Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Manon, het Avril meisje (8).

U leest om dit moment het verhaal Manon, het Avril meisje (8) gepost door Carolientje. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Carolientje
Gepost op: 2006-6-13

Verhaal:

Manon, het Avril meisje (8)
8. Knuffelen, thuis bij Manon


Het is nu 2 en een halve week geleden dat ik haar mijn liefde verklaarde. Als beste maatjes brengen we steeds meer tijd door met elkaar. Via de telefoon , SMSjes , afspraakjes in het park.
Het is weer vrijdagavond , en Manon vroeg me deze ochtend of ik een uurtje vroeger kon komen. Onze wekelijkse dansavond in rockcafé Elzenberg. Haar ouders zijn naar een clubcomité , wat ons de gelegenheid geeft een uurtje vrijuit te kunnen kletsen met elkaar vóór de andere genodigden arriveren.

“Hee je bent er� , een oogverblindende Manon doet de deur voor me open. In een kort jurkje met haar lange haren los en die donkere oogschaduw ziet ze er op haar best uit.
“Een leuk idee van je dat ik eerder kon komen , je ziet er trouwens weer heel mooi uit� , maak ik complimentjes van zodra ik de huiskamer binnen wandel.
Compleet verrast ben ik als Manon me een drankje aanbied en plaatsneemt op de leuning van de zetel waar ik me heb neergezet. Dicht komt ze tegen me aanleunen en raakt even mijn haren aan. Ik voel haar ogen op me gericht. Dergelijke intimiteit met haar is me volledig vreemd.

“Ik heb zo eens zitten denken� , begint ze haar redevoering. Haar hand streelt ook even over mijn wang. De tederheid van haar aanraking tegen mijn huid maakt de wildste verlangens in me los.
“… misschien kunnen we het er eens op wagen ?�
“Wat bedoel je ?�
“Jij en ik , als koppeltje� , weer streelt ze door mijn haren en kijkt me beetje verlegen aan. Ik voel haar warmte tegen me aan en haar zacht parfum maakt me wazig in het hoofd.
“Meen je dat echt ?� , dit lijkt eerder op 1 van mijn vele nachtelijke dromen dan de werkelijkheid.
“Mja , als je me nog steeds wil tenminste� , glimlacht ze.

“Je weet wat ik voor je voel , dat is nog steeds niet veranderd� , glimlach ik terug.
Van de leuning laat ze zich zakken en komt zijlings op mijn schoot terecht. Haar arm om mijn hals , haar lichaam dicht tegen me aan.
“Jij hebt echt zo’n mooi avril-haar� , ik streel op mijn beurt even door haar loshangende blonde haren.
“Avril ?�
“Uh ja , toen ik je nog niet kende , noemde ik je Avril omdat ik jou een Avril Lavigne look-a-like vond�. Dit had ik haar nog niet eerder verteld. We moeten er beiden hartelijk om lachen.
“Oh jij kickt dus op Avril Lavigne ?� , pest ze me met een gespeeld gefronste blik.
“Nee niet echt , maar wel op jou� , lach ik vrolijk mee.

Zacht rust ze haar hoofd tegen mijn schouder en houdt me liefdevol in d’r armen.
“Wat gaan we nu doen ?� , vraagt ze bijna fluisterend met enige onschuld in haar stem. Ik voel haar adem langs mijn nek , haar vingers fronsen zich om mijn haren.
“Gewoon , ons hart volgen�

Ik begrijp volkomen hoe ze zich voelt en wat nu allemaal in haar hoofd omgaat. Ik herinner me nog het schuldgevoel en de verwarring de dag nadat ik voor de eerste keer met een meisje had gezoend. Net of ik iets verkeerd had gedaan , iets wat niet hoorde maar toch stiekem spannend en aangenaam aanvoelde.

Voortdurend vraag ik me af of ze hetzelfde voelt als ik. Die onzekerheid maakt me gek. Na een stilte van enkele minuten , knusjes dicht bij elkaar , rekt ze zich weer op en kijkt me diep in de ogen aan.
Het is als een magneet die ons naar elkaar toe trekt. Haar lieve mond die steeds dichterbij komen, de aarzeling in haar handeling , gedreven door een ongekend verlangen. Zachtjes laat ze haar lippen op de mijne vallen en sluit als eerste de ogen. Ze zoent me. Ik zoen met evenveel zachtheid terug. Haar opzwepende lichaamsgeur , haar zachte adem , haar fijne handjes om mijn wangen terwijl ze me teder kust. Het overlaadt me binnen de kortste keren met passie en hartstocht.

