Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Onzichtbare vriendin deel 2.

U leest om dit moment het verhaal Onzichtbare vriendin deel 2 gepost door Mirthe. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: Mirthe
Gepost op: 2006-12-12

Verhaal:

Onzichtbare vriendin deel 2
Hoi allemaal, mijn verhaal was zelfs te lang om in een keer geplaatst te worden. Jemig. Nouja, vanaf de 3e alinea van Hoofdstuk 15 gaan we verder. Bedankt voor de hoge score !!

------

Hoofdstuk 15 (alinea 3)

We gaan de stad in. Met de fiets zijn we Amsterdam in gereden, tot de bewaakte fietsenstalling. Ik had gelijk weer last van m’n keel.
Toch minder dan eerst, omdat het bij ons thuis ook al iets meer is dan we in Hardenberg hadden. De winkelstraat stond vol met borden, rekjes kleding en ook veel zonnebrillen.
Haha Marijke had gelijk het meest afschuwelijke en te meisjesachtige exemplaar te pakken.

“Tuthola, dat staat niet... je bent bijna 12 hoor, geen 6 meer....�
Hihi, zelf probeerde ik eerlijk gezegd ook nog wel van die foute brillen.

“Deze is gaaf... “ Ze laat een zonnebrilletje zien, die goed past en leuk staat. Met een rond montuur en donkere glazen. “Doennn�

En zo liepen we met de eerste aanschaf op zak, weer verder...

“He wat doe je nou� Als ik Rijk een juwelier in sleur.....

“Gaatjes laten prikken misschien?�

“Dat is nog niet eens zo verkeerd idee van je Kim. De knopjes die ze inkrijgt zullen samen met het wat langere haar nu misschien al iets doen vermoeden op school, maar dat is niet erg.�
Maria stemt toe en we gaan naar binnen... en nog geen kwartier later weer buiten. En Marijke 2 gaatjes erbij.

“Maar als ze me dan gaan uitschelden en pesten?�

“Maak je niet druk, ik ben er toch bij... en Joris en Sophie, ik weet zeker dat ze het voor je opnemen�

“Ja... en onthoud goed lieverd wat ze in het ziekenhuis hebben gezegd. Als ze jou pesten met dat je een meisje bent of op een meisje lijkt, niet ontkennen, maar antwoorden met directe opmerkingen terug of helemaal niets.�

“Ja ik weet het mam. Maar toch... het lijkt me wel moeilijk straks, naar de spreekbeurt toe, maar ook erna.�

“Je heb genoeg mensen die achter je staan en je bent nu al veel sterker dan een jaar geleden. Je komt nu veel eerder voor jezelf op.� Zegt Maria weer, die ook de bloei van Mar(ij)k(e) van dag tot dag zag gebeuren.

“Ja echt wel, vorige week kreeg ze een duw van Jeroen...wat zei je ook alweer Marijk?�

“Eeh... flikker op idioot, pest iemand van je eigen soort.�

“Haha, ja dat is een mooie... nou, dan komt het helemaal goed toch?�

We zijn die middag vlot door de stad gelopen en 5 tassen kleding terug. Zelf heb ik ook nog 2 leuke broeken en een leuk truitje kunnen kopen. Maria had van m’n moeder geld gekregen, zodat ik niet met heel lege handen thuis kwam. Ja en ook nog een rok, precies dezelfde als Rijk aan had op de schommel vorige week. Het is dat ik donker haar heb en zij heel blond haar, anders konden we echt als een tweeling over straat.

“Marijke en Kim?�

“Ja? “ zeggen we verbaasd in koor...

“Volgens mij moeten we dit even gaan vieren, of juist afscheid nemen van Mark. Dit is 1 van de laatste dingen die je gedaan heb zoals je er nu staat. Ik bel pa wel even, dat we vanavond buiten de deur eten.� Maria had het goed, tot school volgende week was dit zeker wel het laatste wat ze als “activiteit� als Mark zou doen. School even niet meegerekend natuurlijk. Maar ook haar verjaardag, 17 April komt rap dichterbij, dat word ook een hele vreemde ervaring.

We zijn die avond wezen eten in een luxe pannenkoekrestaurant. Erg gaaf. Je kon echt alles op de pannenkoek hebben wat je maar wilde. Op de menukaart stond ook kippenragout. Dat leek me wel lekker. Ben had een pannenkoek met wijn ofzoiets, maar in iedergeval wel met vuur. Maria en Marijke hadden beide een met appel en rozijnen.

Nog 3 dagen en dan gaat het gebeuren. Rijkie naar school. Ons werkstuk is af en heel de klas vraagt zich af waar wij onze spreekbeurt over gaan houden.
Best wel leuk. Het pesten van Rijk en haar oorbellen is heel erg meegevallen. Het is wel opgemerkt, maar ze wist daar prima antwoord op te geven. “Als ik oorbellen wil, neem ik oorbellen, klaar!� Over zelfverzekerd gesproken hihi.

De spreekbeurt hebben we ook al klaar. Ons werkstuk telt 7 hoofdstukken en 16 pagina’s. Nu zitten daar ook wel pagina’s bij met plaatjes en tekeningen, maar daar had Buitenveld niets van gezegd.

De zondag voor de spreekbeurt had ik alleen nog wel een uit-wedstrijd te spelen. Haarlem.
Een erg spannende wedstrijd trouwens. Anne is er weer helemaal bij en Chris is ook in topvorm. We hadden donderdag weer wat geoevend met scoren van corners en strafballen, bij haar gingen er maar 4 mis van de 13.

De 1e helft kwamen we gelijk te staan, ik heb deze ook de hele tijd op de bank doorgebracht. Het stond nu 1-1.

De 2e helft stond ik er wel gelijk in, in plaats van Ilse. Nu stond ik als spits dus. Wel even wennen op deze positie, nu speel ik wel vaker links, maar dan achteraan en zie ik alles op me af komen. Nu ook, maar dan van m’n eigen partij en is het nu mijn taak om te scoren.

Sophie staat gelijk aan mij, rechts. Dieuw staat midden. Van Bianca krijg ik de bal toegespeeld, maar een Haartje (iemand van Haarlem,een tik van mij om ze namen te geven) pakt alleen de bal af en gaat weer de verkeerde kant op. Bianca is scherp en knalt hem gelukkig gelijk weer door naar Chris. Vanaf de andere kant speelt ze hem eerst op Sophie. Dan naar Diew...

“Deze is voor jou Kimmel�

Ja, dat betekend maar 1 ding. Iemand van Haarlem staat recht voor me neus als ik de bal krijg, met een draai rechtsom ben ik haar te snel af en pass ik de bal even weer terug naar Diew.
Nu kan ik mooi positie maken en ik krijg hem dan ook gelijk terug. Tik tik....met een snelle draai speel ik hem om de stick van Haarlem... Doelpunt...1-2 !!

