Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Het Mysterieuze Meisje.

U leest om dit moment het verhaal Het Mysterieuze Meisje gepost door Laura Groot. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Laura Groot
Gepost op: 2007-3-25

Verhaal:

Het Mysterieuze Meisje
Het is een koude woensdag ochtend, maar Anne moet toch even haar hond uitlaten. “Kom je Rakker? Dan gaan we even een stukje wandelen.� De hond kijkt haar verbaast aan. Anne pakt de halsband, waarop Rakker wild reageert. “Haha,� lacht Anne. “Ja, als je de riem ziet dan begrijp je het wel hè?� En ze aait de hond over zijn kop. Zodra ze buiten loopt neemt Rakker gelijk de leiding. “Dat doet hij nou altijd� denkt Anne. “Direct richting het bos.� Ze vond het wel altijd heerlijk om elke ochtend een eindje te wandelen, ze wordt er meteen weer wakker van. Dus Anne vind het helemaal niet erg dat Rakker aldoor zijn eigen weg neemt. Het is wel altijd weer lastig om de hond mee terug te nemen.
Anne doet de halsband af. En Rakker rent vrolijk in het rond. Dan stopt hij, bij een mand, en begint hard te blaffen. “Woef, woef!� Anne rent er zo snel mogelijk naar toe. Ze kijkt in de mand, en schrikt zich rot! “Wat is dat nou? Een baby?� zegt ze. Anne neemt de mand in haar handen. “Wat een schatje zeg, maar wat doet zo’n kleintje nou hier?� Ze kijkt om haar heen, maar ziet helemaal niets. Alleen zij,Rakker en het kindje. Het begint nu kouder te worden, en ook begint het een beetje te regenen. Anne snelt zo snel mogelijk naar huis, en Rakker loopt nog net zo vrolijk als net met haar mee.

Thuis aangekomen legt Anne de mand op de keukentafel, en loopt er zenuwachtig omheen. “Wat moet ik nou? Het ziet er zo lief uit, maar ik kan het toch niet houden?� Anne zet het theewater aan. “Ik moet nadenken. Het kind heeft een moeder en waarschijnlijk ook een vader. Maar waarom? Waarom laten ze een kind zo achter in het bos? Wat heeft zo’n kleintje nou misdaan?� Anne denkt maar na en na. Ze kan het maar niet achterhalen wat zo’n baby daar nou doet in een donker bos. Is ze er vannacht al neer gelegd? Of pas vanochtend? Ze wist zich geen raad. Het theewater is ondertussen al gekookt. Ze pakt een theeglas uit de kast, en vult het met aardbeienthee, dan loopt ze naar de tafle. Het kindje kijkt haar lachend aan. “Ach meisje toch, wat heb jij toch niet allemaal meegemaakt?� Anne zet haar thee neer en neemt haar in de armen. “Hoe oud zal ze zijn? Een paar weken? En hoe zal ze heette?� Zoveel vragen dwarrelen door Anne’s hoofd.
Ze besluit haar beste vriendin te bellen. “Hoi, met mij!� (..) “Uhhm, ik wil je wat laten zien? Kan je misschien langskomen?� (..) “Oke dan zie ik je zo! Doei!� Ze haalt de telefoon bij haar oor vandaan en drukt op het rode telefoontje. “Ik moet het wel tegen iemand vertellen, misschien weet Michelle er wel raad mee.�
Vijftien minuten later kwam Michelle vanaf de achterdeur de keuken binnen lopen. “Zo, wat heb jij nou weer aan de haak geslagen?� vraagt Michelle verschrikt. Anne looptp met de kleine in haar armen. “Ja ik weet het! Dit wil ik je laten zien.� “Ahh, wat een pittig meisje zeg!� Michelle kwam dichterbij, en aaide de baby over haar wangetje. “Hoe heb je haar gevonden?� “Nou, ik was vanmorgen met Rakker aan het wandelen in het bos, en opeens rende hij naar die mand op tafel. Dus ik rende er gelijk achterna. En in de mand, lag dit lieve kleine meisje. En ik weet me gewoon geen raad!� “Wel heel vreemd zeg, wie laat zijn kind nou zo achter in het bos? Ik denk dat je naar de politie moet gaan� zegt haar vriendin. “Maar dan willen ze het waarschijnlijk daar houden, en dat wil ik niet want het is zo’n moppie!� zegt Anne. “Dat kan ik best begrijpen, maar je kan het niet houden Anne, het heeft een moeder en een vader.� “Maar waar zijn die ouders dan, waarom hebben ze haar dan zo achtergelaten? Waarschijnlijk wouden ze er niet eens voor zorgen!� “De politie kan wel achterhalen waar haar ouders zijn, en kunnen dan met hun praten, en dan krijg je meer informatie. Je kan het echt niet houden Anne! Dat is niet goed!� zegt Michelle. Anne slaakt een diepe zucht. Ze legt het meisje weer terug in de mand. Het baby’tje begon een beetje te huilen. “Ze heeft vast honger?� zegt Michelle. “Wat moet ik haar geven dan? Ik heb niets voor zo’n kleine in huis� “Anders warmen we gewoon een beetje melk op. Je hebt toch nog wel ergens een babyflesje?� “Ja, vast wel,ergens op zolder denk ik� Anne vluchtte zich naar boven. Ondertussen warmt Michelle een beetje melk op. Het meisje bleef maar huilen en huilen. Michelle liep erheen, en nam haar in haar armen. “Zo ik heb er een gevonden.� Anne kwam de keuken weer in lopen. “Arm kind toch, het blijft maar huilen. Nou, het melk is opgewarmd.� Anne doet het in het flesje en loopt naar het kindje toe. Ze hield het flesje bij haar mond, en de kleine ging er spontaan uit drinken. “Haha, die had dus echt honger� lacht Michelle. “Ja, zo te zien wel. Maar ja, wat gebeurt er als kindjes eten, daarvan moeten ze behoeftes doen� zegt Anne. “En ik heb helemaal geen luiers.� “Anders wil ik die wel van thuis halen, we hebben er vast nog wel een paar liggen van toen Joris nog klein was� zegt Michelle. “Als je dat zou willen heel graag, want anders zit ik hier straks met een stinkende baby.� Anne prikt met haat vingers in het buikje van de baby. Ze begint te lachen.

