Lees het verhaaltje: Kat in de Boom op verhalenlezen.

Kat in de Boom.

U leest om dit moment het verhaal Kat in de Boom gepost door Kenneth Temple. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: Kenneth Temple
Gepost op: 2009-4-26

Verhaal:

Kat in de Boom
De Avonturen van de KVD (Kinderen voor de Vrijheid voor Dieren)
Kat in de Boom

Jasper keek uit zijn raam en zuchtte.
De regen had alles veranderd in een grote modderplas.
Het waaide ook.
Zo hard dat het leek of de regen van rechts kwam.
Nou konden zij niet verder aan de hut bouwen.
Hij zuchtte weer en ging achter zijn computer zitten.
Op internet kon hij honderden spellen spelen als hij dat wou.
Maar dat wou hij niet.
Geen zin.
Hij maakte zijn Playstation spellendoos open en keek ze na.
Allemaal saai.
Hij zette de tv aan en ritste door alle dertig zenders.
Niks.
Hij zette de tv uit en ging weer voor het raam zitten.
Het had nou zoveel geregend dat er een kleine rivier ontstond, midden op straat.
Het leek zelfs groter te worden terwijl hij keek.
Cool, dacht Jasper.
Hij ging naar beneden.
Zijn laarzen stonden in de hoek en hij trok ze aan.
“Hanneke!,” riep hij naar de oppas. “Ik ga naar buiten!”
Geen antwoord.
Ze zat zeker nog te bellen.
Hij deed zijn regenpak aan en ging naar buiten.
Het regende nou echt hard.
De druppels voelde als naalden tegen zijn gezicht.
Hij zette zijn capuchon op en draaide uit de wind.
Jasper liep naar de straat en keek links en rechts.
Niemand.
Iedereen was binnen, schuilend voor de storm.
Zouden Willem en Ellie buiten willen spelen?
Het zou vast niet mogen.
Hij moest zijn capuchon vasthouden om het op zijn plaats te houden.
Een windvlaag blies hem bijna omver.
De grote berkenboom in zijn voortuin kraakte.
Een tak viel naar beneden.
Jasper schrok en sprong achteruit.
Net op tijd.
Het waaide zo hard dat de boom onmogelijk naar rechts leunde.
Dat kon niet lang meer duren.
De boom zou het ieder moment gaan begeven.
Jasper nam nog een paar stappen achteruit.
De wind ging even liggen en de boom rechtte zijn eigen weer.
MIIIIIIIIIIAAAAUUUU!
Jasper keek omhoog en schrok.
Meneer Tinus, de kat van de buren, zat in de boom.
Hij keek angstig uit zijn ogen en leek Jasper om hulp te smeken.
Zonder te aarzelen, rende hij naar de buren.
Niet thuis.
Hanneke dan.
“Ik bel de brandweer,” zei ze toen Jasper het binnen ging vertellen.
“Ze zijn heel druk,” zei Hanneke toen ze ophing. “Maar komen zo snel mogelijk.”
“Ja,” zei Jasper boos. “En als de boom al omwaait? Wat dan?”
“Wij kunnen toch niks doen, Jasper.”
Jasper keek weer naar buiten.
De boom stond weer schuin.
Meneer Tinus zat nog angstig naar de grond te kijken.
“Wij wel,” zei Jasper. “De KVD wel.”
Hij deed zijn capuchon weer op en rende de deur uit.
“Wacht!” riep Hanneke hem na maar hij was al weg.
Kinderen voor de Vrijheid voor Dieren, dacht Jasper.
We hebben een missie!

Jasper had geluk.
Willem zat voor zijn raam zielig naar buiten te kijken.
Jasper ging ervoor staan en zwaaide.
Willem deed zijn raam open. “Ben je gek of zo?” vroeg hij.
“Jullie moeten snel komen!” riep Jasper.
“Haal Ellie en kom naar mijn huis. Er is een noodgeval!”
En zonder het verder uit te leggen, was ie weg.

