Lees het verhaaltje: Hoe ik vrijheid leerde waarderen op verhalenlezen.

Hoe ik vrijheid leerde waarderen.

U leest om dit moment het verhaal Hoe ik vrijheid leerde waarderen gepost door Raynauld Minkema. Dit verhaal is gepost in de categorie humor verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar humor verhalen?
Categorie: humor verhalen
Gepost door: Raynauld Minkema
Gepost op: 2009-6-25

Verhaal:

Hoe ik vrijheid leerde waarderen
Vrijheid. Iets waar jullie, mijn favoriete lezers, hoogstwaarschijnlijk niet eens meer bij stil staan. Jullie nemen het aannemelijk genoeg voor lief, precies zoals ik deed, voordat hetgeen voorviel wat jullie op het punt staan te lezen. Ook ik wist niet anders dan dat ik kon gaan en staan waar ik maar wilde, ook ik zag de waarde niet in van vrijheid. Totdat…

Ware Verhalen Uit Het Leven Van Raynauld – Hoe Ik Vrijheid Leerde Waarderen

Net had ik het grote gevaarte uitgeschakeld, door er een soort van plakbom op te gooien via mijn zwaartekracht ontkennend wapen, waarna ik er met een normaal pistool op schoot om de bom en het grote robot-alien achtige wezen te laten ontploffen.

Eerlijk gezegd is Half Life 2 niet het meest realistische spel dat er bestaat.

Mijn moeder riep naar mij, ik luisterde half omdat ik dolblij was met mijn overwinning.

,,Ik ga even… Ik ben rond… De kast… Sluit jezelf niet… Wc…”

,,Ik ook van jou!”

Negen van de tien keer werkte dat, hoewel ik natuurlijk beter ,,Serieus?” had kunnen zeggen. Dat werkt nagenoeg tien van de tien keer.

Mijn moeder was niet anders gewend en liep via de achterdeur het huis uit. Ik zette het spel op pauze om een slok koffie te nemen, gevolgd door een haal van mijn sjekkie.

Een grote fout.

Mijn darmen begonnen op te spelen, en zo te voelen had ik nog weinig tijd.

,,Holy kut!”

Ik was er helemaal niet op voorbereid geweest, ik had immers de dag ervoor nog de ‘grote boodschap’ gedaan.

Met ‘grote boodschap’ bedoelde ik trouwens poepen.

Met een geschrokken schreeuw sprong ik op, trok mijn trui uit over m’n hoofd en rende naar de gang.

In de gang ligt altijd onze weekmap, ik doorzocht de bladeren. Het was niet de week van de Quest, kwam ik jammerlijk achter en de Donald Duck had ik natuurlijk de dag ervoor gebruikt.

Panorama dan? Ik kon hem niet vinden, gillend uit frustratie gooide ik de blaadjes in het rond.

De Viva? De Vriendin? Fucking Autoweekblad? Wat moest ik nu nog?

De tijd begon te tikken, met moeite wist ik de uitbarsting te beperken tot enkele kopjes.

Er zat niks anders op dan voor de Viva te gaan. Ik rende naar de wc, opende de deur en trok aan de wc-rol.

Aan iedere zijde van de wc-bril legde ik vier velletjes, twee vellen op twee andere vellen.

Ik zal het even uitleggen voor de mensen die zich afvragen waarom ik dat in Godsnaam deed.

Een wc-bril is altijd koud. Ik vind zelf persoonlijk dat schijten een heilig moment is, een moment voor jezelf. Dat mag niet verpest worden door een koude wc-bril, waar je met kleine gilletjes langzaam op probeert te zitten, zoals het gaan liggen in een heet bad, totdat je eindelijk aan de temperatuur bent gewend. Ik zeg jullie, probeer het een keer en daarna zullen jullie nooit meer anders doen.

Zodra ik de acht velletje precies goed had gekregen, legde ik nog een tweetal velletje in de wc-pot. Dat voorkwam de remsporen, ook weer zo’n ijzersterk advies.

De routine was voltooid, ik trok m’n broek uit en ging zitten. Weer een gil die uit m’n mond ontsnapte, ik was vergeten de deur op slot te doen.

Oké, ik was alleen in het huis, maar je weet maar nooit.

Ik boog voorover, wist de knop te pakken te krijgen, draaide en gleed uit. Ik viel voorover, m’n hoofd klapte tegen de muur, en door de schrik pakte ik de draaiknop te hard vast en trok het los.

Ik baalde. Ten eerste, doordat ik was gevallen had ik alles half op de vloer, half over m’n benen laten gaan, wat ik zelf redelijk goor vond. Ten tweede, nadat ik de deur had geprobeerd weer open te doen, kwam ik erachter dat ik mezelf had opgesloten in de wc.

