Lees het verhaaltje: Het vervloekte park op verhalenlezen.

Het vervloekte park.

U leest om dit moment het verhaal Het vervloekte park gepost door Afra. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Afra
Gepost op: 2010-9-26

Verhaal:

Het vervloekte park
'Is het nog ver?' vraagt Noa op een zeurderige toon. 'Nog een paar straten.' zegt Roos. ze was vandaag van plan om naar haar oma te gaan, maar halverwege kwam ze haar vriendinnen tegen. 'Als je zo blijft zeuren, ga je toch gewoon niet mee?' zegt Elora fel. Noa kijkt beledigd de andere kant op. 'Waar is Charissa?' vraagt Roos. Charissa kijkt tegen de ijzeren spijlen van een hoog hek aan. 'Kunnen we niet beter door het park? Dat is sneller.' zegt ze. 'Ben je helemaal gek geworden?' reageert Roos. 'Je weet toch welke verhalen er rond gaan?' Elora haalt haar schouders op. 'Nou en, dat zijn gewoon verzinsels. En trouwens, Charissa heeft gelijk, het is de snelste route.' Roos zucht. 'Dat is dan drie tegen één.' zegt ze verslagen. Noa duwt het roestige hek open en gaat de rest voor.
Dicht bij elkaar en een beetje nerveus lopen de meiden over het met kiezelsteentjes bedekte pad. De bomen staan dicht op elkaar waardoor het donkerder lijkt dan dat het is en de dieren in het park maken rare geluiden. Opeens horen ze een ijzige gil boven de dierengeluiden uit. Een zwerm kraaien vliegt verschrikt op. De meiden kijken verschrikt achterom. 'Waar is Elora?' klinkt de paniekerige stem van Noa. Charissa slikt de schrik weg. 'Oké Elora, nou is het wel leuk geweest. Kom maar tevoorschijn!' er zit duidelijk angst in haar stem. 'Wat is dat?' vraagt Noa verschrikt. Ze wijst naar de verte. Roos knijpt haar ogen tot spleetjes. Ze wankelt en valt bijna om van schrik. In de verte staat een zwarte gedaante die iets vasthoud. Het hoofd van Elora! De meiden rennen angstig van de gedaante vandaan. Dan komen ze bij een hangbrug. Nog hijgend van het rennen en trillend van de schrik begint Noa te huilen. 'Wat was dat vreselijke ding?' vraagt ze wanhopig tussen haar tranen door. 'Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat we hier zo snel mogelijk weg moeten komen.' zegt Roos helder. 'Het maakt niet uit. Dat ding krijgt ons toch wel te pakken!' zegt Noa. Opeens staat ze op en loopt de hangbrug af. 'Wat doe je nou?' vraagt Charissa, maar ze luistert niet. De touwen zijn versleten en de planken zitten los. Grote maden liggen op de brug. Het lijkt alsof ze in een soort trance is. Ze zet een stap. De brug kraakt luid. 'Noa kom terug, het is niet veilig daar!' roept Roos, maar het is al te laat. Noa is te ver weg om het te horen, maar midden op de brug lijkt ze zichzelf los te rukken uit de trance. Ze kijkt verschrikt naar haar vriendinnen en wil terugrennen, maar een magere, bleke hand komt vanonder de brug uit en sleurt Noa mee naar beneden. ‘Noa!’ schreeuwt Charissa en ze rent naar de brug, maar Roos kan haar nog net op tijd tegenhouden. ‘Stop Charissa, wil je dat jou ook iets gebeurd?’
Een minuut zitten ze als verdoofd op de grond. Dan begint Roos hard te huilen. ‘Trut!’ kan ze met moeite uitbrengen. ‘Wat nou?’ Charissa wordt boos. ‘Jij wou door het park en nu zijn er twee van onze vriendinnen dood!’ Charissa probeert zich te beheersen. ‘Waarom geef je dan mij de schuld? Ik was niet de enige die door het park wou, en trouwens, wie zegt dat ze dood zijn?’ maar het sprak Roos niet veel moed in. ‘Ach rot op!’ Roos keert Charissa de rug toe. ‘Oké, dan zoek je het maar uit zonder mij!’ Charissa loopt weg. ‘Nee Char, kom terug het spijt me!’ maar het is al te laat. Charissa is tussen de bomen verdwenen.