De volgende ochtend wordt Anne wakker van het gehuil van het kindje. “Pff, wel vermoeiend zo’n kindje� denkt Anne. Ze loopt met de kleine naar beneden en maakt weer wat melk voor haar klaar. “Als ik haar eten heb gegeven dan ga ik naar de politie want dit kan zo niet langer.�
Ze neemt Rakker mee aan de lijn, en bij het politie bureau maakt ze de halsband vast aan een fietsenrek. Hij begon luidt te blaffen, maar Anne reageert er niet op, ze heeft wel andere dingen aan haar hoofd. Ze stapt het bureau binnen en loopt naar de balie. “Goedemorgen mevrouw? Kan ik u helpen?� vraagt een vriendelijke stem vanachter de computer vandaan. “Goedemorgen. Ik kom een vermist baby’tje brengen.� “Vermist baby’tje?� vanachter de computer kwam een forse donkere vrouw vandaan. “Uhhm, ik was gisteren aan het wandelen met me hond, en toen kwam ik dit kindje tegen. En ik zag helemaal niemand in de buurt ofzo� zegt Anne. “Wat vreemd zeg. U mag nog even een plaatsje nemen in de wacht ruimte, dan zal ik even een agent halen� zegt de aardige mevrouw. Anne knikte, en nam een plaatsje. Anne kijkt naar het meisje. “Nou lieverd, nu ben ik je misschien voorgoed wel kwijt� fluistert Anne. En gaf het kindje een kus op haar voorhoofd. “Goedemorgen, wilt u een melding geven over een vermist kind?� Anne keek op, en zag een agent naast haar staan. “Ja� antwoord Anne. “Dan mag je even met mij mee lopen mevrouw.� Anne loopt achter de agent aan, en kijkt nog even naar de vrouw achter de balie. Maar die is alweer druk bezig met andere dingen. De agent opent een deur van een verhoor kamer. Daar wordt ze ondervraagt, en moet ze een paar papieren invullen. “Wij zullen het vanaf hier afhandelen, en laten het u weten als we meer weten.� De agent geeft Anne een stevige hand, en houdt de deur voor haar open.