Meneer Tinus zat nog steeds in de boom.
Te bang om naar beneden te komen.
Jasper dacht na.
Hoe kunnen wij hem naar beneden halen.
De overbuurman had een ladder.
Maar die waren ook niet thuis, herinnerde Jasper.
Vakantie in Portugal.
Een windvlaag blies hem weer bijna omver.
De boom kraakte en hing weer onmogelijk schuin.
Hij breekt zo door midden, dacht Jasper.
“Wat is er aan de hand?” vroeg Willem, die ineens achter hem stond.
“Ja,” zei Ellie kattig. “Als Mama erachter komt dat wij naar buiten zijn, in de storm…”
“Kijk,” zei Jasper, wijzend naar boven.
MIIIIIIIIAAAAUUUU!
“Ahhhhhh!” zeiden Willem en Ellie tegelijk.
“Een taak voor de KVD!” riep Jasper trots.
“Wat kunnen wij doen?” vroeg Willem.
Ze moesten hard praten om boven de wind uit te komen.
“We moeten de brandweer bellen,” zei Ellie.
“Gebeld,” zei Jasper. “Ze komen als ze tijd hebben.”
Ellie keek snel naar de andere huizen. “En…”
“Niemand thuis,” zei Jasper.
KRAAAAAK!
MEEEEAAAAUUUU!
“We moeten echt iets doen!” zei Ellie, “Als de boom omwaaid, word ie verpletterd.”
“Ideeën?” vroeg Jasper.
“Misschien kunnen we er iets onderleggen, een matras of zo,” zei Willem.
“Goed idee, Willem,” zei Ellie. Ze rolde met haar ogen. “Heb je er eentje bij je.”
“We kunnen beter wachten op de brandweer,” zei Ellie.
Een enorme windvlaag stak op.
Ellie viel op haar kont en Willem en Jasper pakte elkaar vast.
Meneer Tinus werd bijna van zijn tak gewaaid en kon zich nog net vast houden.
De boom zwaaide op en neer, krakend en piepend.
“Hij gaat zo vallen!” riep Willem.
Ellie stond weer op. “We moeten hem echt helpen.”
Ze ging onder de boom staan. “Kom maar, poes, poes..”
Ze klikte met haar tong en floot.
Ze deed alles om de kat te roepen maar hij kwam niet.
“Kom maar, Meneer Tinus.” Jasper deed nou ook mee.
“Kom maar naar beneden, poes, poes. Kom maar…”
Meneer Tinus stond voorzichtig op en liep naar het midden van de boom.
“Hij komt!” riep Willem.
Een windvlaag stak weer op en Meneer Tinus maakte zijn eigen klein.
Hij ging weer veilig op zijn tak zitten.
“Hij komt nooit!” riep Willem. “Wij moeten iets doen!”
“Ik klim erin!” riep Jasper.
“Nee!” schreeuwde Ellie. “Het is veel te gevaarlijk!”
“We moeten iets!” schreeuwde Jasper terug.
“Ellie heeft gelijk,” zei Willem. “Dat is veel te gevaarlijk.”
Plotseling stak er een supersterke wind vlaag op.
Ellie werd tegen Willem aan geblazen en ze vielen allebei om.
Jasper kon zijn eigen nog net staande houden en zag zijn kans.
Hij pakte de onderste tak.
Normaal kon hij hier niet bij maar de boom hing zo schuin dat het een makkie was.
De boom rechtte zijn eigen weer en Jasper werd omhoog geslingerd.
“WOOOOOO-HOOOOOOO!” gilde hij toen hij door de lucht vloog.
“Jasper!” riep Ellie. “Wat doe je?!”
Maar hij had geen aandacht voor de gewone mensen op de grond.
Hij was nou net superman.
Hij vloog door de lucht om een kat zijn leven te redden!
Jasper pakte snel de volgende tak en trok zich verder omhoog.
Weer de volgende tak optrekken en hij zat net onder Meneer Tinus.
Meneer Tinus zag Jasper aankomen maar was te bang om te bewegen.
De boom ging weer op en neer slingeren en hij voelden het kraken.
“JASPER!” schreeuwde Willem. “Hij gaat echt vallen!”
Jasper had hier geen aandacht voor.
Hij moest een dier zijn leven redden.
Dat was het hart en ziel van de KVD.
Kinderen voor de Vrijheid van Dieren.
Dieren redders.
Dat Willem en Ellie te bang waren om de boom in te klimmen maakte niet uit.
Als de dieren maar gered werden, daar ging het om.
Jasper zat nou op dezelfde tak als Meneer Tinus.
Hij kroop nog een stuk naar voren en kon het zielige wezen bijna pakken.
De boom kraakte nou erg hard.
Jasper greep naar de kat en hij trok weg.
Meneer Tinus keek naar de grond en sprong.
Willem wou hem opvangen maar het ging te vlug.
Het bleek ook niet nodig te zijn, Meneer Tinus kwam op zijn poten neer en rende weg.
“Kom gauw naar benden!” riep Ellie.
“Je heb het geflikt!” riep Willem. “Kom maar!”
Jasper keek naar onder en zo vlug hij kon, liet hij zijn eigen zakken.
Een nieuwe wind vlaag drukte de boom weer schuin.
KRAAAAAAAAK!
“WILLEM!” gilde Ellie. “HIJ VALT!”
“WILLEM!” Willem ging onder de boom staan. “SPRING!”
Maar Jasper was nog te hoog om te springen.
De boom slingerde en krakte op en neer.
Jasper daalde tak voor tak.
KRAAAAAAAK!
“Daar gaat ie!” riep Ellie en Willem tegelijk.
Jasper voelden het ook en keek naar de grond.
Nu of nooit.
Hij duwde zijn eigen van de boom en sprong.
KRAAAAAAAAAK!
BOOOOOOEEEEEEEEEM!

“Gaat het?” vroeg Ellie.
Jasper deed zijn ogen open en keek haar aan.
“Denk het wel.”
“Ga van me af dan.” Ze gaf Jasper een zachte duw.
Willem pakte Jaspers hand en hielp hem overeind. “Kom, we gaan naar binnen.”

Vanuit het keuken raam, keken de drie leden van de KVD naar de omgewaaide boom.
“Het is je gelukt,” zei Willem met een beker warme chocolademelk in zijn hand.
“Ja,” zei Ellie terwijl ze hem trots aankeek. “Je hebt hem gered.”
Jasper schudde zijn hoofd. “Wij hebben hem gered.”
Ze keken elkaar aan en glimlachte.
Missie volbracht.

© Copyright Kenneth Temple
Lees nog meer spannende kinderverhalen op www.kennethtemple.com

Aantal keer bekeken: 5573
Waardering: 7.44 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 27 bezoekers online