Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Pijnlijke Oorlog.

U leest om dit moment het verhaal Pijnlijke Oorlog gepost door Liza. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Liza
Gepost op: 2007-6-3

Verhaal:

Pijnlijke Oorlog
Ik ben Liza ik ben van 06-06-1992. Ik woon in Maastricht en ik schrijf heel graag verhalen. Mijn verhalen kunnen soms wel 150 bladzijden lang zijn. Maar nu zit ik dus met een probleem mijn vriendinnen willen dat ik mijn verhaal Pijnlijke oorlog instuur bij iemand die boeken uitgeeft. Ik heb het idee dat het boek daar niet goed genoeg voor is. Ik had dus echt idee om de eerste drie hoofdstukken hier op de pagina te zetten. Als jullie stemmen en ik hoger zit dan gemiddeld een 7 stuur ik het boek in. Ik wil jullie allen alvast bedanken. Groetjes Liza.

Pijnlijke Oorlog

Hoofdstuk 1 De eerste dag.

Daar hoorde ze weer een schot. Het was de zoveelste vandaag. Niemand wist van ophouden in deze verschrikkelijke oorlog. Het was al lang gelden dat er zo iets gebeurd was. Nu was het echter raak. Dit zou niet ven iets zijn voor een paar weken of maanden. Dit was een kwestie van jaren. Verscholen in een te kleine kelder zat een man genaamd Arsforn. Hij zat daar samen met zijn zeven kinderen. Thorn de oudste hij was nu elf jaar oud. Dan kwam Veron die negen was. Tharen volgde hij was acht jaar oud. Dan kwam zij enige dochter Emelynn zij was op dit moment zeven jaar oud. Felon kwam nog voor de tweeling hij was vijf jaar oud. Dan kwam de tweeling Thomas en Thorth zij waren beide drie jaar. Hun moeder was echter al gestorven in de oorlog. Iedereen had veel verdriet om haar gehad. Maar Emelynn had het er het zwaarst mee. Emelynn had een speciale band met haar omdat zij het enige meisje was dat ouders hadden gekregen. Zij had het altijd goed kunnen vinden met haar moeder. Samen hadden ze dan ook al veel meegemaakt. De kelder waar ze met zijn alle zaten was niet echt groot. De kelder was een kleine ruimte. Het was eigenlijk niet groot genoeg voor dit gezin. De muren waren geel met groen. En het stortte bijna in. In het midden van de kamer lagen acht slaapzakken. Thorn, Veron, Tharen en Emelynn lagen naast elkaar, en tegenover hun lagen Felon, Thomas, Thorth en Arsforn. In de hoek van de kelder stond een klein gasfornuis. Het gasfornuis was erg verroest. Maar hij deed het nog enigszins Onder in het gasfornuis was een oven ingebouwd. Emelynn had de pannen die ze hadden daar in gezet. Er was te weinig plaats om ze ergens anders neer te zetten. Naast het gasfornuis was een klein kraantje aan de muur. Het kraantje ging moeilijk open, maar er kwam water uit. Omdat het kraantje lekte had Arsforn er een kleine emmer onder gezet. Al het water konden ze gebruiken had hij tegen Thomas gezegd. Emelynn staarde naar een houten kast die half uit elkaar viel. Emelynn wist nog goed dat haar opa die gemaakt had. Emelynn was toen een jaar jonger. De kast was erg mooi. Opa had er hout figuurtjes in gemaakt. Emelynn ging er met haar hand over en glimlachte. Naast de kast stonden twee krukken. Op een van de krukken zat Arsforn. Hij las de krant die eigenlijk verboden was. Hij deed het om toch op de hoogte te blijven. Thorn keek naar Emelynn en vroeg onverwacht aan Emelynn “Heb je zin in een spelletje?�. “Natuurlijk dat is goed� zei Emelynn. Ze had wel zin in wat afleiding. “Zeg jij maar wat we gaan doen� zei Thorn. Thorn had in de gaten waar Emelynn aan had gedacht. Emelynn maakte de kast open en pakte er een ganzenbord spel uit. De doos was helemaal stuk. Op het bord kon je nog net de aanwijzingen lezen. Thorn pakte het voorzichtig van Emelynn aan en ging op een van de slaap zakken zitten. “Wie wil er meedoen?