Lees het verhaaltje: Mayo en suiker op verhalenlezen.

Mayo en suiker.

U leest om dit moment het verhaal Mayo en suiker gepost door Stephen Kinkhoest. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Stephen Kinkhoest
Gepost op: 2010-12-19

Verhaal:

Mayo en suiker
Er was eens een aartsleleijke jongen. Hij keek op een dag in de spiegel, die barstte pardoes.
De oorzaak hiervan was al snel bekend, arjans gelaatstrekken zijn niet om aan te zien al helemaal niet voor spiegels.
Dat de spiegel was gebroken was nog maar het begin van de slechte dag die Arjan "de Zondebok" te wachten stond.
Op weg naar het werk ging het pas goed mis....... hij werd bij het verlaten van zijn huis door een nogal uit de kluiten gewassen duif op zijn hoofd gescheten.
Dit was een grote ramp voor Arjan hij had namelijk net zijn "John Lennon" kapsel goed zitten.
Hij stelde zich voor hoe op dat moment John Lennon hem bekeek vanuit de hemel.
Hij keek omhoog en toen werd alles hem in een keer duidelijk, deze belangrijke dag mag niet mis gaan!!!
De arme Arjan wist echter niet wat er op dat moment achter zijn rug afspeelde.
Een zekere rene met de bloeddorst in zijn ogen stormde op hem af.
Hij kon maar een ding doen en rende voor dit "afschuwelijke gedrocht" op de vlucht.
Hij liet Rene deze belangrijke dag voor hem niet verpesten.
Dus hij ging naar de plaats van bestemming.
Rene die in zijn rechterhand een bijl droeg en zijn linkerhand in zijn broek had snoot zijn neus waarbij talloze parasieten in de rondte vlogen.
Een van deze parasieten kwam op een verbazingwekkende manier in Arjans handtasje terecht.
Deze ging dus ook mee naar de plaats van bestemming.
Daar aangekomen dacht Arjan verlost te zijn van Rene niet wetende dat de parasiet zich omhoog werkte naar Arjans arm.
Nu moest het gebeuren......dit was het moment!!!
Arjan moest namelijk aan zijn ouders vragen of hij een pak suiker kan lenen, dit mocht niet fout gaan.......niet weer in ieder geval.
Ondertussen zat Arjans haar nog steeds niet goed door de schijt van de duif.
Dus Arjan tastte in zijn handtasje op zoek naar een kam.
Dat was het moment waar alles fout ging!!! Alweer!!!!
De parasiet sloeg toe.....hij beet Arjan en verspreidde een dodelijk ziekte in zijn aderen.
Een ziekte die hem spoedig veranderen in een mensonterend wezen net zoals Rene.
Hij ging ondanks dit alles toch proberen het pak suiker te krijgen.
Hij wist niet waar te beginnen.
Om inspiratie op te doen draaide hij een sjekkie.
Zijn inmiddels aangetaste arm speelde hem hierbij parten.
En hij besefte dat het virus zich snel naar andere lichaamsdelen zou verspreiden.
Hij had suiker nodig direct!!!!
Dit zou namelijk het proces kunnen vertragen, het zou ook kunnen van niet.....
Rond de bijtwond begonnen zich blauwgele vlekken te vormen.
En Arjan dacht kleine organismen rond de wond waar nam.
Het deed verschrikkelijk pijn, maar er was een troost....hij werd er zeker niet lelijker op.
Al rokende schoot hem ineens de suiker weer te binnen.
Het was ook zo'n zoetekauw.
Nu was het moment aangebroken, zijn moeder vroeg: "Arjan waarom ben je hier gekomen en wat heb je op je hoofd?"
SUIKER!!!!! bulke Arjan.
Zijn moeder trok spierwit weg.
Suiker.....??? daar had ze nog nooit van gehoord.
Hier was Arjan al bang voor....de ontkenningsfase.
Het zou en moest hem lukken, dus hij bulkte weer: "SUIKER"
Moeders begon licht te zwalken dit keer.
Nog even dacht Arjan en ze zwicht.
Je zag duidelijk dat de moeder(Ans) wou toegeven maar toen...... ging de deur open.
En daar stond rene weer met een waanzinning een blik in zijn ogen.
En hij schreeuwde met al zijn kracht: "GEEN SUIKER, GEEN SUIKER"
Arjan inmiddels aan het einde van zijn latijn vluchtte door het raam naar buiten.
Ineens had Arjan het, een kruidenier dat was waar hij naar op zoek moest.
Dus hij pakte zijn step en ging richting centrum.
Al snel vond hij er een, maar wat zag hij nu!!!! Er stond een bordje in de etalage en daarop stond : Heden geen suiker.
Zijn arm nam buitengewone proporties aan en er kroop zo waar een worm uit de wond naar buiten.
Deze worm leek verdacht veel op Rene.
Lelijk, klein en met een kapsel waarvan een kameleon nog over zijn nek zou gaan.
Zijn zoektocht naar suiker moest hij dus gauw doorzetten want de bijverschijnselen werden alsmaar erger.
Zo begonnen er enorme hoeveelheden haar uit zijn neus te groeien.
Ook zijn navelstreng groeide weer aan....voelde hij.