En dan gebeurt het … haar tongetje dat mijn mond naar binnen treedt , aftastend , op zoek naar een beantwoording. Ik voel me opeens zó opgewonden. Een haast onmogelijke droom die werkelijkheid wordt. Onze neusjes strelen elkaar , onze lippen zijn niet meer van elkaar te scheiden. Het gevoel is onbeschrijfelijk. Het is zoveel leuker met iemand waar je hevig verliefd op bent , alsof elk leeg gevoel vanbinnen opgevuld wordt.
Geleid door de hevige passie tussen ons raak ik stilaan elke controle over mezelf kwijt. Ik raak haar schouders aan , haar bovenarm , haar zachte handen. De aantrekkingskracht is enorm. Mijn handen willen overal tegelijk zijn , strelend over elk plekje van haar lichaam.

Op het moment mijn hand van haar buik , overheen haar jurk , naar haar borsten toe glijdt houdt ze opeens mijn hand tegen. De intieme kus wordt verbroken.
Beiden snakken we naar adem. Het moment was hevig.
“Daar ben ik nog niet klaar voor� , verontschuldigt ze zich en houdt zacht mijn hand ter hoogte van haar slanke buik.
�Het geeft niet hoor , ik liet me even gaan� , de blos op mijn wangen verraadt hoe betrapt ik me voel. Mijn hart bonst hevig door.

"Ik heb dit nog nooit gedaan , en ..."
"Het geeft niet Manon , sorry , ik liet me even gaan" , ik schaam me rot en voel me betrapt. Toch blijft mijn hart wild te keer gaan. Ik ga voortaan rustiger te werk.
�Maar zoenen vind ik alvast héérlijk� , legt ze benadrukt uit.
Net als enkele minuten geleden reiken onze lippen weer naar elkaar. Als twee zoenverslaafden vervolgen we het liefdesspel waar we mee begonnen waren.
Deze keer zoent Manon me ook enkele keren langs de hals. Ik geniet van elke seconde , van elke aanraking.

Het gehele vrije uurtje wordt besteedt aan zoenen en elkaars gezicht en haren strelen. De grote staanklok wijst er ons op dat het weer tijd wordt om afstand te nemen van elkaar. Zodra stormen haar vriendinnen aan , die niets weten van wat er tussen ons gaande is.

Katrijn komt als eerste aan , het nagenietend oogspelletje tussen Manon en mij gaat haar niet onopgemerkt voorbij. Het kan ook geen toeval zijn dat uitgerekend vanavond , nu haar ouders de deur uit zijn , ik als eerste en helemaal met haar alleen reeds geruime tijd hier in huis ben.
Eveneens ontgaat mij niet de vele grijnsjes op beide meisjes hun gezicht. De binnenpretjes die er van afdruipen. Ik ben er haast zeker van dat Katrijn vooraf op de hoogte was. Ze is haar beste vriendin , deze leuke vooravond hebben ze vast samen beraamt. Grappige situatie , hoe niemand iets daadwerkelijk zegt , maar gelaatsuitdrukkingen alles vertellen wat er te vertellen valt.

Vanuit elk een hoek van de sofa en rechtsoverstaande club wachten we op de andere genodigden. Het duurt niet lang of Sarina en Cynthia bellen aan.
We zijn gescheiden van elkaar door de aanwezigheid van haar nietsvermoedende vriendinnen , toch zijn we in ons binnenste heel dicht bij elkaar.

Tijdens het onderling gesprekje dwalen onze ogen regelmatig weer af naar elkaar. Manon zit me voortdurend stiekem te bekijken. En dat is ook andersom zo. Onze oogjes laten elkaar niet meer met rust. Ik voel haar in gedachten nog steeds op me liggen , zo dichtbij , zo tederzacht. Ik voel nog steeds die warme kusjes op mijn mond , die alweer hunkeren door haar lippen te worden aangeraakt. We zijn gescheiden van elkaar door de aanwezigheid van haar vriendin , en de andere genodigden die weldra zullen arriveren. Toch in ons hart zijn we nog steeds heel dicht bij elkaar.

Katrijn’s broer is weer chauffeur van dienst , en brengt ons naar onze danslocatie. De band die vandaag speelt zijn van stevig formaat. Hevige gitaren en harde drums overheersen de danszaal. Naar mijn smaak iets té hard , maar Manon is er duidelijk dol op. Tussen al die punkers en stoere mannen in lederen jackets wurmt ze zich tussenin de bende.

Manon stoort zich niet aan al die begerige blikken die van alle kanten op haar zijn gericht. Ze is in geen tijd de attractie van de dansvloer. Ik geniet ervan hoe zij staat te genieten terwijl de helse basdrums doorheen mijn kleren trillen. Ik kijk van op afstand toe. Het is Katrijn die naast me komt staan.

"Vind je wat naar je zin tussen al die hevige kerels ?" , grijnst ze naar me en merkt al gauw dat ik het groepje jongeren omheen Manon steevast in het oog houdt.
"Niet bepaald" , glimlach ik terug.
"Te wild voor je ?" , lacht ze , terwijl ze zelf onopvallend de jonge mannen in de gaten houdt die langs haar wandelen.
"Niet mijn genre" , weet ik subtiel aan te brengen zonder mezelf te verraden.

