Lees het verhaaltje: Mona. op verhalenlezen.

Mona..

U leest om dit moment het verhaal Mona. gepost door Kayleigh Kiers.. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: Kayleigh Kiers.
Gepost op: 2009-3-5

Verhaal:

Mona.

Hoi, ik ben Mona Klover. Ik ben 12 en word op 10 februari 13.
Het is vandaag 1 februari, nog maar een paar dagen. Dagboek, jou heb ik alvast gekregen van mijn oma. Mijn oma is heel erg lief, en zij is 88. Oud he? Nou mijn moeder is 42, en mijn vader 44. Ik heb 1 broer, en 1 zus. Ze zijn allebei erg irritant. Mijn zus heet Nina en mijn broer Wiljo. Mijn oma heet Lies en mijn moeder en vader, Sanne en Bob. Deary, luf you! Nu heb ik tenminste iemand om mijn problemen aan te vertellen. Ik heb vreselijk veel problemen, op school en thuis. Niemand respecteert mij omdat ik een Spaans meisje ben met gekke ogen. Ik heb een grote neus en kleine oren. Oh, oepsie er klopt iemand aan op de deur. Mona sluit haar dagboek en stopt hem gauw weg. ‘Mona, kom je eten?’ schreeuwt Sanne. ‘Wat eten we dan?’ vroeg ik. ‘Rode kool’ antwoord Sanne. ‘Iegh, je weet dat ik dat vreselijk vies vind!’ schreeuwde ik terug. ‘Je zus heeft het gekozen, maar als je het niet lekker vind dan eet je niet mee, verwend kreng’ Mijn moeder loopt de trap af en ik hoor de gangdeur dicht gaan. Ik kijk naar het plafond. Dan val ik in slaap. Helaas word ik wakker door een deur die dichtgeklapt word. ‘DENK AAN JE ZUS ZE SLAAPT MONA!’ Hoor ik Bob roepen vanaf beneden. ‘Hé? Ik deed helemaal niks dat deed Wiljo!’ schreeuw ik boos terug. Dan hoor ik gestamp op de trap naar Wiljo zijn kamer. De deur gaat open en ik hoor Bob zijn geschreeuw en Wiljo zijn rotstemmetje. ‘Maar, ik deed het echt niet.. Mona die schopte me en toen viel ik tegen de deur en toen gooide zij de deur dicht’ liegt Wiljo. ‘Heh watte?’ fluister ik. Ze gaat met haar hoofd tegen de muur aan staan en hoort het gekibbel. ‘Mona!’ roept Bob boos. ‘ja?’ zeg ik met mijn liefste stemmetje. Maar dan doet iemand de deur open en daar staat Wiljo. ‘Maak je geen zorgen, je word zometeen een doof kippetje, over 3.. 2.. 1….’ En dan komt Bob de kamer binnen en schreeuwt zich rot. Na een paar uur, wanneer de ruzie is geëindigd klim ik het trappetje van mijn bed op en val in slaap. De volgende dag klim ik mijn bed chagrijnig uit en doe met een ruk mijn kledingkast open. Ik trek er een paars truitje uit en een spijkerbroek. Ik doe mijn haar los met strikjes in. Dan ren ik naar de badkamer en doe make-up op. Ik ren weer terug naar mijn slaapkamer en loop naar de kalender. Ik zet een streep door de 2 februari. Ik loop nog steeds glimlachend, maar ook boos de trap af. Ik laat het broodje liggen op tafel. Ik pak mijn jas en loop naar de deur. Ik doe de deur open en loop naar buiten en dan knal ik de deur dicht. Ik hoor nog wat geschreeuw maar daar let ik niet op. Ik ga op mijn verroeste fiets naar de school. Als ik aankom begint het al. Ik krijg de zenuwen van mensen die mij pesten en vooral die mij