Gevangen in het kleine kamertje, ontlasting dat tussen mijn benen sijpelde. Ik bad tot God, dat niemand hier achter zou komen.

Oh, wacht…

In ieder geval zat ik vast, met geen weg om er uit te komen.

*

Mijn mobiel had ik in de huiskamer laten liggen, ik kon hierdoor niet weten wat de tijd was. Naar mijn gevoel zat ik er al een paar uur, het hadden er net zo goed een paar dagen kunnen zijn.

In de tussentijd had ik m’n ontlasting opgeruimd, m’n benen schoongemaakt en de hele Viva uitgelezen.

Tenminste, alles dat interessant was had ik gelezen. Ik had dus niks gelezen van het blad.

Vrouwen zijn saai.

Er was niks meer voor mij om te doen, zelfs masturberen was geen optie. Omdat dat fout is! Fout, zeg ik je!

Na zo’n vijf minuten ging toch maar masturberen, maar na drie keer had ik dat ook wel gezien. Daarbij is masturberen in mijn strontlucht, met de foto’s van mijn familie om me heen, voor mijzelf niet het leukste om te doen.

De tijd om me te vervelen was aangebroken.

*

Waar kon m’n moeder zijn gebleven?

Misschien was er iets ergs gebeurt? Maar dan had m’n zusje toch wel thuis moeten zijn gekomen?

Er was maar een logische verklaring, de wereld buiten mijn wc was overspoeld door zombies. Ik was de enige overlevende. Dat was best vervelend, hoewel dat zou inhouden dat mijn grootste droom eindelijk uit was gekomen.

Ik nam nog een hap van het wc papier, gevolgd door een slokje uit het kleine kraantje. M’n benen begonnen pijn te doen, ik had hier nu minstens drie dagen op een wc gezeten. Hoogstwaarschijnlijk zou ik nooit meer kunnen lopen, was ik het simpelweg verleerd.

Ik moest hieruit zien te raken. Zonder mij was de wereld verdoemd, in iedergeval was de mensheid dan verdoemd.

Ik zou dan in m’n eentje al de overgebleven zombies moeten doden, een levende, of als het niet anders kon een half levende, vrouw vinden en daarmee de wereld opnieuw bevolken.

Echt een klus voor mij dus.

Ik trok al m’n kleren uit.

Ik bedacht me waarom ik eigenlijk m’n kleren had uitgetrokken.

Ik wilde m’n kleren weer aantrekken.

,,Raynauld! Schattiepoepie! Ik ben thuis!”

Dat had ik niet verwacht, het was zeker wel m’n moeder. Zij is de enige die me op die manier aanspreekt. En dat ‘schattiepoepie’ zeggen ook niet heel veel anderen.

,,Mam! Ik zit opgesloten in de wc!”

,,Wat? Alweer? Ik had je toch gezegd voor dat ik weg ging-”

Terwijl ze sprak probeerde ze de deurklink en de deur ging open. Ik keek m’n moeder aan. M’n moeder zag mij staan, naakt. De vloer en m’n benen onder een paar vergeten spetters poep, enkele hard geworden papiertjes en een half opgegeten Viva.

Wc-papier is voller van smaak dan de Viva, nog zo’n tip.

,,Raynauld… Als je binnenin de wc staat dan moet je duwen aan de deur, niet trekken…”

Dat was iets dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit zou kunnen begrijpen.

Waarom maken ze de deuren niet gewoon zo dat je ze kan openen op wat voor manier dan ook?

Misschien moet ik uitvinder gaan worden.

,,En neem in het vervolg gewoon je mobiel mee, oké? Je weet dat je innerlijke klok totaal nergens op slaat, ik ben hooguit een half uur weggeweest en je ziet eruit alsof je hier dagenlang hebt geleefd.”

Ze zuchtte en begon aan het avondeten. Ik trok m’n kleren aan en haalde m’n spel van pauze af.

Het eerste wat ik deed, nu ik m’n vrijheid weer terug had, was de aarde redden van wezens die uit een andere dimensie kwamen, omdat ze via een portaal hier naartoe werden gebracht door een snedig plan van een man in een zwartpak, die gebruik maakte van een bedrijf dat Black Mesa heette.

Ik geef toe dat Half Life 2 niet bepaald een verhaal volgt dat daadwerkelijk zou kunnen gebeuren. Maar ik wist nu wel wat ik moest doen, mocht het gebeuren.

Aantal keer bekeken: 7401
Waardering: 8.49 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 32 bezoekers online