Lees het verhaaltje: Hoe overleef ik deze dag.. op verhalenlezen.

Hoe overleef ik deze dag...

U leest om dit moment het verhaal Hoe overleef ik deze dag.. gepost door Jan Depretere. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: Jan Depretere
Gepost op: 2005-5-21

Verhaal:

Hoe overleef ik deze dag..
"Weltrusten Kim." zegt Kims vader.
Hij loopt de kamer uit, doet het licht uit en sluit de deur achter zich dicht. Zo, denkt Kim, weer een hele nacht om te vervelen. Kim doet haar nachtlampje aan. Ze gaat rechtop op haar bed zitten. Waar zal ze eens mee beginnen? Ze besluit om te gaan computeren. Voordat dat 5-jaar oude ding aanstaat duurt het wel 10 minuten. Kim pakt haar cd-speler en drukt er een cd in.

De computer is eindelijk opgestart. Kim surft naar de chatsite, maar daar is al niemand meer te vinden. Ook op andere sites is niks meer te doen. Kim gaat verder met haar on-afgemaakt-verhaal. Toch begint dat ook al snel te vervelen. Het is pas 10 uur.

Ineens hoort Kim voetstappen op de trap. Dat is haar vader, dat hoort ze aan de grote stappen die haar vader altijd neemt. Kims vader komt als hij naar bed gaat altijd even kijken of Kim al slaapt. En bovendien kan je aan de andere kant zien of het licht in Kims kamer nog aanstaat. Snel drukt Kim het knopje van de monitor van de computer uit en doet het licht uit. Ze drukt voor de zekerheid nog wat knuffels tegen de nog-brandende-lampjes van de computer en duikt dan haar bed in. Daarbij stoot ze haar knie. Pijnlijk wrijft ze erover.
Net op tijd ligt ze in haar bed. Haar vader komt binnen. Hij heeft niks door dat de computer nog aanstaat. Hij loopt naar het bed van Kim. Kim doet net of ze slaapt. Kims vader doet de deken nog wat verder over Kim heen. Dan loopt hij weer weg. Hij sluit de deur achter zich dicht. Kim hoort haar moeder ook naar boven komen. Ze wacht nog even totdat het licht in de gang ook uit gaat, maar dan doet ze haar nachtlampje aan. Kim stapt haar bed uit en gaat aan haar bureau zitten. Ze pakt doet een koptelefoon in de cd-speler zodat ze muziek kan luisteren zonder dat iemand het hoort. Kim gaat zitten tekenen.

Kim wordt moe. Yes! Denkt ze. Kan ik eindelijk slapen. Ze doet het licht uit en gaat op haar bed liggen. De deken slaat ze van haar af. Poe, wat is het warm. Dat Kim moe is is niet gebleken, want Kim kan de slaap maar niet vatten. Dan schiet bij haar ineens de gedachte in dat de computer nog aan staat. Meteen schiet ze haar bed uit. Veel zin om nog te computeren heeft Kim niet. Ze zet de computer uit. Ze gaat op haar bed zitten.

Het is al 1 uur in de nacht. Normale kinderen van haar leeftijd slapen nu al lang. Kim slaapt meestal maar 3 of 4 uur. Toen ze afgelopen jaar op kamp ging, was dat echt een ramp. Vooral de nachten. De eerste nacht was iedereen nog wakker, maar de tweede nacht sliep iedereen, behalve Kim. Het eerste uur kon ze er nog van profiteren. Ze had toen iedereen onder gespoten met tandpasta en bespoten met deoderant. Maar toen werd het saai. Ze kon natuurlijk niet het licht aandoen. Dan zou iedereen wakker worden.

Plotseling hoort Kim beneden gerommel. Dat zal wel een muis zijn ofzo, probeert Kim zichzelf gerust te stellen. Maar dat lukt niet. Het liefste zal Kim weer haar bed in zijn gedoken, maar haar nieuwsgierigheid wint het. Zo zacht mogelijk doet Kim de deur van haar kamer open. Geruisloos loopt ze de trap af. Halverwege blijft ze staan. In de woonkamer brandt licht! Vaag ziet Kim een gestalte door de kamer rennen. Haar hard klopt hevig. Kim durft niet meer verder te lopen. Ze zacht als ze net de traf afkwam, zo zacht loopt ze nu weer naar boven. Ze loopt naar de kamer van haar ouders. Ze schudt haar vader wakker.
Met een slaperig hooft vraagt hij: "Wat is er? Ga toch lekker slapen joh."
"Er is beneden een inbreker," hijgt Kim
"Dat zul je wel gedroomd hebben. Ga nou maar lekker slapen. Het is pas half 3 in de nacht." Kims vader gaat een beetje rechtop zitten.
"Nee ik heb het echt niet gedroomd. Ik heb het zelf gezien. Kom nou pap." probeert Kim haar vader te overtuigen.
Kims vader gelooft het eerst nog niet, maar dan hoort hij beneden ook gerommel. Snel springt hij uit zijn bed en belt met zijn mobieltje de politie. Op zijn sloffen loopt Kims vader zijn kamer uit. Kim trippelt er achteraan.

