Lees het verhaaltje: Love and hate just dont match together deel3 op verhalenlezen.

Love and hate just dont match together deel3.

U leest om dit moment het verhaal Love and hate just dont match together deel3 gepost door Kerstin tempel. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Kerstin tempel
Gepost op: 2008-2-23

Verhaal:

Love and hate just dont match together deel3
7. Never again.
Tranen begonnen langzaam te branden. Ik kon het niet meer houden. Hij was weg.. ik moest snel terug naar annemieke’s huis.. ik kon het niet meer houden hier in mijn eentje. Ik rende snel de straat uit, tranen biggelden over mijn wangen. Ik rende verder, en stopte bij annemieke’s voordeur. Snel liep Nadine naar de deur en deed open. Ik knalde bijna neer op de grond. Wat stel ik me aan! Ik zie hem heus wel nog een keer.. hoop ik.. moeizaam kon ik steunend op Mirte en Nadine de kamer binnen lopen. Ik plofte op de bank neer, en mijn tranen stopten langzaam weer. Lucas en Douwe waren ook al weer weg. Eva was hem gevlucht, en Annemieke lag op de grond televisie te kijken samen met Marlot. Anna zat rustig een blaadje te lezen, en ze stoorden zich niet aan mijn gesnotter tussen door, terwijl ik mijn woord deed. ‘’maar hoe kan hij dat flikken.. het zo laat te vertellen?’’ zei Nadine pissig. Mirte haalde haar schouders op. ‘’ ik denk dat hij wachtte tot het juiste moment, maar het duurde te lang..’’ ik haalde de laatste paar tranen van mijn wangen. En zuchtte. ‘’toch is Alphen aan de Rijn niet heel ver kers…’’ mompelde Anna, die haar blad had weggelegd en er ook bij kwam zitten. ‘’maar dat laten me ouders nooit toe..’’ Mirte knikte begrijpend. ‘’maar als je dan zegt dat je naar mij toe gaat?’’ zei Anna. Ik schudde me hoofd. ‘’me ouders brengen me dan, en dan moeten we ook nog tegen jou ouders iets verzinnen om naar Alphen aan de Rijn te kúnnen gaan.’’ ‘’vertel je ouders gewoon de harde waarheid!!’’ riep marlot opeens, en Annemieke en marlot waren er ook bij komen zitten. Blijkbaar vond iedereen het een heel interessant onderwerp. ''als nog.. mijn ouders even het hele verhaal tussen mij en Jan Willem vertellen en dan vragen of ik naar hem toe mag?'' , ik slikte even, ''sowieso gaat dat niet werken, dat weet ik nu al..'' ''maar je ouders moeten gewoon weten dat hij je nodig heeft! en jij hem net zo sterk!'' zei Annemieke. Mirte knikte. '' ja dat is waar.. weten je ouders al van dit weekend dan?'' ik schudde weer mijn hoofd. ''nee.. nou ja.. ook weer wel, want ik had me moeder uitbundig vertelt over dat ik met hem naar de bioscoop zou gaan.. maar me vader had het ook gehoord.. en naja, toen we laatst naar school moesten heeft me vader hem gezien.. en me moeder.. nou ja, ze waren het er niet mee eens.. toen kregen we later ruzie.. en ben ik weggelopen.. toen belde hij.. en toen ben ik naar het station gegaan.. en zo doende eigenlijk.. 'k heb het hele weekend nog niks van me laten weten..'' ''denk je niet dat ze ongerust zijn dan?'' vroeg mirte. ik knikte. ''denk ik wel.. maar ja. wat moet ik anders?'' ''maar ze wisten toch ook dat we bij Annemieke zouden zijn de hele dag?'' vroeg Marlot. ''ja, we hadden ze nog overgehaald ja..'' voegde Anna eraan toe. ''ja dat weten ze wel..'' ''dan komen ze vanzelf hierheen, dan zullen wij allemaal ze even duidelijk maken dat ze niet zo idioot moeten doen over Jw!'' riep Nadine.

