Lees het verhaaltje: Prins Werner de Derde op verhalenlezen.

Prins Werner de Derde.

U leest om dit moment het verhaal Prins Werner de Derde gepost door WGL van Andel. Dit verhaal is gepost in de categorie kinderverhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar kinderverhalen?
Categorie: kinderverhalen
Gepost door: WGL van Andel
Gepost op: 2011-7-30

Verhaal:

Prins Werner de Derde

PRINS WERNER DE DERDE

een sprookje door Will van Andel

Prins Werner de derde stond voor de spiegel en bekeek zichzelf kritisch, zijn kroon zat scheef en zijn hermelijnen outfit zat voor geen meter, zuchtend en steunend ging hij op zijn enorme bed zitten.
Hij rinkelde met zijn bel om de aandacht te trekken van zijn bedienden,deze reageerden snel op het gebel en stormden de kamer van Prins Werner binnen, deze zat beteuterd te kijken. "Kijk naar mij, dit staat mij toch niet, mijn kroon is aan vervanging toe en ik heb dringend een nieuwe outfit nodig"klaagde de prins. Een van de bedienden buigde zich voor de prins "mijn prins, ik heb de perfecte outfit voor u, diep in de bergen woont het meest mooie dier ooit gezien, de Warkan met de meest mooie vacht ooit gezien!" De ogen van Prins Werner begon te schitteren, " met de vacht van deze Warkan kan ik eindelijk voor de dag komen, bedankt bediende, ik verzamel de beste ridders om me heen en ga op jacht naar deze Warkan" Prins Werner moest grijnzen, eindelijk kon hij zijn geliefde Isadorah ten huwelijk vragen,nu kon ze geen nee meer zeggen.
Prins Werner verzamelde de beste ridders om zich heen en ging te paard op zoek naar de perfecte outfit, hij was alleen een ding vergeten te vragen aan zijn bediende hoe de Warkan eruit zag.
Hij besloot dit te vragen aan een boer die hij tijdens de reis wel tegen zou komen.

Na een tijd kwamen ze in een dorpje terecht, Prins Werner keek zijn ogen uit en besloot samen met zijn gevolg bij een herberg te stoppen om wat te eten, ze bestelden wijn en gebraden varken en lieten het zich goed smaken.
Prins Werner liep na de vele wijn wankelend naar de eigenaar en gooide hem een gouden munt toe, uiteraard met zijn afbeelding erop, de eigenaar bekeek de prins van top tot teen.
"bezte man" ratelde de prins,"ig zoek de Warkan dinges" de eigenaar keek hem nu met ogen van vuur aan, "mijn beste prins, als ik u was zou ik rechtsomkeert maken, niemand heeft ooit deze Warkan gezien, het is een fabeltje!!" De prins keek de eigenaar vragend aan, "bestaats deze Warkan dinges niet dan?" de prins keek beteuterd en ging weer aan de tafel zitten, hij dronk in een teug zijn beker leeg en zette deze met een dreun op de tafel. Hij stond op en ging op de tafel staan " menschen, ik ben prinz Werner de...(ehh) derde en op soek nar de Warkan.Ik geef honderd gouden munten aan diegene die mij de weg kan vertellen naar dit wezen!"
Een langharige en grote grijze man stapte naar voren, "ik wijs u wel de weg hoogheid, maar dan moeten we nu gaan!"
De groep ging op weg en ze kwamen aan in de bergen, daar zag de prins een mooi schepsel lopen, hij pakte pijl en boog en schoot deze in een welgemikt schot neer, de langharige grote grijze man schudde zijn hoofd.
"Dat had u beter niet kunnen doen, heer, de Warkan is erg gesteld op zijn medebewoners en zijn kracht doet niet onder voor 20 goed getrainde ridders"
een traan liep langs de wang van de vreemde persoon, de prins keek hem meewarig aan, "u huilt,toch niet omdat ik dat stomme dier gedood heb" grijnsde de prins.
De man steeg af en sommeerde de ridders te blijven zitten, de prins steeg ook af, de man wenkte hem mee te lopen, in een grot bleef de man staan en keek de prins aan.
De prins keek benauwd en keek schaapachtig terug, "waarom ik net huilde" zei de man op monotone toon"is omdat ik de Warkan ben" pardoes veranderde hij in het meest mooie wezen ooit gezien door de prins.
De Warkan veranderde weer terug in de man, "prins ik doe u een belofte, u zult u mooie outfit krijgen, drink dit vanavond op en u zult morgen uw mooie outfit aanhebben, dat beloof ik u!" de man maakte een diepe buiging en liep ervandoor.
De prins liep terug naar zijn paard en reed met zijn ridders op volle snelheid terug naar het kasteel, daar nam hij het drankje in.
Na een goede nacht stond hij op en keek in de spiegel, een schreeuw galmde door het kasteel heen, bedienden kwamen aansnellen, op de grond lag de flauw gevallen prins geheel bedekt met de meest mooie vacht ooit gezien.
De bedienden brachten de prins bij zijn positieven, ze begonnen hem te scheren, maar ze kwamen niet door de vacht heen,Prins Werner moest huilen.
In de bergen zat de man te grijnzen,"die stomme mensen ook, laat ze zelf een vachtje krijgen" zijn lach klaterde van de berg af.

einde

moraal van dit verhaal: hebzucht is niet goed, dit geld ook voor bont

Aantal keer bekeken: 2873
Waardering: 6.82 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 320 bezoekers online