staat op mijn rug en ik durf amper te slikken.
"Kom jij maar eens naar voren jonge dame." mnr. Elands wijst naar het meisje naast mij.
Haar onderlip begint te trillen en bij het opstaan van haar stoel zie ik haar benen knikken.
Langzaam loopt ze richting het bureau, waar mnr. Elands ondertussen achterstaat, zijn huid is geelig en steenpuisten bedekken zijn haarlijn.
Zijn blik strak vooruit.
Als het meisje stopt met lopen en naast het bureau staat, draait mnr. Elands razend snel zijn hoofd om en kijkt het meisje een beetje scheef aan. De ogen van het meisje worden steeds groter en haar handen trillen langs haar lichaam.
"Vandaag, dames en heren gaan we het hebben over de helse pijnen die het lichaam kan weergeven en om te beginnen zal ik eerst een demonstratie geven."
Dan kijkt hij recht in de ogen van het meisje en pakt haar hand.
"Nu moet je goed luisteren, laat onder geen enkele voorwaarden los! Beloof je dat?" zijn geniepige oogjes beginnen te glinsteren.
Het is even stil en dan knikt het meisje trillend ja.
"Goed.." zijn krakende stem klinkt door het lokaal.
Hij pakt een zware ijzere bijl onder zijn bureau vandaan, het handvat is van donker hout.
Hij stroopt de mouw van zijn lange labjas op, waardoor het lange witte haar op zijn onderarm zichtbaar wordt.
Dan gaat hij achter zijn bureau zitten en overhandigd het meisje de lood zware bijl.
Met moeite houd ze de bijl vast.
Mnr. Elands legt zijn oude gerimpelde arm neer op zijn bureau en zegt dan met zachte bijna fluisterende woorden:"Kom maar dichterbij en houd de bijl voorzichtig boven mijn arm."
Het meisje doet wat hij zegt en houd met moeite de bijl vast.
"Goed, laat nu de bijl zakken tot net op mijn arm, laat je de bijl te ver zakken zal hij mijn aderen en pezen doorsnijden.."
Een zacht lachje weerklinkt.
Het meisje staat met gebogen rug naast het bureau, zweetdruppeltjes glijden langs haar gezicht, hoe langer het duurt hoe meer haar armen gaan trillen. Een stroompje bloed loopt langs de oude arm van mnr. Elands.
Zijn gezicht staat nog even geniepig en zijn ogen kijken fel door de klas heen.
Niemand zegt een woord en kijkt met angstige ogen naar het meisje die de bijl bijna niet meer houdt.
"Ik hou het niet meer!" zegt het meisje met een trillende bijna huilende stem.
Het zweet staat op haar rug en haar lange haren plakken aan haar gezicht.
"Stop hier mee!, ze houdt het niet meer!!" schreeuwt een jongen van achter uit de klas.
"Stilte!!" schreeuwt mnr. Elands met een zware brulstem.
Tranen lopen langs de wangen van het meisje, dat bevendt en snikkend voor de klas staat.
"En nu is het genoeg!" Twee jongens die achter de in de klas zaten, hebben elkaar geseindt en rennen samen richting het bureau.
"Blijf zitten jullie!!" bulderd mnr. Elands.
Op dat moment schrikt het meisje zo en laat de bijl los. Hierdoor snijdt de bijl door de arm van mnr. Elands en amputeerd hem.
Door uitputting stort het meisje in. We horen een harde klets op de grond en een ijselijk hoge gil van mnr. Elands. Die met alleen de stomp van zijn arm staat te zwaaien.
De jongens tillen het meisje op en verschillende leerlingen rennen uit het lokaal.
Sommige zijn in shock en zitten met grote schrik ogen voor zich uit te staren.

Ik wist dat dit geen gewoone dag zou worden...

Aantal keer bekeken: 3180
Waardering: 6.19 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 312 bezoekers online