Yess, m’n eerste !! Ze springen allemaal bovenop me. Maar het potje is nog niet afgelopen met 5 minuten te gaan.
We hadden het nog even zwaar toen Willemijn teveel uit haar doel kwam... Haarlem had een hele goeie kans op een 2-2, maar mistte...paal !!!

Achteraf kwam die man naar me toe, Dirk.

“Het lijkt erop dat we hier een natuurtalent hebben�

“Ja,ik heb gehoord van u, u bent van de hockeybond, toch?�

“Dat klopt inderdaad. Samen met Sophie en Chris val je erg op. Je bent nu 13, je speelt in MA2, maar een Dames team is ook al mogelijk he, dat weet je?�

“Ja dat kan, maar ik speel pas sinds September vorig jaar hockey en het is allemaal heel snel gegaan. Ik wil hier blijven.�

“Oh, ik wilde je namelijk een aanbod doen om in de jeugdselectie te komen van Pinoke, een grote club in Amsterdam. Je kan daar echt uitgroeien tot een echte proffesionele speelster.

“Ik weet het niet. Ik wil gewoon hockeyen en niet steeds ergens tussen uitgehaald te worden. Ik doe dit voor de lol, niet om de beste te zijn of te worden. Dat ik een talent heb, dat is me wel duidelijk hoor, misschien dat ik volgend jaar wel wil, maar nu liever niet.�

“Nuchtere dame ben je�

“Ja, ik kom uit het oosten, dan krijg je dat... “ zeg ik met een grijns.

“Haha, nouja, je moet weten Kim, ik blijf je wel in de gaten houden en je blijft mij ook wel zien, ik houd vooral de teams zoals jullie en alle andere meisjes en damesteams in de gaten.
Dit is mijn werk. Als je me weer eens ziet en je heb vragen, trek gewoon aan m’n jas�

“Dank u wel. Ik moet gaan nu !!“

Met 2 gehuurde busjes rijden we weer terug naar onze eigen club. We hadden erg veel lol onderweg omdat ik toen tegen m’n vader had gezegd dat hij op een mafiabaas leek. Dirk schijnt dus ook grote talenten die nu in Oranje of Hoofdklasse spelen, ook te hebben ontdekt. Ja, dat zegt wel wat.
Maar iedereen weet nu ook in de bus waarom ik nee heb gezegd.

’s Avonds na het eten ga ik nog bij Marijke langs. Ze zit op haar kamer en zit wat te dagdromen.

“Wat als het morgen helemaal fout gaat....?�

“Niet gaan denken joh... Je gaat echt iets heel belangrijks doen morgen, nee, dat gaan we samen doen bedoel ik..�

“Ja..je heb gelijk, maar ja.... ik twijfel.zo “

“Tuurlijk twijfel je, hallo, we gaan het hier niet over de natuur hebben he, maar over jou... we kunnen nu niet meer terug Rijk... of je wil die ommezwaai nog even uitstellen?�

“No way.. niet mogelijk... heb je de container niet gezien... “ Ze zei het met een lach en een traan tegelijk.... “Al m’n oude kleren zijn nu weg.... Mark is foetsie�

“Hahah, you go girl... “ Ze word gelijk weer wat vrolijker.

Met wat muziek springen we wat op haar bed.

“Eeehm, en je kamer.... ?� Vraag ik nieuwsgierig als ik ook me heen kijk. .

“Zaterdag gaan we verf halen, zondag schilderen, m’n vader heeft al tapijt gehaald, dat word maandag gelegd als wij naar school zijn.�

“Lekker dan... Gaan we samen de kleuren uitzoeken? Of wil je dat alleen doen?�

“Verf is al gekozen, het word niet heel knalrood, maar een beetje donkerder. Het behang gaat m’n vader morgen eraf halen, dat word met lichte gele verf geschilderd. Donderdag avond heb ik je wel nodig.� Vragend kijkt ze me aan.

“Nodig... haha als hulpje ofzo�

“Ja ongeveer. We hebben beide de zolder als kamer. Jij hebt 4 posters hangen, dan kan ik dat ook, onze zolders zijn echt gelijk. Alleen ik weet niet wat voor posters en ook nog andere leuke spulletjes�

“Ja leuk, er is zo’n cadeaushop, die hebben echt veel posters. Van jongens tot beroemde mensen, paarden, rare fantasie werelden en auto’s. Maarja, dat laatste valt al af hihi.�

“Hoe gaan we het morgen nu precies doen dan? We zijn als derde aan de beurt. Ik vind het vervelend als ik niet bij de eerste 2 spreekbeurten kan zijn.�

“Het is misschien moeilijk voor je, maar wat dacht je ervan om dan morgen gewoon gelijk met mij en eventueel je moeder op school te komen? Of ietsje later, dat ze je niet op het schoolplein zien aankomen rijden?�

“Oh, dat is ook niet zo verkeerd nee. Ik moet toch naar school, dus gelijk met jou fietsen is dan ook wel leuk.�

“Je heb alleen nog geen meisjesfiets, dus een rok aan lijkt me niet echt handig�

“Doe ik ook niet, ik zal echt niet elke dag een rok dragen, hoor. M’n moeder zei ook dat ik de klas ook een beetje moet laten wennen. Dus gewoon dit. Ik heb m’n kleding van morgen al aangetrokken, om te kijken of het goed staat.... wat vind je?� Ze heeft een wit hesje aan met daaronder een donkerblauw truitje. De spijkerbroek/jeans is door Maria zelf bewerkt met allemaal parels (kraaltjes) en heeft een grote blauwe M van Marijke op haar kontzak. .

“Ja leuk... ik had ook zo’n broek met kraaltjes, maar ik kon er niet vanaf blijven hihi. Helemaal kapot gepulkt.�

“Tot nu toe kan ik er wel vanaf blijven� ze zei het met een blik naar de hemel..... jaa lekker braaf hoor. Hahah, ik kan wel zien nu, nu ze helemaal zichzelf is, dat ze nog meisjesachtiger is dan ik. Misschien had het wel gewoon andersom moeten zijn. Ik had een jongen moeten zijn, met mijn lompe en stoere gedrag en Marijk gewoon als meisje. Maarja... dat is dus niet gebeurd....

Hoofdstuk 16: The big day !

Mevrouw Buitenveld staat nog buiten als de rest van onze klas al binnenzit. Samen met Rijk en Maria kom ik aan fietsen. Onderweg nog wel wat lol gehad trouwens.