Even later komt Anne zonder baby het politie bureau uit. Rakker blaft vrolijk naar Anne zodra hij haar ziet. “Ja Rakker, we gaan een stukje wandelen.� Even later kwam Michelle hun voorbij fietsen die op weg was naar de supermarkt. “Hoi Anne! Hoe gaat het?� “Hey! Ja, het gaat goed hoor. Ik heb de baby net bij de politie aangegeven.� “En? Was het moeilijk?� Anne kninkte. “Maar ik mag haar zoveel opzoeken als ik wil, en ze gaan zoveel mogelijk informatie proberen te zoeken. Familie vrienden. En als dat niets op levert gaat de rechter bepalen of ik het kindje mag opvoeden!� Er verschijnt een glimlach op haar gezicht. “Dat is fijn zeg!� Michelle gaf haar een zoen op haar wang. “Maar ja, ik ga er nu weer vandoor! Ik hoor nog wel van je!� Ook aaide ze Rakker nog even. “Doei doei!� “Dag!� En Michelle fietste de hoek om.

Anne zit met een kop koffie op de bank, de tv staat aan, maar ze kijkt er niet naar. Ze is diep in gedachte over het meisje. Totdat ze plots dit hoort. “Vandaag heeft een 35 jarige vrouw op het politie bureau in Bergen aan Zee een baby afegeven.� Anne staarde aandachtig naar het scherm en zette de tv harder. “De vrouw was gistermorgen met haar hond aan het wandelen in het bos. De hond die meestal zijn eigen loopje bepaald rende opeens naar een mand die midden in het bos lag, de vrouw rende er achter aan. En tot haar grote verbazing zat er een baby in de mand. De 35 jarige vrouw wist zich geen raad, en nam het in eerste instantie mee naar huis, maar wist dat het niet goed was, dus had de baby bij de politie gebracht.� Anne nog altijd zo aandachtig als net stond met een mond vol tanden. “Ik had niet verwacht dat ze het op het nieuws zouden laten uitzenden.� “Weet u meer over dit mysterieuze meisje, bent u haar ouders, familie of vrienden, neem dan zo snel mogelijk contact op met de politie!� Ze zet de tv uit en blijft met vol verbastering naar het scherm staren. “Woef woef.� Rakker was de kamer binnengelopen. Ze kijkt de hond aan. “Je krijgt dorst van al dat spelen in de tuin hè?� lacht Anne. Ze staat op, en pakt de drinkbak uit de keuken en vult em met water. De hond springt om zich heen, en zodra de bak op de grond staan, begint hij er spontaan uit de drinken. “Oohw Rakker toch, je bent me er èèn!�

Het is nu alweer een maand geleden dat Anne de baby heeft gevonden in het bos. En nog steeds heeft ze niets gehoord van de politie. “Zullen ze dan nog steeds niets gevonden hebben?� zegt Anne tegen haar vriendin, die druk bezig is om een heerlijke maaltijd te maken. “Ik weet het niet Anne, als hun hebben gezegt dat ze contact met je zouden opnemen zodra ze meer informatie hebben, zullen ze je vast wel bellen.� Op dat moment rinkelt de beltoon van Anne luid door keuken. “Met Anne!� (..) “Nog steeds niet? En hoe moet het nu verder met het kleine meisje?� (..) “Meent u dat echt!? Dat zou geweldig zijn!� (..) “Ja, dat begrijp ik. Tot ziens!� “Was dat de politie?� vraagt Michelle. “Ja, nog steeds hebben ze niets meer over het mysterieuze meisje gevonden! De rechter geeft over twee weken uitspraak wat er verder met haar gaat gebeuren. Of dat ze naar een tehuis gaat, of dat ik voor haar mag zorgen.� Er verschijnt een lach op Anne’s gezicht. “Dat is fantastisch Anne! Ik hoop echt voor je dat jij voor haar mag zorgen!� Michelle geeft haar blije vriendin een knuffel. “Oeps me vlees!�
Na het eten gaan de vriendinnen een spannende film kijken. Ze gaan er een leuke avond van maken.

