Lees het verhaaltje: Ontsnapt van de ontvoerder op verhalenlezen.

Ontsnapt van de ontvoerder.

U leest om dit moment het verhaal Ontsnapt van de ontvoerder gepost door van Epelen. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: van Epelen
Gepost op: 2010-5-29

Verhaal:

Ontsnapt van de ontvoerder
Het was 's ochtends. Ongeveer acht uur. Ik fietste naar mijn vriendin die in de Achterwege woonde. We zouden aan een opdracht van school werken en daarna afspreken. Ik moest altijd op een eenzame weg naar haar toe rijden. Dat vond ik altijd een beetje eng. Die dag reed ik ook op die lange, donkere en enge weg. Ik hoorde geritsel en dergelijke. Op een gegeven moment hoorde ik dat een auto achter me reed. Ik ging harder fietsen want ik vertrouwde het niet. Maar die auto ging ook harder en ging voor me rijden. Voor mijn fiets stopte de auto. Een man met een lange jas aan stapte uit. Ik wilde hem ontwijken en probeerde een grote bocht te maken. Maar de man trok me van de fiets af en ik viel op de grond. Alles deed pijn want ik was hard op mijn hoofd gevallen. De man sleurde mij de kofferbak in en de bak werd dichtgedaan. Op het moment dat de man me vaspakte was ik verstijfd van schrik en kon niet gillen. In de auto, in de kofferbak wel. Ik kwam toen bij het besef dat ik was ontvoerd.

Het was verschrikkelijk in de auto. Ik kon moeilijk ademen en de toch was gruwelijk. Soms gilde ik maar ik besefte dat ik daar niets aan had. Ik had ook helemaal niets, geen geld, geen mobiel. Maar uiteindelijk stopte de auto. De kofferbak ging open, de man sleurde me uit de auto. Ik probeerde me los te maken maar het lukte niet. Ik voelde een klap op mijn hoofd en....

Toen ik wakker werd zat ik een kelder. Het was donker en ik zag niets. Ik moest huilen en dacht aan mijn ouders en mijn kleine broertje. Waarschijnlijk dachten ze dat ik bij Aafke was. Maar ja, Aafke zou mijn ouders wel hebben gebeld. Ik hoopte dat ze de politie hadden gewaarschuwd.Opeens zag ik een emmer, waarschijnlijk voor mijn behoeften, bedacht ik. Dat ik toen nog helder kon nadenken! Maar opeens kreeg ik een briljant idee maar wel met risico...

Ik stond bij de deur, al uren. Ik was bang dat ie me alleen in de kelder zou verhongeren en dat ik dood zou gaan. Maar nee, ik voelde geritsel in het slot. De emmer had ik in mijn hand vast. Mijn hart klopte ontzettend hard. De deur ging open en ik duwde snel de emmer over het hoofd van de man. Het was onverwachts en de man schrok van de plotselinge reactie en zag niets. Ik kon hem in die ene seconde daarna in zijn kruis trappen. Toen rende ik de deur uit, een trap op een andere deur weer uit. Ik hoorde dat ie me achterna rende maar ik was hem te snel af. Weer een deur. Ik stond buiten. Er fietste een vrouw voorbij en ik gilde dat ze moest stoppen. Ik vertelde dat ik was ontvoerd, ze wist niet wat ze moest doen. Bel de politie! zei ik. Na vijf mintuten was de politie er. Maar de man was weg, gevlucht. Ik was veilig bij mijn ouders. Een dag later hoorde ik dat de man zelfmoord had gepleegd. Het deed me niets. Wat had ie toch met me kunnen doen? Nee, nu was ik veilig.

Aantal keer bekeken: 2611
Waardering: 5.73 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 73 bezoekers online