Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Hedi.

U leest om dit moment het verhaal Hedi gepost door Christa Breems. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Christa Breems
Gepost op: 2006-12-28

Verhaal:

Hedi
Het was zaterdag 23 december, en er was een kerstgala aan de gang van een korfbalclub in hun sportkantine. Binnen waren de lichten gedempt, en in één van de hoeken stond een klein kerstboompje, versierd met rode ballen. Er werd gedanst, gepraat, gedronken en gelachen. Het was gezellig. In het midden van de kantine stonden de mensen uit de 1e en 2e teams, dus als het ware de jongste van de senioren. Het was nog geen elf uur ’s avonds geweest, maar toch was het grootste deel daarvan al aangeschoten. Dat maakte het wel extra gezellig. Aan de bar zat het grootste deel van het 3e, en ook achter de bar stonden een aantal mensen uit het 3e. In één van de achterste hoeken van de kantine, stonden de jongste van die avond, de B en de A, te praten en te drinken. In de B zaten onder andere de 14-jarige Hedi en de 15-jarige Alex. Hedi was een leuke, kleine brunette en Alex een aardige, lange, dunne jongen. Hedi vond Alex wel een aardige gast; ze kon met hem lachen. Bovendien had hij haar kunnen helpen met de jongen op wie ze smoorverliefd was, Bart. Bart was een vriend van Alex. Helaas had hij dat niet gedaan. En was er iets gebeurd waar ze allemaal spijt van hadden.

Bart en Hedi zaten bij elkaar op school en tijdens het afgelopen schoolfeest hadden de twee gedanst, en uiteindelijk ook gezoend. Hedi was in de wolken geweest, ware het niet dat er één klein –voor Hedi vervelend- detail was geweest; Bart had verkering met Laura. Laura zat bij Bart in de klas, en was er uiteraard achtergekomen dat hij en Hedi hadden gezoend. En was daar niet bepaald blij mee geweest. Woedend was Laura geweest. Op Bart, maar vooral op Hedi. Hedi en Laura zaten zo’n beetje in hetzelfde vriendengroepje, wat zich toen een beetje ging verdelen tussen de twee. Hedi had wel begrip van de meeste van haar vriendinnen gekregen; het grootste deel wist dat Hedi al een tijd verliefd was geweest op Bart. Hedi had bovendien niet geweten dat Bart en Laura wat hadden. En dat wist Laura ook. Toch had ze Hedi niet willen vergeven. Gek genoeg had ze dat bij Bart wel gedaan. En Bart moest toen kiezen; Hedi of Laura? Hij koos voor het veilige, het bekende; hij had Laura gekozen. Hedi was gebroken geweest. Dat was allemaal zo’n maand geleden gebeurd. Nog altijd was Hedi verdrietig, en de afgelopen weken had ze geprobeerd Laura en Bart zo goed mogelijk te ontwijken. Dat was haar aardig gelukt. Tot deze avond. Alex was van mening dat het wel leuk zou zijn om een vriend van hem mee te nemen naar hun kerstgala. Drie keer raden wie die vriend was…juist, Bart. Dus daar stond Hedi dan, in haar mooie, zwarte jurkje met zwarte enkellaarsjes en een mooie, witte, nepparelketting, zich ongelofelijk ongemakkelijk te voelen in haar eigen kantine. Bart had nog geen woord tegen haar gezegd, en omgekeerd ook niet. De rest van de groep had ook wel door dat er iets aan de hand was tussen Hedi en de knappe, leuke vriend van Alex. Alleen niemand durfde er naar te vragen. Hedi probeerde zo normaal mogelijk een gesprek met haar vriendinnen te beginnen. Maar dat wilde niet echt lukken. Ze was gespannen, veel te gespannen. Hedi wilde daar wat aan doen. Vastbesloten liep ze naar de bar.