“Kijk eens aan, daar hebben we onze nieuwe klasgenoot� Buitenveld is vooraf al ingelicht met de verandering van Marijke, maarja, niemand heeft “haar� nog gezien. “Je ziet er goed uit Marijke... ik denk dat je daar helemaal niet zo zenuwachtig over hoeft te zijn�

“Mwaah.. ik bibber wel een beetje, maar dat gaat wel goed... ik voel me ook wel lekker hoor.�

“Blijft U erbij?� vraagt Buitenveld aan Maria.


“Ja, ik heb er lang over nagedacht, maar het leek me wel het beste, ik heb een videocamera meegenomen, het is toch ook iets belangrijks wat Marijke later nog een keer terugzien als hij dat wil.�

“zij mam... geen hij.. “ Marijke kijkt Maria heel even boos en plagerig aan.. ze weet het zelf ook wel dat het voor iedereen vreemd is, ook voor haar ouders.

“Achterin de klas is er ruimte genoeg hoor, geen probleem�

We lopen met z’n 4en tegelijk de klas in als iedereen doodstil is van Marijke.... wat lijkt me dat eng voor haar. Ze gaat naast Sophie en Suzanne zitten, haar normale plek. De hele klas kijkt om.

“Jongens... even jullie aandacht....HIER “

Hier en daar word nog even gekeken, maar de aandacht ligt toch weer aardig vooraan bij de juf.

“Zoals jullie wel gemerkt hebben is hier wat bijzonders aan de hand. Voor jullie beginnen te lachen te wijzen en te gieren, wil ik eerst even een applaus voor Marijke, een erg moedige stap die ze heeft genomen.�

Erg slim van de juf, dat ze op deze manier Marijke heeft geholpen. Er was een luid applaus en allemaal duimpjes en gebaren... allemaal positief. Behalve van Jeroen dan, die lacht zich helemaal kapot.

“Jeroen, kan je me vertellen wat er hier zo leuk is....?�

“Zie dat dan...mietje in de klas lalalala�

Marijk voelt zich erg lekker bij alle complimentjes, waardoor ze Jeroen ook wel de baas is: “Misschien vind je mij dan wel een mietje, ik heb anders nog nooit zo dikke loser gezien als jij.... “

De hele klas ligt dubbel, Jeroen weer niet, waar hij normaal altijd het binkie van de klas was, was het nu niet meer dan een zielig jongetje wat erg rood aanliep.

De eerste spreekbeurt is van Suzanne en Ingeborg. Over de melkfabriek, wat er allemaal gebeurt. De vader van Inge werkt daar namelijk als toezichthouder en we hebben met de klas al eens een rondleiding gehad. Tijdens de spreekbeurt dus niet echt heel veel nieuws gehoord.
De spreekbeurt van Sophie en Joris gaat over hockey, hoe kan het ook anders.

Alleen dan meer over de sport zelf. De regels worden uitgelegd door Joris, die zelf een hockeyveld heeft nagebouwd van lego. De poppetjes (spelers) waren in de kleuren van onze club.
Sophie had het ook nog even over ons team, en dat ik daar ook in speelde. Sophie heeft de hele klas uitgenodigd om de 3e zondag in Mei te komen kijken. Dat is de allerlaatste wedstrijddag van het seizoen. Hierna word ook de werking van het klassement uitgelegd.
Sophie en Joris werken ook nog hun beurt af met een kleine vragenronde.

Alleen Buitenveld zelf heeft een vraag: “Hoe lang duurt het spel?�

“Net als bij voetbal hebben we 2 helften. Deze zijn dan 35 minuten lang en hebben wij 2 scheidsrechters. Omdat de bal zo hard kan gaan, kan 1 scheidsrechter het spel nooit bijhouden. Net zoals voetbal hebben wij ook een elftal.Elke scheidsrechter blijft op zijn helft�

Nouja, die vraag was ruim beantwoord. Iedereen wist het al, dat wij 2en nu aan de beurt waren. We hadden de bordjes uit het restaurant, het mannetje en vrouwtje, op het schoolbord geplakt met steving plakband. Hier hebben we dan pijlen getekend naar stukjes tekst. Herkenbare dingen die een vrouw en man doen. De blauwe pijlen wezen allemaal van het mannetje naar de blauwe teksten. Er zat dan 1 roze pijl tussen die van het mannetje naar alle roze teksten wees. Dat was de pijl dan “van� Marijke, hoe zij zich voelde.

We hebben de spreekbeurt in 11 minuten gedaan en omdat het niet zomaar een spreekbeurt was, was er iets meer tijd dan de 15 minuten. Wij hielden ook een vragenronde. De vingers waren niet meer te tellen.

Suzanne: “Had je dit al lang? Want je had die oorbellen ook al een tijdje en je haar laten groeien? Ik vind het niet eens zo raar eigenlijk.�

Wow, dat was de beste vraag die we als eerste konden hebben.

Marijke: “Ik heb dit al heel lang ja, alleen is het pas sinds vorig jaar bekend dat ik dus Genderdysfoor ben. Ik wist nooit hoe het kwam dat ik me altijd afvroeg hoe het was om een meisje te zijn, maar toen ik van het ziekenhuis hoorde, dat ik gewoon als meisje kon leven, wist ik het gelijk. Kim weet het al sinds de herfstvakantie dat ik dit wilde doen.�

Joris: “Kwam het dan ook daardoor dat je soms zo stil was?En zo raar reageerde, op de hockeyclub?

“Tot vandaag kon ik nooit echt mezelf zijn, heel stom. Er werd zoveel van me verwacht dat ik een jongen was. Ik moest voor m’n gevoel stoer zijn en zoals de andere jongens in de straat, oorlogje spelen. Dat kon ik niet, zo was ik niet. Ik was veel liever in m’n eentje bezig, op de schommel tegenover ons huis, of op m’n kamer iets doen. Daarom was ik zo stil. Ik kon nooit met jongens overweg, omdat ik anders was. Maar met meisjes kon ik ook niets, omdat ik voor hun weer een jongen was. Toen Kim naast ons kwam wonen, kon ik heel fijn dingen doen waar ik ook zin in had, samen met haar.�

“Maar ga je nu dan helemaal als Marijke leven? Hoe ga je dat doen met gym? En zwemmen?�
Sophie vroeg dit echt met veel intresse... heel zachtjes, met een klein traantje in haar oog.

“Voor mijn idee is Mark nu al weg. Ik heb gister met m’n ouders al m’n oude kleding weggegooid en samen met Kim en m’n moeder gewinkeld. Erg leuk. Hoe ik het doe met gym en zwemmen weet ik nog niet. Als dat ding maar niet te zien is.�

Suzanne springt plotseling vrolijk op haar stoel. “Iedereen die er wat op tegen heeft dat Marijke bij ons in de kleedkamer komt, nu z’n vinger opsteken.�
Stom verbaasd keken Rijk en ik door de klas. Geen een vinger stak de lucht in. Tot die van Ingeborg.

