Lees het verhaaltje: Geen zadel voor Silver op verhalenlezen.

Geen zadel voor Silver.

U leest om dit moment het verhaal Geen zadel voor Silver gepost door savine vd Stroom 13. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: savine vd Stroom 13
Gepost op: 2007-3-10

Verhaal:

Geen zadel voor Silver
Deel 1: Silver is van mij

Het was alsof mijn leven veranderen.
Na al die jaren hopen heb ik toch eindelijk een paard gekregen. Mijn hart maakte een sprongetje in de lucht toen de notaris het zei. O, eindelijk heb ik een paard"zei ik blij en sprong oma om de hals. Nu kan ik aan wedstrijden mee doen, we gaan vast veel dingen winnen. O ja er was nog iets"zei de notaris. Er staat in het testament dat er nooit een zadel op zijn rug mag worden gelegd, als je niet aan die regel houd wordt hij weer terug genomen. Dat gooit roet in het eten"dacht ik en plofte neer op mijn stoel. Op dat moment wordt de deur open gegooit. Met een rood bezweten gezicht staat TAmara in de deuropening. Savine, kom snel, de paarden van de manege zijn gestolen. Geschrokken sprong ik overeind en rende achter TAmara aan. Ik graaide nog snel mijn jas van de kapstok en we racten snel weg.

Dit is barbaars"brulde Simone, de eigennaares boos. TAmar en ik zette onze fiets tegen het hek en liepen door de poort naar binnen. De manege was goed beschadigt en alle paarden waren weg. We moeten ze zoeken"zei een meisje. DAt doen we ook"bulderde Simone boos. Ik keek naar de grond. Ik zocht naar voetsporen, maar zag alleen hoefafdrukken. Dat kan geen mens zijn geweest"dacht ik bij mezelf. Nou, ga ze zoeken"zei Simone en gaf TAmar en mij een duw. Snel liepen we weg naar de heide. Ze behandeld ons als slaven"mopelde Tamara boos en liep een heuvel op. OPeens hoorde we een luid gehinnik. Geschrokken draaide we ons om. DAt moeten de paarden zijn"zei ik en trok Tamara verder de heuvel op. Boven op de heuvel zagen we de paarden beneden staan. Daar zijn ze"zei Tamara en ging op de grond zitten. Ik deed haar na en we slopen langzaam en stil dichter naar hun toe. We gingen achter een bosje zitten en bekeken de paarden. Ze zien er niet gewond uit"merkte TAmar op. OPeens hoorde ze weer een luid gehink boven op een andere berg. Daar stond mijn paard. Als de leider van de kudde begon hij op de top van de berg te steigeren. Is hij niet geweldig"fluisterde ik naar Tamara.Ik kan haast niet geloven dat hij van mij is. Volgens mij heeft jou paard de andere paarden bevrijd. Hij wil ze de vrijheid geven die hij zelf ook heeft"fluisterde ik. Eigenlijk gun ik ze dat ook wel"zei ik en keek trots naar mijn paard. Opeens kwam hij naar beneden gerend en begon weer te hiniken. De andere paarden keken op en galoppeerde Silver achterna. Silver rende tussen de rotsen en even later waren alle paarden verdwenen. Hij heeft ons vast geroken"zei ik en stond op. Ik rende hun achterna. Ik wou net tussen de rotsen gaan toen Tamara mij tegen hield. Stop"fluisterde ze en trok mij aan mijn arm terug. ALs je zo gaat dan horen ze je en rennen ze weer weg. Ik knikte. Kom, ik weet een kortere weg"zei Tamara en renden naar de andere kant van de heuvel. Je moet door deze spleet"zei Tamara en wurmde zich in de spleet. Ik volgde haar. De spleet was erg nauw, maar het lukte net. Sjsst"fluisterde Tamara die aan het einde van de spleet was. Wat zie je"fluisterde ik. Ik zie Silver en de andere paarden. Oke. Loop door. Ik geef wel een teken als je kan komen. Tamara wurmde zich door de spleet en dook in een bosje. Kom maar gebaarde ze. Ik wurmde me ook uit de spleet en dook naast haar in de bosjes. Silver had ons al gehoord en kwam naar ons toe lopen. Ik stond op en wou op hem af lopen. Ben je gek"fluisterde Tamar geschokt. Hij valt je nog aan. Hij kent mij. Ik heb hem eerder lekkers gegeven toen ik op de heide was"zei ik en trok me los en pakte een suikerklontje uit mijn jas. Gespannen, maar vastberaden liep ik op Silver af. Silver legde zijn oren in zijn nek, maar rende niet weg. Rustig maar, je kent me toch nog wel. Ik heb je eerder lekkers gegeven"zei ik met een liefdevolle stem. Ik stak mijn hand naar hem uit met het suiker klontje in mijn handpalm. Hij boog naar voren om het te pakken, maar toen.... Hij bokte en begon te steigeren. VAn schrik viel ik achterover en knalde tegen een steen. Een schok van pijn ging door mij heen,maar ik lette er niet op. TAmara had gelijk, hij is moordend. Ik sloeg mijn armen beschermend over mijn hoofd. Toen ik dacht dat zijn hoeven mijn zouden raakte stopte hij met steigeren en kwam vlak voor mij neer. Hij hinnikte zachtjes en kwam met zijn snuit tegen mijn wang. Trillend stond ik weer op. Silver schrok ervan en rende snel weg. Stik, ik had me niet moeten bewegen, ik wou hem aaien"dacht ik bij mezelf. Savine, gaat het"gilde Tamar geschrokken en greep mij bij mijn arm vast. Dat paard had je bijna vermoord. Nee, hij wou me niks aan doen. Wat? Ik zag het toch zelf hij miste je amper. Nietes, hij zag dat ik mijzelf pijn had gedaan. Kom op, zeg, hij viel je aan. Hij viel me niet aan. Welles. Nietes, doe niet zo stom. Dus ik doe stom. Nou, als je er zo overdenkt dan ga ik maar"zei TAmara boos en liep met grote passen weg naar de manege. Boos liep ik haar achterna

.............(wordt vervolgd)

Aantal keer bekeken: 5137
Waardering: 7.80 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 332 bezoekers online