8. I just not wanna live without.
Nog geen 10 minuten later werd er aangebeld. Me ouders kwamen binnenstormen. ‘’shit..’’ mompelde ik. En ik had gelijk. ‘’Hoe kun je?! Zomaar weggaan! Zonder iets te zeggen!! Waar heb je uitgehangen!! Je zou bellen waarneer je hier zou zijn!! Dit is echt belachelijk!!’’ riep me vader uit. Alsjeblieft hou op! Niet hier.. niet nu! ‘’kers.. vertel het..’’ mompelde Anna. Ik zuchtte. Keek mijn moeder aan, die voor het eerst niet echt medelevend terug keek. Wat heeft zij nou… ‘’ik… ik ben wel met hem naar de bioscoop geweest gister.. en toen,’’ maar mijn vader flipte hem uit. Hij liet me geen woord verder praten. Maar dat liet mij toch niet stoppen. ‘’, toen ben ik s’avonds met hem mee gegaan naar zijn huis, heb ‘k daar geslapen, en de volgende ochtend heeft hij me hierheen gebracht op de fiets. Later zijn wij naar de stad geweest, en kwamen we hem daar weer tegen… en zostraks was hij ook nog hier met Lucas en Douwe.. ‘’ oh shit.. ik had niet moeten vertellen over dat ‘k bij hem sliep.. nou ja, ze gaan vast niet vragen of we wel geslapen hebben.. op dat moment kwam eva ook nog weer binnenlopen. ‘’ze heeft niet zo maar bij hem geslapen!!’’ Verdomme! Stom wijf dat je bent!! Je had echt je bek moeten houden… ‘’dat weten we al eva..’’ zei mijn moeder liefdevol. Waar sloeg dit op… mijn moeder.. deed aardig tegen eva.. Dit kan niet! Het is onmogelijk.. ‘’nou en! Kers en Jw horen bij elkaar!!’’ riep Marlot uit. ‘’hou jij je erbuiten!!’’ riep eva. ‘’jij gaat nu met ons mee!’’ riep mijn vader, en trok me van de bank af. Ik stribbelde niet tegen, want ik wist wat er dan ging gebeuren. Ik wierp mirte een blik toe, die iedereen kon begrijpen, en ze knikte.