“Ga je dan ook rokjes dragen enzo? En make-up?�

“Ja dat wil ik wel heel graag. Kim helpt me al bij het maken van staartjes en we zijn 2 weken geleden dus wezen shoppen. Voor die oorbellen ook. M’n slaapkamer word deze week rood geverfd. Ik mag geen blauw meer van Kim hihi. Eigenlijk wilde ik pas veranderen in de zomervakantie, naar de middelbare school toe. Maar dan kon ik het jullie niet vertellen en wist ik niet hoe jullie gingen reageren als iemand hier in de klas ook op dezelfde school kwam als ik. Jullie zijn echt heel lief voor me, het gaat echt goed nu.�

Aan haar kon ik wel merken dat ze er nu ook wel klaar mee was, met de spreekbeurt.

Missie geslaagd en perfect getimed met de bel: Pauze !!!

Op het schoolplein was het hoekje met de bank en de pingpongtafel weer voor alle meiden van groep8, maar nu hadden we er toch 2 bij. Ik was vaak ergens anders op het schooplein, met Mark en Joris meestal,omdat ik weer meer jongensachtig ben. Maar Suzanne en Sophie hadden ons gevraagd om er bij te zitten en het was ook wel erg gezellig. Joris kwam er brutaal ook bij zitten.

“Je bent echt stoer Marijke..... echt, dat je dat durft man.... eeeh�

Hahaha ja daar komen de eerste foutjes. Wel leuk dat Suus het zelf ook opmerkte.

“Je weet wel wat ik bedoel... ik vind het echt heel goed en als we op dezelfde school komen, heb je een extra vriendin erbij... ik neem het dan echt voor je op als iemand je wil pesten. En over dat in de kleedkamers, maak je maar geen zorgen, voor ons ben je gewoon Marijke en je hoort niet meer bij de jongens.�

“Ja, iedereen die bij je in de buurt komt,die je kwaad wil doen, rammen we op hun smoel�

Hihi, Sophie was eigenlijk echt net zoals ik, lekker kortaf. Marijke leek dan toch weer meer op Suus.

“Wanneer was je ook alweer jarig ???� vroeg Joris “Dat is ook bijna volgens mij?�

“Over iets meer dan 2 weken al. Maar ik vier het voor school op een vrijdag en zondags de familie. En iedereen van de klas is uitgenodigd�


Hoofdstuk 17: Het wennen begint al...

Zondags had ik eigenlijk een hockeywedstrijd, ik was er alleen totaal niet bij met m’n hoofd. Dat merkte ze op de club ook wel, meespelen werd niets. Rijk was meegekomen en samen hebben we de wedstrijd vanaf de tribune zitten kijken. Ze was ook helemaal in haar element toen Diewertje de bal kreeg.

“Jaaah, kom op... Diewertjuuhhhhh� Hihi, of het geholpen heeft, weet ik niet, maar het was wel een doelpunt. Achter ons op de tribune zat Diederik. Bij het omkeren van onze gezichten naar Diederik, omdat hij ook aan het juichen was, keek hij ons recht aan.

“Hoi Kimmel, vriendinnetje meegenomen?�

“Ja, m’n beste vriendin... “

“Het lijkt wel of ik haar ergens van ken, d’r gezicht komt me zo bekend voor�

Joris kwam er nu ook aan en zei tegen Diederik dat hij haar met rust moest laten, maar Diederik wist dus nog van niets. Doordat Joris een opmerking maakte naar hem, wist hij nu waarom hij Marijke herkende.

“Haha, dit meen je niet?� Diederik schoot in de lach en Joor pakte hem gelijk goed vast.

“Luister, je laat haar met rust... je weet nu wel genoeg, als ik iets merk, heb je echt problemen met mij, hoe goed wij elkaar ook kennen�

“Rustig aan ..... jezus... alsof ik elke dag een jongen in meisjeskleren tegen kom.� Diederik keek ons nog een keer aan.

“Ik weet heus wel wat je denkt hoor, eikel. Marijke is gewoon zo stoer om haar zelf te zijn, dat jij nu iemand bent die stoer doet voor z’n imago, moet je zelf weten� ik stond recht voor z’n neus te blehren.

“Zeg ik dan dat ik geen respect heb voor haar? Luister Kim, ik ben gewoon verbaasd vanwege hem...haar....� Even moest hij z’n woorden opnieuw zoeken ofzo... idioot.

“ Marijke was het toch? Je bent welkom hoor...het spijt me van toen met die flipperkast, als ik je daar zo overstuur door maakte ?�

Wow, dat had ik ook niet verwacht, hij bood zijn excuus aan en liep met Joor naar de kantine.

“He, waar was nou die zelfverzekere Marijke joh?�

“Hallo, dat ik tegen Jeroen zo bot kan zijn, wil niet zeggen dat ik dat ook tegen een jongen kan zijn die veel breder is dan Jeroen. Hij maakt echt appelmoes van mij.�

Hihi, ja ze heeft ook wel gelijk. Het vreemde is, ik ken die angst niet. Ik ga er gewoon tegenin, zonder dat ik weet dat hij me tegen de grond kan slaan.

Ohja de wedstrijd, hihi we hebben weer eens gelijk gespeeld. Alkmaar maakte in de laatste minuut, toen wij nog aan het bekvechten waren, hun doelpunt. 1-1. Nouja. We hebben nu van alle wedstrijden, 16 tot nu toe, 5 verloren, 4 gelijk gespeeld en 7 gewonnen. We staan nu dan ook al 4e in de tussenstand. We hebben er nog 3 te gaan. 2 uitwedstrijden en de laatste is thuis.

17 April viel op een maandag, dus besloot Maria de verjaardag van Marijke de vrijdag hierna te vieren. Iedereen van de klas was op Jeroen na, uigenodigd. En hemel, dat ze ook nog allemaal kwamen. Is Rijkie nu de lieveling van de klas ofzo, haha, normaal was Suus dat dus.

Het weer zat mee en we konden allemaal in de tuin eten. De gasbarbeque stond aan en de speedboot stond ook klaar om wat rondjes te varen. Joris en Maaike waren trouwens sinds deze week officieel in de klas een stelletje. Maaike gaf het eindelijk eens toe en er werd toen veel gejoeld. Niet gek dus dat zij samen nu op de verjaardag waren gekomen. Ze hebben ook samen voor het cadeau gezorgd wat zij meenamen.

