Lees het verhaaltje: Liesbeth de prinses op verhalenlezen.

Liesbeth de prinses.

U leest om dit moment het verhaal Liesbeth de prinses gepost door fairytale. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: fairytale
Gepost op: 2009-8-18

Verhaal:

Liesbeth de prinses
Lang geleden waren er eens een koning en een koningin. De koningin kon geen kindjes krijgen maar toch wouden ze allebei dolgraag een kindje hebben. Ze besloten om iemand te adopteren. Zo kwamen ze uit bij Samira , een kindje uit Somalië. Ze vonden Samira niet zo'n mooie naam , dus hebben ze haar 'Liesbeth' genoemd. Dat zou ook mooier klinken als zij later een koningin is. Liesbeth groeide gelukkig op , haar ouders gaven haar alles wat ze nodig had. Liefde , speelgoed , eten en nog veel meer. Toen Liesbeth 10 jaar was wou ze graag eens buiten de paleismuren komen. Maar dat mocht niet van haar ouders want ze waren bang dat er iets met haar zou gebeuren. Op een dag vond Liebeth een gat in de muur.
--------------------------------------
Liesbeth huppelde door de tuin. Haar staartjes vlogen op bij elke sprong die ze maakte. Ze had een eigen plekje gevonden. Het was toegegroeid met struiken en planten maar langs de binnenkant is er een groot open vlak. Ze had een piknickmand meegenomen met eten in en een tafellaken. Ze kroop tussen de bosjes en kwam uit bij het open vlak. Ze spreid het tafellaken over de grond en legt stenen op de hoeken , zodat het niet weg zou vliegen. Ze had nog niet zo'n honger de besloot ze een beetje te wandelen , daar kreeg ze altijd honger van. Ze nam een appel mee voor het geval dat ze onderwerg honger zou krijgen , want de paleistuin was immens groot. Liesbeth kwam uit bij de paleismuur. Ze keek naar boven , hij was wel 4 keer zo groot als haar. Wat zou erachter zitten? Opeens zag ze een gat in de muur. "Hoe komt dat gat daar ?", vroeg ze zichzelf af. Ze haalde haar schouders op en kroop door het gat. Ze kwam uit bij een grote markt. Versteld bleef ze rondom haar kijken.
"Hé meisje ! Ga eens aan de kant !", schreeuwt een mannenstem achter haar. Met een ruk draait ze zich om , achter haar staat een paard haar aan te staren. Liesbeth slaakt een gil.
"Wat?! Nog nooit een paard gezien ?", spot de man.
Liesbeth kijkt de man boos na. Wie denkt hij wel niet dat hij is ? denkt ze. Weet hij dan niet wie ze is ?
Liesbeth gaat op de grond zitten en trekt haar kniën tot haar kin en ze slaat haar handen om haar benen. Ze is bang en wil graag terug naar huis. Daar hadden haar ouders het over toen ze zeiden ;"Het is gevaarlijk achter de muren."
"Niemand herkent me , ze hebben me nog nooit gezien omdat ik altijd binnen de paleismuren ben geweest.", fluistert Liesbeth.
Ze heeft honger. Opeens herinnert ze zich de appel die ze in haar zak heeft gestoken. Ze haalt hem eruit en eet gulzig.
"Prinses Liesbeth ?", hoort ze iemand zeggen.
Liesbeth tilt haar hoofd verschrokken op. Daar staat Anna , een dienstmeisje. Ze gaat altijd eten kopen voor Liesbeth en haar ouders.
"Anna!", gilt Liesbeth en ze spurt op Anna af.
"Wat doe je hier ?", vraagt Anna.
"Ik ben door een gat in de muur gekropen en ik wil terug naar huis.", Liesbeth begint te huilen.
"Stil maar."
Anna legt een hand op het hoofd van Liesbeth. "Ik breng je wel naar huis , maar eerst moet ik eten kopen. Kom je mee ?"
Anna ziet dat Liesbeth twijfelt. "Ik bescherm je wel.", zegt ze snel.
Nu Liesbeth gerustgesteld is knikt ze.

Als ze even later thuis komt , vliegen haar ouders naar haar toe. "Oh liefje , ik ben zo blij dat je terug bent.", koert haar moeder gelukkig.
Maar haar vader ziet er niet gelukkig uit , hij ziet er eerder kwaad uit.
"Waar was je ?" , vraagt hij streng.
"Ik... ik ben door een gat in de paleismuren gekropen.", stotterd Liesbeth.
Haar vader kijkt haar streng aan , maar Liesbeth zet haar liefste gezicht op. Daardoor verdwijnt het strenge gezicht in een blije glimlach. Hij knuffelt Liesbeth. "Beloof me dat je nooit meer zoiets uithaald. Je hebt geluk dat Anna er was.", zegt haar vader.
"Ik beloof het."

Als Liesbeth s' avonds op haar kamer zit , denkt ze aan wat er vandaag is gebeurd. Ze is eindelijk buiten de paleismuren gegaan , maar ze beseft dat het binnen véél leuker is.

Aantal keer bekeken: 3740
Waardering: 7.21 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 284 bezoekers online