Lees het verhaaltje: Mike deel 4 op verhalenlezen.

Mike deel 4.

U leest om dit moment het verhaal Mike deel 4 gepost door Christini Daro. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Christini Daro
Gepost op: 2009-9-8

Verhaal:

Mike deel 4
Mike deel 4

“gestoord he...?” zei hij kalm.
Ik voelde me licht in mijn hoofd en probeerde wat zuurstof binnen te krijgen.
“Laat los alsjeblieft...?!” zei ik met een zachte piepige stem, met het laatste beetje adem die ik nog had.

Met het laatste beetje energie die ik nog in mijn lichaam had trapte ik Mike zo hard mogelijk in zijn kruis. Hij krimpte in elkaar en liet me los. Ik zakte hoesten door mijn knieen en hapte naar adem. Ik stond, zo snel als ik kon, struikelend over mijn eigen voeten op, en probeerde te rennen.
Door de pijn in mijn keel kon ik niet echt rennen. De koude lucht brandde in mijn lucht pijp. Half rennend en struikelend keek ik achterom. Mike volgde me volgens mij niet.
Ik probeerde zo snel mogelijk door te rennen. De straat was lang en donker, er leek geen einde aan te komen. Ik besloot om niet meer links of rechts de hoek om te rennen, wie weet staat Mike me dan weer op te wachten. Hoestend ging ik verder, mijn keel stond voor mijn gevoel in brand en mijn hoofd tolde.
Voor me werd het uit het niets mistig. Het begon licht maar werd steeds erger. Ik vertraagde mijn pas tot ik weer aan het lopen was. Ik hoorde mezelf piepig in mijn hoofd ademen. Ik stopte met lopen en durfde niet meer verder. Ik kon maar 10 meter voor me uit kijken, verder was alles wit, gewoon spierwit. Ik keek even achter me. Daar kon ik ook niets meer zien dan wit. Ik slikte en liep maar door. Ik ga niet terug, misschien kom ik Mike dan weer tegen. Ik weet niet als het secondes, minuten of uren waren, maar voor mijn gevoel duur dit lang. Ik begon half in paniek te raken omdat er maar geen einde kwam aan dit witte dikke mist.
Uit het niets doemde er een gebouw of huis op. Langzaam zag ik een zwarte siloutte van een woning dichter bij komen.
“Maar dat is....,” zei ik hard op tegen mezelf “mijn huis!”
Ik begon weer te rennen. Ik rende de straat door, de tuin in en de stoep op naar de voor deur. Ik stopte en keek even om me heen. Voorzichtig raakte ik de koude deurknop aan en opende de deur. Tot mijn verbazing was die niet op slot. Door een kier spiekte ik naar binnen. Alles zag er normaal uit, heel vertrouwd de meubels, jassen aan de kapstok en de geur. Ik trok de deur open en ging snel naar binnen.
Ik sloot de deur achter me, en schoof de ouderwetse deurketting in het beveiligings railtje. Ik wilde net alle spanning me afschudden of de deur werd met een enorme klap open gesmeten. Omdat ik nog dichtbij stond klapte de deur tegen mijn hoofd en ik smakte tegen de grond. De deurketting kraakte en stond strak van het geduw van buiten....

Weten hoe dit verhaal eindigt?
christinidaro.**.com

Aantal keer bekeken: 2755
Waardering: 6.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 106 bezoekers online