Lees het verhaaltje: Het Verlaten Huis... Echt gebeurd!!! op verhalenlezen.

Het Verlaten Huis... Echt gebeurd!!!.

U leest om dit moment het verhaal Het Verlaten Huis... Echt gebeurd!!! gepost door Anonieme jongen. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Anonieme jongen
Gepost op: 2010-4-30

Verhaal:

Het Verlaten Huis... Echt gebeurd!!!
Op een avond ging Tawni haar huis uit.
Ze mocht haar huis eigenlijk niet uit, maar ze ging toch.
Ze wist van het enge verlaten huis, maar ze deed alsof het haar niks kon schelen.
Ze liep naar het verlaten huis en keek naar het bordje ernaast.
Op het bordje stond met bloed geschreven : WEG OF JE GAAT D...!!
Meer kon Tawni niet lezen.
Ze ging naar binnen en ze zei tegen zichzelf : 'Oké Tawni ga erin je kunt het!!'
Ze keek in het raam.
Ze zag niemand....
Net toen ze op de deur wou kloppen, ging het uit zichzelf open.
In haar hoofd zei ze : 'Oehoehoe freaky.'
Ze hoorde uilen, ze ging snel naar binnen.
Toen ze binnenkwam ging de deur plotseling dicht.
Tawni probeerde de deur snel open te doen.
Hij kon niet meer open!
Er was geen weg terug!
Opeens hoorde ze gelach.
Ze wilde wegrennen maar ze zakte door de houten grond!!!!
Ze zag opeens iemand in een hoekje schrikken.
Ze zag dat het een jongen was.
De jongen zei : 'Wat doe jij nou hier?
Je mag hier niet komen!
Kom je moet hier snel weg ik help je wel.'
Hij hielp haar de weg terug naar de voordeur.
Ze rende de deur uit maar de jongen kon niet weg.
Hij was vervloekt...
Tawni wist dat niet.
Tawni was de jongen kwijt en rende terug om hem te zoeken, maar ze kon hem niet vinden.
Ze hoorde iets.
Een stem!
Ze volgde de stem.
Uiteindelijk kwam ze bij de kelder.
Ze zag helemaal niks.
Alleen een lichtstraaltje dat werd verlicht door de zon dat tussen de kleine tralies uitkwam.
Ze keek naar het uiteinde van het licht en zag iets op een hobbelstoel.
Tawni kwam steeds dichterbij om te kijken of die jongen daar zat en of hij nog leefde.
Opeens stond het op en keek Tawni recht in de ogen.
Tawni wist dat het de jongen niet was.
Ze zag dat het een oma was!
De oma pakte Tawni stevig vast.
Tawni schreeuwde het uit.
De oma zei:'geen zorgen kindje het is zo gebeurd!'
Het lukte Tawni om los te komen van de oma.
Maar net toen Tawni bij de kelderdeur was viel ze flauw.
De oma gaf Tawni een elektrische schok!
Toen Tawni wakker werd keek ze om zich heen en zag dat ze vastgebonden zat en ze zag de jongen.
Toen ze met haar ogen kneep om hem beter te zien zag ze dat de jongen opgehangen was!
Tawni huilde en wilde het liefst naar huis met haar lieve ouders en broertje.
Ze zei tegen zichzelf:'was ik maar thuis gebleven.'
Opeens kwam de oma binnenstormen en hoorde Tawni's gehuil.
'O maar kindje ik ga jou niet ophangen tenzij je gewoon meewerkt' zei de oma.
'Wat moet ik doen om naar huis te komen dan !'Zei Tawni
'O maar kindje zo gemakkelijk kom je er niet vanaf hoor !'Zei de oma.
De oma gaf Tawni weer een elektrische schok.
Tawni werd weer wakker deze keer had de oma haar losgemaakt.
Tawni zei:'Wat heeft u gedaan met mij!'
De oma pakte een dikke lange touw en nam Tawni zonder te praten mee naar buiten.
'Wat gaat u doen met mij?! Laat me nu onmiddelijk los of anders...'Zei Tawni.
Tawni kon haar zin niet afmaken want ze zag dat de oma haar meenam naar haar huis!
Ze zette Tawni vast met een stuk touw aan een lantaarnpaal.
'He ik woon hier hoor! laat me nu los!'Zei Tawni.
De oma zette het touw klaar.
'He wat is dat nou!!'Zei Tawni.
'Je werkte niet mee dus zal ik je moeten ophangen!'Zei de oma.
Tawni schrok zich dood ze dacht aan het feit dat ze nog heel jong was!
Weer moest Tawni huilen deze keer was het veel langer.
De oma trok haar trui naar boven en hield het omhoog met sprijkers.
Tawni schreeuwde het uit zo hard als ze maar kon ,maar het rare was dat er niks uit kwam!
Ze probeerde het nog eens.
'Probeer maar niet kindje,je hebt niet eens meer te leven!!'Zei de oma.
Tawni,die nog steeds zat te huilen,hing al aan het touw.
Er was geen uitgang meer voor Tawni.
Daar hing ze dan...
De oma pakte een mes en sneed in letters op haar buik:IK BEN EEN VERVLOEKT KIND!
De oma liep weg.
Ze was nergens meer te bekennen.
Later kwamen de ouders van Tawni naar huis en daar zagen ze het,hun lieve kindje.

Dit verhaal is geschreven door de jongen in het verhaal.

Ik kan niet veel informatie meer geven want ik ben nog bang dat die oma nog leeft.

Maar één ding kan ik wel zeggen over dat huis.
Het is gesloopt en ik durfde de politie niet te bellen want dan dacht ik dat ze vanuit het raam zou komen.
Ik schrijf dit nu in de avond ik wil niet verder schrijven want ik ben bang.

Nu gaat het goed met me ik ben al 23 jaar en heb veel geleerd in deze situatie.

bedankt voor het lezen en nooit in een eng verlaten huis gaan als je weet dat het niet goed voelt.

Aantal keer bekeken: 5740
Waardering: 6.76 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 86 bezoekers online