Achter de bar stond Christi, een knappe, 38-jarige blondine. Christi zat in het 3e, en Hedi kende Christi best goed. En omgekeerd. Zodra Christi Hedi’s richting in kwam, begon Hedi te praten. “Christi…ik weet dat ik te jong ben en dat het niet mag….maar geef me alsjeblieft een Breezer. Of twee.� Christi glimlachte. “Meisje, je zegt het zelf al; je bent te jong.� Hedi begon te smeken. “Christi, alsjeblieft. Als je eens wist in wat voor rotsituatie ik zit.� Christi kreeg een beetje medelijden met Hedi. “Vertel.� In een sneltempo vertelde Hedi Christi over haar, Bart en Laura. “Oei.� Dat was Christi’s eerste reactie toen Hedi klaar was met praten. Ze keek even vluchtig naar Bart. “Het is wel een knappe jongen.� Zei ze. “Vertel mij wat.� Hedi zuchtte. “Wie is een knappe jongen?� Dat was de vraag van IJsbrand. Hij was 40 jaar, en getrouwd met Christi. Hij kwam achter zijn vrouw staan en sloeg zijn armen om zijn vrouw’s middel. “Die jongen, naast Alex.� Antwoordde Hedi voor Christi. Christi maakte zich los uit de omhelzing van haar man, en pakte een rode Breezer uit de koelkast. Ze zette hem voor Hedi neer. “Geniet er maar van, meid. Je krijgt hem van me.� Hedi glimlachte. “Thanks.� Dankbaar nam ze het flesje aan. Terwijl Hedi terug naar haar groepje liep, vertelde Christi haar man het verhaal over Hedi en Bart. Zodra Hedi weer terug bij haar groepje stond, merkte ze dat het gesprek over school en sport overgegaan was op vriendjes en seks. Fijn, dacht Hedi. Ze klokte snel twee slokken drank achter elkaar naar binnen. Al gauw kwam er een vraag bij Bart terecht. “En, hoe zit het bij jou Bart?� vroeg Rachel, een lange, 14-jarige blondine. Rachel was niet echt een vriendin van Hedi; daarom baalde Hedi dat het nou juist zij was die Bart de vraag stelde. Hedi kreeg het een beetje benauwd; wat zou hij zeggen? Ze was echter niet de enige die niet zo blij was met de vraag; het gold ook voor Bart. Voor het eerst die avond probeerde hij Hedi recht in de ogen te kijken. Twee paar blauwe ogen keken elkaar aan, en de twee bleven elkaar aankijken toen Bart antwoordde: “Het ligt op het moment allemaal nogal… ingewikkeld.� Toen wendde hij zijn gezicht weer af van dat van Hedi. Terwijl Rachel knikte, bij wijze van antwoord op Bart’s antwoord, bedacht Hedi zich wat een vaag antwoord Bart had gegeven. Hedi nam de laatste slok van haar drankje, en stond toen op. “Ik ga ff m’n flesje wegzetten.� Zei ze tegen niemand in het bijzonder.

Toen ze bij de bar aankwam, en het flesje op de bar neerzette, voelde ze getik op haar schouder. Hedi draaide zich om…en keek rechte in de knalblauwe ogen van Bart. “Hey.� Zei hij. Hedi antwoordde niet. Ze knikte alleen maar, ze wilde niet met hem praten. Vanuit haar ooghoeken zag ze Christi, die nog steeds achter de bar stond, naar haar en Bart kijken. “Heed…kunnen we praten.?� Hedi keek hem aan. “Nou, liever niet.� “Hedi…alsjeblieft.� Zei hij toen, half smekend. Hedi keek vluchtig naar rechts, naar Christi, die naar haar knikte. Christi had gehoord wat Bart had gevraagd, en vond dat Hedi met hem moest gaan praten. Toen knikte ze. “Oké. Kom mee.� Bart volgde Hedi, die naar buiten liep. Rillend van de kou liep ze naar de kleedkamers, met Bart achter zich aan. Voor de herenkleedkamers stopten ze, en liepen naar binnen. Hedi ging zitten en zei: “Praat maar.� En Bart begon. “Hedi… de afgelopen weken heb ik je weinig gezien. En eerlijk gezegd, vond ik dat zwaar klote.� “Ja, nou, ik niet.� Mompelde Hedi. Bart ging ongestoord verder. “Heed… op het feest was ik fout, met jou. Maar…toen ik Laura koos, was ik ook fout. Ik weet niet waarom ik Laura koos. Of nou, jawel. Het was bekend. Maar toen Laura en ik weer samen waren… dat ging gewoon niet goed. En dat kwam door jou.� Dat laatste schoot Hedi in het verkeerde keelgat, en woedend keek ze Bart aan. “Pardon?� gilde ze. Bart wist direct al dat hij het verkeerde had gezegd. “Heed, dat bedoel ik niet. Ik bedoel…� Hedi was alleen niet te stoppen, en onderbrak hem. “Het kan me geen reet schelen wat je bedoelt! De afgelopen weken waren een fucking hel! Boze vriendinnen, Laura heeft verdorie geen woord tegen me gezegd sinds het feest. Jij…jij besloot dat je Laura wilde. En ik moest het verder maar uitzoeken. En nu vertel je mij dat dat ook nog mijn schuld is. I don’t think so!� gilde Hedi. Hedi was boos en verward en compleet overstuur. En of ze wilde of niet, ze vond Bart nog altijd leuk. Bart wist ook niet goed meer wat hij moest doen. Toch was er nog iets wat hij haar wilde zeggen. Hij pakte haar vast bij haar schouders, zodat de twee elkaar aankeken. “Wat ik wilde zeggen… ik was dom bezig. En ik heb verkeerd gekozen, toen ik Laura koos. En dat spijt me. Dat moest je gewoon even weten.� Toen draaide hij zich om, en liep weg, terug naar Alex. Hij probeerde zo normaal mogelijk te doen, maar echt lukken deed het niet. Er was echter niemand die het opmerkte.

