Lees het verhaaltje: Onmogelijke verliefd op verhalenlezen.

Onmogelijke verliefd.

U leest om dit moment het verhaal Onmogelijke verliefd gepost door Val. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Val
Gepost op: 2010-10-19

Verhaal:

Onmogelijke verliefd
Hoi, mijn naam is Val en ik heb je een heleboel te vertellen. Het begon eigenlijk allemaal in de kleuterschool. Dat is al even geleden. Ik was toen vijf jaar en kreeg mijn eerste liefje. Ja, ik weet het, ik was wel héél jong. Maar goed, ik had dus een lief en zijn naam was Tony. Hij zat bij mij in de klas. We waren dus altijd bij elkaar. Hij was heel lief en knap... en hij was alles wat ik hebben wou. En zo waren wij dus een koppeltje. We werden daar een tijdje mee gepest, maar samen overleefden we dat en na zo'n drie jaar waren die pesterijtjes voorbij en leefden we heel gelukkig. Elk met onze vrienden en dan soms ook met elkaar.
Maar toen ik twaalf jaar was, begon de ellende. Op een dag kwam mijn ma naar me toe en zei tegen me dat ik de relatie moest beïndigen. Ze zei me dat we niet echt verliefd waren! Ze brak mijn hart. En ook dat van Tony! En dat vond ik nog het ergste van al! Toen had ik dus besloten om stiekem te doen. En dat ging. Even. Héél even.
Al gauw kwam ik erachter dat elke mail, elke sms, elke brief die ik hem stuurde ook gelezen werd door zijn ouders. En omdat zijn ouders goed bevriend zijn met mijn ouders, wist mijn ma dus niet alleen dát ik dat deed, maar ook wat erin stond. En toen had ik het zitten. Ik hoor haar stem het nog zeggen: 'Val! Vanaf nu stuur je hem GEEN smssen, GEEN mails en GEEN brieven meer! Anders zal je gsm afgepakt worden en uw mailadres geblokkeerd... Aan u de keuze!' Ik zei niets. ik kon niets zeggen! Ik was kapot. Helemaal kapot. En dat was allemaal de schuld van mijn ma!
Maar goed, ik leerde ermee leven. Op school zag ik hem toch nog. Pech voor haar!
Maar ik had iets over het hoofd gezien. Een klein, maar héél belangrijk detail. Mijn ma was bevriend met mijn leerkracht. Toen mijn ma mijn eindrapport van het schooljaar (en dus ook het laatste rapport van het basisonderwijs) ging halen, vertelde mijn leerkracht haar: 'Val trekt veel te veel op met Tony. Wat is daar aan de hand?' Toen werd het dus vakantie en ik zou Tony twee maanden lang niet zien. Ik huilde heel hard op het einde van dat schooljaar! Gelukkig viel dat niet op, want alle laatstejaars huilen op die allerlaatste schooldag. Met een paar uitzonderingen, dat zijn de jongens die stoer willen doen! Maar omdat er zo'n gedoe was op die dag, heb ik hem niet meer gezien. Twee maanden lang zonder hem te smssen of te mailen. Zonder contact.
Dat heb ik overleefd, maar het was heel moeilijk geweest één keer. Tony had me een sms gestuurd. En wat voor één! Er stond in:
Hey, al iemand gemist?
Ik jou wel! Goei
vakantie. X
Toen had ik hem bijna teruggesmsd, maar ik had het toch niet gedaan.
Op die eerste schooldag (van het secundair onderwijs) zagen we elkaar dan eindelijk terug. We hadden geluk dat we naar dezelfde school gingen! Maanden verstreken en bij valentijn en zijn verjaardag en zo begon ik hem weer dingen te geven.
Op het einde van dat schooljaar was er een eindejaarsfuif. Dé dag van het jaar! Tony en ik hebben daar een romantische avond gehad. Héél romantisch. Dan zaten we daar even alleen buiten, op een tafel die daar geplaatst waren om even af te koelen of om even te babbelen of zo. Daar zaten we dan. Hij had een arm om mijn middel geslagen, net als ik bij hem had gedaan en hij legde zijn hoofd op mijn schouder. En zo zaten we daar. Te staren naar het raam waardoor we alle fuivers goed konden zien als het even wat lichter werd. We praatten wat en hadden veel plezier die avond. Maar die ging veel te snel voorbij. Nu zou ik hem weer twee maanden moeten missen. Maar deze keer verliep alles anders. Ik had besloten dat mijn ouders de pot op konden! Ik zou weer mails naar Tony sturen. En zo gezegd, zo gedaan. Ik heb zo veel mails gestuurd die vakantie! Ik kan de tel niet meer bijhouden.
In één van die mails vertelde ik hem zelfs mijn grootste geheim: 'ik wil je zoenen'
Ik had het lef niet om hem dat te zeggen, dus mailde ik het hem. Ik heb drie weken zitten wachten voor ik eindelijk een reactie kreeg. Hij had niets terug kunnen sturen, omdat hij straf had gekregen. Drie weken geen computer! Maar hij stuurde terug: 'Ik weet niet goed wat te zeggen, maar ik weet wel dat ik het ook wil.' Mijn hart maakte een sprongetje van vreugde! Vanaf toen begon ik ook met hem te smssen.
Maar dan, eind september, kreeg ik te horen dat zijn ma AL zijn smssen las! En AL zijn mails! Dus ook mijn geheim! Nu, half oktober, hebben we het er niet meer over. Zoenen? Daar is geen sprake van. Nooit geweest.
Maar toch, elke avond hoop ik dat hij misschien de dag erna zich bedenkt en tegen zijn ouders ingaat. En dus toch met me zoent. Maar tevergeefs. Het zal nog lang duren voor wij zullen zoenen. Nog héél lang...

Aantal keer bekeken: 3601
Waardering: 7.14 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 284 bezoekers online