pesten omdat ze erbij willen horen. ‘Grr’ mompel ik. En dan zegt iemand iets heel gemeens en dan zeg ik zonder er bij te twijfelen: ‘HOU ES EEN KEER JE MOND CHIMPANSEE! ’ Ik voel me erg blij want ze is nu wat stiller. De hele school zowat begint me te irriteren en tegen iedereen heb ik wel een goede opmerking. Ik voel me perfect. Dan komen er 2 meisjes aan. Ze stellen zich voor. ‘Hoi ik ben Maaike’ zegt een meisje met blond haar en blauwe ogen. Ik knik. Het andere meisje stelt zich ook voor. ‘Haai, ik ben Lente’ glimlacht een meisje met bruin haar en groene ogen. Ze knikken naar mij en dan vragen ze tegelijk: ‘Hoe heet jij?’ Ik antwoord wat later want ik zat te dromen. ‘Oh eh.. ik heet Mona, Mona Klover.’ Ik glimlach en ze zien de kuiltjes in mijn wangen. ‘Ik hoor dat je gepest word, onaardig hoor!’ ‘Goed dat je ze van je af heb gezet girl’ zeggen ze. Ik voel me groeien. In de middag heb ik er een paar vriendinnen bij. Ik ben bij het hoogste puntje van de top als iemand mijn droom van populariteit verstoord. ‘Zo, dus jij bent die spelverpester’ zegt ze bot. ‘geen idee’ en ik droom verder. ‘by the way, ik heet Sanne en ik houd niet van spelverpesters’ zegt Sanne boos. ‘Ik houd niet van jou’ glimlach ik. Ze gaat op mijn tafel zitten en kijkt me sluw aan. ‘Pffffff’ zegt ze aanstellerig. ‘Meiden’ ze knipt in haar vingers en gelijk staat er een groep meiden om mijn tafel heen. Er klinkt geroezemoes door de meisjes heen en gelijk begint Sanne te praten. Erg kakkerig, hoe ik het noem. ‘Meiden, dit is Mona. Ze is een beetje kakkerig vandaag en ze is een spelverpester. Haal de hele school over om haar weer te laten pesten’ zegt Sanne geïrriteerd en ze loopt weg met de meiden achter zich aan. Maaike en Lente lopen naar mij toe. Ze kijken boos. ‘Hah, we zijn pas even je vriendin maar echt nu niet meer’ Zegt Lente boos. Ik kijk Maaike vragend aan en Lente staat er boos bij. ‘Wat heb ik gedaan?’ mompel ik. ‘Nou, je bent een dief en een moordenaar’ knikt Maaike. ‘WAT?!’ gil ik door de klas heen. ‘Weet je het zelf niet meer? Sanne had je gezien met een zak Chips en een pakje kauwgom in de Albert Heijn en je rekende niet eens af’ Lente staat net zoals Sanne kakkerig. ‘WAT?!’ gil ik weer. ‘En je hebt een meisje gedood’ begint Maaike. ‘Ja, omdat je jaloers op haar was’ maakt Lente de zin van Maaike af. ‘Ik heb het niet gedaan’ zeg ik verdrietig. Ik vind dit echt lullig. ‘Geloof je het zelf’ roepen ze alle twee en dan lopen ze aanstellerig weg. Ik heb zin om keihard te huilen. Wat heb ik misdaan? Waarom ik? Duizenden vragen dwalen door mijn hoofd. De les is al lang begonnen. Maar ik zit niet op te letten. ‘Zo Mona, dus wat is het antwoord?’ vraagt Juf Paardenboek. Bij de gedachte van haar naam glimlach ik. ‘Ik weet het niet’ zeg ik onschuldig. ‘Ga de gang maar op’ zegt Paardenboek. Ik pak mijn tas expres hard op en knal hem tegen de deur aan. In het glas komt een scheurtje. Er word een briefje naar mij gegooid. Ik open het briefje:

