Lees het verhaaltje: Ik ben bij je op verhalenlezen.

Ik ben bij je.

U leest om dit moment het verhaal Ik ben bij je gepost door E. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: E
Gepost op: 2007-6-13

Verhaal:

Ik ben bij je

Ik was altijd al dol op kinderen, al van in mijn kinderjaren leek een gezin met vijf kinderen mij geweldig. Toen Vince en ik een koppel werden, was het al na enkele weken duidelijk dat wij elkaar zouden ontmaagden. Wij hadden elkaar beloofd dat wij het op mijn zeventiende verjaardag zouden gaan doen. Vince zou ervoor zorgen dat zijn pa weg zou zijn en dat het op zijn kamer kon. Toen zijn vader weg was, nam hij mijn hand en nam me mee de trap op naar zijn kamer. Daar begonnen wij elkaar heftig te kussen en begon Vince mijn top los te maken. Vince duwde mij op bed en maakte zijn jeans los. Hij gleed met zijn vingers over mijn dijen en duwde mijn slipje mee naar beneden. Toen hij zijn penis in klassieke missionarishouding bij me naar binnen liet glijden, deed het veel minder pijn dan ik mij altijd voorgesteld had. Hij duwde zijn penis zo ver mogelijk bij me naar binnen en terwijl ik zijn hemd van zijn lijf scheurde, begon hij op op en neer te gaan. Ik weefde mijn handen rond zijn nek en haakte mijn benen om zijn rug. Hij stootte zijn penis in en uit mij. Dit deed pijn. Ik kon het niet helpen dat er tranen over mijn wangen rolden.
Toen hij een orgasme kreeg, werd zijn zaad in mijn vagina gespoten. Zijn vader was al terug. Ik deed mijn topje heel haastig weer aan en haastte mij verder naar huis. Mijn slipje lag nog op zijn kamer. Maar een dag later verweet Vince mij dat ik niet om hem gaf en dat ik niet van hem hield. Anders waren er geen tranen over mijn wangen gelopen... Dus gingen wij niet meer met elkaar. Maar... Vince had mij zwanger gemaakt. Ik was amper zeventien en zou nog naar school moeten tot een week voor mijn bevalling. Maar mij baby besliste anders. Toen ik tijdens wiskunde even opstond om naar het bord te gaan, ik was toen 33 weken ver, werd het mij te veel en verloor mij bewuste. Ik vertelde mijn leraar dat het maar was van de hitte. Hij geloofde mij niet, maar ging er niet verder op in. Ik had het volgende uur Latijn en had dat vak in een ander lokaal. Ik kon het niet helpen om even over mijn buikje te wrijven en vertrok na het belsignaal naar dat lokaal. Maar de baby besliste anders. Ik had al wat op mijn tanden gebeten. Maar deze weeÃ«n waren dus geen voorweeÃ«n meer. Ik zakte op de gang door mijn benen en hield mij tegen aan de muur. Lien kon mij nog net opvangen. Zij merkte dat de bevalling begonnen was en haastte zich naar het fysicalokaal, waar mijn coÃ¶rdinator dat uur les gaf. Nog geen minuut later kwam Lien terug met mijn coÃ¶rdinator. Zij ondersteunde mij en nam mij mee naar het lokaal aan de andere kant van de gang. Daar was het altijd rustig en waren er altijd kussens in de buurt om op te liggen als dat nodig was. Ik zat op mijn knieeÃ«n en steunde op mijn coÃ¶rdinator. Zij vertelde mij dat ik haar altijd kon knijpen als ik daar behoefte aan had. Maar bij mijn volgende wee, hoorde ik haar harder roepen dan mijzelf. Ik was haar zo hard aan het knijpen dat het pijn deed. Mijn coÃ¶rdinator ging naast me zitten en zorgde ervoor dat ik op een berg kussens kon steunen. Zij schoof mijn top naar boven en wreef in ritmische bewegingen over mijn onderrug. Zij leek te begrijpen dat het onmenselijk veel pijn deed. Zij keerde mij rustig om en duwde mij plat in de kussens. "Het gaat helemaal niet lang meer duren. Beloofd." Dat verzekerde ze mij. "Ik ga even kijken hoe ver je al zit met je opening", voegde zij toe. Ik voelde hoe enkele vingers in mijn vagina gleden. "Dat is al aardig wat", bevestigde zij. Mijn coÃ¶rdinator kon mij de steun geven die ik nodig had. Zij hield mijn hand vast en moedigde mij aan. "Komaan, persen!" "Harder" Zij herhaalde elke keer weer: "Rustig. Ik ben bij je. Ik weet dat het heel veel pijn doet, maar ik ben bij je." Toen ik na uren persen beviel van een meisje, was het voor mij natuurlijk al duidelijk dat zij de naam zou dragen van mijn coÃ¶rdinator! In alle hectische gebeurtenissen, was zij radicaal vergeten om mijn dokter nog op te bellen, maar met Myrte en mij was alles dik in orde! En de zelfvoldane glimlach van mijn coÃ¶rdinator bevestigde dat.

Voor Myrte,
werkelijk gebaseerd op haar geboorte...

Aantal keer bekeken: 4290
Waardering: 8.75 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 169 bezoekers online