‘Roos… Roos…’ Roos verstijft van schrik. De stem lijkt van vlak achter haar te komen. Ze draait zich langzaam om en ze kijkt recht in het gezicht van de gedaante. Het is een vrouw met lang, golvend, ravenzwart haar. Haar gezicht is bleek en ze begint te grijnzen. Roos valt bijna achterom van schrik. Dit bestaat niet. Denkt ze bij zichzelf, maar hoe erg ze het ook wil geloven, ze blijft het zien. Twee onwerkelijk lange, spierwitte hoektanden in het gebit van de vrouw. Haar ogen zijn roodgloeiend. ‘Dit bestaat niet!’ zegt Roos en ze wil wegrennen, maar het lukt niet. Uit doodsangst vastgenageld voelt ze hoe de vrouw een vinger uitsteekt en haar begint te strelen. Ze heeft lange, zwarte nagels. Ze kijkt met haar rode ogen doordringend naar Roos. Ze voelt zich slap worden. Ze kan niet meer bewegen, niet eens meer met haar ogen knipperen. Terwijl ze Roos streelt krabt ze haar venijnig, maar ze voelt het niet. Als de vrouw haar hand opheft beseft Roos weer wat er aan de hand is en ze rent weg, over de kronkelige, donkere paadjes die zich zonder een vaste route tussen de bomen door slingeren. Uiteindelijk komt ze bij een meer, het meer onder de hangbrug. Roos trekt haar jack uit en springt in het water. Ze heeft met voorkeur gekozen waar ze zwemt. Een niet zo’n diep stuk, en waar je snel de overkant kan bereiken. Als ze duikt schrikt ze. De hele bodem ligt vol lijken, allemaal zonder hoofd. Snel komt ze boven. En ze wil wegzwemmen, maar dan stuit ze opeens tegen een lijk. ‘Noa!’ schreeuwt Roos. Roos voelt zich slap worden. Ze begint zachtjes te huilen. Ze kan bijna niet meer zien dat het Noa is. Haar kleren zijn te bebloed om het goed te kunnen zien. Aan het gezicht kon ze haar niet herkennen. Haar hoofd was evenals bij alle andere slachtoffers eraf gerukt. Roos duwde haar vriendin weg, dood. Ze kwam aan de overkant en ging daar zitten, maar veel tijd om uit te rusten had ze niet. De vrouw kwam opeens uit het water gesprongen, op de kant. Roos springt op en wil weer weg rennen, maar dat gaat moeilijk. Haar kleren zijn helemaal doorweekt. ‘Roos… Roos’ blijft de vrouw zich herhalen. Dan ziet ze iets glimmen in de verte. ‘Het hek!’ schreeuwt ze en ze krijgt weer een beetje hoop, maar als ze nog een paar sprinten moet valt er iets zwaars op haar hoofd. Ze begint te duizelen. Ze ziet dat er bloed van het voorwerp komt maar ze kan niet goed zien wat het is. Ze valt naar achter en het laatste wat ze ziet is dat Charissa boven haar aan een touw hangt, in de boom. Het hoofd mist…
‘Roos, Roos, opstaan je moet naar school!’ Roos schiet bezweet overeind. Het was maar een droom, denkt ze opgelucht. Ze kleed zich aan, doet haar haren, poetst haar tanden en loopt naar beneden om te ontbijten. Haar moeder kijkt haar aan. ‘Je was in een hele diepe slaap, ik heb er een halfuur over gedaan om je wakker te krijgen!’ Roos staat grijnzend op en geeft haar moeder een kus. ‘Tot straks mam.’ Ze rent naar buiten en pakt haar fiets.
Als ze op school aankomt is de bel al gegaan. Snel rent ze de klas in. De docent kijkt op. ‘Daar ben je! Je bent te laat!’ Roos kijkt de klas rond. Tot haar opluchting zitten haar vriendinnen aan tafel. Als ze langs hen loopt valt haar iets op. Alle drie hebben ze dezelfde ketting. Roos kijkt nog eens goed en deinst achteruit van schrik. ‘Hechtingen!’ fluistert ze. Stuk voor stuk is het hoofd aan de nek gehecht. ‘Ga zitten, Roos.’ De docent wijst op de klok. Als ze gaat zitten kijkt hij de klas rond. ‘Goed, is er nog iemand anders afwezig dan Noa, Charissa en Elora?’ De adem stokt Roos in de keel. ‘Hoezo, ze zitten hier toch?’ kan ze met moeite uitbrengen. De docent kijkt haar verbaasd aan, haalt zijn schouders op en zegt dat de scholieren hun geschiedenisboek moeten pakken. Even lijkt het Roos alsof ze zo kan wegvallen. Alle geluiden sterven weg, hoe druk het ook is. Ze kan alleen maar kijken naar haar vriendinnen. Opeens draaien ze zich tegelijk om en lachen naar haar, maar het is geen vriendelijke lach...

Aantal keer bekeken: 2684
Waardering: 7.05 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 49 bezoekers online