Goed gedaan meid, nu krijg je ruzie met de hele school hahaha zelfs de juffrouw en de directeur. Good work girl! Geen succes van Maaike Sanne en Lente 

De juffrouw komt naar mij toe lopen. Blijkbaar is ze kwaad. Ze duwt me naar Meneer Flam. ‘Deze dame heeft een raam kapot gemaakt, en ze zat niet op te letten tijdens de les’ zegt Juf Paardenboek. ‘Aha.. dat had ik niet van je verwacht Mona’ zegt Meneer Flam. ‘Ik ook niet van jou, dat jij me gewoon laat pesten…’ zeg ik. ‘Je trekt je dochter voor’ ga ik verder. ‘Mona, ik trek Sanne niet voor. Ik geloof gewoon niet dat ze jou pest. Je zit gewoon te liegen’ zegt Meneer Flam weer. Is dit mijn school? Nee! Ik steek mijn middelvinger op en ren naar de nooduitgang. Dat is de enige deur die open staat. Weet je wat, ik ga de school pesten. Ik druk op het alarm-knopje en gelijk gaat het alarm af. Ik ren snel de deur uit en stap op mijn fiets die ik niet op slot had gedaan. Ik merk dat iemand naar me staart, meerdere mensen. Ik kijk naar achter en zie de klas buiten staan. ‘HIER KOMEN MONA’ zegt Juf Paardenboek. Ik fiets gewoon verder. Als ik thuis kom krijg ik de wind van voren. ‘Waarom ben je niet op school?’ vraagt mijn moeder. ‘Gewoon.. eh vrij?’ zeg ik terug. ‘OH’ zegt mijn moeder weer. Op dat moment gaat de telefoon. ‘Wie is dat?’ vraag ik. Mijn moeder kijkt op het schermpje. JPB, staat erop. Dat is de afkorting van Juf PaardenBoek. Mijn moeder neemt op. ‘Met Sanne Kluiver’ hoor ik haar zeggen. Ik ren snel naar boven. ‘MONAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA’ galmt het door het hele huis. Ik ren naar beneden. ‘Ja?’ vraag ik lief. ‘Waarom, waarom ben je naar huis gegaan en gaan liegen dat je vrij had?!’ zeurt mijn moeder. ‘Niet boeiend’ zeg ik. ‘Ik weet het al, ik weet het al, sorry’ zegt mijn moeder verontschuldigend. Ik glimlach en doe de computer aan. Ik start MSN op. Snel log ik in met mijn e-mail en wachtwoord. Tutututututut. Veel mensen praten tegen me op MSN. Ik kijk op de klok.. Pauze op school.
Ik open het schermpje van Simone.

Simoon <3 Mona&Simone forever: Yo Moon, wat was er nou?
Mona: ik kreeg genoeg van dat stomme school stel. Ze denken alleen aan zichzelf. Sanne veroorzaakt weer ruzie met mij. .
Simoon <3 Mona&Simone forever: omg gebeurd het weer? VERTROUW JEZELF.
Mona: Naja, het zal wel. :p ik kom niet meer hoor ik ga op een andere school.
Simoon <3 Mona&Simone forever: nee he  dat word zo ongezellig dan kom ik bij je op die nieuwe school
Mona: Ja we zien wel. Ik bel je nog ;a
Simoon <3 Mona&Simone forever: ja we zien wel moet van de pc af hier er staat iemand te popelen :s
Simoon <3 Mona&Simone forever is offline. Offline berichten schrijven? Dan krijgt de contactpersoon dat bericht als die weer online is.

