Lees het verhaaltje: Kim op verhalenlezen.

Kim.

U leest om dit moment het verhaal Kim gepost door Philippine Nenas. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Philippine Nenas
Gepost op: 2011-7-1

Verhaal:

Kim
Kim

Er was eens een meisje. Ze heette Kim. Op een avond riep zij samen met haar vriendin een geest op. De volgende ochtend werd ze wakker. Ze ging naar beneden. Ze zag dat haar ouders allebei al weg waren. Ze pakte haar computer en ging werken aan haar huiswerk. Toen ze een tijdje aan het werk was, hoorde ze de kraan lopen. Ze ging naar de badkamer om hem uit te doen, maar ze wist wel zeker dat zij de kraan niet aan had gedaan. Ach ja, er zou wel iets mis zijn het watervervoer, dacht ze. Ze deed de kraan dicht en ging weer verder met haar huiswerk. Toen het af was belde ze een vriendin om te vragen om ze zin had om samen gezellig TV te gaan kijken of zo. De vriendin zij dat ze er in een uurtje zou zijn. Terwijl Kim aan het wachten was tot haar vriendin er zou zijn, hoorde ze de kraan weer lopen. Ze liep naar boven om te kijken wat het was, het geluid kwam uit de badkamer. Ze deed de badkamer deur open en zag dat dit keer de douche aan stond. Ze vond het dit keer echt eng worden en besloot om haar oma te bellen. Toen ze wilde bellen, hoorde ze dat de lijn dood was. Ze ging naar de bank en deed de tv aan, maar het enige dat ze zag was een storing. Ze probeerde zichzelf gerust te stellen dat er gewoon een stroomstoring was en ze pakte een boek waarin ze begon te lezen. Toen ze eindelijk een beetje was bijgekomen van de schrik, hoorde ze dat alle deuren in het huis aan het klapperen waren en het licht ging knipperen. Ze durfde van angst zich niet te bewegen tot ze gelukkig de vrolijke stem van haar vriendin hoorde. Ze vertelde alles aan haar vriendin. De vriendin zei dat het misschien de geest was die ze gister avond hadden opgeroepen. Maar Kim geloofde haar niet. Ze besloten om buiten te gaan spelen, omdat ze immers binnen niks konden doen vanwege de stroomstoring. Een uurtje later moest de vriendin naar huis. Kim vroeg aan haar of ze nog kon blijven logeren maar ze zei dat ze niet kon omdat ze op haar broertje moest passen. Toen ze weg ging, was Kim dus weer alleen thuis. Tien minuten later ging de telefoon. Heh? dacht ze, de stroom was toch uit? Ze nam trillend van angst de telefoon op maar ze hoorde alleen maar geruis. Van schrik hing ze snel op. Ze ging op de bank zitten. Toen hoorde ze dat er iemand van de trap af liep. Ze luisterde goed maar ineens stopte het geluid. Maar toen hoorde ze dat het geluid verder ging in de trap. Ze begon te schreeuwen van angst. Ze verstopte zich achter een kussen. Ineens kwam eer een licht flits en er kwam een zwarte schaduw op haar af. Ze kon niet goed zien wat het was, maar het had veel weg van een groot persoon. Het kwam dichter en dichter bij. Zo dichtbij dat het haar aanraakte en door haar heen ging. Ze voelde een koude wind dwars door haar heen gaan. Wat was er gebeurt? De schaduw was verdwenen en het licht knipperde even en bleef aan. Ook de TV ging aan en waarschijnlijk deed de telefoon het ook wel weer. Toen kwam haar moeder binnen. Kim rende naar haar moeder toe om alles te vertellen, maar het was net of haar moeder haar niet kon zien. Ze riep Kims naam een paar keer hard. Toen ze keek naar de bank begon ze heel hard te gillen. En ze bleef maar Kims naam schreeuwen. Ze rende naar de telefoon en belde het alarmnummer. Ze belde ook Kims vader, terwijl Kim zelf de hele tijd achter haar moeder aan rende om te vragen wat er was. Ze snapte er helemaal niks meer van! Even later arriveerde er een ambulance en een dokter kwam binnen. Hij keek naar de bank en schudde zijn hoofd. Hij zei tegen mijn moeder dat het al te laat was. Kim snapte er nog steeds niks van. Toen kwam haar vader binnen. Hij keek naar de bank en hij bleef verstijfd staan. Het leek of hij nooit meer zou gaan bewegen. Kim bleef nog steeds vragen wat er nou aan de hand was. Haar vader liep naar haar moeder en begon toen ook te huilen. Ze snikten allebei Kims naam. Kim liep naar ze toe en schreeuwde: Hallo! Ik ben hier! Waarom huilen jullie nou? Maar haar ouders reageerde niet en haar moeder riep: Waarom? Waarom? Toen zag Kim de schaduw weer, maar dit keer niet in het zwart, maar in een kleur die ze eigenlijk nog nooit eerder had gezien. Maar Kim vond het niet eng, het stelde haar eigenlijk een beetje gerust. Toen hoorde ze haar moeder weer waarom? roepen. Toen begon ook zij te huilen. Ze besefte dat dit de laatste keer was dat ze haar ouders zou zien. Haar ouders konden haar niet zien omdat ze dood was. Haar vriendin had dus gelijk. De schaduw was de geest die we hadden opgeroepen en hij had Kim opgehaald.

Aantal keer bekeken: 3776
Waardering: 7.45 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 101 bezoekers online