Hedi installeerde zichzelf ondertussen in een hoekje in de kleedkamer. Vragen tolden door haar hoofd. Kon ze het maken om überhaupt wat met Bart te beginnen? Laura zou haar vermoorden. Aan de andere kant, Laura was toch al boos op haar. Bovendien ging dit niet om Laura. Het ging om haar en Bart. Maar Hedi vroeg zich af of ze het zou kunnen. Samen zijn met Bart, zonder zich schuldig te voelen. En gewoon gelukkig te zijn. Hedi bonkte haar hoofd zachtjes tegen de stenenmuur achter zich. Ze wist het niet, echt niet. Besluiteloos stond ze op en liep ze de kleedkamer uit, de koude nacht in op weg naar de kantine. Zo rustig mogelijk liep ze de kantine weer in. Hedi wilde haar avond niet laten verpesten; toch scheen dat aardig te lukken. Eenmaal binnen, trof Hedi iets vreemds. Of beter gezegd, iemand. Ze zag Samantha staan. Samantha was een 28-jarige blondine, en oud-lid van de club. Ze was een soort van… verbannen. Samantha was naar bed geweest met de 39-jarige Arno. Op zich is dat natuurlijk niet zo erg. Alleen was Arno getrouwd, met de 36-jarige Astrid. Astrid was een lieve, knappe brunette en al jaren lid van de club. Toen het naar buiten was gekomen dat het Samantha was geweest met wie Arno naar bed was geweest, was het grootste deel van de mensen woedend op haar geweest. Toch vond Hedi, dat het niet alleen Sam’s schuld was. Astrid en Arno waren er deze avond ook. Hedi wist, dat vandaag precies een jaar geleden was dat Astrid erachter was gekomen wat er gebeurd was tussen Sam en Arno. Arno en Astrid hadden op het punt gestaan om te gaan scheiden, maar uiteindelijk had Astrid besloten dat ze het opnieuw wilde proberen, mede omdat de twee samen twee kinderen hadden. Moeilijk had ze het er wel mee, nog steeds. En dat Sam nu op het feest was, en nog dronken ook, maakte alles niet echt makkelijker.

Astrid stond naast haar man, en greep zijn hand, niet van plan hem los te maken. Ze vond het moeilijk om Samantha te zien, ook al was alles tussen haar en Arno uiteindelijk goed gekomen. Ze schaamde zich dood; de hele kantine keek haar richting op. Astrid bad dat Samantha niks zou zeggen over haar en Arno. Helaas was dat niet het geval. “Hallo! Astrid, kan ik Arno even lenen? Net als vorig jaar?� Tot overmaat van ramp stopte de muziek op het moment dat Samantha begon te praten, en hoorde de hele kantine wat ze zei, aangezien ze niet bepaalt zachtjes praatte. Astrid werd rood, net als Arno. Hedi sloeg zichzelf op haar voorhoofd toen Samantha klaar was met haar zin. Ze vond het zo vervelend voor Astrid. Christi, die nog steeds achter de bar stond, sloeg haar hand voor haar mond. Wat een rotmens was Samantha. Christi had de hele affaire tussen Arno en Samantha gevolgd, aangezien Astrid één van haar beste vriendinnen was. Iedereen stond aan de grond genageld, en niemand wist wat ze moesten doen. Er werd gepraat door de mensen; wat bedoelde Samantha in godsnaam? Iemand rende naar de muziek, terwijl Christi naar Samantha toe liep. “Sam, kom op. Niet doen.� Ze pakte Samantha vast, maar die rukte zich los. Met een dubbele tong zei ze: “Jij moet je je er even niet mee bemoeien. Ik vroeg wat aan Astrid.� Astrid keek Samantha woedend aan; ze was echt boos. “Rot effe lekker op, Samantha.� Samantha negeerde wat Astrid zei, en liep op Arno af. Ze sloeg zijn armen stevig om hem heen, en hij rook de geur van bier. Toen zei ze: “Hm, schatje… zin om met mij mee te gaan? Opnieuw?� Dat werd Astrid een beetje te veel. Herinneringen aan afgelopen jaar kwamen naar boven, en ze liep weg. IJsbrand liep op Samantha af, en samen met Arno –die zich had losgekregen- zorgde hij ervoor dat Samantha weg ging. Christi probeerde het in de kantine een beetje rustig te krijgen, toen Samantha weg was. Het was een chaos; mensen praatten luid over wat er net was gebeurd en speculeerden over van alles, en bovendien was de muziek ook nog steeds uit.