� vroeg Emelynn aan de rest. “Ik wil wel� zij Veron. Veron had altijd zin in dat spel het was een spel wat hij best de hele dag kon spelen. “Ik doe ook wel een potje mee� zei Tharen. Het was vreemd dat hij meewilde doen, Tharen was niet iemand die dit spel graag speelde. Natuurlijk vond Emelynn het wel gezellig dat hij mee wilde doen. Tharen ging naast Thorn zitten en hielp hem mee met het klaarzetten van de spullen. Veron ging achter Emelynn zitten. “Zal ik je haar weer doen?� Vroeg hij aan Emelynn. Emelynn knikte. “Ja graag� zei ze. Veron deed altijd de haren van Emelynn altijd. Hij had altijd gekeken toen zij moeder dat nog bij haar deed. Hij was er anders ook erg goed in. Althans dat vond Emelynn. Hij stak zijn handen in het haar van Emelynn. Ze had lang kastanjebruin haar. Net boven de oren van Emelynn begon hij met vlechten. Ze vlechtjes waren heel erg klein het leken net kleine stukjes draad in het haar. Ondertussen was Arsforn de tweeling aan het voorlezen. Felon luisterde aandachtig mee. Ze zagen er lief uit zo samen. Felon lag op zijn slaapzak en op zijn buik lagen Thomas en Thorth met hun hoofd. Ze zaten met hun gedachten helemaal in het verhaal. Arsforn genoot er van als hij de gezichten van zijn kinderen zo zag. Na een paar minuten viel Thorth bijna in slaap. Ze werden ruw onderbroken. Er waren oorlogslieden het huis binnen gekomen. Ze hoorde de voet stappen duidelijk. Arsforn keek geschrokken naar boven. Thorn hield zijn adem in. Emelynn pakte Thomas op die op het punt van huilen stond. “SST� zei ze zacht. Thorth was in slaap gevallen. Veron ging zachtjes verder met het vlechten van de haren van Emelynn. Felon bleef stil liggen. Aan zijn gezicht was af te lezen dat hij doods bang was. Langzaam hoorde ze de oorlogslieden dichterbij komen. Ze waren niet dicht van het luik af. Tharen snakten naar adem. “SST� zei Thorn. “Sorry� werd zacht gezegd door Tharen. Emelynn wees naar boven naar het luik dat bijna in zakte. Er moest iemand op staan. Thorn liep er naar toe. Arsforn schudde hevig zijn hoofd. Het werd echter niet gezien door Thorn. Emelynn trok aan zijn broek. Thorn keek vragend omlaag. Emelynn draaide haar hoofd naar Arsforn die nog steeds nee schudde. Thorn begreep de hint en ging weer zitten. Het kwam zelden voor dat Thorn bang was maar nu was te zien dat hij dat was. Hij was heel wit in zijn gezicht. En hij zweette ontzettend. Veron was klaar met het haar van Emelynn hij had de andere kant van het haar ook al gedaan. Hij bond de vlechtjes van de ene en de andere kan aan elkaar. Het overige haar zat er tussen behalve haar pony. Veron keek veen naar de rest en besloot ook maar ven te slapen. Veron was niet iemand die zich snel zorgen makte over iets. Dit zou wel vaker gebeuren dacht hij. Hij ging in zijn slaap zak liggen en sloot zijn ogen. Na een tijd toen het luik toen de planken het bijna begaven ging de man die er op stond er af. Langzaam stierven de voetstappen weg. Niemand wist of ze daadwerkelijk weg waren. Maat deze nacht zou niet rusteloos zijn net als vele nachten daar voor en die nog zouden komen. Je zou nooit echt veilig zijn in een oorlog. Er waren in ieder geval een paar die lekker sliepen. Er werd nog even welterusten gezegd. Terwijl iedereen in de slaapzakken kroop. Arsforn stopte Felon, Thomas en Thorth nog even in. Hij kroop daarna zelf zijn slaap zak in sloot zijn ogen en viel na een lang vermoeiende dag in slaap. Met de hoop op een betere ochtend.

Hoofdstuk 2 Opzoek naar voedsel.

