Lees het verhaaltje: Love and hate. op verhalenlezen.

Love and hate..

U leest om dit moment het verhaal Love and hate. gepost door Kerstin tempel. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Kerstin tempel
Gepost op: 2008-5-11

Verhaal:

Love and hate.
Dag 1 : 2008, jaar 3, Zernike montessori, HAVO
T was niet makkelijk of zo… ik snapte sowieso niks van wiskunde, maar toch.. ik vroeg het alleen maar even aan Anna, of ze het snapte. En meteen, nablijven! Goddamned… volgens mij heeft ze gewoon een hekel aan me..

‘’dus als je de 67 deelt met de wortel van 12, en dan weer vermenigvuldigt met 8.. wat krijg je dan?’’ vroeg Stephanie, en natuurlijk stak ellen zwaaiend haar hand omhoog. ‘’ik vat ’t echt niet! De wortel van 12.. oké! Maar echt, waarom zou je 67 delen met de wortel..’’ mompelde ik, en Annemieke haalde haar schouders op, terwijl ze wazig naar haar boek keek. ‘’ik vat sowieso niet, wat wij hebben aan wiskunde, ik bedoel, jij gaat later door met je songs en zo.. en Anna ook natuurlijk, Nadine die gaat boeken schrijven, en ik ga een beroemde dichter worden, heb je daar wiskunde voor nodig!?’’ zei ze verontwaardigt. Marlot knikte. ‘’met dieren heb je het eigenlijk wel nodig…’’ ‘’oh,, ehm, hoe dan? Ga je een konijnen leren wat ándere wortels zijn?’’ zei Anna, en we lachten zacht. Ik keek weer even naar het bord, en er stond alweer een hele reeks sommen die we moesten gaan maken om te oefenen voor de toets van volgende week. Eva zuchtte, en streepte al haar sommen weer door. ‘’zo.. ze snapt het niet!’’ zei Nadine, terwijl ze toekeek hoe eva probeerde de sommen uit te rekenen. Ik pakte de eerste som nog even, en probeerde het. Ik leunde met mijn hoofd op mijn handen, en zuchtte. ‘’Anna.. vat jij het nog?’’ vroeg ik. Anna schudde haar hoofd. Ik keek op, iedereen staarde onze kant op. Waarschijnlijk had ik het net gevraagd toen iedereen stil was. Ik zette even mijn pet recht, en keek naar Stephanie. Ze keek me doordringend aan. ‘’dat word nablijven!’’ riep ze, terwijl ze mijn naam op het bord schreef. ‘’wat.. 20 over 3?! Maar gast, ik moet..’’ begon ik. ‘’ja, je moet nablijven dan hé.. goh, dat wist ik al..’’ onderbrak ze. ‘’ik vind het echt oneerlijk! Ik vroeg alleen maar wat!’’ zei ik boos. ‘’ja, en het was de bedoeling dat je in stilte zelfstandig de vragen ging maken!’’ ‘’nou, dat wist ik niet ..!’’ ‘’zie je wel, je hebt ook niet opgelet, gaat wel goed met jou hé op de eerste dag?’’ zei ze, met een voldane grijns. Ik wist het! Ze heeft altijd al een hekel aan me gehad door vorig jaar, en nu pakt ze me terug. Ik sloeg mijn armen over elkaar heen, en zakte ietsje naar beneden. Daar zat ik dan, Stephanie stond me nog steeds met doordringende ogen aan te kijken, en ik hing nonchalant op de stoel. ‘’dus om 20 over 3 ben jij hier! En maak je maar geen zorgen, er zijn nog veel meer..’’ zei ze, en draaide zich weer om. De bel ging, en ze veegde de sommen weg. Ik gooide mijn spullen in de tas, sloeg mijn tas over mijn schouder, en stormde kwaad het lokaal uit, gevolgd door Annemieke. ‘’belachelijk!!’’ riep ik, terwijl ik een brugger aan de kant duwde, die van schrik in elkaar dook. Ik gooide mijn tas in de hoek, en ging naar buiten. We hadden grote pauze, en ik liep zoals gewoonlijk met thomas, David, en jim-david naar de Albert Heijn. ‘’dus je moet straks nablijven.. maar hoelang dan?’’ vroeg Thomas, toen ik het verhaal had verteld. ‘’ ik weet niet.. misschien 2 uurtjes?’’ zei ik, terwijl ik een blikje energie drink pakte. ‘’echt, belachelijk! Ik ben zo pissig hé, de eerste schooldag, en meteen nablijven, ik vroeg alleen wat weetje! Kon ik het nou helpen dat ik niet had opgelet toen ze vertelde dat het een stilte kwartiertje was..’’ David grinnikte. ‘’moeten er nog meer nakomen dan?’’ ik knikte. En pakte een croissantje. ‘’ja, volgens haar wel.. pff. Allemaal slachtoffers van haar ongesteldheids dag.’’ Jim-david lachte, en we liepen naar de kassa. ‘’zo.. jij bent ook nog hier?’’ vroeg ik, toen ik had gezien dat Jan-Willem voor me stond. ‘’tja.. jammer genoeg wel hé..’’ grijnsde hij. Ik sloeg mijn ogen ten hemel. Ik rekende af, en we liepen met z’n 4en weer naar buiten. Ik opende mijn blikje, en nam een grote teug, dat had ik wel even nodig. Ik haalde een groepje huppels in, en stootte eentje ’per ongeluk’ aan, zodat die morste met haar sinas. ‘’kan je wel even uitkijken!!’’ riep ze. ‘’nee!?’’ riep ik terug, en David grinnikte. Ik kneep mijn blikje in elkaar, gooide hem op de grond, en trapte hem vooruit. ‘’hé mevrouwtje! Pak dat eens even op.’’ Hoorde ik Jan-Willem achter me. Ik zuchtte, en draaide me om. Hij ging naast me lopen, en keek me met een grote grijns aan. ‘’dus ik hoorde even net, dat je moet nablijven?’’ vroeg hij, ik knikte, en haalde mijn schouders op. ‘’ik ook hoor.’’ Ik lachte. ‘’waarom jij dan?’’ ‘’oh, volgens haar had ik een te grote bek en deed ik geen fuck..’’ hij grinnikte kort, en nam en slok van zijn sinas. ‘’goh..’’ ‘’en jij dan?’’ ‘’oh.. ik lette niet op, en wist niet dat we stil moesten zijn, toen vroeg ik wat aan Anna, werd ze pissig, werd ik pissig. En tja, dan weet je het wel..’’ hij lachte kort. Ik pakte zijn blikje sinas af, en nam een slok. ‘’graag gedaan denk ik..’’ mompelde hij, terwijl hij naar zijn blikje staarde die ik weer in zijn handen drukte. Ik gaf hem een schouderklopje, en liet een boer. ‘’ja, dat was je goed geraden..’’ hij grijnsde. ‘’welk niveau doe je nu?’’ ‘’oh, ik doe Havo, en jij?’’ ‘’ook havo, alleen andere klas. Anders zat ik bij jullie in de klas, maar Martijn wou dat niet hebben.. ‘’ en hij gooide zijn armen in de lucht, en zuchtte. Ik grinnikte, en liep de trap op van school. ‘’maar ik ga dus echt niet nablijven hoor.. heb vanmiddag wel wat beters te doen..’’ zei ik, terwijl ik samen met hem nog wat door de school liep, en eva ons raar aanstaarde. Jan-Willem keek me doordringend aan. ‘’nou mevrouwtje, ik denk dat je beter wel kan gaan. want ze worden strenger..vooral zij..’’ ‘’pff, kan ik er wat aan doen dat ze vandaag toevallig ongesteld is..?’’ hij grinnikte weer. Ik groette Danielle, en we liepen naar zijn lokaal. ‘’maar wat ga je vanmiddag doen dan wat zo belangrijk is?’’ vroeg hij, terwijl hij zijn tas naar binnen gooide, en weer terug kwam. ‘’tja.. wil jij wel weten hé?’’ hij sloeg een arm om me heen. ‘’oh echt wel..’’ ik sloeg mijn ogen ten hemel. ‘’nee, heb vanmiddag repetitie met de band,.. dus ja.. vind ik toch wel wat belangrijker..’’ hij kneep me in de schouders. ‘’anders, ga je gewoon bij haar straks zingen en gitaar spelen.. tja, je moet toch wat..’’ ik lachte, en de bel ging. We groette elkaar, en liepen naar ons eigen lokaal. Annemieke kwam op me af rennen. ‘’wat doet hij hier nog?!’’ ik lachte. ‘’hij is blijven zitten.. en moet straks ook nablijven bij Stephanie.’’ Nadine grijnsde. ‘’dat word gezellig voor je..’’ ik lachte weer, en we liepen het lokaal rustig binnen, en gingen zitten. ‘’vandaag gaan we het hebben over de WIC..’’ mompelde serinne, terwijl ze het met grote hanenpoten op bord schreef. ik zuchtte, en sloeg met mijn hoofd op tafel, ik draaide me om, en keek naar Anna. ‘’dit hebben we vorig jaar zo vaak gehad..’’ mompelde ik, en we gingen bezig met tekenen. Ik tekende in graffiti letters onze namen, en hing de tekening op aan de muur, naast nog 3 tekeningen die ik vorig jaar had opgehangen. ‘’de muur komt helemaal vol met jou tekeningen hé..’’ ik knikte. ‘’Kenny hangt ook nog steeds in lokaal 5 wist je..?’’ en we grinnikten. Ik zette mijn mp3 speler wat harder, en gaf Anna ook een oortje. Zachtjes zong Anna mee op 1000 meere, en Annemieke deed overdreven mee op haar through the monsoon. ‘’oké, jullie hebben goed gewerkt vandaag, pak rustig je spullen vast in, en ga maar naar buiten..’’ ik stond op, en boog. ‘’dank ú! Dat was een grootsheid compliment voor mij.’’ Annemieke schoot in de lach, en we liepen het lokaal uit. Zingend liepen we naar het halletje, en gooiden onze tassen neer. ‘’zijn we nu vrij?’’ vroeg mirte. Annemieke knikte. ‘’laatste uur valt uit..’’ ik gierde het uit. ‘’dus nu moet ik ook nog eens 2 uur wachten..’’ ‘’ben je nu vrij.?’’ Hoorde ik Jan-Willem achter me. Ik draaide me snel om, En knikte. ‘’ik ook. ‘’ grinnikte hij. Annemieke stond opeens pal naast me, en keek van hem naar mij. ‘’is hier wat aan de hand of zo?’’ ik schudde mijn hoofd. ‘’waarom..?’’ ze lachte, en ging weer zitten. ‘’loop je mee? Ik moet even naar huis..’’ ik knikte, en liep samen met hem naar de fietsenstalling. ‘’of.. ‘’ , begon hij, en draaide zich naar me om, terwijl hij zijn sleutel in het slot had gestoken, ‘’heb je zin om even mee te gaan?’’ en hij keek me aan, lang, en emotieloos. Ik haalde mijn schouders op. ‘’juha.. is wel goed..’’ hij glimlachte. ‘’mooi zo..’’ ik pakte mijn fiets, en racete achter hem aan. We sloegen de straat in, en hij keek telkens even achterom. Ik keek om me heen, terwijl we de oprit van zijn huis opreden, en van de fiets afstapten. ‘’leuke buurt hier..’’ hij deed zijn fiets op slot, en keek ook rond. ‘’mha, lijkt wel zo, maar als je de mensen eenmaal kent is het geen bal meer aan.’’ Ik grinnikte, en liep achter hem aan naar binnen. Hij legde zijn tas neer, en liep door naar de woonkamer. Ik had mijn tas ook neergelegd, en was bezig met mijn sjaal los te maken. ‘’moet je wat drinken of zo?’’ vroeg hij, terwijl hij voor zichzelf een kop thee aan het maken was. ‘’ja, lekker..’’ en ik keek verbijstert naar de tekening aan de muur. ‘’heb jij die gemaakt?’’ vroeg ik, toen hij eraan kwam lopen met 2 koppen thee en op de bank ging zitten. Hij knikte. Terwijl hij mij de thee aangaf. ‘’mooi joh..’’ hij glimlachte. ‘’dank je..ik heb er 3 maand overgedaan, tot ik eindelijk wist wie ik wou tekenen.’’ Zei hij, en hij bekeek zijn eigen kunstwerk. Het was een manga meisje, met lang haar dat in een mooi gevlochten vlecht zat. Zeegroene ogen, en wonderbaarlijke handen. Ik nam een slok van mijn thee, wie zou hij hebben getekend die dat moest voorstellen.. hij deed de televisie aan, en keek nog even op de klok of het alweer bijna tijd was om terug te gaan. ‘’over zo’n 10 minuten moeten we weer richting school.’’ Mompelde hij, terwijl ik nog steeds de tekening bestudeerde. Hij grijnsde. ‘’weet je al wie het is dan?’’ ik schudde mijn hoofd. ‘’kijk nog maar wat beter ..’’ zei hij, terwijl hij de bekers van de thee terug bracht naar de keuken. Ik herkende er wel iemand in, maar ik wou gewoon niet weten dat diegene het ook echt was. ‘’ik weet het echt niet…’’ probeerde ik, erachter te komen, of hij ging vertellen wie ik dacht dat ik zag. Hij grinnikte kort. ‘’gekke, jij bent het!’’ mijn glimlach verdoofde langzaam van mijn gezicht, ik wist het! Ik herkende mezelf er wel een beetje in, maar hij had me dus echt getekend.. ‘’wauw.. dat had ik nou echt nooit gedacht, dat je mij ging tekenen..’’ hij sloeg zijn sjaal om de nek, en trok zijn jas aan, terwijl hij glimlachend mijn jas pakte en aangaf. ‘’je ogen gaven me de inspiratie..’’ was wat hij zei, terwijl hij zijn tas pakte, en de deur weer opende. Ik liep verbijsterd van zijn woorden achter hem aan, en we pakten onze fietsen. Toen we bij school aankwamen, waren Annemieke en Nadine er nog. Ik zette mijn fiets neer, en grijnsde naar Jan-Willem, die ook grinnikte. Ik liep naar Annemieke en Nadine toe. ‘’gast! We moeten nu heen hoor..’’ riep Jan-Willem, terwijl hij de trap al opliep. ‘’wil je even zeggen dat ik er zo aankom dan?’’ vroeg ik, terwijl ik me om had gedraaid, hij knikte, en liep door. ‘’en??’’ vroeg Annemieke, ik lachte kort. En dacht aan de tekening, dat was tenslotte het belangrijkste. ‘’hij heeft me getekend vorig jaar in manga.. ik hang fockin aan de muur!’’ zei ik, en Annemieke schoot in de lach. ‘’hoe dat..?’’ vroeg Nadine, en ik vertelde het korte verhaaltje. ‘’vet lief toch!’’ zei Annemieke. Ik knikte, en keek op de klok.

‘’maar ik ga nu heen..’’ ik zwaaide kort, en stormde de trap op. Ik liep het lokaal binnen, en Jan-Willem had nog een plek vrijgehouden naast hem achterin bij het raam. ‘’lekker druk hier..’’ mompelde ik, toen ik zag dat er nog 5 kinderen zaten. Hij knikte. ‘’allemaal uit mijn klas.. allemaal voldeden ze niet aan haar eisen.’’ En hij sloeg zijn ogen ten hemel. Ik grinnikte, maar stopte meteen toen ik zag dat Stephanie binnen was gekomen en de deur hard dichtsloeg. Ze keek me strak aan, alsof ze een vloek over me uitsprak. Ik slikte. ‘’zoals jullie weten, zitten jullie hier allemaal om dezelfde reden.. níét opletten, níét werken, en gewoon niet luisteren naar wat ik zeg!’’ begon ze, en bram mompelde loser. Ze draaide snel haar hoofd naar bram. ‘’en wat jou betreft..’’ hij keek haar aan, alsof ze een zwaar gestoorde was. ‘’moet ik nu bang zijn?’’ zei hij, en hij draaide kort zijn hoofd onze richting in, en ik knikte kort. Hij grijnsde maar schudde zijn hoofd. ‘’zeg jongeman! Ik zou je maar niet zo stoer gedragen, als jij je nu niet goed gaat gedragen kan je wel elke dag een uur blijven als je dat wil.’’ ‘’en of ik dat wil zeg!’’ riep hij vrolijk. Jan-Willem vond het niet slim van hem, en kuchte. ‘’Zo, heb jij er ook nog wat op te zeggen?’’ zei Stephanie geïrriteerd. Jan-Willem knikte. ‘’Ja, ik vind dat het overdreven is wat u doet, ik bedoel maar.. bram is altijd al zo geweest..’’ ‘’En nu is het de laatste keer dat hij zo is.’’ ‘’hoe dat? Wilt u hem hersenspoelen?’’ een paar anderen lachten kort, waaronder Annemiek. ‘’Zou jij ook graag elke dag even 2 week een uurtje na willen blijven?’’ sliste ze, met haar tanden stevig op elkaar. Jan-Willem schudde resoluut zijn hoofd. ‘’nee dankje, ik heb wel betere dingen te doen.’’ Ik grinnikte kort, en Jan-Willem keek me grijnzend aan. Stephanie zuchtte kort, en voelde zich zo te zien verslagen.