Ondertussen glipte Hedi de kantine uit, en liep in de richting van de kleedkamers. Ze wilde weten hoe het met Astrid ging. De deur van de dameskleedkamer stond op een kiertje, en Hedi zag iemand lopen. Zachtjes klopte ze op de deur, en stak vervolgens haar hoofd om het hoekje van de deur. “Hey!� Hedi zag hoe Astrid in de weer was met haar mascara, en merkte haar rode ogen op. Toch klonk ze niet al te overstuur. “Hey.� “Gaat het een beetje?� Astrid knikte. “Jawel. Gaat wel. Denk ik. Bedankt voor het vragen.� Ze stopte haar mascara terug in haar tasje, en ging zuchtend op een bankje zitten. “Is Arno nog binnen?� vroeg ze toen. Hedi glimlachte. Ze wist ook wel dat Astrid liever Arno had gezien in plaats van haar. “Ik denk het. Hij en IJs brachten Sam weg… ik denk dat hij even moest afkoelen.� Astrid antwoordde met een zucht, en zei toen: “ Erg fijn… nu weet iedereen het.� Hedi antwoordde: “Om heel eerlijk te zijn… ik wist het allemaal al. Maar ik begrijp wat je bedoelt.� Astrid keek Hedi even aan; hoe wist die dat nou weer, over Sam en Arno? Maar eigenlijk wilde ze het niet weten. Astrid haalde een hand door haar lange, bruine lokken en zei toen: “Ik schaam me dood. Ik wil eigenlijk die kantine niet meer in.� “Je bent niet de enige.� Antwoordde Hedi. Astrid vroeg nieuwsgierig: “Ah, vertel.� Even aarzelde Hedi, maar toen vertelde ze Astrid het hele verhaal. Hedi eindigde met: “En nu heb ik geen idee wat ik moet doen.� Astrid lachte kort, en zei: “Lekker stel zijn wij.� Hedi lachte. “Vertel mij wat.� Ze ging naast Astrid zitten op het bankje, en Astrid sloeg even haar arm om haar heen. Toen zei Astrid: “Ik had hem al gezien, die Bart. Hij kijkt al de hele avond naar je, weet je. Hij heeft spijt… dat zie ik aan hem.� Hedi kreeg tranen in haar ogen, en Astrid praatte verder. “Hij weet dat hij fout was. En hij weet wat hij wil; jou. Jij moet beslissen.� Hedi veegde een traan weg en zei toen: “Ja… dat snap ik. Alleen… ik weet gewoon niet wat ik moet doen.� “Wat zegt je hart,� fluisterde Astrid. “want… zo wist ik, dat ik Arno niet kwijt wilde, na wat er met Sam was gebeurd.� Hedi dacht even na, en zei toen: “Mijn hart… mijn hart zegt, dat ik naar hem toe wil. Maar mijn hoofd…� Astrid kapte haar af. “Weet je, het hart en het hoofd gaan nooit samen. Nou ja, bijna nooit. Niet in dit soort situaties, in ieder geval. Je zei net, dat jij en die Laura ruzie hebben. Het klinkt misschien lullig, maar als je besluit Bart te laten gaan, is die ruzie ook voor niets.� Hedi dacht even na; Astrid had gelijk. Ze knikte. “Da’s waar.� Toen Hedi klaar was met praten, was er een kort klopje op de deur, en twee tellen later stond Arno in de kleedkamer. Hedi stond onmiddellijk op; Astrid en Arno moesten even samen zijn, dat was duidelijk. Toen ze opstond om weg te lopen, pakte Astrid haar hand vast en zei: “Doe je best. Wat je doet… ik weet zeker dat het goed is.� De twee lachten naar elkaar, en Hedi liep de kleedkamer uit. De eerstvolgende kleedkamer die ze zag, liep ze echter weer in. Ze wilde nadenken. In de andere kleedkamer, was Arno naast zijn vrouw gaan zitten. “As.. het spijt me.� Astrid keek hem aan, en glimlachend, maar met tranen in haar ogen, zei ze: “Weet ik. Maar hier kan jij toch niks aan doen.� “Maar vorig jaar…� Astrid onderbrak hem. “Vorig jaar, was vorig jaar. Daar wil ik niet maar aan nadenken.� Ze schoof wat dichter naar hem toen, en legde haar hand op zijn wang. Vervolgens kuste ze hem. “Kom… laten we naar binnen gaan.� Zei Arno, toen Astrid de kus weer had verbroken. Astrid knikte. Ze greep de hand van haar man, en samen liepen ze terug naar de kantine. Daar aangekomen, was het feest weer in normale gang. IJsbrand had de muziek weer aangekregen, en nu stond hij samen met wat andere in het midden van de zaal te praten. Astrid ging naast Christi staan, die naar haar glimlachte. Ze glimlachte terug.