Ik druk het schermpje weg. Ik druk alle schermpjes weg. Geen zin om te praten. Ik sluit de computer weer af en ga op de bank zitten. Ik kijk naar het zwarte beeld. ‘Mona, kom eens hier’ zegt mijn moeder. Dat hoeft al niet meer want ze komt naar mij. ‘Kijk, wil je misschien op deze school zitten?’ Dat zal al mijn problemen op lossen. De foto zag er mooi uit, mooie kleuren, en zelfs een elektrisch bord. ‘Mag Simone ook op de school?’ vraag ik poeslief. ‘Als ze wil…’ zegt mijn moeder. Ik pak de telefoon en bel naar Simone. Op dat moment denk ik dat ze op school zit. De telefoon word opgenomen. ‘Met Simone.. wat is er?!’ Simone lijkt boos te zijn. ‘Ik zit midden in een les, snel zijn hij is net naar de WC.. de docent!’ Ik roep snel: ‘Je mag bij mij op school!’ er word opgehangen. De docent is er waarschijnlijk. Ze belt me straks wel. Ik sms haar even.

Heey Simoon.
Sorry hë <333333333 maar eff je kan bij mij op school! Ik bel je nog wel, of wacht bel mij. :D
Xxxxxxxx

Mij

Ik verstuur het smsje. Aan de deur word geklopt. Ik kijk mijn moeder vragend aan. Ze doet open. ‘Dankje, dankje. Ja ik zal het aan haar geven’ Mijn moeder komt de woonkamer binnen. ‘Een pakje voor Mona Klover.’ Mijn moeder geeft het aan mij. Ik scheur het open. ‘WAT?!’ ‘Een iPod.’ Zeg ik met mijn mond open. ‘DANKJEEEEEEEEEEE’ schreeuw ik. ‘Geen dank, liefje, je had het nodig’ mijn moeder kijkt me stralend aan. Ik glimlach. De tijd is heel snel gegaan. De school is uit. Op dat moment rinkelt mijn mobiel. Mijn moeder pakt mijn mobiel en geeft hem aan mij. Ik klap het schermpje open.

Mona, niet erg, maar de volgende x niet meer doen!
Ik heb het aan mijn moeder gevraagd en ze vind het goed. Ze neemt nog contact op met jou moeder. Maar ik kom naar je toe, tot zo.

Kus Simone.

