Lees het verhaaltje: Kauwgum op verhalenlezen.

Kauwgum.

U leest om dit moment het verhaal Kauwgum gepost door rafiki. Dit verhaal is gepost in de categorie sprookjes. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar sprookjes?
Categorie: sprookjes
Gepost door: rafiki
Gepost op: 2008-5-11

Verhaal:

Kauwgum
Kauwgum

De lampen flikkeren. De trein beeft. De remmen knarsen. De jongen neuriet. Hij is op weg van daar naar ginder. Van punt A naar punt B, en in zijn gedachten en dromen liggen die twee honderd ziljoen lichtjaren van elkaar verwijderd. Of misschien nog wat verder. Ja, nog dubbel zoveel verder. Driedubbel.

Hij hield altijd al van dat woord, ginder. Het belooft je verre horizonten, exotische landschappen, die – en dat is de reden waarom hij er zo van houdt – heel erg ver van huis zijn. En ‘huis’, dat is daar. ‘Thuis’, dat is ginder.

Een meisje gaat op de bank voor hem zitten. Ze geeft hem een vette knipoog en vermaalt haar kauwgum met open mond. Ze heeft een soort halsband om, als van een hond, met stekkertjes. Ze heeft een ringetje door haar neus en zwarte randen rond haar ogen. Ze grijnst, en ploft haar rugzak op de plaats naast hem. Hij kijkt op.

Ze strekt haar benen uit op de harde treinbank. Er zitten nogal wat gaten in haar kousen. Alles aan haar is pikzwart, behalve haar ogen. Hij glimlacht vaagjes.

Ze spreekt schokkerig, en vreemd hard.
“Waar ga jij heen?”
Hij stopt met neuriën en zegt zachtjes:
“Ginder.”
Ze legt haar hoofd in haar nek en lacht blaffend.

De jongen wacht tot ze uitgelachen is. Hij kijkt nog steeds vriendelijk. Het meisje kijkt hem even aan en begint opnieuw te lachen. Deze keer stopt ze al sneller, wanneer ze merkt dat hij nog steeds rustig zit te glimlachen. Spottend vraagt ze:
“En waar is dat dan, ginder?”
“Overal, behalve daar.”
De jongen glimlacht sereen, alsof dat een voor de hand liggend antwoord was.

Het meisje kauwt spottend.
“En waar is daar dan?”
Zijn gezicht betrekt. Zijn ogen lijken plots donkerder. Een wolk is voor de zon geschoven.
“Daar is… huis…”
“Ach zo,” zegt het meisje, alsof dat alles verklaart. Ze grijnst.
“Heb je ook een naam?”
De zon schijnt weer, de jongen lacht weer.
“Heb ik niet nodig.”

De trein stopt met knarsende remmen. De jongen staat langzaam op. Het meisje volgt hem, ze is nieuwsgierig geworden. De deuren springen open. Het licht is fel, het meisje knijpt haar ogen tot spleetjes. De jongen stapt uit en glimlacht naar het meisje. Zij kijkt rond naar het station. Het ziet er net zo uit als alle andere stations.

De trein vertrekt weer, de deuren gaan dicht. Het meisje blijft nog even staan, kijkt naar de wegwandelende jongen. Dan ziet ze het bordje van het station. Ze vergeet even te kauwen.

Aantal keer bekeken: 4892
Waardering: 4.39 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 345 bezoekers online