Terwijl er werd gepraat, vroeg Astrid zich alleen af waar Hedi was. Die, zat nog steeds in de kleedkamer. Ze deed wat nieuwe mascara op, en trok een lijntje zwart oogpotlood onder haar oog. Ze besloot hetzelfde te doen als Astrid; te luisteren naar haar hart. Toen ze klaar was met haar ogen, liep ze terug naar de kantine. Zenuwachtig liep ze op Bart af, en tikte op zijn schouder. “Bart… ik wil wat zeggen. Kom.� Ze pakte aarzelend zijn hand, en trok hem mee naar de gang, waar het stil was. Bart was benieuwd. “Bart… ik heb zitten denken. En met Astrid gepraat. En ik denk dat ik weet wat ik wil.� Bart knikte. “Alles wat er gebeurd is… wil ik eigenlijk zo snel mogelijk vergeten. Maar dat gaat niet. Zeker omdat Laura nog steeds boos op me is. Bovendien… ik wil gelukkig zijn. En op het moment ben ik dat… ben ik dat met jou. Als jij nog wilt, tenminste.� Bart keek haar aan, en twee paar blauwe ogen versmolten. “Wat denk je?� zei Bart toen. Hedi’s ogen kregen een bange uitdrukking; ze het had het verpest. Bart was echter nog niet klaar met zijn zin. “Natuurlijk wil ik dat, gek!� Bart pakte Hedi’s hand en trok haar naar zich toe. Toen omhelsde hij haar en fluisterde: “Je bent super, Heed!� Hedi trok haar hoofd terug, en glimlachte naar hem. Als antwoord op zijn zin, kuste ze hem. Hun tweede kus. En hij was in haar ogen nog perfecter dan die eerste. Toen ze de kus verbrak, zei Hedi: “Zullen we dansen? Binnen? Als er nog andere aan het dansen zijn, tenminste.� Dat was op dat moment zeker het geval. Op dat moment stond net een slow nummer op en verbazingwekkend veel stelletjes stonden te dansen. Bart trok Hedi mee de dansvloer op, terwijl de eerste klanken van “Last Christmas� van Wham door de speakers klonken. Bart legde zijn armen om Hedi’s middel en Hedi sloeg haar armen om zijn nek. Even dacht ze aan het schoolfeest; ze hadden toen precies hetzelfde gestaan. Al gauw schudde ze die gedachten weg. Ze voelde zich goed, zoals ze nu was. Bij Bart, op een plek waar ze zich thuis voelde, bij mensen die ze vertrouwde. Ze glimlachte naar Bart, toen hij haar aankeek. Toen keek Hedi naar rechts, en zag Astrid staan. De twee lachten naar elkaar. Astrid was blij voor Hedi; ze had het goede gedaan. En bovendien was Astrid zelf nu ook gelukkig. Ze voelde Arno’s lichaam tegen het hare. Zijn ene hand lag om haar middel, en de andere voelde ze op haar billen. Arno bewoog zijn hoofd in de richting van Astrid’s nek en kuste haar. Toen zei hij: “Ik hou van je, As.� Ze antwoordde: “Ik ook van jou.� Toen trok ze Arno’s hoofd zachtjes naar zich toe, en kuste hem. Lang. Een eindje verder op, in de verste hoek van de kantine, zaten Christi en IJsbrand samen op één van de banken. Christi zat dicht tegen haar man aan. Zijn arm lag gedrapeerd over Christi’s buik, en met zijn andere hand streelde hij door haar haren. Christi’s armen lagen tegen IJsbrand’s borst gedrukt. “Kijk hen nou…� zei Christi zachtjes. Met hen doelde ze op Hedi en Bart en Arno en Astrid. IJsbrand lachte. “Nog niet zolang geleden had Hedi een megacrisis door die jongen, als ik me niet vergis. En moet je ze nou eens zien.� Christi knikte en zei: “Ja, inderdaad. En Astrid en Arno… ik ben blij dat Sam niet te ver is gegaan. Anders was As helemaal kapot geweest, dat weet ik zeker.� IJsbrand knikte, en boog toen naar Christi toe. Hij kuste haar, lang. Toen zei hij: “Chris… ik ben blij, dat wij nooit problemen hebben gehad, zoals As en Arno.� Christi antwoordde zachtjes: “Ik ben blij dat jij er altijd voor me bent geweest… als ik problemen had.� Ze kuste hem zachtjes. Toen fluisterde IJsbrand zachtjes: “Chris, wil je dansen?� Christi schudde haar hoofd. “Nee…. M’n schoenen vermoorden mijn voeten. En trouwens…. Ik zit hier prima. Bij jou.� Flirtte ze. En Christi schoof nog wat dichter naar haar man toe, die zijn arm om haar heen sloeg.