Dus er zat maar een ding op en dat was zo snel mogelijk de broodnodige suiker zien te vinden.
Het was nog niet te laat!!!!
Hij bedacht zich ineens dat ze misschien in de supermarkt ook wel suiker zouden verkopen.
Dus hij pakte zijn step... met vogelstront in zijn haar, een arm vol met groen gele vlekken, een worm die er niet uit zag, een navelstreng die steeds langer werd en hoofd als een granaat......op naar de supermarkt.
Daar aangekomen maakte een hart een sprongetje in zijn borstkas.
Er stond geen bordje in de etalage.
Er moest hier suiker zijn!!!
Hij liep de winkel binnen in de hoop geen bekenden tegen te komen, maar wie zag hij daar.
Het was toch niet...nee...dat kan niet...niet op dit moment.
Jawel, het was tot zijn verbijstering opnieuw rene die bij de schappen suiker stond.
Dit was nog niet het enige..... zijn moeder Ans hield zijn hand vast!!!!
Wat was hier aan de hand????
Was zijn moeder ook besmet?
Of hield ze er een affaire op na?
Arjan stelde zich voor hoe die twee samen een kind zouden krijgen en dat vervolgens Renarjan zouden noemen.
Hij keek, en hield het niet meer, hij rende naar een hoekje toe en begon te kotsen als nooit tevoren.
Het was nu of nooit, hij moest die suiker zien te bemachtigen.
Hij ging stap na stap op zijn doel af.
Eerst rookte hij nog een sjekkie.
Met dat sjekkie verbrandde hij een paar op Rene lijkende wormen. Ze schreewden zelfs zoals alleen rene dat kan.
Het ging Arjan door merg een been, deze pijn was nog erger dan de fysieke pijn.
Toen hij bij krachten was spoedde hij zich snel naar de schappen met suiker.
Hij had ondertussen een plan bedacht hoe hij Rene en Ans te slim af kon zijn.
Hij greep een tube mayonaise in de hoop hiermee rene te verjagen.
Dit was een waar succes, onder het gejoel van ijzelijke kreten droop Rene af met Ans in zijn kielzog.
Toen kreeg hij ineens een ingeving.
Als hij Rene met mayo kan verjagen dan mss ook wel de parasieten.
Het was dus helemaal geen suiker al die tijd. Het was MAYONAISE!!!!!
Het was verdomme MAYO!!!!!
Hoe had hij al die tijd zo dom kunnen zijn.
Hij ging naar het schap waar hij de mayo had gepakt om Rene te verjagen.
En toen dook hij naar een fles wodka om zijn ontzettende dorst eerst te lessen.
Die mayo kon later wel.
Al drinkende vergat Arjan alles en liep hij de supermarkt uit zonder ergens erg in te hebben.
Hij liep rechtstreeks naar zijn huisje.
De wodka had zijn bloedsomloop doen versnellen en daarmee ook de inwendige overheering van de parasieten.
Hij zag maar een oplossing.....eerst ff een sjekkie draaien dacht hij.
Het draaien hiervan ging hem steeds slechter af.
Dus besloot hij maar om op bed te gaan liggen en een dutje te gaan doen.
Hij werd de volgende dag pas weer wakker.
Het eerste wat hij deed was aan zijn haar voelen.
Geen vogelstront!!!!!
Dat betekende dat misschien de parasiet ook wel verdwenen waren.
Toen bedacht hij zich..... was het allemaal maar een droom??
Hij voelde aan zijn navel.....helemaal normaal.
Ook keek hij naar zijn arm, hij leek er niets bijzonders aan te zien.
Op de een of andere manier had hij een enorme behoefte aan suiker.
Suiker met mayonaise!!!!
Daar moest hij naar op zoek....
Toen besefte hij zich dat hij niet alleen in bed lag.
Naast hem, onder de dekens, kwam een bult te voorschijn....opeens kwam ook een enorm stank van zweet tegemoet.
Met een ruk trok hij het laken weg en tot zijn verbijstering lag rene naast hem.
Arjan wist het allemaal niet meer.
Wat is nou echt??? Wat is er gebeurd???
De enige die op dit mysterie antwoord kon geven was Rene.
Rene echter keek hem aan met de blik van een krankzinnige.
Arjan probeerde hem gerust te stellen en bood hem een paar shotjes wodka aan.
Dit stond Rene wel aan en samen werden ze dronken.
Ze brulden en gierden om de hele situatie.
En kwamen allebei niet meer bij van het lachen.
De krankzinning rene was als een ijsblokje ontdooid in de brandende zon.
Achter die duivelse blik bleek dus nog wel een heel lief, teder en dronken ventje te zitten.
Het viel Arjan ook op hoe klein en lelijk Rene was.
Rene bleek nog kleiner dan zijn eigen duim.
Haha lachte Arjan, hij had een binnenpretje, het was de drank natuurlijk die Rene zo klein deed lijken.
Om alle ellende te vergeten besloten beide jongens zich dood te drinken.

Eind goed, al goed!!!!

dit verhaal is op waarheid gebaseerd

Aantal keer bekeken: 2521
Waardering: 6.43 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 107 bezoekers online