9. I can do better than you.
Ze gooiden me in de auto, naast eva. En we reden weg. Ik wierp eva een blik toe van vroeg-of-laat-krijg-ik-je-terug. Maar ze grijnsde. Langzaam begon het me te heugen wat er speelde. Wat heeft ze gedaan met me ouders.. dit klopt niet, waarom zou ze me ouders chanteren. Toen we thuis kwamen, wou ik meteen naar boven gaan, maar me moeder hield me tegen, en leidde me naar de woonkamer. ‘’zitten.’’ Zei ze emotieloos. Me vader zag er opeens heel rustig uit, en wenkte dat eva ook mocht gaan zitten. ‘’die computer van je gaat weg, ‘’ NEE! Verdomme! ‘’, je mobiel nemen we in, voor het geval dat hij je nog wat gaat sms’en,’’ vervolgde mijn vader. Oh nee!!! Alsjeblieft..!! ‘’, alle contact opties waarmee je misschien contact met hem kan krijgen verwijderen we, en alles geven we door aan eva.. zodat zij bij haar geliefde kan blijven.’’ Eindigde hij. … wát?.. verstond ik dit goed? Eva kreeg al zijn nummers, email en adres?.. dit klopte even niet.. waar sloeg het sowieso op.. waarom was eva nog steeds hier.. maar ik kan beter zwijgen dan tegenspreken.. en dus knikte ik. ‘’oh, en eva haar vader is ernstig ziek, dus als je haar even wil meenemen na schooltijd zodat wij het even kunnen overnemen.’’ Zei hij, zonder te vragen naar mijn mening, die sowieso niet instemmend was. Van binnen kookte ik van woede. Eva had vanaf de 1e al achter me aan gewaggeld alsof ze me hondje was.. maar nu snap ik het een beetje meer, ze wil gewoon me leven overnemen.. mijn ouders heeft ze al.. Jw krijgt ze.. als het aan me ouders ligt. En ik keek naar mijn moeder, die gezellig met eva aan het kletsen was over hem. Ik wil hier niet langer blijven.. en ik stond op, terwijl me vader televisie aan het kijken was, en mijn moeder een gezellig spelletje met eva aan het doen was. Ze keken wel even op toen ik weg liep, maar gingen toen ook weer verder. Ik knalde neer op mijn bed. Dit spoort dus echt niet… maar wacht, mijn computer staat er nu nog wel! En snel stapte ik van bed af, en ging achter de pc zitten. Wat had het eigenlijk voor nut.. Jan Willem was bezig met de verhuizing, dus ik denk dat zijn pc al afgesloten was en shit. De andere meiden waren vast nog bij Annemieke dus waren ook niet op msn. Dit spoorde gewoon niet, het was een nachtmerrie.. gewoon weg een slechte droom. Het was 20 uur. En toch was ik al doodop. Ik kón niet meer. Er was zoveel gebeurd. En dat op 1 dag.. en die dag ervoor dan… de bioscoop, zijn warme armen… die zoen..... en op dat moment haalde het gerinkel van de huistelefoon mij uit mijn dromen. Ben ik nou in slaap gevallen of niet… het was 10 voor half 9. niet echt lang geslapen dus. Eva kwam opeens naar boven stormen. ‘’mijn moeder heeft een ongeluk gehad!! En mijn vader is er heel slecht aan toe!!!’’ riep ze uit, ik schudde wild met mijn hoofd, ik had al zo’n hoofdpijn. En nu ook nog ’s last van me oor. ‘’wat gaat mij dat nou aan?’’ snauwde ik. ‘’het gaat erom.. we worden een soort van zusjes!!!’’ riep ze vrolijk.

De wereld ging aan me voorbij, mijn hoofd werd licht, en mijn blik werd wazig. Eva en ik huisgenoten! Dit kan toch niet.. nee het kon gewoon niet.. ze nam mijn hele leven over!! Waarom!! Ik zuchtte even. Rustig kers.. rustig ademhalen.. niet flauwvallen.. het komt wel weer goed.. ze gaat weer gauw weg, ze blijft hier niet lang, ze blijft hier zolang haar moeder ook in het ziekenhuis ligt… en als haar moeder het niet haalt gaat ze naar familie.. ja.. dat is het gewoon.. ‘’en als mijn moeder het niet haalt, mag ik hier wonen!!’’ ik schrok. Oké oké.. grapje! Ze komt híer wonen! Oh My gosh.. ‘’dan hoop ik voor je dat je moeder het haalt, ‘’ en ik slikte even, eva sloeg een arm om me heen. ‘’ dat is lief van je!!’’ ‘’, zodat ik jou niet in huis hoef te nemen..’’ ze keek me boosaardig aan. ‘’dus je wil gewoon dat ik oprot..?’’ ik knikte, niks van aantrekken! Hou je groot, je kan haar aan! ‘’toch gaat je dat niet lukken.. want ik regel vanaf nu alles..’’ dat was het einde. Ze ging me leven echt overnemen.. ik sla door! Dit is onzin.. ze lult.. ‘’eva!! Je moeder heeft het niet gered!! En van je vader verwachten ze ook dat hij de volgende morgen niet eens haalt!!’’ riep mijn vader naar boven. ‘’je krijgt haar kamer wel!!’’ ‘’dan ga ik bij thomas wonen!! Ik wil haar hier niet hebben..!!’’ floepte ik eruit. Shit,, had ik niet moeten zeggen. ‘’jij krijgt mooi de zolder!! Je verzint er maar wat op!! Je gaat niet naar je broer!!’’ ..de zolder hé.. dit meen je toch niet.

