Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Manon, het Avril meisje (12).

U leest om dit moment het verhaal Manon, het Avril meisje (12) gepost door Carolientje. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Carolientje
Gepost op: 2006-9-22

Verhaal:

Manon, het Avril meisje (12)
12 MANON'S VERLEDEN


Enkele weken gaan voorbij. Het gaat erg goed tussen ons. We leren elkaar steeds beter kennen, toch vertelt Manon liever niet over haar verleden.
Dat wekt alleen maar nieuwsgierigheid bij me op. Tijdens een doordeweekse avondwandeling spreek ik er haar nogmaals over aan.
“Waarom vertel je nooit over je jeugd?�
Manon valt weer stil. Dit onderwerp probeert ze steevast te negeren, maar deze keer blijf ik aandringen. “Je kan me vertrouwen, dat weet je, wat je me ook te vertellen hebt�.

“Laten we naar ons plekje gaan�, neemt ze een besluit en wandelt alvast langs dat welgekend padje. Hier zoende ik haar twee en een halve maand geleden voor het eerst. Sindsdien zijn we een onafscheidelijk koppel. Gelukkiger dan ooit.

We gaan weer op ons bankje zitten. Manon neemt mijn hand vast en begint haar verhaal. Ze heeft reeds heel wat doorgemaakt, zo blijkt al gauw. Haar vader is niet haar echte vader. Na een ellendig lange scheidingsprocedure hertrouwde haar moeder met de man die nu als haar vader door het leven gaat. Ze was amper 8, maar herinnert zich nog de vele ruzies, scheldpartijen, slaande deuren. Het liet zijn sporen na, Manon werd introverter. Van een sociaal en levendig kind naar een stil dromerig meisje. Haar vader keek nooit meer naar haar om. Hij vertrok met zijn minnares en keerde na de scheiding nooit meer terug. Dit kon ze moeilijk verwerken. Ze bleek opeens onbestaande voor hem. Zijn eigen dochter. Ook haar brieven bleven meestal onbeantwoord.

Dit voorval maakte haar bang dierbaren te verliezen. Dat werd er niet beter op toen ze ook van Mark afscheid moest nemen. Haar allerbeste vriend.
Ze vertelt me hoe onzeker ze zich voelt en hoe bang ze is ook mij te verliezen. Ik verzeker haar dat zoiets nooit zou gebeuren. Maar voor Manon zijn dit slechts beloftes en geen zekerheid. Ze heeft een hele realistische kijk op die dingen.

“Niet leuk voor je, maar je hebt nu een vader die wel om je geeft toch?�
“Ja, dat is zo. Hij is wel streng, maar hij geeft tenminste om mij�
Haar lofbetuiging voor haar stiefvader klinkt heel lief.
“Maar dat is nog niet alles�, Manon wordt weer heel even stil.

Haar verhaal doet me huiveren telkens ik er terug aan denk.
Een gebeurtenis die zich afspeelde op 13 jarige leeftijd. Die bewuste dag was ze alleen thuis. Maakte haar huiswerk en keek televisie. Er werd aangebeld. Ze deed open voor 2 onbekende mannen die zich voorstelden als getuigen van Jehova. Met het voorwendsel dat ze haar tot een gelovig godsvruchtig meisje wilden bekeren liet Manon, als naief jong tienermeisje, de heren binnen. Die namiddag veranderde haar leven in een ware hel.

Ze werd de mond dichtgesnoerd, betast, op de grond gegooid en aangerand door beide mannen. Haar gehuil en geschreeuw werd niet aanhoort.
Na een gevecht dat ze al snel verloor drongen ze bij haar naar binnen. Elk om beurt, terwijl de andere haar vasthield. Ze verloor haar maagdelijkheid. Iets wat ze bewaarde voor de liefde van haar leven. Een jongen waar ze later heel veel zou van houden en mee zou trouwen. Een kinderwens die haar ontnomen werd.

De afschuw die ze voelde voor mannen werd enorm. Ze hield dit voorval lang voor zich. Schaamde zich voor wat er was gebeurd die dag. Bang het aan iemand te vertellen, geestelijk gebroken.
Gekweld door wederkerende nachtmerries en bang alleen te zijn, niet in staat iemand nog in vertrouwen te nemen.

Op een avond gooide ze er alles gewoon uit. Haar ouders keken naar een nogal gewelddadige film toen ze opeens spontaan in tranen uitbarstte. Ze vertelde het hele verhaal tot ontzetting van haar moeder en stiefvader. De daders werden nooit gevat. Al werd er wel een aanklacht ingediend.

Manon sloot zich af voor alles en iedereen. In zichzelf gekeerd op zoek naar een betere wereld. Ze werd snel volwassen. Veel sneller dan goed voor haar was. Ze gedroeg zich anders dan haar leeftijdsgenoten. Had daardoor maar weinig vrienden. Die liet ze meestal niet toe. Bang voor elke benadering. Haar hart hield ze gesloten voor elke mogelijke vriendschap.

