Lees het verhaaltje: Het Diner op verhalenlezen.

Het Diner.

U leest om dit moment het verhaal Het Diner gepost door Kerstavond. Dit verhaal is gepost in de categorie humor verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar humor verhalen?
Categorie: humor verhalen
Gepost door: Kerstavond
Gepost op: 2010-11-28

Verhaal:

Het Diner
Gespannen zit ik in de auto, wachtend op de afgang die zeker gaat komen. Er vallen druppels van mijn doorgezwete t-shirt, mijn hartslag klinkt als een trombone in mijn hoofd en mijn lichaam trilt alsof er een elektrische tandenborstel in mijn reet zit. Ik kijk uit het raam, en bedenk dat ik nog kan vluchten. Tegen mijn pas geworden vriendin naast me schreeuwen dat het toch niets gaat worden met der puistenkop, de deur open gooien en de snelweg opspringen. Blijft een realistische mogelijkheid. Ik kijk naar Puk, ja lach maar even om de naam, en zie dat ze ook zenuwachtig is. Ik ben haar eerste vriendje die ze mee naar huis neemt, dus ik moet natuurlijk een superieure indruk achter laten. Ze lacht onzeker en legt haar hand op mijn knie. Lief. Maar ik heb belangrijkere zaken aan mijn hoofd. Het is de eerste keer dat ik bij haar thuis kom, en het is toevallig ook nog kerstavond.
Mijn vader vraagt welke straat hij moet nemen, en ze antwoordt dat het de volgende rechts is. Ik begin nog net niet te hyperventileren. We rijden de straat in. Ik wist dat haar ouders rijk waren, maar dit huis is echt enorm. Zeker vijf keer zo groot en hoog dan mijn huis, en het wordt beschermd door een gigantische poort. Stapvoets rijden we naar de poort, waarna deze automatisch opengaat. Leuk, die lichtjes in de dennenbomen. We rijden over een kronkelend weggetje naar de voordeur, waar mijn vader ons afzet. Hij wenst ons een fijne avond en geeft me een knipoog. Bedankt pa, dat helpt. Hij heeft makkelijk spreken, hij gaat lekker met zijn standaardvrouw in een standaardhuis een standaard gezellige kerstavond vieren. Mocht ik dat maar. We lopen het stoepje op naar de voordeur, en blijven staan. Nergens een bel. Ze kijkt me aan en wenst me met haar ogen succes. Fijn dat iedereen zo met me meeleeft. Na vijf seconden stil voor een dichte deur te staan doe ik dapper mijn mond open.
"Moet je de deur niet open doen?"
Ze kijkt me een beetje hopeloos aan en na nog vijf seconden wachten gaat de deur open. Een zeer oude man in een net pak kijkt me met een strak gezicht aan. Ik steek voorzichtig mijn hand uit. "U bent vast de vader van Puk. Ik ben Mark, prettig kennis met u te maken." Ik stotter bij het uitspreken van mijn naam en zweet hele penen. Hij kijkt me verontwaardigd aan, en werpt vervolgens een blik op Puk. Ze lacht onzeker en vertelt me dat dat één van de kelners is. Goed begin. Met een glimlach op zijn gezicht zegt hij dat we door mogen lopen. Puk pakt m'n hand beet en sleurt me mee naar binnen.

Wordt vervolgd.

Aantal keer bekeken: 3848
Waardering: 5.70 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 48 bezoekers online