De hele avond was verpest. Ik pakte een slaapzak van zolder, een matje en ging naar het dakterras. Mij krijgen ze niet op zolder.. ze neemt echt nooit mijn plaats in.. dat gaat haar niet lukken. Ik ging liggen, en probeerde wat te slapen. Morgen moeten we toch naar school.. oh nee hé, dan moet zij mee fietsen.. even later viel ik in slaap. En werd ik de volgende ochtend wakker geschud door eva. ‘’kom mee! We moeten naar school!!’’ riep ze. ‘’argh…’’ mompelde ik, dat had ik nou echt nét nodig op de vroege ochtend. Ik ging mijn haar borstelen, deed wat make-up op. En bekeek mezelf in de spiegel. I can see it in your eyes, even when you laugh, deep inside you wanna cry.. Goh, mijn leven gaat ook weer zo lekker hé.. ik zuchtte, veegde mijn haar uit mijn gezicht, en pakte mijn tas. Langzaam liep ik achter eva aan naar beneden, en ging naar de woonkamer. Mijn ouders sliepen nog, het was bijna half 8. ik pakte een krentenbol en een flesje drinken. Ik at het snel op, ging weer naar boven mijn tandenpoetsen, en liep weer naar beneden, waar eva al stond te wachten. Ik bleef even staan onderaan de trap. Iets begon mij te deugen. Ze kent de weg nog niet! ‘’waarom grijns je zo?’’ vroeg eva, terwijl ik mijn jas aantrok. Ik had niet eens doorgehad, dat ik moest grijnzen om mijn eigen plannetje. Maar hoe kon ik Nadine erover vertellen.. hé, dat hoeft helemaal niet, gewoon hard fietsen.. ik grijnsde weer, toen we bij Nadine aankwamen en wegfietsten. ‘’we nemen andere route door Oosterpark..’’ mompelde ik zo zacht, dat alleen Nadine het hoorde. Ze knikte, en we fietsten zo snel mogelijk weg van eva.

10. Nobody’s home.
Toen ik s’middags thuis kwam, zat eva al op de bank. Ik gooide mijn tas op de grond, legde mijn jas erover heen. En plofte neer op de bank. ‘’Hee liefje was je al thuis?’’ riep mijn moeder vanuit de keuken. ‘’ja..’’ riep ik terug. Vaag wist ik dat ze het niet tegen mij kón hebben. Eva gaf me een klap tegen mijn arm. ‘’hallo! Ze heeft het tegen míj hoor!’’ zei ze. ‘’Kerstin ga de tafel dekken!’’ riep mijn vader. Ik keek hem eerst aan, en stond toen toch maar op. Langzaam begon ik de borden op tafel te zetten, terwijl ik voelde dat ik elk moment in elkaar kon zakken. Toen ik klaar was met tafel dekken, ging de telefoon. Ik keek wie het was, en herkende Jan Willems nummer, ik wou opnemen maar eva duwde me opzij. ‘’PAP het is iemand die ik niet ken!’’ mijn vader sloeg het theedoek om zijn schouder en nam de telefoon op. ‘’Ja? Wie wil je spreken..?,’’ en ondertussen keek hij me afwijzend aan, ‘’ nee die is ziek.’’ En hij hing weer op. ‘’zeg, we gaan zo meteen even zwemmen eva. Vind je dat een goed idee?’’ ze knikte. ‘’maar mijn tas is zóó zwaar.’’ Mijn vader glimlachte valsjes. ‘’oh, die kan zíj wel tillen.’’ Zei hij, met een hatelijke nadruk op zij. Ik keek ze niet aan, en zette de pan met eten op tafel. ‘’en verwacht maar niet dat jij ook wat krijgt..’’ zei eva hatelijk, terwijl ze haar bord vol schepte, en er niks voor mij over bleef. Hou je in…. Het komt goed.. dit is niet voor eeuwig..