“Maak maar open hoor, het is geen bom ofzo.�

“Nee, dat weet ik ook wel, maar je weet nooit he�

Rijk zag er vandaag echt leuk uit. Ze had een spijkerrok aan en haar haar zat in een soort knotje, maar dan een pluk haar er tussenuit die over de knot heen viel. Dat krijg ik dus niet voor elkaar. Maarja, zij ook niet. Duidelijk het werk van Maria.

“Gaaf... dank je Maaike en Joris... echt heel leuk, wat anders dan op ruitjespapier kalken met een balpen hihi �

Ze kreeg een grote set aquarel potloden en een groot tekenblok. In de klas was ze vaak in het rekenschrift aan het knoeien. Ze maakt echt de mooiste tekeningen, zo uit het hoofd. Maar dan dus met balpen. Daardoor leek het dus vaak te druk. Nu komt dat wel goed.

“Hier... van mij en m’n ouders... ze konden helaas niet komen door een concert, maar vinden je wel heel moedig�

Ingeborg gaf een beauty-case, met alles erop en eraan. Marijk word nu echt verwend. De hele klas heeft ze nu wel gehad plus dan alle cadeau’s. Behalve dat van mij.

“Heeft Kim niets gegeven dan?� vroeg Sophie al een keer tussendoor.

“Ja ik ga het nu halen....ik wilde het wel doen waar iedereen bij was.�

Snel vlieg ik naar de achtertuin, waar ik mijn fiets haal, die ik juist van hun gekregen heb.
Iedereen kijkt vreemd op als ik op de fiets terug kom.

“Haha, Kim geeft haar cadeau van vorig jaar terug !!!� lacht Joris gelijk...

Ben en Maria kijken wat bedenkelijk, als m’n vader de achterklep open doet van de auto. De achterklep zwiert open als er een rood/geel pakket in de achterbak ligt. Het pastte ook nog maar net in de auto.

Marijke kijkt al blij op... en ik denk dat zij het net zo snel doorheeft als Ben en Maria.

“Maak maar open Rijkie�

Nouja, er was maar 1 ding duidelijk, het was ook een fiets. Maar wat ze dan niet zag tot het openmaken, dat het precies dezelfde is. Zijn we toch een beetje een tweeling haha.

We hebben samen even een blokje gefietst en het was al wat later geworden dan gedacht. De barbeque stond lekker te branden en Ben had al wat rondjes met de speedboot gedaan. De halve klas was al meegeweest. De avond ging sneller nadat het donkerder werd. Het was al half 11 geweest en we hadden nog wat visite. Sophie, Suzanne, Ingeborg en Vera waren nog gebleven. Maaike wilde ook wel, maar ging toch nog mee met Joris.

Maria kwam met een luide “Joehoee� de tuin in: “Kan iedereen even naar huis bellen? Marijke heeft mij namelijk gevraagd of jullie hier konden blijven slapen, haar kamer is net klaar en er is genoeg ruimte voor iedereen voor een pyama-party.“

Nouja, dat is wel gelukt. Suzanne en Vera hebben hun moeder nog laten komen voor hun pyama, Sophie en Inge hadden al wat mee genomen, omdat ze van haar idee gehoord hadden op school. Mijn payama hing nog in de tuin aan de droogmolen. Via de steiger had ik hem even snel gepakt en mn ouders een kus gegeven.

Marijk wachtte tot het laatst, dat ze dan even om kon kleden. Haar pyama was er nog wel 1 met broek en topje, maar dat snap ik ook wel. Bij een japon had haar “dingetje� echt zichtbaar kunnen zijn. Ze heeft er echt een grote hekel aan, dus ik weet hoe serieus ze het neemt. Mijn pyama was wel een japon. Van Garfield. Die van Suus was ook zo leuk. Een pyama net als die van Marijk, maar dan met Snoopy aan de voorkant en dat gele beest, ook uit de Snoopy tekenfilm, op de achterkant zegt het gele beestje: “Sweet dreams�

Hoofdstuk 19: Kleedkamer blues..

Het was de maandag na Marijkes verjaardag als iedereen het er in de klas nog over heeft, de speedboot en de vele hapjes tijdens de BBQ.
Eind van de middag hebben we gym. Van Maria heb ik al gehoord, dat ze vandaag voor het eerst weer mee ging doen. Ze heeft meer dan een halfjaar geen gym meer gedaan. Gewoon uit schaamte voor wie ze “was�. Het was trouwens ook wel leuk vanmorgen toen we aankwamen fietsen, Marijke heeft een nieuwe koosnaam. Maar ik blijf haar dan wel Rijkie noemen.
“Kijk, daar komen Kimmel en Cootje aan. De achternaam van Marijk is namelijk Van Cooten. In combi met mijn bijnaam is het ook wel grappig om te horen. (Mijn achternaam is trouwens Jansens. Gelukkig hebben ze daar nooit op wat verzonnen zeg.)

We hadden vandaag ook een toets trouwens. Nog heel even en dan komen de toetsen eraan die 2 keer meetellen. Hier word dan bepaald of we overgaan ja of nee. Na de toets hadden we ook vaak een dictee. Erg irritant, maar dat was om ons scherp te houden, volgens Buitenveld dan. Het ging aardig goed. Mijn hoop is toch wel een 7 voor de toets en misschien ook wel voor m’n dictee. Marijke is er niet zeker van.

Het is half 3 als we naar de gymzaal gaan. Onderweg, een minuut of 5 lopen, hebben Suus en Inge het erover wat Rijk nu aan zou hebben met gym. Eigenlijk word ik er een beetje boos om. Ik vind het hartsikke lief dat ze zo om haar geven. Maar ze zien haar nog steeds als jongen ben ik bang en ze verwachten het meest truttige of afschuwelijke pakje.

“He hallo, wat maakt het nu uit wat ze draagt? Het zal echt geen turnpakje zijn hoor. Waarom maken jullie er zo punt van? Bij haar introdcutie had ze toch ook geen rokje aan en hoge hakken? Het zal echt gewoon normaal zijn hoor.�

Boos laat ik mijn mening weten als Marijke me in de nek grijpt. “Haha doe eens rustig joh.. het is nu toch ook raar dat iemand die ze als jongen kende, nu als meisje gaat sporten?
Ik heb inderdaad niets truttigs meegenomen, eigenlijk de enige kleding die ik wel bewaard heb.�

In de kleedkamer gaat het er lekker rumoerig aan toe als Rijk gewoon begint met omkleden. Er is niets bijzonders te zien als Suus en Inge gapend op het bankje zitten wat Rijk allemaal aan het doen is.

“Ze is geen buitenaards wezen hoor� fluister ik in hun oren.