Een uurtje later, rond half één, waren de banken ingenomen door wat andere koppels, en stonden Christi en IJsbrand aan de bar, samen met Arno en Astrid. “Deze schoenen vermoorden mijn voeten.� Klaagde Christi. Astrid bekeek Christi’s schoenen; zwarte, mooie, naaldhakken. Naaldhakken. “Chris… sinds wanneer draag jij naaldhakken?� Christi zuchtte. “Nooit. Maar ik zag deze en kon ze gewoon niet laten staan. Bovendien maken ze me wat langer. Maar vanavond was de eerste en laatste keer dat ik ze aan had, da’s duidelijk.� Astrid lachte en zei: “Nou IJs, dat wordt masseren vanavond.� IJsbrand glimlachte. “We zullen zien.� Terwijl de vier allemaal een biertje voor zich geschoven kregen, keek Astrid in de richting van de banken, waar Bart en Hedi zaten. De twee waren niet superklef, maar zo lief. Astrid vond het schattig om de prille liefde van de twee zo te zien. Christi dacht er precies hetzelfde over. Een minuut of vijf later liep Hedi langs, die naar de wc ging. Astrid stond onmiddellijk op; ze wilde Hedi spreken. “Even naar de wc.� Ook Christi stond op. “Ja, ik ook.� De twee stonden op en liepen samen weg, Christi half mank door de blaren op haar enkels. IJsbrand’s commentaar was: “God, en ik dacht dat dat iets middelbare school-achtigs was.� Arno antwoordde met een verbaasd gezicht: “Dat is het ook.� In de wc’s was het vrij druk. Het was er klein, en meer dan drie mensen paste echt niet. Zodra Hedi de wc uit kwam, keek ze in de gezichten van Christi en Astrid. “Naar je hart geluisterd, dus?� zei Astrid lachend. Hedi lachte. “Oh ja.� Christi zei: “Hmm… weet je, volgens mij had je die Breezer helemaal niet nodig gehad.� Hedi stak haar tong uit. “Dat zullen we nooit weten! Bij jullie is trouwens ook erg gezellig, niet?� “Hoe bedoel je?� vroeg Astrid. Hedi glimlachte. “Dat jullie allemaal zo lekker klef zijn.� Christi en Astrid lachten, en Hedi ging verder: “Ik bedoel, dat jij en IJs klef zijn Christi, dat wisten we al. Da’s ook altijd al duidelijk geweest. Naar jij en Arno… dat had ik nooit gedacht.� De drie lachten. Toen zei Hedi: “Maar ik ga weer naar binnen. Alex moet zo weg, en Bart moet met hem mee, dus…� Christi en Astrid knikten. “Aha. Nou, nog veel plezier!� zei Christi. Hedi lachte naar de twee, en liep toen de wc uit. Toen Hedi weg was, lachten Christi en Astrid naar elkaar. Toen liepen ook zei weer terug naar hun mannen. “Ah, daar zijn de meisjes weer.� Zei Arno. Hij sloeg zijn arm om Astrid heen, en ook Christi kreeg een arm om zich heen, van IJsbrand.