‘En?’ vraagt mijn moeder. ‘Niks hoor, ze komt hier zo naartoe.’ Zeg ik met een big smile op mijn gezicht. ‘Oo, okee!’ lacht mijn moeder. Dan doet mijn moeder de tv aan en opeens staat er een heel lollig tekentje op TV. De tranen komen over mijn wangen. De bel gaat weer. ‘Simone’ zeg ik. Ik ren naar de deur en doe open. ‘Simoon!’ schreeuw ik. ‘Moontje’ lacht Simone. ‘Waarom die tranen?’ vraagt Simone als we eenmaal in de woonkamer zitten. ‘Kijk zelf maar’ Met mijn wijsvinger wijs ik naar de TV. ‘o. HAHAHAHA’ schreeuwt Simone. ‘Haha, Simone stel je niet aan’ zeg ik. ‘Doe ik niet’ lacht Simone. Mijn moeder staat bij het raam en kijkt naar buiten. Om de minuut zucht ze. ‘Wat is er Sanne’ zegt Simone. ‘Deze dag duurt zo lang’ zegt Sanne. ‘En ik bedenk wat voor cadeau we Mona moeten geven’ ‘O, je hebt nog ruim de tijd’ zeg ik. ‘Mag Simone blijven logeren?’ zeg ik om een uur of 9. ‘We hebben morgen toch vrij’ zucht ik. Mijn adem is warm. ‘Ja hoor’ zegt mijn moeder. ‘Yes’ zeggen ik en Simone. ‘Je hoeft geen spullen te halen hoor Simone, wij hebben allemaal reserve dingen, leef je uit’ zegt mijn moeder. Simone en ik lopen naar boven. ‘Ik ga je bed oppompen, of wil je naast me slapen?’ fluister ik. Ik heb een lesje geleerd, fluisteren als je boven bent, anders word Wiljo wakker, of Nina, of mijn vader. Die slapen heel vroeg. ‘Ach, luchtbed?’ lacht Simone. ‘Wat lach je veel Si’ zeg ik. ‘Ach’ zegt Simone. Ik pomp Simone haar bed op en leg een kussen neer. ‘Ik pak even de deken’ Ik pak een opstapje en zet hem voor de kast. De deken valt net van de kast en maakt een hard geluid. Ik ben bang dat mijn vader wakker word, of iemand anders. ‘Nee, ze zijn niet wakker’ grinnikt Simone. Ze pakt de deken en legt hem neer. Het is heel gezellig in mijn kamer. ‘Kussengevecht houden straks?’ vraag ik. ‘Jaa!’ zegt Simone enthousiast. Ik pak nog snel een pyjama voor Simone. ‘Hier’ ik gooi de pyjama naar Simone toe. We kijken nog even TV en dan doen we verschillende spelletjes. De avond word gezellig, en de dagen daarna ook. Helaas, het is weer maandag. Maar ik ben overgeplaatst samen met Simone naar een andere school. De school heeft een rare naam: Trototut school. Simone en ik lachen altijd bij die naam. Simone is nog steeds bij ons. ‘Cornflakes Dames?’ vraagt mijn moeder. ‘Ja’ zeggen wij tegelijk. Mijn vader is al naar zijn werk, en Wiljo en Nina komen zo. Die hebben vrij. Nadat wij hebben gegeten, pakken we onze tassen en fietsen naar school. We zijn 2 keer verkeerd gereden maar we zijn wel op tijd. Iedereen is aardig hier.
We hebben de grappigste leraren, en ze hebben allemaal wel humor. We worden heel aardig voorgesteld en iedereen is aardig tegen ons. Dit is een topschool. Als ik thuis ben is Simone mee. ‘Hoe was jullie dag?’ vraagt mij moeder. ‘Super!’ zeg ik. ‘Ja, iedereen is aardig tegen ons’ zegt Simone. ‘He Simone, je moeder gaat een paar weekjes voor haar werk naar New York..’ begint mijn moeder. ‘Wil je logeren of bij je vader slapen?’ maakt mijn moeder af. ‘Hier blijven’ glimlacht Simone. ‘Zullen we er een meidenavondje van maken? Niemand is thuis straks’ lacht mijn moeder. ‘OKEE!’ zeggen ik en Simone. ‘Ik heb een film gehuurd’ zegt mijn moeder. ‘Leuk!’ lachen Simone en ik. ‘Dus.. zullen we de gordijnen dicht doen, kunnen we alvast beginnen’ zeg ik enthousiast. Dus Simone en ik doen de gordijnen dicht en de filmrecorder aan. De DVD word er in geschoven en we maken popcorn. Het is heel gezellig en we praten over van alles. De film is spannend en grappig. De tranen lopen over onze wangen, en als het spannend is dekken we onze ogen. Dit is de leukste dag van heel mijn leven! De hele week gaat als volgt hetzelfde. Elke avond een leuk filmpje. En dan, is de dag dat ik jarig ben. Eindelijk. Ik heb hier zolang op gewacht. Iedereen is er, zelfs een paar leraren van school. Vriendinnen, ouders, opa’s, oma’s en veel meer. Het is HEEL druk in huis. Ik krijg allemaal cadeautjes. Allemaal leuke dingen, maar ook dingen die ik al heb. Die ga ik wel ruilen. Tenslotte gaat het om het idee hé. Als het allemaal achter de rug is, heb ik nog een heel gezellig leventje. Nooit meer gepest, nee heel leuk allemaal. Dit is een topleven! Alles komt goed, ik krijg contact met kinderen uit mijn klas en word vrienden met hun. Ik krijg zelfs verkering! Met Rikkie. En Simone heeft met Bart. Nouja, zoals ze in een sprookje zeggen.. we leven nog lang en gelukkig!

Aantal keer bekeken: 3907
Waardering: 8.45 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 311 bezoekers online