Lache om te zien dat ze gelijk doorgaan met zichzelf om te kleden. We gaan met z’n alle de gymzaal in.
Zoals ik al verwachtte en niemand anders waarschijnlijk, is de outfit van haar heel rustig. Gewoon een kort broekje, donkerblauw met een geel shirtje van Nike. Niets anders.

We zijn die middag wezen volleyballen. Het ging aardig goed. Joris en Maaike waren het best. Ik kon wel aardig meekomen, toch wist ik het balletje niet altijd te raken. Rijkie weet de ballen ook aardig te raken. Ze heeft vroeger tennis gespeeld, dus dat moet de reden wel zijn. Ze speelt met Suzanne samen, net zoals dat ik met Sophie speel en Inge met Vera. Zo hebben we allemaal wel iemand om tegen te spelen. Samen met Sophie en Maaike zijn we het er over eens. “Rijk gaat volleybalster worden... “

“Nee echt niet. Volleybal is saai....ik kom veel liever bij jullie op hockey !!�

“Hoezo is volleybal saai dan? Je bent er best goed in hoor... “

“Ja, maar het is niet echt leuk om te doen en toen ik met Kim op straat had gespeeld en als ik de wedstrijden zie...is dat volgens mij veel leuker !!�

Zo hadden we het er ook nog over op de weg terug naar school. Ze is er redelijk zeker van, alleen dan wel pas in het nieuwe seizoen.

Hoofdstuk 20: Wedstrijd van het jaar.

Het is nu donderdag, 3 dagen voor de laatste wedstrijd van het seizoen. We zijn met z’n alle gespannen op het hockeyveld bezig met de warming up. Een groot voordeel, we staan nu 4e en houden deze zeker ook. Alkmaar staat nu 5e, maar is buiten het bereik van onze 4e plek. De 3e plaats is voor Utrecht, onze grootste tegenstander. We kunnen vandaag nog de 3e plaats van hun nemen, maar de kans is wel klein helaas. Alleen als Utrecht tegen Amsterdam verliest met 2 punten en wij met 3 punten verschil winnen van Laren, dan hebben we hem. Jammer is dat deze wedstrijden beide om half 11 beginnen. Dus we kunnen pas horen wat zij hebben gespeeld na de wedstrijd. Laren is ook nog zo lastige tegenstandiger. Zij staan al op de eerste plaats en blijven daar ook, maar we moeten dus wel hun laatste wedstrijd even verpesten hihi.

De wedstrijd gaat gelijk hard van start. Ze spelen behoorlijk rap en schakelen als een gek door. Bianca en ik hebben hier eigenlijk geen antwoord op. Toch proberen we met Diew en Chris de Laartjes het zo moeilijk mogelijk te maken. Ze vallen goed aan hebben we gemerkt. Maar wanneer Chris de bal te pakken heeft, krijgt ons spel meer ritme..
We spelen wat trager, maar ook minder zenuwachtig en tactvoller. Ze volgen aardig, maar reageren net steeds te laat op de passes die we maken. Diew krijgt de bal van Soof als ik midden vooraan sta. Soof ziet geen mogelijkheid behalve naar mij te spelen. Ja ik sta wel behoorlijk vrij. Ilse zie ik links vooraan staan, maar ze heeft een Laartje in de weg staan, rechts van me staat Sophie alweer, maar Chris komt achterlangs, zij kan hem goed doorspelen naar Ilse. Met een draai tik ik hem naar Chris toe en zij met een korte dribbel naar Ilse, Sophie krijgt hem nu terug en met een gemene overtreding van Laren, is het een strafbal geworden.

Grootste verrassing was wel dat mijn positie nu werd veranderd naar spits. Anne nam mijn plaats in. Nu was ik de smaakmaker van de wedstrijd, of tenminste, ik moest het toch samen met Iels en Sophie gaan doen. Tamera stond ook weer links, dat was wel prettig. Ze heeft de laatste wedstrijden op rechts gespeeld en dat ging niet echt. Nu is ze terug.
Het strafschot ging mis waardoor Laren gelijk weer onze kant op kwam. Willemijn stond klaar voor hun aanval. Ons Reusje stond behoorlijk in de weg voor het Laartje als ook Chris tussendoor kwam. Hebbes. De bal is weer voor ons. Tam speelt hem nu overdwars naar Anne, Sophie en nu naar mij. M’n positie is niet goed en ik speel hem weer door naar Ilse. Ze speelt nu redelijk in het midden als er 3 van Laren op haar afkomen. Nu krijg ik op het laatste moment toch het balletje terug.
Met m’n eerdere huppelballetje probeer ik er hem weer in te krijgen. Maar net niet. Laren houd het tegen. Sophie stond vlak achter me en ik krijg m’n bal weer terug. Nu kan ik hem laag over de grond erin meppen.

1-0

En uiteindelijk werd het met een net zo spannende 2e helft ook de eindstand. Het was onze laatste maar ook heftigste wedstrijd van het seizoen. Het was echt reuze spannend nog. Anne kreeg geel, omdat ze volgens de scheids gevaarlijk spel speelde. Dat was wel jammer, ze was echt noodzakelijk achterin. Toch hebben we het gered. Een 4e plaats in de klassering is ook gewoon goed. Iedereen is happy en bij het eindsignaal was de zon ook plots doorgebroken. Op het veld hebben we nog onze woman of the match gevierd. Het was Tamera. Ze heeft deze wedstrijd echt lekker gespeeld. Niet getreurd hoor. Ik was het vorige week. Maar Tam heeft vandaag gewoon hele belangrijke ballen terug gepakt met als hoop op meer doelpunten. Ik denk dat we zonder haar echt op 0-5 hadden gestaan. Onze (Sophie en ik) klas kwam ook naar beneden om ons te feliciteren.

“Spannend man... echt niet normaal... Laren had het echt moelijk met jullie� Joris komt breeduit glunderend onze kant op, met Maaike om zich heen hangend.

“Ja, we waren echt aan het rammen hoor.. we moesten wel� Anne komt er even bijstaan..

“Dat rammen heeft wel wat opgeleverd hoor, jij en Tam hebben zeker wat kansen van Laren afgepakt. “ zei ik richting Anne.. Achter ozne hele klas zag ik nog net het haar van Jurian

“Kim, niet zo bescheiden doen trutje, jij heb de treffer gemaakt !!!� Haah, ja Jurian had wel gelijk, maar ook al weet ik dat ik gescoord heb, dat balletje van Ilse was echt het belangrijkst.

In de kantine werden we nog gefeliciteerd door allemaal mensen die ik niet ken. Dirk is er ook bij als hij alleen maar een schouderklopje geeft... “hopelijk tot volgend jaar Kim�

Ja, leuk.... probeerd hij me nu voor het blok te zetten? Jezus... hij is best aardig hoor, bedoelt het ook wel goed, maar ik wil niet dat er steeds op mij gelet word. Laat me met rust....