Langzaam loopt Kims vader de trap af. Zo dicht mogelijk bij haar vader sluipt Kim achter haar vader aan. Kims vader ziet nu ook het licht in de kamer branden. Plotseling horen ze een auto voor hun huis stoppen. Op dat zelfde moment gaat het licht in de kamer uit. Buiten horen ze wat geschreeuw. Enkele seconden blijven Kim en haar vader stokstil staan, maar dan rent Kims vader verder de trap af en loopt naar buiten. Kim wil ook niet achter blijven. Ze loopt ook naar buiten.

Buiten ziet ze een zwaailicht van een politie wagen. Kims vader staat met een agent te praten. Dan komt er een agent naar Kim toe gelopen.
"Ben jij Kim?" vraagt de agent
Kim knikt.
"Bravo. Je hebt goed werk verricht. Zonder jou had deze inbreker gewoon vrij rond gelopen." zegt de agent.
"Ach. Ik was toevallig wakker." zegt Kim toch wel een beetje trots.
"Hier komt ook nog een rechtzaak over. Ik zal het op prijs stellen als jij je daar ook zult plaatsvinden. Waar het zal plaats vinden is nog niet bekend." zegt de agent.
Sjonge, wat spreekt die vent met moeilijke woorden zeg! denkt Kim. De agent loopt weg. Er wordt een vent in de politie wagen geduwt. Kim loopt naar binnen.

In de woonkamer is het een gigantische zooi! Kapotte vazen liggen op de vloer versprijdt, wat geld en in het midden van de kamer ligt een tas. Kim loopt er naar toe. In de tas zit heel veel geld en wat pasjes. Zo goed als ze het kan schuift Kim de rommel aan de kant. Dan gaat ze op de bank liggen. Ze doet de tv aan. Er is niks leuks op de tv. Niet zo gek eigenlijk. Kim wordt steeds slaperiger. Ze kan nog net de tv uitzetten, maar dan doezelt ze weg.

Lang kan Kim niet slapen, want haar moeder komt de kamer binnen. Kim wordt wakker. Even moet ze bijkomen en bedenken waarom ze op de bank ligt, maar dan weet ze het weer. Nog slaapdronken loopt Kims moeder naar Kim toe.
"Wat is er allemaal aan de hand? En waarom lig jij hier?" vraagt Kims moeder
"Ik was vannacht toevallig wakker en toen hoorde ik beneden iets en toen ging ik kijken en toen zag ik beneden iemand en toen ging ik naar papa en die belde de politie en toen had de politie die boef gepakt die hier aan het inbreken was." ratelt Kim
"HÃ©?" vraagt Kims moeder
Kim zucht. Dan begint ze opnieuw te vertellen. Nu veel rustiger. Als ze midden in haar verhaal zit komt haar vader de kamer ingelopen. Kim stopt even.
"Ga maar door hoor." zegt haar vader

Als Kim alles vertelt heeft kijkt haar moeder hoofdschuddend naar haar vader.
"Ik denk dat we nu maar beter kunnen slapen. We zijn allemaal erg moe. Morgen zien we wel verder. Kom Eva." zegt Kims vader.
Kims ouders lopen de kamer uit.
"Kom jij zo ook?" vraagt Kims vader nog.
Kim knikt. Dat is ze eigenlijk helemaal niet van plan. Dat slapen heeft haar goed gedaan. Al was het maar een klein uurtje, toch heeft ze helemaal geen zin meer om te gaan slapen. Ze slaat de deken om haar heen die op de bank ligt en loopt de kamer uit.

Kim doet haar jas en haar schoenen aan. Ze loopt naar buiten. Buiten is het nog pikkedonker. Het is ook wel koud. In alle huizen is het ook nog donker. Kim loopt haar eigen straat uit. Dan komt ze in een straat waar ze een steegje inslaat.