Terwijl ze me haar hartverscheurend verhaal opbiecht merk ik de tranen weer in haar ogen.
"Ik ontmoette toen Mark, een jongen die mij deed inzien dat jongens ook lief kunnen zijn. Dat niet alle mannen rotzakken en verkrachters zijn. Mark hield van me, maar ik sloot hem uit mijn hart. Hij was altijd heel lief en attent voor me. Echter ik kon hem niet geven wat hij van mij verlangde. Ik kon hem enkel mijn vriendschap geven. Mark heeft me nooit in de steek gelaten. Ook niet toen ik alle seksualiteit afwees. Hij stond me altijd bij. Een schouder waar ik kon op huilen. Een vriend die je maar 1 keer in een gemiddeld mensenleven ontmoet"

Ik word hier heel stil van. Ik begrijp nu ook beter haar band met de overleden jongen. Ik ben Mark dankbaar dat hij Manon wist te redden van een mentale ondergang en haar er weer helemaal bovenop hielp. Mark was haar beschermengel. Degene waar ze spontaan aan dacht als ze nood had iemand in haar armen te sluiten, iemand die haar vertelde dat alles weer goed zou komen.

In haar levensverhaal komt ook plots Katrijn boven water. Een klasvriendin die het voor haar opnam telkens ze eindeloos werd weggepest door ettertjes die geen flauw benul hadden van wat Manon allemaal te lijden had. Katrijn werd al gauw haar beste vriendin. Maar ook Katrijn had best een moeilijke jeugd doorstaan. Daarin konden ze elkaar heel goed vinden en begrijpen. Het resulteerde in een ijzersterke band. Katrijn leek haast een zusje voor haar, een zusje die ze als enig kind nooit heeft gehad.

Ik herinner me plots het voorval in het cafeetje met die 3 dronken kerels die haar probeerden te betasten. Ik begreep toen niet waarom Manon moest huilen. Waarom ze zo op haar benen stond te beven van angst. Een terugblikkende gelijkaardige gebeurtenis met wat haar jaren geleden was overkomen. Mannen die haar niet met rust kunnen laten. Het moest voor haar ellendiger hebben aangevoeld dan ik toen besefte.

Wat doet haar verhaal me ontzettend veel pijn in het hart. Ik beleef het net alsof ik het allemaal zelf heb meegemaakt. Elke emotie projecteert ze op mij. Hoe ze dit alles heeft weten te verwerken, respect daarvoor. Het moet niet makkelijk zijn geweest die koele gemene wereld op zo'n vroege leeftijd te moeten ontdekken.

Ik begrijp plots alles beter. Waarom haar stiefvader haar zo overbeschermd. Elke vreemdeling die in haar leven voorbijkomt wantrouwt. Ik besef plots dat hij meer van haar houdt dan ik mezelf voor nam.

Met pijn in haar ziel denkt ze terug aan haar moeilijke jaren.
"Maar nu heb ik jou, en echt ik wil je nooit meer kwijt. Ik ben zo blij dat je me die dag aansprak en we vriendinnen werden�, haar droevigheid veranderd weer in een glimlach. “En dan die zoentjes, mijn allereerste zoentjes uit liefde, dat was zo hemels"
"Ik laat je echt nooit in de steek, Manon, je bent het beste wat mij ooit is overkomen, ik ben zo verliefd op je, al sinds die eerste dag dat ik je op de bus zag. Ik wist gewoon dat je bij me hoorde, dat ik waanzinnig veel van je zou kunnen houden", stort ik op mijn beurt het hart uit.
�Je hebt nu mij en Katrijn. Alles wordt beter vanaf nu. Dat beloof ik je. Vriendinnen voor het leven�, praat ik haar weer wat moed in.
Manon's gezicht fleurt op.

“Ik dacht dat ik nooit meer seks zou kunnen hebben met iemand. Ik kon het niet met Mark. Al wou ik dat soms wel. Ik kon het gewoon niet. Maar toen jij met me seks had, dat was … waw. Ik voelde me op geen enkel moment bedreigd. Het voelde allemaal zo perfect aan�

“Ik vond het ook zalig toen, heb je nooit seks gehad met iemand voorheen?", het verbaast me, maar na haar verhaal kan ik dat best begrijpen.
"Nog nooit nee�

We kijken elkaar verliefd aan. Ik ben blij dat ze me dit alles heeft verteld. Ik weet nu dat ze me volledig vertrouwd en ontzettend veel van me houdt. Ik kus haar op de mond.
"Jij bent van mij", glimlach ik naar haar.
"En jij helemaal van mij", fluistert ze lief terug.

Aantal keer bekeken: 5410
Waardering: 7.77 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 175 bezoekers online