Hoofdstuk 21 : Einde schooljaar.

De toetsweken zijn begonnen en het was echt veel leren de laatste tijd. Morgen, dinsdag, hebben we taal en we zijn daar beide dus het bangst voor. Wat als 1 van ons niet over gaat? Ik heb het al eerder meegemaakt en ik wil echt niet nog een jaar in groep8. En ik gun het Marijke net zo min... we willen echt bij elkaar in de klas komen dus voor taal leren we even bij elkaar en overhoren we elkaar. Nadat Rijk mij heeft overhoord, die ik dat nu bij haar. Ondertussen begin ik weer wat met staartjes maken.

“Denk je dat we bij elkaar in de klas komen? Ik ben er best wel bang voor dat we straks beide op een andere school zitten� vraagt ze een beetje onzeker.

“Maak je maar niet druk... ik denk dat het al bekend is bij Buitenveld en de school. Dat ze ons samen in een klas gaan proppen. Alleen moeten we natuurlijk wel voldoendes halen. “

De toetsweek is hard gegaan en het lijkt erop dat de wens van Marijke verhoord word, we hebben beide goeie cijfers. Eind volgende week is echt alles nagekeken en weten we het helemaal zeker. Aankomende zaterdag komen Anke en Marije op bezoek + dat ze bij ons slapen. Rijkie blijft ook bij me slapen. Voor we gaan slapen, nog wel even een film kijken. Toch, met al dat gekletst van wij 4tjes, heeft die film weinig nut.

“Ken je Kim al lang ? “ Marije vraagt nieuwsgierig aan haar bijna naamgenoot.

“Sinds dat ze hier woont zijn we al beste maatjes�

“Oh maar ik dacht je nog helemaal geen vriendjes had in het begin, Kim ?�

“Nee, maar dat komt ook omdat ik eerst dacht dat Mark......eeeh�
Voor ik het wist, verspark ik me al...

“Wie is Mark nu weer dan ? Heeft Kimmel een viendje ?� Brutaal kijkt ze me aan.

“Ja nee, ik vergiste me... “ stamelde ik door.... Marijk had door dat ik het er moeilijk mee had. Moest ik nu de waarheid vertellen of gewoon lekker zo laten. Blijkbaar had ze zelf ook wel zoiets en ik zag haar ook even twijfelen.

“Toen Kim hier kwam wonen, speelde we wel wat met elkaar, maar hadden we nog niet de vriendschap die we nu hebben. Met de herfstvakantie vorig jaar is dat zo gekomen dat we veel dichter bij elkaar kwamen en nu zijn we net zusjes.�

Ze keek me goedkeurend aan, alsof ze wilde zeggen: vertel jij de rest maar.

“Toen we gingen verhuizen hier naartoe, had ik gehoopt dat er naast ons een meisje zou wonen, maar Mar......Mark woonde naast ons.�

“Jij woont hier toch naast? Of woon je ergens anders dan?� Hihi, Ank begreep er nog geen donder van.

“Toen ik Mark leerde kennen, hebben we heel wat afgesproken en met elkaar doorgebracht. Tot die herfstvakantie...� Eventjes pauzeer ik m’n woorden als ik Marije en Anke aankijk.
“Tijdens die vakantie kwam Mark naar me toe en vroeg hoe het was om een meisje te zijn. Ja hallo, wat een vraag zeg. Maar hij had wel tranen in zijn ogen. 2 Weken later zaten Mark en zijn ouders hier en vertelde ons dat Mark geen Mark meer wilde zijn. “

“Ja en daarom heet ik nu dus Marijke� Haha, ze glunderde echt van oor tot oor. Maar Ank en Marije hadden echt even een shock.

“Dus... jij bent helemaal geen meisje?�

“Jawel... maar ik ben alleen geboren als jongen...�

“En nu ben je voor eens en altijd een vrouw?�

“Ja, gaaf toch??� Erg leuk om haar nu zo vrolijk en zelfverzekerd te zien.

“Hoe kwam je op die naam dan... wel leuk, Kim had al verteld van een bijna naamgenoot... maar nu heb je die naam dus ook zelf gekozen?�

“Ja, ik vroeg vaak aan m’n moeder hoe ik had geheten als ik als meisje was geboren. Els of Marieke was dan het antwoord altijd. Nu had ik zelf dus jou naam in gedachten, maar niet door jou hoor.... achternichtje heet ook Marije. Die 2 namen door elkaar werd dus Marijke�

Anke kijkt jaloers op..�Ik wou dat ik me naam kon veranderen.... ik vind Anke zo’n oma naam..�. En zo gingen we die avond nog even door over de namen en de pyama’s die we aanhadden. De volgende ochtend aan het ontbijt was het echt lief van Marije om Rijkie te zeggen dat ze welkom is bij “the club�.

“Ja, wel jammer dat ik nu weet dat je een jongen bent geweest hoor... ik had het echt niet gedacht... misschien vergis ik me wel eens, maar voor mij ben je Marijke !!!� Marije knuffelt haar dicht tegen haar aan. “Volgende keer kom je wel naar ons hoor. Gaan we met z’n 4-en paardrijden bij ons thuis of op de manege.

“Ik ben nog wel wat bang voor paarden, vroeger een keer gevallen en ik vond het echt doodeng. “

“Haha, maak je niet druk, wij zijn er dan toch ook bij?�

“Ja, maar ik heb geen vertrouwen meer in paarden.�

“We zien wel joh, zover is het nog lang niet�




De laatste schooldag is aangebroken. Omdat het lekker weer is heeft Buitenveld samen met wat andere mensen onze hele klas naar buiten gehaald. Alle stoelen en tafels stonden precies zoals in het lokaal. Het bord was dan wel heel simpel. Van achter de ramen zagen we kinderen kijken die aan het lachen waren. Ja tuurlijk. Dat zie je niet vaak dat Groep 8 in z’n geheel buiten zit. Van een supermarkt in de buurt hebben we hele dozen vol met ijsjes gekregen om aan alle klassen uit te delen. Dit was als afscheid van groep8 aan de andere leerlingen. De andere groepen, 3 tot 7 blijven nog 2 weken op school.

Marijke en ik hadden beide onze rok aan. Zij alleen een blauw topje, ik een roze. Haar haar zat los met een klein staartje bovenop. Mijn haar zat in een clip. Onze bedoeling was wel duidelijk. Vandaag waren we de zusjes Kimmel en Cootje.