Plotseling hoort ze geritsel. Het kan geen dier zijn. Daar is het te hard voor. Kim schrikt. Ze begint iets harder te lopen. Omdat ze het toch niet vertrouwd, doet ze haar schoenen en haar jas uit. Daar zitten namelijk reflectoren op. Ze mag nu door niemand gezien worden. Ze legt de schoenen en de jas in de bosjes. De deken doet ze om haar middel. Opeens hoort ze achter zich een zware, norse stem die roept: "HÃ© jij daar! Staan blijven!"
Een paar seconden blijft Kim beweegloos staan, maar dan zet ze het op een lopen. De vent die dat zei is haar achter na gekomen. Kim heeft nog nooit zo hard gerend. Ze is bang. Gillen durft ze niet. Alleen maar rennen, rennen en nog eens rennen. Ze heeft nog maar een halve minuut gerend, maar voor Kims gevoel rent ze al een half uur. Haar benen worden steeds zwaarder. Kim heeft het gevoel alsof ze elk moment in elkaar kan zakken, maar ze blijft doorrennen. De voetstappen volgen haar. De vent komt steeds dichterbij. Hoelang duurt dit steegje nou nog? Eindelijk ziet Kim in de verte een klein beetje licht. Dat moet het einde van de steeg zijn.

Als Kim het einde van de steeg heeft bereikt, komt ze in een brede straat. Die straat kent ze! Daar zitten veel steegjes in verstopt. Kim slaat snel een ander steegje in. De voetstappen van de vent worden steeds zachter, totdat Kim niks meer hoort. Maar toch durft ze maar niet om te kijken.
Ineens voelt ze een tak in haar gezicht. Au! Dat doet zeer! Kim kijkt 1 seconden naar achteren. Ze ziet de vent niet meer.
Langzaam vermindert ze zelf vaart, totdat ze stil staat. Ze gaat half in de bosjes zitten. Ze haalt de deken van haar middel af en dipt hem tegen haar voorhoofd. Het is nog donker, maar Kim kan nog wel zien dat er bloed op zit. De pijn is erg. Kim blijft nog even zitten, maar dan staat ze op. Ze loopt richting haar huis. Haar schoenen en haar jas liggen nog in de bosjes. Die haalt ze die ochtend maar op.

Als Kim thuis is, loopt ze meteen door naar de badkamer. Ze kijkt in de spiegel. Ze schrikt als ze ziet dat op haar voorhoofd een snee zit van ongeveer 7 centimeter. Het bloedt nog aardig. Kim pakt de verbandtrommel en haalt er een pleister uit. Die drukt ze op de wond. Gelijk vermindert de pijn. Het is inmiddels al 6 uur. Over een uurtje worden haar ouders wakker.

Plotseling ruikt Kim een vreemde lucht. Het is een... brandlucht! Het komt van beneden. Snel rent Kim naar beneden. In de woonkamer is allemaal rook. Kim blijft staan. Wat moet ze nu doen? Haar ouders roepen? Nee. Bij die inbreker en die vent in het steegje is het ook allemaal goed gegaan. Dan zal het nu ook wel goed gaan. Kim rent weer naar boven en haalt 3 emmers water. Zo goed en zo kwaad als het kan rent ze er mee naar beneden. Omdat ze haar handen vol heeft, drukt ze de deurklink van de deur naar beneden. Met haar arm drukt ze deur verder open. Au! Die deur is heet!

Als Kim in de kamer staat, wordt ze bedolven met een enorme rookwolk. Ze kan niet veel meer zien, maar dat verandert als ze 1 emmer water heeft leeggegooid over de muur. Ze ziet dat het vuur van een sigaret die in de hoek van de kamer ligt is ontstaan. Kim gooit de andere 2 emmers naar het vuur. Of het gedoofd is kan ze niet goed zien. Ze rent naar boven en haalt nog 2 emmers. Die gooit ze ook over de sigaret heen. Nu is het vuur gedoofd. Er is nog wel veel rook, maar het ergste is voorbij. Kim heeft het benauwd gekregen. Ze loopt weer naar boven. Ze kijkt in de spiegel. In haar haar zit veel stof. Op haar gezicht zitten nog wat vegen.

De deur van de badkamer gaat open. Slaapdronken stapt Kims vader de badkamer in. Hij schrikt als hij zijn dochter ziet.
"Wat heb jij allemaal uitgespookt vannacht?" roept hij uit
Kim lacht.
"Dat is een hÃ©Ã©l lang verhaal!" lacht ze.

Aantal keer bekeken: 9457
Waardering: 6.46 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 34 bezoekers online