S’avonds liggen de meiden in bed, en kijken nog even tv. Naar het nieuws. En ook daarop vertelde de politie dat er nog steeds geen informatie over het baby’tje, en dat de rechter over 2 weken uitspraak zou doen. “Het is en blijft voor ons een mysterieus meisje!� zegt de agent die Anne ook had ondervraagt toen ze op het bureau kwam. “Toch vreemd hè? Dat ze niets over dat meisje kunnen vinden.� Michelle kijkt haar vriendin aan. “Zeker vreemd, wie laat zijn kind nou zo aan zijn lot over?� “Ze zullen wel gek zijn die ouders!� “Inderdaad, het is zo’n lief kind, en heeft niemand iets misdaan.� Michelle zet de tv uit. “Zullen we gaan slapen? Het is al laat.� Anne deed het nacht lampje uit, en ook haar vriendin zette het nachtlampje uit. “Slaap lekker.� “Jij ook!�

In de afgelopen twee weken zou Anne het baby’tje nog vaak genoeg bezoeken, zodat ze elkaar echt kunnen leren kennen. Want stel dat Anne echt voor haar zou mogen zorgen, dan weet het kindje wat haar te wachten staat. Anne ziet het al helemaal voor der. Elke ochtend met de hond, en de baby een stukje wandelen. En als ze later wat ouder is, gaat ze naar school, en gaat ze haar leren fietsen. Anne zal haar nooit verlaten, en altijd voor haar zorgen. Alsof ze haar eigen kindje is. Ze zullen samen een hele mooie toekomst hebben. “Maar ja, laat ik me maar niet teveel in me hoofd halen, want straks blijft ze gewoon in het tehuis zitten.�

Twee weken later zit ze samen met haar vriendin in de recht zaal. Er is veel politie aanwezig, en ook mensen van het tehuis zitten er. De rechter stond op, en begon te praten. “Goedemorgen allemaal de rechter heeft besloten, het mysterieuze meisje bij mevrouw Anne van Beek te laten.� Anne, begon luidt te juichen, ook Michelle, en een paar agenten. “Rustig allemaal ik ben nog niet uitgesproken.� Iedereen luistert weer aandachtig. “We hebben dit besluit genomen, omdat het een betere toekomst geeft voor het meisje. Het kind heeft het waarschijnlijk al moeilijk gehad, en in het tehuis is het ook niet altijd makkelijk. We willen het kind zo gewoon mogelijk leven geven. Het heeft recht op een moeder, die voor haar kan zorgen. Dus daarom geven we de volledige voogdij aan Anne van Beek.� De rechter neemt weer plaats op de stoel achter hem.

Vrolijk en uitgelaten verlaten Anne en Michelle de recht bank, natuurlijk met het mysterieuze meisje. Anne is zo blij dat ze voor het meisje mag zorgen. “Weet je wat nou het vervelendste is Michelle. Ik heb helemaal geen baby spullen� zegt Anne. “Maar ik heb dat thuis nog wel liggen lieverd!� Ze pakte Anne’s hand en kneep erin. “Ik ben echt zo blij voor je! Ik weet zeker dat je een super moeder bent!� Michelle keijk naar het meisje, en aaide over haar bol. “Bedankt, je bent echt de liefste vriendin die ik maar kan wensen!� Anne geeft haar vriendin een dikke zoen. “Kom, laten we naar m’n huis gaan, dan mag je spullen voor de baby uitzoeken!� Samen lopen ze hand in hand richting de auto, en rijden weg.

Bij Michelle thuis zag Anne echt heel veel leuke dingen, en ze mocht zoveel mogelijk mee nemen als ze wou! Wel waren veel kleding, speelgoed en dat soort dingen wel voor jongetjes, want ja, Michelle heeft tenslotte een zoontje. Maar voor Anne maakte het niet uit. “Het is een begin, en nieuwe kleertjes en speelgoed komen er nog wel� lacht Anne. Samen kijken ze naar het meisje die in het wiegje ligt. “Hoe ga je het nou eigenlijk noemen?� vraagt Michelle vol bewondering. Anne, loopt naar haar toe en neemt haar in der armen, en geeft een zoen. “Ik noem dit mooie lieve kleine meisje Mystery!�



Aantal keer bekeken: 5521
Waardering: 7.88 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 169 bezoekers online