Tijdens de ronde door de school met de ijsjes (en nog wat snoep van ons zelf) liepen we de klassen rond. Sommigen van ons begonnen in de laagste klas, zoals Joris en Maaike. Sophie Suus en wij 2 liepen van 7 naar 3. Omdat er verschillende soorten ijsjes waren, liep bijna iedereen van onze klas dus met een ander soort ijsje.Alle klassen kregen een lijstje met de ijsjes waar ze uit konden kiezen. Op de tafels mochten ze dan met stift (voor 1 keer mocht dat) groot schrijven wat voor ijsje ze wilde. Erg leuke en gezellige sfeer was dat. Sommige kinderen probeerde snel hun voorkeur weer uit te vegen op de tafel en weer iets anders op te schrijven.

Aangekomen in groep4 was het echt een kippenhok. Wat een schreeuwers in die klas. Het kleine broertje van Suus zat hier ook, Patrick. Het was nogal druk.

“Hoi Mark� zei hij toen Marijke en ik langs de tafels liepen... even wist ik niet hoe ik moest reageren, maar Rijkie was me voor.

“Hoi Patricia, alles goed ?� Hahah, dat deed ze mooi. Dat joch was echt gelijk stil en een paar kinderen moesten meteen lachen...

Na het ijsjes uitdelen gingen we weer terug naar ons plek, op het schoolplein.

Buitenveld stond wat te vertellen over de toekomst en dat we allemaal een eigen kant op gingen. Joris is normaal nooit zo brutaal, maar dit was “zijn� kans.
Van een A4tje die nog in zijn tas zat had hij een vliegtuigje gevouwen. Binnen een minuut vlogen er alle kanten vliegtuigjes over het schoolplein van iedereen die mee deed. Ook uit sommige lokalen kwamen nu vliegtuigjes gevlogen. Erg gaaf gezicht.

“Auw auw... stop, vliegtuig in m’n oog.� Schreeuwde ik van de pijn.

“Doet het veel pijn? Laat me even kijken, dan kan ik zien of er ergens bloed is.� Joris probeerde het zo lief en zachtjes mogelijk te doen.

“Nee.. auw... voorzichtig joh� langzaam kreeg Marijk het ook door dat hier een spelletje speelde.

“Laat me dan even kijken..... “

“Gefopt meneertje lolbroek... , die had je nog terug van m’n verjaardag�

“Als wij op dezelfde school waren gegaan, had je het moeilijk gekregen Kimmetje !!�

“Haha, ja maar jij ook Joor... ik ben gemeen hoor�

Ja, dat was wel balen. Joris gaat naar een andere school, wel in Amsterdam, net als wij, maar net de andere kant op. Hij gaat Havo doen, net als Sophie, Eva en Dennis. Tja Dennis intresseerd ons toch niet zo... zegt geen woord en volgt alleen maar de populaire in de klas. Eigenlijk niet verwacht dat hij naar Havo ging. Maaike en Suus gaan ook naar de zelfde school als wij. Weer wat anderen gaan ook naar Mavo, maar dan een andere school. Keus zat.
Sophie en Joris zie ik dan gelukkig wel weer met hockey. Ingeborg gaat verhuizen naar het oosten. Vlakbij Hardenberg. Echt humor als zij op dezelfde school terecht komt als Anke en Marije. Omdat daar de middelbare scholen wat meer uit elkaar liggen, is die kans er best wel. Ze gaat wonen in een klein dorpje ongeveer 8 kilometer buiten Hardenberg, omdat haar ouders daar een hotelboerderij gaan beginnen. Haar vader is ontslagen bij de melkfabriek een paar weken geleden. Echt totaal onverwacht. Hij had er al 20 jaar gewerkt. Aso’s.

Zo gingen de laatste uurtjes voorbij. Om half 3 mochten we gaan en een uur eerder begon het janken al. Van iedereen kwamen de herinneringen boven en werden we ook gedag gezegd door de leraren die even naar buiten kwamen net rond 2 uur. Haha, stonden we daar allemaal met rooie oogjes. Ja ik had hem zelf ook wel zitten. Ik heb hier dan maar een jaartje op school gezeten. Het was wel heel leuk. Sophie en Suus pakte als eerste de fiets uit de stalling. Snel volgde de hele klas met een luid gejoel van fietsbellen.

“Marijke... wacht... “

De directeur van de school kwam naar buiten met een groot cadeau. We keken allemaal verrast op.

“Normaal doen we dit nooit. Een school hoort niet een leerling voort te trekken boven de andere leerlingen. We zien het anders. Je bent bijzonder en ik denk dat iedereen het daar wel mee eens is. Je hebt van sommige mensen hier op school de ogen geopend, door te leven zoals je wil leven. Daar hebben we met z’n alle best veel respect voor. Daarom dit cadeau. “

“Maar het is zo groot, dat krijg ik nooit mee op de fiets hoor. “ Haha, nuchter ding.

“Als je het open maakt, zie je wat het is en dan zal je het ook beter mee kunnen nemen.�

Het was een groot pluche hart. Met in het midden de naam van de school. Met een grote kaart erbij waar alle leraren een kleine boodschap op hebben geschreven.

“Wow... die komt echt wel op m’n bed te liggen !! Heel erg bedankt... lekker knuffelkussen is dit hihi�

Met een kus en een hand aan de directeur fietsen we het schoolplein af. Joris, Sophie, Maaike en Suzanne fietsen ook met ons mee. Marijk kan het hart nog net vast houden, het is net te groot om achterop te houden. Ze heeft hem nu (zit nog wel in een soort plastic) over het stuur gelegd.

“Wel leuk hoor, dat ze dit zo hebben gedaan, echt nooit gedacht...� zei ik trots kijkend naar m’n hartsvriendin.

“Heb je gelezen wat meester Rozzelaar van groep5 heeft geschreven?� Ze schiet hierbij in de lach.

“Nee, wat dan? “

Ze stapt van de fiets als ze de kaart uit haar tas pakt. Oke, komt ie: “Veel plezier en geluk in de toekomst, dat je een hele mooie vrouw word en met een beetje extra geluk, ook Miss Nederland�

Haha, grapjas. Ja hij was gewoon een aparte man. Hij voetbalde altijd met zijn klas mee en deed ook niet moelijk om eens een leerling de leiding over de klas te geven en zelf ergens in de klas te gaan zitten. Jammer dat ik nooit van hem les heb gehad.

We fietsen weer verder.. en zoals gewoonlijk, zeiden we elkaar weer tot ziens op de beruchte kruising, maar deze keer was toch wel anders.. de laatste keer als Groep 8 leerlingen.

Word vervolgd......ooit..



Aantal keer bekeken: 4122
Waardering: 6.00 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 41 bezoekers online