Hedi zat inmiddels weer op de bank, dicht naast Bart. De twee kusten elkaar, terwijl Alex ongeduldig op Bart stond te wachten. “Ik bel je morgen, Heed.� Hedi knikte, en na nog een klein kusje trok Alex Bart mee. Hedi lachte, en toen Bart keek zwaaide ze nog even. En toen was Bart weg. Hedi bleef op de bank zitten, tussen haar vrienden. En die wilde allemaal maar al te graag weten wat er precies was gebeurd tussen haar en Bart. Om twee uur precies, was het laatste nummer afgelopen, en de kantine liep langzaam leeg. Voordat Hedi weg ging, liep ze nog even naar Christi en Astrid toe. “Uhm…. Fijne Kerst, allemaal. En bedankt… jullie allebei.� Zei ze. Astrid en Christi glimlachten, en zeiden allebei: “Graag gedaan.� “En jij ook fijne Kerst.� Voegde Christi toe. Ook Astrid, Arno en IJsbrand wensten Hedi een fijne kerst, en vervolgens liep Hedi de kantine uit. “Leuk meisje.� Vond Christi. “En lief.�, voegde Astrid toe. De rest was het daar mee eens. Het was even stil, en de twee koppels bekeken de mensen die weg gingen. “Denk je dat er nog wat mensen blijven?� vroeg Arno toen aan IJsbrand. Die schudde zijn hoofd. “Ik denk et niet. Ik denk dat Chris en ik in ieder geval zo weg gaan. Ze heeft onwijs blaren. En we moeten nog naar huis lopen ook. Ik ben bang, dat ik Chris zal moeten dragen.� Arno antwoordde lachend: “Joh, die is zo licht als een veertje!� Astrid mengde zich ook met het gesprek. “We brengen jullie wel ff thuis.� Zei ze. Ze voegde toe: “Tenzij jullie nog abnormaal lang willen blijven natuurlijk, maar dat denk ik niet.� Christi schudde haar hoofd als antwoord. Arno keek naar de uitgang van de kantine; het was een chaos. Hij zei: “Zullen we in ieder geval wachten tot het wat rustiger is bij de deur, voordat we gaan?� De andere drie knikten.

Terwijl ze wachtten, merkten ze alle vier dat ze vrij moe waren. Christi leunde tegen IJsbrand aan, die zijn arm om haar heen sloeg. Astrid deed precies hetzelfde. Na een minuut of vijf was de grootste drukte verdwenen, en stond Arno op. “Nou, let’s go!� De vier stonden op, en liepen naar de kapstok. Eenmaal buiten bekeek IJsbrand zijn vrouw, die met een pijnlijk gezicht de rest probeerde bij te houden terwijl ze naar de auto liepen. “Gaat het?� vroeg hij bezorgd. Christi glimlachte pijnlijk. “Ach. Laat ik het zo zeggen, het is niet erger dan die keer dat ik moest korfballen in schoenen die drie maten te klein waren. Die paar meter hou ik nog wel vol.� IJsbrand lachte, net als Arno en Astrid. Eenmaal in de auto, schopte Christi onmiddellijk haar schoenen uit, en bekeek haar enkels. Haar blaren bloedden, maar het was minder erg dan ze had gedacht. Zo’n tien minuten later stonden ze bij Christi en IJsbrand voor de deur. “Nou, we zijn er!� Arno zette de auto op de handrem. “Hartstikke bedankt!� zei Christi. Ze pakte snel haar schoenen en deed ze losjes aan. “Graag gedaan. We bellen nog!� zei Astrid. “Doei!� zei Arno. Na het gedag zeggen stapten IJsbrand en Christi uit en Christi opende de voordeur. Ze zwaaiden nog even naar Astrid en Arno, en deden toen de deur dicht.