De volgende ochtend stond Emelynn als eerste op. Het was erg vroeg en de rest sliep nog. Ze was erg moe. Ze had slecht geslapen. Ze droomde dat haar moeder nog leefde. Het zou nooit kunnen. En als ze nog zou leven had ze Emelynn nooit achter gelaten. Emelynn voelde zich rot. Even rolde een traan over haar wang. Ze liep naar het fornuis toe. Onder uit de oven pakte een pan. Ze zette die voorzichtig onder het kraantje. Ze wilde niet dat de rest net zo vroeg wakker zou worden als zij. Ze deed het kraantje met moeite open en liet het water in de pan stromen. Toen hij tot de helft vol was haalde ze hem er onder uit. Ze zetten hem op het fornuis. Na een tijd kookte het water. Op de plank boven het fornuis pakte ze een bouillon blokje. Ze liet het in de soep zakken en wachten tot het opgelost was. Thorn werd ondertussen ook langzaam wakker. Hij ging recht op zitten, hij wreef even met zijn handen in zijn ogen. Hij snoof de heerlijke geur van de soep op. Hij draaide zich om naar Emelynn en zei “Het ruikt goed�. Emelynn glimlachte en vroeg “Heb je lekker geslapen?�. “Valt mee en jij� vroeg Thorn. “Slecht� zei Emelynn. Ze wilde er niet over praten. Thorn merkte het en vroeg er niks over. Zij blonde redelijk lange haren zaten in de war. Emelynn gaf hem een borstel en een spiegel. Het zit erg in de war zij de glimlachend. Thorn zag het en borstelde ze even snel. Naast hem begon Veron te draaien. Thorn keek er even naar. Veron draaide zich om, hij wilde nog even verder slapen. Thorn stond op en keek even naar Arsforn. Arsforn was wel al wakker. “Lekker geslapen?� Vroeg Thorn aan hem. “Valt mee� antwoordde hij. “Ik wist niet dat u al wakker was� zei Emelynn. “Al ons eten is op� ging ze verder. “Ik zal zo opstaan en weg gaan om nieuw eten te zoeken� zei Arsforn. “Het zal niet al te lang duren, ik kan uit het restaurant op de hoek wel wat weg nemen� ging hij verder. “Ik zal uw jas alvast pakken� zei Emelynn die naar de kast liep. Ze deed de deuren open en haalde er een oude bruine jas uit. Arsforn stond ondertussen op en liep naar haar toe. “Bedankt� zei hij tegen Emelynn. “Thorn let jij even op de kinderen� zei hij tegen hem. “Natuurlijk� zei Thorn tegen hem. “ik zal voor de middag terug zijn� zei hij. Hij gaf Emelynn een kus op haar voorhoofd. Hij zwaaide nog even naar Thorn en liep naar het luik. Eerst een paar trappen op. Hij zette zijn handen tegen het luik en duwde het open. Eerst keek hij altijd door de kleine spleet die zich had geopend. De kust was veilig hij kon verder. Emelynn en Thorn keken nog even hoe zijn voeten verdwenen en het luik zich sloot. Arsforn keek door de kille kamer die hem de rillenen bezorgde. Er waren veel spullen gesloopt. Er lagen boeken kasten omver. De kleden waren verschoven. Alles in de kamer was stuk. Er lag niets dat echt waardevol was. Dat zullen ze wel hebben meegenomen was het eerste wat Arsforn dacht. Hij moest eerst de woonkamer door om bij de hal te komen. De hal was erg klein vergleken met de woonkamer. Arsforn keek naar de deur. Hij moest door die deur gaan, hij deed het voor zijn kinderen. Maar hij bleef bang om het te doen. Voor hem was het alleen maar gevaar wat hij tegemoet liep. Hij pakte de klink vast die ijs koud was. Hij duwde hem naar beneden en de deur ging open. Arsforn liep lang ze zijkant van de huizen. Het was niet veel meer de meeste huizen die er hadden gestaan waren nu verdwenen. Het huis naast die waar zij in zaten had het zwaar te verduren gehad. In het huis waar eerst een mooie houten deur had gezeten was verdwenen. Arsforn keek er ven somber naar. Maar hij moest door. Aan het einde van de volgende straat was het restaurant. Stiekem hoopte hij dat het er nog stond. Een restaurant zouden ze toch niet zo snel plat gooien. Op een stevig tempo liep hij door. Een vrouw liep tegen hem op. Snel verontschuldigde de vrouw Arsforn. Arsforn liep door, hij