‘’Ga nu maar snel aan het werk allemaal.’’ Wij zaten met Bart en Lucas aan tafel, en een tafel verderop zaten Annemiek en bram. Bart en Lucas waren samen druk bezig met een tekening, en Jan-Willem las zijn geschiedenis door. Bram was doodgewoon aan het praten met Jasmijn aan de andere kant van het lokaal, wat dus eigenlijk niet mocht, want doordat ze zoveel praatten mogen ze nu niet meer naast elkaar zitten.. Ik keek naar Annemiek, die dromerig uit het raam staarde. Ik heb haar nooit gemogen. Vorig jaar, had Jan-Willem een tijdje verkering met haar, dat was echt zowat het einde van mijn leven. Maar het ging snel uit, en ik kon mijn leven weer verder leiden zoals ik het gewend was. Jan-Willem ging weer normaal doen, zoals ik van hem gewend was dat hele jaar. Nu was ik degene die dromerig keek, want iedereen staarde me aan. Ik glimlachte, en ging rustig weer aan het werk. ‘’Ik moet naar de vergadering, ik kan jullie horen als het fout gaat, want ik zit hiernaast, dus pas er maar op!’’ zei Stephanie opeens, en liep rustig het lokaal uit. Jan-Willem gooide zijn boeken aan de kant, en legde zijn voeten op tafel. ‘’Hèhè. Eindelijk rust.’’ Annemiek lachte weer kort. Maar Jan-Willem lette er niet eens op. Ik stootte hem aan. Hij keek me vragend aan, Lucas wenkte naar achter. ‘’Je liefje wil aandacht..’’ zei hij, Terwijl Annemiek Jan-Willem lachend aankeek. Jan-Willem keek walgend naar Lucas. ‘’ja, jij bent gek..’’ Bart lachte. Jan-Willem keek naar Annemiek, en sloeg ondertussen een arm om me heen. Ik keek hem vragend aan, hij gaf me alleen een knipoog. Ik deed moeite mijn lach in te houden om Annemiek haar gezicht, en legde mijn hoofd op zijn schouder. ‘’gezellig.’’ Mompelde hij, en grinnikte.ik ging weer wat rechter zitten, en ik pakte mijn schrift, en begon wat te tekenen. ''wat teken je?'' vroeg Jan-Willem, en bekeek mijn net begonnen manga tekening. het was nog niet veel, een gezicht, met een pet. ik was net bezig met de ogen, en keek Jan-Willem aan. ''Oh, niks hoor.. kan je je haar een beetje aan de kant schuiven?'' ik glimlachte. ''dank je.'' hij keek me vragend aan, maar ik was alweer geconcentreerd bezig met mijn tekening. Bart pakte zijn mp3 speler, en legde zijn knieën tegen de tafel aan. op de muziek bewoog hij mee met zijn hoofd, en begon net alsof te doen dat hij gitaar speelde, air-guitar dus. Lucas lachte, en deed hetzelfde, maar dan als drummer. Jan-Willem en ik lachten ons stuk. zo kwamen we het eerste half uurtje door.

Aantal keer bekeken: 4529
Waardering: 8.33 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 284 bezoekers online