Binnen plofte Christi onmiddellijk op de bank neer, en IJsbrand kwam naast haar zitten. Hij pakte haar voeten en legde ze op zijn schoot. “Nou, laat die voeten eens zien.� Hij pakte haar linkervoet en begon hem langzaam te masseren. Een minuutje later pakte hij haar andere voet, en glimlachte naar zijn vrouw. “Gaat het een beetje?� Christi lachte. “Ja, bedankt. Je bent een schat!� Ze legde haar benen weer terug en boog naar voren. Ze kuste haar man, lang. Toen IJsbrand de kus verbrak vroeg hij: “Zullen we naar bed gaan?� Christi knikte. “Goed idee.� Toen ze opstond en haar rug naar IJsbrand keerde, bedacht IJsbrand dat hij Christi naar boven zou tillen. Met een soepele beweging pakte hij Christi op en hield haar in zijn armen. Na een zacht gilletje van Christi, vroeg ze: “En waar is dit voor?� Terwijl hij naar boven liep, antwoordde hij onschuldig: “Je voeten deden toch zo’n zeer?� Christi lachte en gaf hem een zacht klapje op z’n schouder. “Ja, toen ik m’n schoenen aan had, ja.� Eenmaal in de slaapkamer, liet IJsbrand zijn vrouw lachend zakken. Voor hij naar de badkamer liep, kuste hij Christi nog even snel. “Ik hou van je, Chris.� Christi glimlachte, en antwoordde: “Ik ook van jou.� En ze gaf hem nog een snelle kus, voor hij naar de badkamer liep, om zich klaar te maken voor de nacht.

Bij Astrid en Arno thuis, was het allemaal nog wat levendiger. Beide waren een beetje over hun slaap heen, en samen zaten ze op de bank met een glas wijn. “Het was gezellig, vond je niet?� zei Arno. Astrid dacht even na. Het was leuk geweest… op het hele gebeuren met Sam na. Ze knikte. “Ja. Het was leuk.� En ze nam een slok wijn. Arno zag aan haar dat ze gewoon baalde dat Sam was geweest. Die vijf minuutjes dat zij er was, had het voor Astrid toch een beetje verpest. Arno zette zijn wijn op tafel en trok Astrid naar zich toe. Hij sloeg zijn armen om haar heen en zei: “Het spijt me… dat ze er was… en alles.� Arno kuste zijn vrouw in haar nek en Astrid fluisterde terug: “Weet ik.� Ze kuste hem op zijn lippen en legde haar hoofd tegen zijn borstkas. “Arno… ik wil alles wat er tussen Sam en jou gebeurd is vergeten. En… haar weer zien, was een stap daarvan, denk ik. Ik vond het niet leuk, maar… op één of andere manier was het toch goed, denk ik.� Astrid keek haar man aan, en glimlachte. Het was moeilijk om te zeggen, maar ze wist dat alles goed zou komen. Alles wat er tussen Sam en Arno was gebeurd, had haar huwelijk uiteindelijk alleen maar sterker gemaakt. Arno kuste zijn vrouw. Hij was zo blij met wat ze gezegd had. En zo trots. Astrid kuste hem terug. Iets later lag ze in zijn armen op de bank, gewoon te liggen. Er stonden twee lege glazen wijn op de tafel voor hun, maar geen van beide had zin om op te staan en ze opnieuw te vullen. Arno streelde Astrid’s wang, toen ze plots zei: “Ik hou van je.� Arno keek haar aan. Zijn groene ogen versmolten met haar reebruine ogen, toen hij antwoordde: “Ik ook van jou.� Hij kuste haar op haar haren, en voegde aan zijn zin toe: “Voor altijd.�

Bij Hedi thuis, was het doodstil. Haar ouders op bed, slapend, net als haar broers. Alleen zijzelf was nog wakker. Ze dacht aan de afgelopen avond. Het was super geweest. Als ze heel eerlijk was, moest ze bekennen dat Laura haar niet zoveel meer kon schelen. Helemaal niet, eigenlijk. Genieten van Bart, dat zou ze gaan doen. Dat wilde ze. In een opwelling pakte ze haar mobiele telefoon, en toetste naar haar sms inbox. Ze las het eerste smsje dat ze tegenkwam; van Bart. Hij had het gestuurd, vlak voor ze naar bed ging. Het was een simpel berichtje, van maar drie regels. Toch betekende het heel veel voor haar. Hij schreef: Heed, vanavond was super. You’re my everything…. Love you! Enne... ik bel je morgen. Xx! Dat was alles. Haar blik bleef hangen op twee woordjes; love you. Ze glimlachte naar haar mobieltje. Toen fluisterde ze, nog steeds kijkend naar haar mobieltje: “I love you too.� Toen zette Hedi haar mobiel op trillen, en klapte hem dicht. Toen legde ze haar hoofd op haar kussen, en sloot haar ogen. Ze hield echt van Bart. Écht.


Aantal keer bekeken: 3872
Waardering: 7.30 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 311 bezoekers online