was er bijna. Even glimlachte hij toen hij het gebouw nog zag staan. Hij liep er in snelle pas naar toe en opende de grote deuren. Hij liep verder langs een paar tafels en stoelen die omvergegooid waren. Arsforn wist de weg goed omdat hij hier ooit gewerkt had nog voor de oorlog. Hij liep naar de voorraadkamer. Opeens besefte hij weer waar de sleutel van de voorraadkamer was. Snel liep hij naar de balie en pakte onder de kassa een sleutel. De sleutel paste in het slot. Hij kwam binnen en zag dat alles nog vol stond. Hij pakte wat melk. Soep dat was wat ze goed konden gebruiken. Hij zag link in de hoek wat bouillon staan en pakte dat. Verder pakte hij nog wat groente en brood. Meer kon hij niet meenemen omdat hij anders te snel gezien werd. Hij sloot de deur weer achter zich en besloot de sleutel mee te nemen. Hij liep naar buiten en stopte de sleutel in zijn zak. Hij liep snel langs de huizen. Het was erg druk op de straat voor een dag als deze. En nu vooral ondanks de oorlog. Arsforn liep met een grote snelheid. Onverwacht was er een geweerschot te horen. Arsforn viel op zijn knieën en greep met zijn handen naar zijn buik. Hij voelde tot zijn ontzetting een hand op zijn schouder. Toen hij achterom heen keek zag hij niks. Maar hij wist zeker dat hij het gevoeld had. De kogel was via zijn rug door zijn buik gekomen. Arsforn besefte dat hij niet veel tijd meer had. Hij liep zo snel als hij kon naar het huis toe. Toen hij er aankwam twijfelde hij. Hij zei hardop “Als ze me hier vinden dan weten de oorlogslieden dat hier iemand zit. Ik hoop dat de kinderen weten dat ze me moeten verstoppen.� Toen hoorde hij uit het niets “Dat weten ze�. De stem kwam hem bekend voor maar hij zou niet kunnen zeggen van wie hij was. Hij liep verder naar binnen viel hij net voor het luik neer. Emelynn en Thorn hoorde de klap. De rest was al lang wakker en hoorde het ook. Emelynn besloot te gaan kijken wat het was en deed het luik open. Ze zag haar vader liggen en kroop naar hem toe. Ze kon niet zien wat er aan de hand was. Ze pakte zijn hand vast en zag toen het bloed er aan. Ze draaide hem zodat ze zijn gezicht kon zien en zag toen zijn bloes die onder het bloed zat. Ze stond op het punt van huilen toen Thorn riep “wat is er aan de hand?� Emelynn kon geen woord uit haar keel krijgen. Er liepen tranen over haar wangen. Ze kon het gewoon niet meer in houden. Thorn kwam naar boven kijken wat er aan de hand was. Hij zag dat Emelynn aan het huilen was en toen zij vader. “Niet naar boven komen� was het eerste dat hij zei. Thorn vroeg aan Emelynn “wat moeten we met hem doen als ze hem hier vinden dan vinden ze ons ook�. Emelynn had geen idee wat ze konden doen. Daarbij kon ze geen woord zeggen. Thorn keek naar een kast die er stond. Hij keek even van de kast naar Emelynn en weer terug. Emelynn begreep de hint. Samen tilde ze Arsforn op en sleepte hem naar de kast. Thorn deed de kast open en zette Arsforn rechtop er in. Hij voelde nog even de zakken na en vond de sleutel die hij aan Emelynn gaf. Emelynn pakte de sleutel aan en stopte die in haar zak. Thorn zag het voedsel dat Arsforn nog hierheen had kunnen slepen. Hij pakte het op en liep naar binnen. Emelynn liep achter hem aan en deed het luik op slot. Thorn vertelde aan de andere dat hun vader dood was. Het eerste dat Veron zij was “wat moeten we nu we kunnen nog niet voor ons zelf zorgen�. Morgen zal ik opzoek gaan naar iemand die voor ons zou willen zorgen zij Thorn. De andere knikte. De tweeling had geen besef wat er was gebuurt. Thorn kon zich nog groot houden maar Felon, Veron en Emelynn hadden het er heel moeilijk mee. Weer een gruwelijke dag, dat was zeker. Thorn maakte nog wat eten klaar dat ze samen opaten. De dag was alweer om en het was tijd om weer te gaan slapen. Het duurde lang voordat iedereen sliep maar uiteindelijk vielen ze alle in ene onrustige slaap.