Ze danst beetje ter plaatse naast me , het volk loopt langs beide kanten van ons voorbij , de drukte neemt snel toe.
"hmm , Manon misschien ?" , met een grijns op het gezicht kijkt ze me heel even aan.
Mijn vermoedens worden bevestigd , ze weet het dus.
“Hoezo ?� , laat ik me nog wat van de domme , benieuwd hoe ze dit gaat aanpakken.
"Kom nou , Ik denk dat jij Manon wel érg leuk vind" , met een knipoog naar me overtuigd ze me dat ik de schijn niet verder meer voor haar hoef op te houden.
"Ik hou het wel voor mezelf hoor"
Ik kijk Manon aan en voor het eerst sinds ze op de dansvloer staat heeft ze weer oogcontact met me , meteen verschijnt een glimlach op haar gezicht , wat reflecteert op een glimlach terug.
Katrijn heeft het alweer gezien. Die blik in mijn ogen , die wederzijdse glimlach tussen mij en haar hartsvriendin.

"Ik heb Manon lange tijd niet meer zo vrolijk gezien sinds ze jou kent , ik vermoedde al dat daar een geheime liefde achter schuilde"
Ze doet me blozen. Ik ben blij dat ik Manon een goed gevoel geef en haar in zekere zin gelukkig weet te maken. Dat vertel ik ook aan Katrijn.
�En geloof me , het is wederzijds hoor� , spreekt ze me toe en wisselt een vriendschappelijke glimlach met me.
Manon keert naar ons terug en laat de jongens achter op de overvolle dansvloer.
"Ik laat jullie tweetjes maar weer alleen" , grapt Katrijn en stapt naar de 2 andere vriendinnen toe om wat te kletsen.

�Ze weet het dus ?� , vraag ik Manon.
“Ja , ze wist het al vóór ik het wist� , lacht ze , “Katrijn heeft me altijd door , hoe ze het doet is me een raadsel , maar ze ziet dwars door me heen. Ze kent me soms beter dan ik mezelf ken�

De avond is weer helemaal top. Deze keer sta ook ik regelmatig tussen de menigte te dansen , met Manon dicht in mijn buurt , en ook met Katrijn kan ik het goed vinden. De tijd vliegt voorbij en voor we het weten zitten we iets na tweeën weer in de wagen op weg naar huis.

De 2 andere meisjes worden deze keer als eerste thuis afgezet , daarna rijden we naar de buurt waar Manon en ik wonen.
"Nou ik stap hier ook wel uit hoor , is niet ver meer van hier voor me" , stel ik voor als Manon aan huis wordt afgezet.
"Mij gelijk hoor" , is de reactie van de chauffeur. Ik stap eveneens uit. Ik wil nog even alleen met haar zijn , nog heel eventjes.
"Ik spreek je zondag nog wel he" , wuift Katrijn haar vriendin uit. Samen zien we de auto weer verdwijnen uit de straat.

"Hmm ik moet weer gaan , het was weer superleuk" , glimlach ik en hou haar beide handen vast. Manon straalt. Ze had het duidelijk ook erg naar haar zin. Alweer tijd om afscheid te nemen van mijn lieverd. Rustig leunend tegen een muurtje langs de zijlijn van hun woning zoenen we elkaar. Een gewone vriendschapskus mondt uit in een langdurige tongzoen.
De handen in elkaars haren , vurig en passioneel. We worden echter opgeschrikt door een bonkend geluid. Ik zie haar vader in pyjama aan de venster staan van hun slaapkamer die aangrenst aan de straatkant.

"Zou je niet eens naar bed gaan Manon !?" , schreeuwt hij van achter het venster. Hij ziet er heel boos uit.
"Mijn vader , shit , ik moet nu gaan , hij heeft ons gezien" , Manon wordt bleekjes en rukt zich van me los.
"Nou en ? We doen toch niks verkeerd ?" , fluister ik en kijk nog even naar de bovenverdieping. Hij staat er nog steeds , met zijn handen in de zij.
"Nou ik bel je morgen wel , slaap lekker Carolientje" , fluistert ze terug en duwt haar sleutel in het sleutelgat. Ze gooit me nog een handkusje. De deur gaat dicht en ik blijf alleen achter op straat.

"Wat staat hij me nu aan te gapen ?" , met strenge blik blijft hij kijken tot ik helemaal van hun territorium ben verdwenen.
Ik hoop dat het goed komt met Manon , ik ken haar ouders niet , maar ze lijken me heel erg streng en conservatief. Ik hoor het morgen vast wel.

Aantal keer bekeken: 4382
Waardering: 8.63 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 167 bezoekers online