In het zwembad mocht ik toch wel mee zwemmen. ‘’Haha, ik wil wel eens zien hoe Jw zou kijken als hij zou zien hoe je ouders je nu behandelen!’’ lachte eva hatelijk, terwijl ik in een hoekje zat op de rand van het zwembad. Niet huilen.. niet hier.. ‘’hij zou vast ook wel vinden dat je het verdient!!’’ vaag bleven de woorden hangen en echoden door mijn hoofd, net als de blik van eva die voor mijn ogen ronddwaalde. ‘’wedden dat hij er spijt van zou krijgen dat hij met zó’n verrot stuk vuil verkering had?!’’ riep ze, het zelfde gebeurde zoals bij de vorige zin, alleen nu hield ik mezelf niet meer in. ‘’Hou toch op man!! Je weet niet eens hoe hij zich voelt!!’’ riep ik, en liet mezelf zakken in het water. ‘’oh ja.. en jij probeert mij te vertellen dat jíj wel weet hoe hij zich voelt?’’ snauwde ze. Ik knikte, maar diep van binnen voelde ik dat ik beter niet tegen haar in had kunnen gaan. En ik had gelijk, nog geen 5 seconden later viel ze me aan. Ze drukte me onder water, gelukkig had ik genoeg onder water gezwommen vroeger, dat ik mijn adem lang genoeg kon inhouden. Maar ze haalde me weer naar boven, ik hapte naar lucht, maar ze drukte me meteen weer onder, ik liep vol met water, en kon geen adem meer halen. Fijn.. ze gaat me vermoorden.. heel weinig mensen zagen het gebeuren, en degene die het zagen, dachten dat we een spelletje aan het doen waren. Na anderhalf minuut onder water te hebben gezeten hield ik het niet meer, ik voelde me slap worden. Niet opgeven!!! Je kan het! Ik raapte al mijn krachten bij elkaar, en drukte haar weg. Snel zwom ik weg naar het trappetje, en klom snel het zwembad uit. ‘’mam!! Pap!! Ze probeerde me onder water te duwen, nou ja.. het lukte haar! Ze probeerde me te verdrinken!!!’’ riep ik, terwijl ik naar mijn ouders rende. Ze keken me aan, als of ik een gestoorde was. ‘’hallo! Mag ik contact!!’’ riep ik nog een keer, zat ervan dat ze me zo negeerden. Eva kwam eraan lopen, en begon nep te hoesten en te proesten. ‘’nee! Het is niet waar! Zij probeerde mij juist te killen!’’ ‘’arm meisje toch! Gaat het wel dan?’’ riep mijn moeder bezorgt uit. Hallo?! je laat je dochter gewoon stikken?! Dan hoeft het voor mij ook niet meer!!!! ‘’ik denk dat ze niet helemaal meer goed is bij haar hoofd.. misschien kan ze beter niet meer bij ons wonen…’’ ..wát?.. word ik… Wat?! Nee, dit kán niet… het word me nu echt te veel..

Ik kon niet meer denken, niks niet.. daar stond ik dan, bij de uitgang van het zwembad. Waar moest ik heen. Ik kende dit zwembad helemaal niet. Ik wist niet eens waar we waren.. ik probeerde anna’s huis nummer te bereiken, maar er werd niet opgenomen. Toen belde ik Nadine en Annemieke, maar die namen ook al niet op. Die haten me vast ook al.. toen probeerde ik Mirte en marlot nog even, maar ook zonder resultaat. Ik liep een stukje van het zwembad af, en kwam midden in een centrum van een stad terecht. Waar ben ik… wat doe ik.. ik .ik.. gosh…. Ik voelde me zwaar licht in mijn hoofd, en werd misselijk. Ik liep toch snel verder, door de stad heen, en kwam bij een park terecht. Ik kon niet meer lopen, en zakte door mijn knieën, en viel op het gras. Langzaam begon alles te draaien, en werd ik duizelig.

Aantal keer bekeken: 3367
Waardering: 8.70 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 273 bezoekers online