Hoofdstuk 3 Opzoek naar een voogd.

Het was vroeg in de ochtend. Thorth en Thomas waren de enige die nog aan het slapen waren. Thorn had besloten vroeg opzoek te gaan. Emelynn had een tas voor Thorn klaar gemaakt. Ze keek hem aan en zei zacht tegen hem “Veel succes�. Thorn keek haar aan en knikte, vervolgens zei hij tegen haar “Zorg dan geen van de anderen en je zelf wat overkomt�. Emelynn knikte. Ze liep naar het luik terwijl Thorn afscheid nam van de anderen. De andere waarschuwde hem voorzichtig te zijn. Thorn zei “Natuurlijk� hij was de genen die zeker wist dat hij terug kwam. Thorn liep naar Emelynn. Hij bedankte haar voor de tas en liep naar boven. Hij gooide het luik dicht na Emelynn nog even aangekeken te hebben. Hij zette voort naar de deur. Hij keek naar de staat die hij voor het eerst weer zag na dat ze de kelder waren ingegaan. Hij liep er door heen. Hij wist wel plaatsen waar hij zeker van wist dat er mensen moesten zijn. Bij een klein steegje liep hij naar binnen. De muren waren zwart van roet. Hij zag een klein raampje waarvoor een jongen stond. Hij had zwart haar. Hij was lang om te zien hij was iets groter dan Veron maar kleiner dan Thorn. Toen Thorn dichterbij kwam zag hij dat de jongen groene ogen had net als Emelynn. Thorn had in de gaten, dat er iets was en kwam nog dichter bij en vroeg “Wat is er aan de hand?�. “Het zit zo� begon de jongen “Mijn moeder en ik moesten vluchten voor een paar soldaten. Er was geen uit weg behalve dit raampje en hij wees naar het raampje. We hadden de deur op slot gedaan. Maar mijn moeder komt dus niet door het raapje.� “Wacht even ik verzin wel wat� zie Thorn vriendelijk. Even dacht hij na. Hij keek even zoeken om zich heen. “wat is er?� vroeg de jongen. “Ik zoek iets om mee te slaan.� Was zijn antwoord. De jongen keek even om zich heen. Vervolgens liep hij naar een container die er stond. Hij zocht er in en vond een houten balk die hij aan Thorn gaf. “Bedankt� zei Thorn was vrolijker. Nu kon hij al zij agressie kwijt. “Ga maar achter uit mevrouw zo ver mogelijk van het raam weg�. De vrouw twijfelde en deed ten slotte wat Thorn had gevraagd. Thorn pakte de houten balk steviger met twee handen vast. Hij beukte er meer op het raam. Er verscheen een grote barst. Hij hief de balk weer wat hoger en sloeg nog eens. Het raam viel kapot. Thorn heef nog een keer zijn balk en begon op het kozijn te slaan. Na een paar krachtige slagen viel die er uit. “probeert u er nog eens uit te komen� zei Thorn. De vrouw probeerde het nog eens. Thorn pakte haar hand en hielp haar er doorheen. Het was gelukt. De jongen en de vrouw bedankten hem. “graag gedaan� was wat Thorn zei. “Mag ik u wat vragen � zei hij vervolgens. “Natuurlijk alles� zei de vrouw met een vriendelijke stem. Ze zag er streng uit met zwart haar dat opgestoken was. En haar bruine ogen die je doordringend aan keken. Ze was een kop kleiner dan Thorn. “Nou het zit zo� begon Thorn. “Mijn vader is gisteren dood geschoten door een paar oorloglieden. Mijn moeder was al langer dood. Ik heb nog vijf broertjes en een zusje die nu alleen thuis zitten. Ik ging opzoek naar iemand die samen met mij voor hen zou kunnen zorgen. Wat ik kan het niet allemaal alleen.� Voordat Thorn zijn verhaal af kon maken zei ze vrouw liefdevol “Natuurlijk wil ik voor jullie zorgen, je hebt net mijn leven gered�. Ruw werden ze onder brokken. De oorlogslieden waren door de deur gekomen en kwam richting het raampje. “Rennen!� riep de vrouw tegen de jongen en Thorn. “Volg mij� zei Thorn. Dat hoefde hij geen twee keer te zeggen. Hij rende samen met de vrouw en de jongen het steegje uit. Hij rende de hoek om en nog een hoek. Hij knalde tegen een meisje op. “Sorry� zei hij snel en hij rende door zonder op andere voorbijgangers te letten. Even keek hij achterom of de vrouw en de jongen hem bij hielden. De vrouw raakte langzaam uitgeput. De jongen trok haar mee. Thorn ging het huis binnen. “Is het hier?� vroeg de vrouw. “Ja� zei Thorn buitenadem. Hij makte het luik open en ging naar beneden. Emelynn haalde opgelucht adem toe hij naar benden kwam. Veron omhelsde hem meteen. “We dachten dat je dood was� zei Veron. Felon, Thomas en Thorth kwamen om hem af rennen. Thorn tilde Thomas op en gaf hem ene kus. De rest volgde snel. De vrouw en de jongen waren inmiddels ook onder verschenen. Emelynn keek hun aan en stak haar hand uit. “Ik ben Emelynn� zei ze vriendelijk. De mond van Veron viel open. Hij had nog nooit meegemaakt dat Emelynn aardig was tegen iemand die ze niet kende. Meestal vertelde ze haar naam nooit. “Ik zal u de anderen voorstellen dat is Thorn die heeft u al ontmoet. Thorth heeft hij nu op zijn arm. Naast hem staat Felon en achter Felon staat Thomas. En dan heb je Veron nog naast het fornuis staat Tharen nog en dan heb je onze familie al gehad� zei Emelynn nog even vriendelijk. “Ik ben Rivern� ze schudde de hand van Emelynn en zei toen “Dit is mijn zoon Melon� Melon schudde de hand van Emelynn en zei vriendelijk “Leuk je te ontmoeten�. “Ik vind het ook leuk jullie te ontmoeten� zei ze. De andere knikte. Veron pakte de spullen van Rivern aan. Hij legde de slaapzak van Melon neer naast die van Emelynn en die van Rivern naast die van Thorth. “Het eten is al klaar dus als jullie willen eten�. “Graag� zei Thorn voordat Emelynn haar zin kon afmaken. Emelynn pakte de borden en schudde voor iedereen wat in. Ze gaf iedereen een van de borden. Thorn begon gretig aan zijn soep. Rivern en Melon aten daarin tegen heel langzaam net als Emelynn. Emelynn gaf ondertussen ook de tweeling hun eten. Felon kon wel zelf al eten al ging dat wat moeizaam. Veron at niet al te snel maar had wel honger. Thorn had al snel zijn eten op en zette het vuile bord neer bij het kraantje. Na een tijdje stond de afwas er. Emelynn maakte eerst de tweeling en Felon schoon, ze begon aan de afwas. Rivern hiel drogen. Melon keek naar Veron en ging naast Thorn zitten. Tenslotte kende hij Thorn al dus hij besloot als eerst met hem bevriend te raken. Maar het meisje met de naam Emelynn had ook wel wat. Toen Emelynn en Rivern klaar waren liepen ze ook naar de slaap zakken. Rivern keek op haar horloge en zei “Het is laat tijd om te gaan slapen�. De andere knikte. Emelynn legde de tweeling in bed en Rivern legde Felon in bed. Thorn ging in zijn slaapzak liggen en keek even naar Melon. Melon lag al in zijn slaapzak en staarde naar het plafond. Veron lag onder de dekens en huiverde. Het was een koude nacht de winter kwam er aan. Emelynn ging naast Melon en Veron liggen en zei zacht “welterusten allemaal�. “welterusten werd terug gefluisterd� door de rest. Melon zei heel zacht “Het licht hier hard�. Emelynn legde haar hand onder zijn kussen en vroeg zacht “Is het zo beter?�. “Ja� zei Melon tevreden. Voor eerst zins een paar dagen sliep de familie goed.

Dit waren de eerste drie hoofstukken.

Aantal keer bekeken: 3704
Waardering: 7.32 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 220 bezoekers online